AP Photo/Jeff Roberson
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

Το ντεμπούτο της αναρρίχησης στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν όσο εντυπωσιακό περιμέναμε

Η αναρρίχηση ταχύτητας είναι πραγματικά πολύ γρήγορη.

Η αναρρίχηση έγινε Ολυμπιακό άθλημα το 2016 και έκανε το ντεμπούτο της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Οι αθλητές που αγωνίζονται στην ταχύτητα, την αναρρίχηση “bouldering” – στην οποία πρέπει να κάνουν όσες περισσότερες διαδρομές μπορούν σε συγκεκριμένο χρόνο – και στο ύψος, έδωσαν μια πρώτη γεύση του νέου ολυμπιακού αθλήματος την 11η ημέρα των Αγώνων στο Aomi Urban Sports Park.

 

Σύμφωνα με τους επίσημους Ολυμπιακούς κανόνες, στη αναρρίχηση ταχύτητας, οι αθλητές αναρριχώνται σε πανομοιότυπες διαδρομές σε τοίχο ύψους 15 μέτρων με γωνία 95 μοιρών με σχοινιά ασφαλείας. Όποιος είναι πιο γρήγορος κερδίζει.

Καθώς οι αθλητές ανέβαιναν τους τοίχους των Ολυμπιακών κατασκευών την Τρίτη, οι θεατές – που ίσως δεν είχαν παρακολουθήσει ποτέ την αγωνιστική αναρρίχηση – ήρθαν αντιμέτωποι με ένα εντυπωσιακό θέαμα. Ο Γάλλος Bassa Mawem, ανέβηκε  έναν τοίχο 15 μέτρων σε 5,45 δευτερόλεπτα-λίγο λιγότερο από το παγκόσμιο ρεκόρ των 5,20- ενώ αγωνιζόταν ενάντια στον Αυστριακό Jakob Schubert.

Ο Mawem βρέθηκε στην κορυφή των προκριματικών αγώνων στην αναρρίχηση ταχύτητας, νικώντας τον Ιάπωνα Tomoa Narasaki και τον αδερφό του Mickaël Mawem, που ήρθαν δεύτερος και τρίτος αντίστοιχα.

Ο Γάλλος Bassa Mawem / AP Photo/Jeff Roberson
Ο Γάλλος Bassa Mawem

Στη συνέχεια, υπάρχει το bouldering. Σε έναν τοίχο 4,5 μέτρων, οι αθλητές ανεβαίνουν σε όσο το δυνατόν περισσότερες επίσημες διαδρομές μέσα σε 4 λεπτά, χωρίς σχοινιά ασφαλείας. Οι διαδρομές έχουν διαφορετικά επίπεδα δυσκολίας, μπορείς να κάνεις επανεκκίνηση μιας διαδρομής αν χρειαστεί και όταν πιάσεις το τελικό κράτημα (τα κομμάτια στους τοίχους) μιας διαδρομής και με τα δύο χέρια, αυτή ολοκληρώνεται.

Μία σημαντική δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι αθλητές, είναι ότι  καλούνται να βρουν λύσεις μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, καθώς συναντούν τις διαδρομές για πρώτη φορά στη ζωή τους.

AP Photo/Jeff Roberson

Και μετά υπάρχει το ύψος. Σε έναν τοίχο με διάμετρο πάνω από 15 μέτρα, οι αθλητές ανεβαίνουν όσο πιο ψηλά μπορούν σε 6 λεπτά, με σχοινιά ασφαλείας. Εάν οι αθλητές φτάσουν ταυτόχρονα στην κορυφή ή στο ίδιο ύψος, κερδίζει ο γρηγορότερος χρόνος.