‘The Walking Dead: World Beyond’: Πώς είναι να μεγαλώνεις με ένα μάτσο ζόμπι

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εξακολουθεί να αποτελεί ‘χρέος’ μου, στα (λίγα, πολλά ή μέχρι και ολάκερη δεκαετία) χρόνια που έχεις αφιερώσει εδώ μέχρι τώρα, να σε ενημερώνω για οτιδήποτε φρέσκο σκάσει μύτη στον ορίζοντα. Όπως το συγκεκριμένο limited series (δυο σεζόν των 10 επεισοδίων) με πρωταγωνιστές ένα μάτσο έφηβους (βασικά δυο αδελφές-η μια νερντ και η άλλη λογική Εξάρχεια) που ψάχνουν να βρουν τι υπάρχει εκεί έξω.

Μην ξεχάσω να σου πω ότι, στο World Beyond, βρισκόμαστε στην Νεμπράσκα, δέκα χρόνια μετά ‘την νύχτα που έπεσε ο ουρανός’ και ασχολούμαστε με την πρώτη γενιά που μεγαλώνει έχοντας ως δεδομένο ότι η ανθρωπότητα είναι είδος προς εξαφάνιση.

Η αλήθεια είναι το πρώτο επεισόδιο δεν ήταν αυτά που θυμάσαι μετά από χρόνια, καθώς μεγάλο μέρος του αναλώθηκε στο να μας δείξει πως έχει διαμορφωθεί ο χάρτης. Ότι συγκεκριμένα έχουμε να κάνουμε με τρεις διακριτές κοινότητες (την Campus Colony στην Νεμπράσκα, μια στο Portland και την Civic Republic), κάθε μια εκ των οποίων έχει καβατζώσει ένα μεγάλο μέρος της Αμερικάνικης ενδοχώρας. Τρεις κοινότητες που αποφασίζουν να φτιάξουν σύνταγμα και να αρχίσουν να συνεργάζονται (βλέπε το σύμβολο με τους τρεις κύκλους που είδαμε στο ελικόπτερο που απήγαγε τον Rick) προκειμένου να βρουν, δυνητικά, την θεραπεία.

Η δράση ξεκινά όταν ο τζίνιους επιστήμονας πατέρας των δυο κοριτσιών, που έχει πάει να ‘παίξει’ δανεικός στην πιο μυστικοπαθή κοινότητα (την Civic, αυτή με τα ελικόπτερα και τους φαντάρους με τα μαύρα κράνη και τα όπλα ακριβείας), δίνει σήμα ότι κινδυνεύει. Οπότε, οι δυο του κόρες, αποφασίζουν να ενώσουν τις δυνάμεις και να πάνε να τον βρουν για να τον σώσουν. Το μοναδικό εμπόδιο; Εκατοντάδες αχαρτογράφητα χιλιόμετρα γεμάτα Walking Dead.

Το δεύτερο επεισόδιο, ωστόσο, ήρθε να κάνει τη διαφορά και να μας κάνει να ανασηκωθούμε λίγο στον καναπέ και να προσέξουμε τι έχει να μας πει το World Beyond. Τι συμβαίνει σε αυτό;  H περιπέτεια ξεκινά (ωραία και γλυκά) και οι χαρακτήρες αρχίζουν και ξεδιπλώνονται (επίσης ωραία και γλυκά). Αν και αυτό που ξεχωρίζει είναι ότι στο World Beyond κανείς δεν είναι επαγγελματίας φονιάς. Μιλάμε για εφήβους, που δεν είναι καλοί στο σκότωμα. Κάτι που πρώτοι τρέχουν να αναγνωρίσουν οι ίδιοι. Κάτι που τους διαφοροποιεί από την OG σειρά στην οποία, μετά από 10 σεζόν, μέχρι και ο παπάς, μέχρι και ο Eugene, μέχρι και 10χρονη Judith με την μίνι κατάνα της, μια ορδή την τρώνε στην καθισιά τους. Και φτύνουν, αμά λάχει, και τα κουκούτσια.

Μοιάζει απλό, αλλά είναι υπέροχο. Οι ήρωες εδώ είναι σαν και εμάς. Η ανικανότητά τους μας επιτρέπει να ταυτιστούμε μαζί τους και καθιστά κάθε σκηνή δράσης, ακόμη και απλή (αν και παίζει και μια πολύ ωραία σύνθετη με φόντο καμένα λάστιχα) να έχει περισσότερο ένταση, περισσότερο βαρύτητα, μεγαλύτερο -αν θες- διακύβευμα. Ενώ εξίσου χαζά είναι και τα όπλα τους, που συμπεριλαμβάνουν ένα τεράστιο κάβουρα και ένα δόρυ φτιαγμένο από κόκκαλο δεινοσαύρου (ενώ το κανονικό, αυτό που χρησιμοποιεί η ασφάλεια της κοινότητας, είναι ένα δόρυ μέσα από το οποίο πετάγεται μια ξιφολόγχη).

Εννοείται πως, στην πορεία, τα -μέχρι τώρα προστατευμένα- παιδιά θα μάθουν την τέχνη. Εννοείται πως, όπως επισημαίνει έντονα το δελτίο τύπου, κάποιοι θα γίνουν ήρωες και κάποιοι κακοί. Αλλά, μέχρι τώρα, το ταξίδι τους στην μη αθωότητα είναι κάτι που αξίζει να κάτσεις και να παρακολουθήσεις.

 

Γιατί δεν χορταίνουμε ποτέ ένα καλό comeback; Από τον Gandalf the White μέχρι τον δεύτερο θρίαμβο του Keanu Reeves, θυμόμαστε τα comebacks της ποπ κουλτούρας που μας ισοπέδωσαν. Μάθε τα πάντα στο ολοκαίνουργιο επεισόδιο του Pop για τις Δύσκολες Ώρες!