Ο Tucker Carlson μπορεί να αποδειχθεί χειρότερος από τον Donald Trump

Εκείνος δηλαδή που θα ξεπεράσει στο νήμα δυνατούς εσωκομματικούς ανταγωνιστές όπως ο πρώην Αντιπρόεδρος Mike Pence και ο νυν κυβερνήτης της Φλόριντα Ron DeSantis και θα κληθεί να κατέβει στο στίβο απέναντι στη νυν Αντιπρόεδρο Kamala Harris με στόχο την καρδιά του μέσου ψηφοφόρου. Ένα μεγάλο μέρος των οποίων ήδη τον εκτιμά.

Kαι αυτό, παρότι οι εκπομπές του έρχονται και σχεδόν επίσημα με disclaimer (σ.σ. αυτή ήταν η επίσημη θέση των δικηγόρων του καναλιού σε μια πρόσφατη δίκη στην οποία ήταν κατηγορούμενος) που επισημαίνει στο κοινό πως ό,τι λέει δεν είναι απαραίτητα και αλήθεια.

Ότι δηλαδή πρέπει ο τηλεθεατής να καταλαβαίνει πως έτσι είναι απλά το στιλ του, υπερβολικό και όχι προσκολλημένο στα γεγονότα. Όχι ακριβώς αυτό που θα περίμενες να ακούσεις για τον παρουσιαστή του πιο επιτυχημένου ειδησεογραφικού προγράμματος στην αμερικάνικη καλωδιακή τηλεόραση εδώ και αρκετά χρόνια.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Tucker, ιδιαίτερα έπειτα από την πτώση της θεαματικότητας μετά τις εκλογές, αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του Fox News που, πέρα από την εκπομπή, του έχει φτιάξει το δικό του podcast και ετοιμάζεται να του λανσάρει και τη δική του σειρά ντοκιμαντέρ.

Μια διαχρονικά πολωτική φιγούρα, αφού (όπως ο Donald) είναι εναντίον των μεταναστών, των μουσουλμάνων, της ελεύθερης οικονομίας, των Αφρο-αμερικάνων και οτιδήποτε δε μυρίζει τη ναφθαλίνη του λευκού συντηρητισμού.

Πάντα έτοιμος να βροντοφωνάξει και να αποθεώσει κάθε θεωρία συνωμοσίας, όσο παρανοϊκή και αν ακούγεται. Πάντα με το χαρακτηριστικό ύπουλο στιλ του, που δε λέει ξεκάθαρα ό,τι πιστεύει απλώς «αναρωτιέται« τι σημαίνει τελικά ρατσισμός, γιατί η διαφορετικότητα υποτίθεται ότι είναι καλή και άλλα σε αυτή τη «πας μη λευκός βάρβαρος» λογική.

Έχοντας αποδείξει στο ότι διαθέτει πραγματικά ανεξάντλητο ταλέντο στο να ανακαλύπτει και να ψαχουλεύει την παραμικρή αφορμή για να τρομοκρατήσει ακόμη περισσότερο τον μέσο λευκό Αμερικάνο -που τον εμπιστεύεται τυφλά- ότι κάποιος έρχεται να τον κλέψει, να τον ληστέψει και βασικά να του πάρει τη φρεσκοψημένη μηλόπιτα από το στόμα.

Όπως εύστοχα επισημαίνει ο John Oliver το μεγαλύτερο πρόβλημα με τον Carlson είναι ότι, παρότι δεν το παραδέχεται, αποτελεί το καλύτερο μεγάφωνο για όλες τις ακραίες θέσεις των λευκών εθνικιστών. Οι οποίοι έχουν παραδεχθεί ότι παρακολουθούν/ μελετούν συστηματικά τις εκπομπές του για να παίρνουν παράδειγμα για το πώς μπορούν να προωθούν πιο αποτελεσματικά τα πιστεύω τους.

Ένας εντελώς λύκος με προβιά αρνιού και παπιγιόν αφού, όπως μπορείτε να δείτε, η δημόσια εικόνα του σε παραπέμπει σε κάτι πολύ πιο βαρετό και mainstream.

Ένα παιδί του λαού, όπως επιμένει να προβάλλεται, που θεωρεί πραγματικά ότι πολεμάει αντρίκεια απέναντι στις προοδευτικές ελίτ του Χόλιγουντ και της Ουάσιγκτον που δεν αντέχουν τις αλήθειες που βγαίνουν από το στόμα του.

Για την ακρίβεια ένα παιδί του λαού που θέλει να αποκρύψει το γεγονός ότι, στην πραγματικότητα, πρόκειται για τον γόνο μιας δυναστείας που έβγαλε μια περιουσία πουλώντας κατεψυγμένα γεύματα, μπήκε στο πανεπιστήμιο εξαιτίας του λυκειάρχη πατέρα της τότε κοπέλας του, μπήκε στην τηλεόραση κατά λάθος (επειδή όλοι οι υπόλοιποι στο περιοδικό που δούλευε είχαν βγει για μεσημεριανό) και στη συνέχεια κατάφερε να μάθει σιγά-σιγά να πατάει τα σωστά κουμπιά στο συλλογικό ασυνείδητο. Περνώντας ένα φεγγάρι και από το CNN ως συμπαρουσιαστής του Crossfire (2001-2005) πριν μεταλλαχθεί σε αυτό που είναι σήμερα.

Τιθασεύοντας και κρύβοντας παραμάσχαλα τον αγράμματο ρατσισμό του (πίσω από ένα παραπέτασμα ευφράδειας και καλλιέργειας) προκειμένου να μπορούν να τον καταπιούν πιο εύκολα οι λευκές μάζες και φροντίζοντας πάντοτε να ακροβατεί στο όριο ώστε κανείς να μην μπορεί να τον πει ξεκάθαρα ρατσιστή.

Χτίζοντας, με άλλα λόγια, το προφίλ ενός σύγχρονου προεδρικού υποψήφιου που έχει όλα όσα χρειάζεται προκειμένου να κληρονομήσει και να αυγατίσει τους 74.000.000 ψηφοφόρους του Trump και να σηκώσει ψηλά την Make America Great Again δάδα και τη συμμαχία συμφερόντων και φόβων που κρύβονται από πίσω.

Το μόνο που μένει είναι να δώσει στον πάλαι ποτέ διαγωνιζόμενο του Dancing with the Stars και επίσημα ο Donald το χρίσμα. Κάτι που, ευτυχώς, πολύ δύσκολα θα συμβεί. Αλλά είπαμε, ο Tucker δεν είναι απαραίτητα οπαδός του Trump, αλλά των ιδεών που αυτός αντιπροσωπεύει. Και αυτό, ότι πιστεύει αυτά που λέει (και ακόμη περισσότερο αυτά που υπονοεί), τον καθιστά δυνητικά πιο επικίνδυνο.