Το παράλληλο σύμπαν του Ν’Golo Kante

Ο Kante γεννήθηκε το 1991 στο Παρίσι ως γιος μεταναστών από το Μάλι. Μεγάλωσε σε ένα υποβαθμισμένο προάστιο της πόλης, μέσα σε ένα ασφυκτικά μικρό σπίτι, έχοντας το ποδόσφαιρο ως μόνη διέξοδο. Όπως δήλωνε και σε μία συνέντευξή του νωρίτερα μέσα στη χρονιά «πάντα ήμουν διακριτικός, ένας κλειστός χαρακτήρας αλλά αυτό δεν είναι ένα χαρακτηριστικό που με εμποδίζει από το να έχω αυτοπεποίθηση ή από το να κάνω αυτό που θέλω». Μέσα από τα λόγια αυτά και μόνο σκιαγραφείται το προφίλ ενός ποδοσφαιριστή του οποίου ο χαρακτήρας και ο ρόλος στο γήπεδο ταιριάζουν. Καμία εκδοχή του Kante δεν κάνει θόρυβο. Ο ίδιος όμως είναι πάντα νικητής.

Μία λαμπρή καριέρα που άργησε να ξεκινήσει

Δεν ήταν όλα ρόδινα στην αρχή. Όταν είσαι γεννημένος το 1991 και κάνεις το επαγγελματικό σου ντεμπούτο το 2012, δεν μπορείς να ελπίζεις και σε πολλά πράγματα. Ο Kante ξεκινά επίσημα την καριέρα του στη Ligue 2 και στο τελευταίο παιχνίδι της ήδη υποβιβασμένης τότε Boulogne κόντρα στη Monaco. Η συμμετοχή του κρατά μόνο 11 λεπτά και προφανώς ο ίδιος δεν πρόλαβε να δείξει και τίποτα ιδιαίτερο.

Την αμέσως επόμενη χρονιά, η Boulogne θα χάσει, όπως συνήθως συμβαίνει μετά από έναν υποβιβασμό, πολλούς από τους βασικούς της ποδοσφαιριστές. Η ευκαιρία για τον Kante θα ερχόταν κι ας έμοιαζε ήδη πολύ αργά. Σκεφτείτε ξανά τι γνώμη θα είχατε για έναν ποδοσφαιριστή που στα 22 του χρόνια μετράει μόλις 11 λεπτά επαγγελματικού ποδοσφαίρου στη δεύτερη κατηγορία της Γαλλίας και που ακολούθησε την ομάδα του και μετά την αποτυχία της. Στην Ελλάδα θα ήταν ήδη τελειωμένος.

Ο Kante κάνει πάντως στη Γ’ κατηγορία της Γαλλίας μία γεμάτη χρονιά κατά την οποία είναι βασικός και αναντικατάστατος. Σκόραρε μάλιστα και 3 φορές, η πρώτη εκ των οποίων στις 12 Αυγούστου του 2013. Οι εμφανίσεις του όμως συνεχίζουν να μην εντυπωσιάζουν ιδιαίτερα τα μεγάλα club της Γαλλίας. Πάντως, η Caen του κάνει μία πρόταση και ήδη από την επόμενη χρονιά ο Kante επιστρέφει στη Ligue 2. Αυτή τη φορά σε μία ομάδα που είχε καλές πιθανότητες για άνοδο. Το πρώτο λιθαράκι είχε ήδη μπει.

Ένα όνειρο που βασίστηκε σε data

Οι εμφανίσεις του στην Caen ήταν καλές. Ο Kante δεν έχανε ματς και η Caen κατάφερε να πάρει το πολυπόθητο εισιτήριο για τη Ligue 1. Είχε φτάσει πια στα 24 του και τα πράγματα έμοιαζαν ότι θα πάνε λίγο καλύτερα από το αναμενόμενο δύο χρόνια πριν. Παρόλα αυτά ο Kante δεν τράβαγε το βλέμμα ακόμα και των πιο πεπειραμένων ανθρώπων του ποδοσφαίρου που έβλεπαν του αγώνες του με γυμνό μάτι.

Η συνθήκη άλλαξε, όταν οι αριθμοί άρχισαν να αποκτούν όλο και μεγαλύτερη σημασία για το ποδόσφαιρο. Τίποτα στον τρόπο που παίζει ο Kante δεν είναι εντυπωσιακό, ακόμα και αν ξέρεις πολύ καλά ποδόσφαιρο. Οι αριθμοί του όμως είναι για να μένεις με το σαγόνι ανοιχτό. Tη σεζόν 2014-2015, ο Kante είχε τα περισσότερα κοψίματα από κάθε άλλον ποδοσφαιριστή στην Ευρώπη.

Ο Steve Welsh άρχισε να τον παρακολουθεί στενότερα για τη Leicester. O ίδιος είναι ένας από τους αρχιτέκτονες του θριάμβου της ομάδας λίγο καιρό μετά, καθώς είχε εμπλακεί και στις μεταγραφές των Vardy και Mahrez. Ο Cambiasso είχε αρχίσει να μεγαλώνει και ο Kante ήταν ο μάλλον καταλληλότερος αντικαταστάτης. Tελικά, υπέγραψε στην ομάδα έναντι μόλις 5,6 εκατομμυρίων ευρώ. Η δικαίωση δεν θα αργούσε να έρθει. Ο Kante θεωρείται ακόμα και σήμερα ένας από τους βασικούς λόγους της εκπληκτικής πορείας της Leicester προς τον τίτλο τη σεζόν 2015-2016.

Η Chelsea και το Mundial

Όπως είναι προφανές, η σεζόν του αυτή εκτόξευσε και την αξία του. Η Chelsea έσπευσε να τον αποκτήσει έναντι 32 εκατομμυρίων ευρώ το καλοκαίρι που ακολούθησε τον θρίαμβο. Στην Chelsea ο Kante ήταν σαν να μην άφησε το πόδι ποτέ από το γκάζι. Έπαιζε με τον ίδιο ακριβώς μοναχικό και μαζί πάρα πολύ ομαδικό τρόπο καταπίνοντας χιλιόμετρα και καταστρέφοντας το παιχνίδι των αντιπάλων.

Στο τέλος της σεζόν πανηγύρισε ακόμα ένα πρωτάθλημα και έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής που κατάφερε να κερδίσει δύο σερί Premier League με διαφορετικές όμως ομάδες από την εποχή του Cantona. Το πρόσωπό του ήταν πια αναγνωρίσιμο διεθνώς και σεβαστό σε όλον τον ποδοσφαιρικό πλανήτη. Το 2017 μάλιστα ήταν υποψήφιος για τη Χρυσή Μπάλα. Την κορυφή του όμως δεν την είχε πιάσει ακόμα.

Το καλοκαίρι του 2018 ήταν βασικός και αναντικατάστατος σε όλα τα παιχνίδια της Γαλλίας στο Μουντιάλ. Βασικός και στον τελικό του 4-2 κόντρα στην Κροατία. Από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές της ομάδας στο τουρνουά. O Giroud αποκάλυπτε λίγο αργότερα ότι στα πανηγύρια μετά το ματς ο Kante ντρεπόταν να ζητήσει από την ομάδα να πάρει στα χέρια του το τρόπαιο, κάτι το οποίο συνέβη μόνο αφού κάποιος το σκέφτηκε και του το παραχώρησε από μόνος του.

Η μεγάλη εμφάνιση και το Champions League

Το ποιος είναι ο N’Golo Kante φάνηκε και στον τελικό του Σαββάτου κόντρα στη Manchester City, όταν έπιασε κορυφή και σε διασυλλογικό επίπεδο. Σε μία φάση του β’ ημιχρόνου ο πιο επικίνδυνος παίκτης της City στο ματς, o Mahrez, έψαχνε χώρο προκειμένου να διασπάσει την άμυνα της Chelsea με ένα σουτ. Ο Kante δεν τον άφηνε. Απλά περίμενε μπροστά του. Το αποτέλεσμα της αναμονής ήταν ότι του έκλεψε την μπάλα με τόσο καθαρό τρόπο που ο Mahrez συνέχιζε μία νοητή πορεία προς το τέρμα χωρίς όμως να έχει καταλάβει ότι δεν είχε πια τον έλεγχό της.

Αυτή ήταν μόνο μία φάση από τη συνεισφορά του σε όλον τον αγώνα. Είχε κερδίσει όλες τις μονομαχίες στο κέντρο, κάλυπτε απίστευτα πολύ χώρο και πήρε και 4 κεφαλιές. Τίποτα από όλα αυτά δεν μπορείς να το διακρίνεις εύκολα από την τηλεόραση. Είναι μαζί με αυτά και τρομερή η αντίληψη που έχει στο γήπεδο και πώς λειτουργεί πάντα με τακτική προσήλωση κάνοντας την κίνησή του μόνον όταν δει ότι η άμυνα πίσω του είναι και πάλι οργανωμένη. Γιατί εκτός από κλεψίματα, τάκλιν και άπειρο τρέξιμο, ο Kante πολύ σπάνια κάνει λάθη.

Με αυτόν τον τρόπο, η Chelsea έστειλε τις δύο ομάδες της Μαδρίτης σπίτι τους. Και με αυτόν ακριβώς τον τρόπο κέρδισε την καλύτερη ομάδα φέτος στην Ευρώπη, τη Manchester Citiy. Πρώτα καταστρέφοντας το παιχνίδι της και μετά κάνοντας τα λιγότερα δυνατά λάθη.

Ο δικός του παράλληλος κόσμος

Πριν λίγο καιρό είχε κυκλοφορήσει η είδηση για το αυτοκίνητο του N’Golo Kante. Στο προπονητικό κέντρο της Chelsea ανάμεσα σε δεκάδες πανάκριβα και σπορ αμάκια μπαίνει και ένα καθημερινό Mini Cooper που είχε αγοράσει το 2015 έναντι μόλις 20.000 λιρών. Αυτή η επιλογή θα μπορούσε, αν κάποιος ήταν κακεντρεχώς καχύποπτος, να αποδοθεί στο χτίσιμο ενός brand τέτοιου τύπου. Ο εργατικός και ντροπαλός μέσος που δεν τυφλώνεται από τη δόξα των χρημάτων και της δημοσιότητας.

Μπορεί. Ωστόσο, ο Kante με όλη του τη συμπεριφορά δημιουργεί σε όλους μας την πεποίθηση ότι όλη αυτή η ταπεινότητα που τον χαρακτηρίζει δεν είναι απλά ο ρόλος που έχει να παίξει δίπλα στους Cristiano Ronaldo αυτού του κόσμου. Το σκέφτεσαι και το ξανασκέφτεσαι και λες ότι δεν μπορεί να είναι τόσο καλός ηθοποιός. Δεν γίνεται. Στο μάλλον κορυφαίο ματς της καριέρας του κυκλοφορούσε απλά χαμογελώντας. Είχε μόλις πάρει το Champions League και ήταν σαν είχε βάλει απλά το χαρτάκι στον κουβά του γραφείου. Αυτή η ταπεινότητα φάνηκε και στο Instagram post του.

«Είναι απίστευτο συναίσθημα να κερδίζεις το Champions League. Είναι μία επιβράβευση για τη σκληρή δουλειά όλων των μελών της Chelsea. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους οπαδούς για την υπέροχη υποστήριξή τους από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό». Απλό, λιτό μήνυμα που τα εμπεριέχει όλα αλλά δεν φλυαρεί σε τίποτα. Ο Kante δεν έφτασε μέχρι εδώ για να δειχτεί. Ένα Μουντιάλ, ένα Champions League και 2 πρωταθλήματα Αγγλίας μετά μάλλον δεν χρειάζεται και να το κάνει.