Οι στιγμές που κρατάμε από τη μουσική το 2021
Το 2021 συνιστά την πρώτη στροφή στη νέα κανονικότητα όσον αφορά στα μουσικά πράγματα. Tyler, the Creator, Adele και Turnstile είναι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές της χρονιάς.
- 23 ΔΕΚ 2021
Αν το 2020 ήταν μία χρονιά μεταβατική για τα μουσικά (και όχι μόνο) πράγματα, το 2021 ήταν η πρώτη στροφή μίας νέας εποχής. Ο κορονοϊός έθεσε τα δικά του νέα στάνταρ στον τρόπο που παράγεται και κυρίως στον τρόπο που καταναλώνεται η μουσική. Πολλά από τα προγραμματισμένα lives τα οποία περιμέναμε με αγωνία αναβλήθηκαν ή ακυρώθηκαν. Πλέον όμως, και κυρίως χάρη στο εμβόλιο, η κατάσταση αρχίζει και πάλι να θυμίζει μία σχετική κανονικότητα.
Αν πρέπει να ξεχωρίσουμε κάποια πρόσωπα για τη φετινή χρονιά, σε επίπεδο pop μουσικής τουλάχιστον, αυτά θα ήταν αδιαμφισβήτητα ο Tyler, the Creator με το νέο άλμπουμ που έβγαλε, ο Lil Nas X με το Montero και φυσικά η Adele που είναι ένα παγκόσμιο εμπορικό φαινόμενο σε τέτοιο σημείο, ώστε να δημιουργήσει ελλείψεις στις πρώτες ύλες για την παραγωγή βινυλίων. Από εκεί και πέρα έχουμε τον παλιό Kanye West και τον νέο Bad Bunny. Στην Ελλάδα, η νέα δουλειά του Bloody Hawk ξεχωρίζει μιλώντας για ένα περιθώριο διαφορετικό από το σύνηθες.
Lil Nas Χ, o νέος βασιλιάς της pop
Αν για το ροκ ψάχνουμε συνεχώς πότε θα πεθάνει, στην pop μουσική ψάχνουμε ακατάπαυστα τον επόμενο βασιλιά. Και αν η Billie Eilish έχει κλείσει τη θέση, ως προς τη νέα γενιά καλλιτεχνών, στους άντρες υπήρχε ένα κενό που έμενε ακάλυπτο. Τουλάχιστον μέχρι τον Φεβρουάριο του 2021, όταν και πήραμε μία πρώτη γεύση από το φαινόμενο του Montero.
Και αν στο πρώτο megahit Old Time Road, που αυτή τη στιγμή μετράει 866 εκατομμύρια views στο YouTube, απορούσαμε ποιος είναι αυτός ο τύπος, πλέον όλοι γνωρίζουμε. Το Montero με το ήδη εμβληματικό βίντεο κλιπ του, τα queer θέματα και τους στίχους για τον ομοφυλοφιλικό έρωτα ήταν κάτι παραπάνω από ένα πιασάρικο τραγούδι. Το ακούς και νιώθεις ότι αυτός ο τύπος είναι ασταμάτητος. «Όλοι νόμιζαν ότι το 2020 θα ξεχαστώ, φέτος όμως ήταν η χρονιά μου».
Ο Kanye έγινε Donda
Όλη η δημιουργία του Kanye West συνδεόταν ανέκαθεν με την περσόνα και τον edgy τρόπο που επέλεγε να ζει τη ζωή του. Ίσως και αυτό να ήταν που έκανε πολλούς από εμάς να ανυπομονούμε για το άλμπουμ το οποίο θα ερχόταν λίγο μετά το περιβόητο διαζύγιο με την Kim Kardashian. Και ανυπομονούσαμε πάρα τη στα όρια του γραφικού προώθησή του και -κυρίως- παρότι, αν εξαιρέσουμε το Kids See Ghosts, ο Kanye έχει να βγάλει καλό άλμπουμ τουλάχιστον 5 χρόνια.
Το Donda ήταν τελικά το 10ο studio album του. Σε αυτό ακούμε 27 ολόκληρα κομμάτια, ελάχιστα εκ των οποίων κατόρθωσαν να περάσουν τη μετριότητα σε ένα ούτως ή άλλως ασύνδετο και χωρίς πολλές συγκινήσεις άλμπουμ. Είναι φανερό ότι εδώ και καιρό ο Ye αδυνατεί να μεταφράσει τους δαίμονές του σε καλή μουσική. Κάθε δουλειά του όμως συνεχίζει να είναι γεγονός σημαντικό για τον χώρο της μουσικής. Στο κάτω-κάτω αυτός ο τύπος έχει βγάλει το My Beautiful Dark Twisted Fantasy.
Η Britney Spears κατάφερε επιτέλους να απελευθερωθεί
Είχε περάσει πάρα πολύς καιρός. Κάθε μέρα που πέρναγε το βάρος για την Britney γινόταν όλο και μεγαλύτερο. Τελικά όμως τα κατάφερε. Στις 13 Νεοεμβρίου έληξε και επίσημα η κηδεμονία της που είχε ξεκινήσει από το μακρινό 2008 και κατά την οποία άλλοι έπαιρναν τις αποφάσεις για την επαγγελματική αλλά και την προσωπική της ζωή. Το #FreeBritney απέκτησε χαρακτηριστικά κινήματος. Το μέλλον της φαίνεται πλέον πολύ καλύτερο.
Bad Bunny, o πιο streamable καλλιτέχνης στον πλανήτη
Latin trap ή reggaeton. Όποια ταμπέλα και αν βάλεις στη δουλειά του, όσο και αν σου αρέσει ή δεν σου αρέσει, δεν μπορείς παρά να αναγνωρίσεις ότι ο τρόπος που «εξερράγη» η φήμη του μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα είναι πρωτόγνωρος.
Η δεύτερη μέρα του Σεπτεμβρίου του 2021
Στις 2 Σεπτεμβρίου του 2021 η Ελλάδα ξύπνησε μαθαίνοντας για τον τραγικό θάνατο ενός εκτός γνωστότερων καλλιτεχνών της trap σκηνής της. Ο Mad Clip που σκοτώθηκε σε τροχαίο τα ξημερώματα βυθίζοντας στο πένθος χιλιάδες πιστούς fans του.
Πριν ακόμα συνειδητοποιήσουμε τι είχε συμβεί με τον Mad Clip ήρθε και η είδηση του θανάτου του Μίκη Θεοδωράκη, ανθρώπου που είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στον ελληνικό 20ό αιώνα και σίγουρα όχι μόνο ως συνθέτης.
Εκείνη η μέρα θα μείνει αδιαμφισβήτητα ανεξίτηλα χαραγμένη στο μυαλό μας. Δύο τελείως διαφορετικές Ελλάδες -ηλικιακά και όχι μόνο- θρήνησαν για τον χαμό δύο επίσης τελείως διαφορετικών ανθρώπων της μουσικής συνδεδεμένων με δύο εξίσου τελείως διαφορετικές μεταξύ τους εποχές.
Η μεγάλη επιστροφή των βινυλίων και η Αdele
Ενδεχομένως στην Ελλάδα να μην έχουμε καταλάβει την πλήρη εικόνα της λατρείας που υπάρχει για τις Adele και Taylor Swift. Ας μείνουμε προς το παρόν στην πρώτη και στο νέο άλμπουμ της 30 που βγήκε το 2021. Προκειμένου να ανταποκριθούν στις προβλεπόμενες ανάγκες της αγοράς και πολύ καιρό πριν καν βγει το άλμπουμ, παρήχθησαν 500.000 βινύλια.
Ο αριθμός είναι προφανώς τεράστιος για μία ούτως ή άλλως αναδυόμενη αγορά. Πέρσι, βλέπετε, ήταν η πρώτη χρονιά που τα βινύλια ξεπέρασαν τις πωλήσεις CD από το 1986 και μετά. Φέτος η ζήτηση φαίνεται ότι θα είναι ακόμη μεγαλύτερη αλλά λόγω ενός συνδυασμού παραγόντων (ένας εκ των οποίων είναι φυσικά και η πανδημία) έχουν αρχίσει να δημιουργούνται ελλείψεις στην αγορά.
Τα 500.000 αντίτυπα της Adele ήταν ουσιαστικά και το τελειωτικό χτύπημα στις ελπίδες που είχαν πολύ λιγότερο εμπορικοί καλλιτέχνες να βγάλουν τα βινύλια με τις δουλειές τους εγκαίρως. Πάντως φαίνεται ότι η έκρηξη στην αγορά των βινυλίων ήταν πολύ απότομη και τα όποια προβλήματα στην αλυσίδα κατασκευής και πώλησής τους δεν θα αργήσει να λυθεί.
Oι Mastodon δεν θα βγάλουν ποτέ κακό άλμπουμ
Από το άγουρο Remission του 2002 μέχρι και το πιο πρόσφατο Hushed and Grim, οι Mastodon έχουν καταφέρει κάτι πραγματικά δύσκολο. Καμία απολύτως δουλειά τους δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κατώτερη όχι μόνο των περιστάσεων αλλά και της υπόλοιπης παραγωγής τους. Και αυτό γίνεται ακόμη πιο δύσκολο από τη στιγμή που -ιδίως από το Hunter και μετά- δεν σταματούν να πειραματίζονται.
Tο Hushed and Grim δεν είναι ένα εύκολο άλμπουμ. Σε καμία περίπτωση. Το μαρτυρά και η σχεδόν 1,5 ώρα που πρέπει να βρεις προκειμένου να το ακούσεις προσεκτικά. Και αν η πρώτη ακρόαση ενδεχομένως σε χαώνει, από τη δεύτερη και μετά καταλαβαίνεις ότι μιλάμε για μία πραγματικά σπουδαία δουλειά. Ένας από τους καλύτερους δίσκους που έχουν βγάλει οι Mastodon και επομένως ένας από τα καλύτερους της σύγχρονης metal παραγωγής.
H Dua Lipa μας έστειλε πέρα από το Milky Way στα GRAMMYs
H κορυφή πάντως ανήκει και πάλι στον Τyler
Πέρσι ήταν το φανταστικό IGOR. Φέτος ο Tyler, the Creator συνέχισε πιάνοντας το νήμα και πετσοκόβοντάς το. Το Call Me If You Get Lost έβαλε σε λαμπρή παρένθεση το IGOR και μας γύρισε στα πιο γνωστά κατατόπια ακρόασης. Παρότι είναι αδιαμφισβήτητη η έκπληξή που θα νιώσεις ακούγοντας τις πρώτες στιγμές του (αν περίμενες κάτι παρόμοιο με το IGOR) σύντομα θα συνδεθείς πανεύκολα με την ιστορία του Tyler Baudelaire, όπως υπογράφει στο εξώφυλλο του δίσκου.
Ο Tyler, the Creator είναι προβοκάτορας, είναι στιλάτος, είναι φρέσκος μα πάνω από όλα είναι μία από τις πλέον δημιουργικές φιγούρες της γενιάς μας. Από τους καλλιτέχνες αυτούς που δεν έχεις κυριολεκτικά ιδέα τι να περιμένεις από την επόμενη δουλειά τους. Το Call Me If You Get Lost δεν γνωρίζω αν είναι η καλύτερη δουλειά που έβγαλε ποτέ. Είναι σίγουρα όμως μία από τις καλύτερες της χρονιάς.
Η απώλεια του Charlie Watts
«Με τρομερή λύπη ανακοινώνουμε τον θάνατο του αγαπημένου μας, Charlie Watts». Με αυτόν τον τρόπο, στα τέλη του φετινού καλοκαιριού ενημερωθήκαμε για τον θάνατο μίας τεράστιας φιγούρας της σύγχρονης μουσικής. Ο Charlie Watts δεν ήταν από τους τύπους εκείνους που κυνήγαγε τα φώτα της δημοσιότητας. Ήταν όμως ο άνθρωπος που βοήθησε τους Rolling Stones να φτάσουν εκεί που έχουν φτάσει σήμερα.
Μέλος του συγκροτήματος από τον Ιανουάριο του 1963, ήταν πάντα η ήρεμη φιγούρα που στήριζε την μπάντα των Mick Jagger και Keith Richards οι οποίοι παραδοσιακά ήταν εκείνοι που έκαναν τον πολύ θόρυβο. Αδιαμφισβήτητα μία από τις μεγαλύτερες απώλειες για τον μουσικό κόσμο.
Το τρίτο Daewoo του Bloody Hawk
Όταν μας συστηνόταν πριν από όχι και πάρα πολλά χρόνια με το Ηχόχρωμα του Κόμπλεξ, ο Bloody Hawk ήταν πριν και πάνω από όλα έφηβος. Έγινε ο εκπρόσωπος μίας γενιάς και αυτός είναι ένας ρόλος που μάλλον ποτέ δεν διεκδίκησε. Για εμάς τους μεγαλύτερους, η ακρόαση των στίχων του ήταν ένας από τους τρόπους να κάτσεις με τη νεολαία.
Ωστόσο, η ξεδοντιασμένη έκφραση μίας γενικής και αόριστης νεολαίας δεν τον αφορά. Κι ας προσπάθησαν πολλοί να του τη φορέσουνε ως στολή. Όσα γράφει έχουν πρώτα και πάνω από όλα έναν χαρακτήρα ταξικό. Αυτή την πορεία συνεχίζει να ξετυλίγεται μπροστά μας και στο Τίμημα.
Το διαφορετικό που πρεσβεύει ο Bloody Hawk είναι ότι το δικό του βίωμα είναι τελείως ελληνικό. Γιατί, ομολογουμένως, η αφροαμερικανική hip-hop είναι τόσο ισχυρή που γεννάει μοτίβα και κανόνες τα οποία ενσωματώνουν χωρίς να μπορούν να τα υπερβούν πολλοί καλλιτέχνες στην Ελλάδα.
Όχι όμως ο Bloody που μιλάει για το βίωμα του να ζεις ή να έχεις ζήσει στη φτώχεια στην Ελλάδα και όχι στο Compton. Μακριά από γκάνια, συμμορίες, ναρκωτικά. Τα beats του ντύνουν φτηνά και μικροαστικά αυτοκίνητα, ΚΤΕΛ, χαμόσπιτα με υγρασία στο ταβάνι, οικογένειες του μεροκάματου. Το Daewoo και τα μακαρόνια γίνονται σύμβολα μίας ολόκληρης καλλιτεχνικής έκφρασης.
Η ΒIllie Eilish παρουσίασε το SNL
H 19χρονη popstar έλεγε ξανά και ξανά πόσο τρομερά αγχωμένη ήταν για τη βραδιά αυτή. Ποιοι είμαστε εμείς να μην την πιστέψουμε; Ο μονόλογός της πάντως μας έδειξε το ακριβώς αντίθετο.
Aκόμα μία χρονιά που ο Kendrick Lamar δεν κυκλοφόρησε album
Στην αρχή του έτους κάποιες φημολογίες υπήρξαν ως προς το αν ο Kendrick Lamar θα έβγαζε νέο ολοκληρωμένο album. Οι μήνες περνούσαν και οι ούτως ή άλλως πολύ μικρές πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο εξαϋλώνονταν. Η τελευταία του δουλειά ήταν το DAMN από το τελείως μακρινό πλέον 2017.
Από τότε έχουν μεσολαβήσει πολλά. Ο Kendrick Lamar έγινε το σύμβολο μίας ολόκληρης μουσικής σκηνής και συνολικότερα των κατακτήσεων και των αγώνων της αφροαμερικανικής κοινότητας. Το 2018 πια, όταν κέρδισε το Pulitzer, όλος ο πλανήτης τον περίμενε ως τον προφήτη της γειτονιάς. Το βάρος αυξανόταν. Πλέον ελπίζουμε στο 2022.
Οι Måneskin κέρδισαν την Eurovision
Η Eurovision που έγινε φέτος, μετά από διακοπή ενός χρόνου για πανδημικούς προφανώς λόγους, ήταν από αυτές που θα μείνουν στη μνήμη των fans του διαγωνισμού. Κάτι οι Gen Z της Ισλανδίας, λίγο από γαλλική κουλτούρα, ο Άγγλος που πανηγύριζε επειδή πήρε συνολικά 0 βαθμούς και φυσικά οι Måneskin.
Η ιταλική μπάντα με επιρροές από την rock σκηνή της δεκαετίας του 2000 αλλά και ένα glam rock στιλ ξεσήκωσε την Ευρώπη με το κομμάτι “Zitti e buoni” και έφερε ένα ανανεωμένο ενδιαφέρον στον διαγωνισμό με πρώτο και καλύτερο τον Damiano. Έκτοτε κάποια ιδιαίτερα μεγάλη επιτυχία δεν έχουν κάνει αλλά θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον αν αυτή η glam rock στροφή θα έχει συνέχεια στην Eurovision.
Οι Turnstile έφεραν το Mosh Pit στο σαλόνι μας
Δεδομένο πρώτο: Οι Turnstile έβγαλαν τον καλύτερο δίσκο της χρονιάς, αν δεν υπήρχε ο Tyler. H hardcore punk μπάντα από τη Βαλτιμόρη είχε ήδη δώσει καλά δείγματα. Το Glow On όμως φέρνει έναν αέρα ανανέωσης σε ολόκληρη τη σκηνή.
Δεδομένο δεύτερο: Bγήκαν για πρώτη φορά στον αέρα ενός μεγάλου live show (του Late Night του Seth Meyers) και έδωσαν μία απίστευτη ενέργεια στη σκηνή.
To δυστύχημα του Astroworld
Στις 5 Νοεμβρίου του 2021, την πρώτη μέρα του πολυαναμενόμενου Astroworld festival που οργάνωσε ο Travis Scott, 10 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και άλλοι 25 πήγαν στο νοσοκομείο. Αιτία ήταν η ασφυξία από συμπίεση που προέκυψε όταν ένα μεγάλο μέρος του κοινού ποδοπατήθηκε στις μπροστινές σειρές. Οι νεκροί ήταν ηλικίας 14 έως 27 ετών. Το πιο τραγικό γεγονός που ζήσαμε φέτος.
