“Θα φύγω από την Ελληνική Λύση, αλλά θα είναι σαν να μην έχω φύγει”
Η βουλευτής Αναστασία-Αικατερίνη Αλεξοπούλου έκανε τον αντιπρόεδρο του Εδεσσαϊκού πολύ περήφανο.
- 1 ΣΕΠ 2020
Λίγα πράγματα είναι πιο διασκεδαστικά από το ελληνικό κοινοβούλιο. Το δεύτερο Αμέρικαν Νίντζα, το Νίντζα ΙΙΙ – Δε Ντομινέησον, το Νίντζα Εναντίον της Μαφίας, το Αμάρτησα για Έναν Νίντζα, καθώς και το εξαιρετικό Ο Νίντζα, ο Σεντεμέντες κι εγώ, ασφαλώς το πιο άρτιο road movie όλων των εποχών.
Να σημειώσω εδώ, ότι οι δύο τελευταίες ταινίες δεν υπάρχουν αλλά θα έπρεπε, γιατί αν υπήρχαν θα ήταν σίγουρα πολύ καλές και ασφαλώς πιο διασκεδαστικές από το ελληνικό κοινοβούλιο.
Αφού δεν υπάρχουν όμως, μένουμε στις τρεις πρώτες. Που οκ, όταν μόλις ΤΡΙΑ πράματα είναι πιο διασκεδαστικά από σένα, τότε το σίγουρο είναι ότι το πας καλά. Εκτός και αν διαφωνείτε και ξέρετε ΠΟΛΛΑ πράματα που είναι πιο διασκεδαστικά από το κοινοβούλιό μας, έναν χώρο πολιτικής και κοινωνικής έκφρασης, έναν χώρο υπευθυνότητας, σοφών και κοφτερών μυαλών, αλλά και σκληρής δουλειάς. Είδατε που σας είπα ότι είναι διασκεδαστικό;
Επειδή όμως είμαστε πλέον καχύποπτο τσούρμο, σίγουρα θα υπάρχουν και εκείνες οι φωνές που θα πουν πως “έλα μωρέ τώρα, που είναι η διασκέδαση, πάνε εκεί μέσα, πίνουν καφέ και φωνάζουν”. Που ναι, όντως συμβαίνει αυτό, αλλιώς τι έχουν βάλει κοτζάμ καφετερία εκεί μέσα, αλλά δεν κάνουν ΜΟΝΟ αυτά.
Αν θέλαμε μεγαλύτερη απόδειξη ότι δεν κάνουν ΜΟΝΟ αυτά, το σημερινό κοινοβουλευτικό επεισόδιο με πρωταγωνιστές τους σπουδαίους ΕΛΛΗΝΟΙ που απαρτίζουν την ΕΞΙΣΟΥ σπουδαία παράταξη που ακούει στο όνομα Ελληνική Λύση, έρχεται να μας πει ένα πειστικό ΒΟΥΛΩ.
Εκεί, η βουλευτής του κόμματος Αναστασία-Αικατερίνη Αλεξοπούλου αποφάσισε ότι εντάξει, καλή η Ελληνική Λύση, αλλά μποράω και μονάχη μου και κατέθεσε δήλωση ανεξαρτητοποίησης με κάθε επισημότητα. Τους λόγους που επέλεξε να την κάνει με ελαφρά δεν την γνωρίζουμε, ίσως γιατί δεν της είχαν έρθει ακόμα οι επιστολές του Χριστούλη και το Covid-ικό φάρμακο Βυζαντινόν και κάπου εκνευρίστηκε η γυναίκα και σου λέει “τόσα λεφτά δώκαμε, πότε θα έρθει επιτέλους αυτός ο κούριερ;”
Δίκαιη αγανάκτηση αν ρωτάτε εμένα.
“Η βουλευτής Β1 βόρειου τομέα Αθηνών γνωστοποιεί ότι τούδε και στο εξής καθίσταται ανεξάρτητη, αποχωρώντας από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος της ‘Ελλ. Λύσης'”. Έτσι τα έγραψε, έτσι σας τα λέμε. Πρωί- πρωί με την δροσούλα κιόλας, μην τυχόν και μας πάρει η μέρα και το ξεχάσουμε.
Χαμός όπως αντιλαμβάνεστε στην Ελληνική Λύση, δημιουργήθηκαν τακτικά ζητήματα, ποιος θα πάει τώρα να παίξει (ακρο)δεξιό εξτρέμ, ποιος θα κάμει τα όβερλαπ με το (ακρο)δεξιό μπακ, τέτοια. Δεν είναι και μικρό πράμα άλλωστε, να σου φεύγει ενδεκαδάτο μέλος της ομάδας λίγο πριν ξεκινήσει η νέα σεζόν. Που να βγαίνεις και για μεταγραφές τώρα, άσε που λόγω του καταστατικού δεν μποράμε να πάρουμε και ξένοι παίκται ως Ελλληνική Λύση, περιορίζονται κάπως οι στόχοι.
Εδώ όμως αρχίζει και γίνεται απογειωτικά διασκεδαστικό το επεισόδιο, γιατί όπως προανέφερα, οι μεταγραφικές επιλογές της Ελληνικής Λύσης είναι περιορισμένες και ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ.
Πριν λοιπόν μεσημεριάσει, πριν θα έλεγε κάποιος προλάβει να τελειώσει η πρωινή προπόνηση ή/και ο πρωινός καφές, η κυρία Αλεξοπούλου εμφανίζεται στο γραφείο του προέδρου της βουλής ΜΑΖΙ με τον Κυριάκο Βελόπουλο και μέσαι-άκραι, εξηγεί πως “να ξέρετε, όταν είπα ότι θα ανεξαρτητοποιηθώ δεν το εννοούσα ακριβώς έτσι. Εννοούσα απλά πως θέλω να ανεξαρτητοποιηθώ από την παραγγελία για το μεσημεριανό, επειδή ξεκίνησα διατροφή και δεν θέλω να συμμετάσχω πλέον στην μαζική παραγγελία σουβλακίων που τοποθετείται στην ψησταριά Άγραφα, μιας και βρήκα ένα βήκγαν σαλατάδικο πολύ γουστόζικο και θα παίρνω από εκεί πλέον. Αυτό εννοούσα, λογικό βέβαια που παρεξηγήθηκε, αλλά εγώ ούτε που σκέφτηκα να φύγω από την παράταξη, άλλωστε πιστεύω απόλυτα στο πλάνο του κόουτς Βελόπουλου και θεωρώ πως δίπλα του μπορώ να μάθω πολλά και να γίνω ακόμα καλύτερη βουλευτής”.
Από δίπλα, εικάζουμε ότι ο κύριος Βελόπουλος θα μουρμούριζε κάτι του στυλ “ναι, πες και το άλλο που σου είπα, ότι παίζουμε το 4-3-3 πολύ καλά και ότι φέτος θα κάνουμε πορεία στο Κύπελλο, ενώ θέλουμε να βγούμε και Ευρώπη”, αλλά είναι αμφίβολο αν ο πρόεδρος τον άκουσε.
Σίγουρα θα άκουσε την αλλαγή πλεύσης της κυρίας Αλεξοπούλου (που ΑΝ θες, την λες και κωλοτούμπα, αλλά δεν υιοθετούμε) και σίγουρα της είπε πως “κυρία μου, το πρωί άλλα λέγαμε όμως”, για να λάβει πληρωμένη απάντηση από την κυρία Αλεξοπούλου πως “ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΙ”, οπότε μετά τι να πεις, λες απλά πως πρέπει να κάμει μια δήλωση επανένταξης η κύρια Αλεξοπούλου και συνεχίζεις και πίνεις τον καφέ σου.
Διότι είπαμε, λίγα πράγματα είναι πιο διασκεδαστικά από το ελληνικό κοινοβούλιο.
