Η Αθηνά Ροδίτου θα μπορούσε να είναι μούσα του Μποτιτσέλι

Στο μυαλό μου αυτό έχει εξήγηση. Ξεκινώντας από δημιουργούς όπως ο Αντρέας Γεωργίου, που έχει εξαιρετικό μάτι στο να διαλέγει και να στέφει πρωταγωνίστριες όλες τις ταλαντούχες συντοπίτισσές του. Συνεχίζοντας με τον όγκο των τηλεοπτικών σειρών που γυρίζονται στην Κύπρο, το οποίο μεταφράζεται σε καλές ευκαιρίες για νεαρές ηθοποιούς στο να αποκτήσουν την απαιτούμενη εμπειρία στα ξεκινήματά τους.

Και καταλήγοντας στην άμεση σύνδεση μεταξύ Κύπρου και Λονδίνου, με τις δραματικές σχολές / σχολές θεατρικού μιούζικαλ του τελευταίου να αποτελούν την πρώτη επιλογή κάθε Κύπριας που φιλοδοξεί να αποκτήσει γερές βάσεις.

«Ήταν σαν όνειρο όταν πήρα τον ρόλο»

«Πώς θα περιέγραφα τον ρόλο μου στη σειρά; Η Έλλη είναι μια 19χρονη έτοιμη να ανοίξει τα φτερά της. Ένα ταπεινό, ειλικρινές και συνεσταλμένο κορίτσι η οποία, παρ’ όλα αυτά, έχει μια εσωτερική δύναμη που την κάνει να ξεχωρίζει».

Έμπρακτη απόδειξη όλων των παραπάνω συνισταμένων είναι η Αθηνά Ροδίτου η οποία, στην Τελευταία ώρα του OPEN (σε σκηνοθεσία του Στάμου Τσάμη), κάνει ένα τηλεοπτικό ντεμπούτο που δεν περνά απαρατήρητο. Εκεί που μια εκδρομή στη Ρόδο για να γιορτάσει την είσοδό της στο πανεπιστήμιο καταλήγει σε ένα τροχαίο ατύχημα και μια κρίσιμη απόφαση που αλλάζει τα πάντα.

«Είναι μεγάλη πρόκληση για μένα και είμαι πολύ χαρούμενη που ξεκινώ την πορεία μου με αυτό τον ρόλο. Στην αρχή δεν το πίστευα ότι τον πήρα, ήταν σαν όνειρο».

Για εμάς τους Ελλαδίτες, που δεν είμαστε fluent στα κυπριακά καλλιτεχνικά δρώμενα, η Αθηνά είναι μια ευχάριστη έκπληξη από το πουθενά. Για τους Κύπριους είναι απλώς «φυσική» συνέχεια της πορείας μιας φουλ καλλιτεχνικής -και ταλαντούχας- οικογένειας αφού η Αθηνά είναι η μεγαλύτερή κόρη έμπειρου σκηνοθέτη και γνωστής θεατρικής και τηλεοπτικής ηθοποιού (σ.σ. η μικρότερη αδελφή της σπουδάζει σε σχολή καλών τεχνών στην Αγγλία).

«Η πρώτη μου φορά μπροστά στην κάμερα ήταν στα 7 μου, στη σειρά Ο ίσκιος της φωτιάς στην οποία έπαιζε η μητέρα μου και σκηνοθετούσε ο μπαμπάς μου. Συγκεκριμένα έπαιζα, σε ένα flashback, τη μητέρα μου σε μικρότερη ηλικία».

Αν και το πρώτο και μεγάλο (βλέπε τεράστιο) πάθος της Αθηνάς, που μου φέρνει κάτι από Ιωάννα Παππά, είναι ο χορός. Αυτό που σπούδασε στο Λονδίνο (μουσικό θέατρο) και ο λόγος που έμεινε εκεί για 4 χρόνια.

«Παρότι θαύμαζα τις Cate Blanchett και Kate Winslet ως ηθοποιούς, στο εφηβικό μου δωμάτιο είχα αποκλειστικά αφίσες από χορεύτριες και χορογράφους όπως η Pina Bausch».

Με την απόφασή της να φύγει και να κυνηγήσει το όνειρό της, αφήνοντας πίσω μια οικογένεια, μια σχέση και μια χώρα, να είναι ότι πιο δύσκολο έχει χρειαστεί να κάνει ως τώρα.

«Το ήξερα ότι το θέλω να κάνω αυτό το βήμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν εύκολο να το πραγματοποιήσω».

«Στην Αγγλία έχω περάσει έντονο bullying»

Μια φοιτητική εμπειρία η οποία, πέρα από τα ωραία και αυτονόητα, περιελάμβανε μια τρομοκρατική επίθεση (αυτή στο Westminster το 2017, της οποίας ήταν αυτόπτης μάρτυρας), πολλές auditions (έφτασε πολύ κοντά να κλείσει δουλειά σε group που ανέβαζε μιούζικαλ σε κρουαζιερόπλοια που έκαναν τον γύρο της Ευρώπης) και μια γενναία δόση ρατσισμού από τους Βρετανούς συμφοιτητές της.

«Στην Αγγλία έχω περάσει έντονο bullying επειδή ήμουν από άλλη χώρα. Τόσο εγώ όσο και άλλες συμφοιτήτριές μου. Και επειδή ακριβώς δεν την ανέχομαι την αδικία και στον διευθυντή της σχολής πήγα να μιλήσω και είχα, όποτε χρειάστηκε, διαπληκτιστεί με συμφοιτήτριές μου που επέμεναν να φέρονται έτσι».

Μια αγγελική φιγούρα, οριακά Μποτιτσελική, πίσω από την οποία κρύβεται ένα καλό κορίτσι που ήταν πάντοτε πρώτο στο σχολείο και η οποία εκφράζει το πάθος που κρύβει μέσα της μέσα από τον χορό (μπαλέτο, jazz και μετά τα πάντα όλα).

«Ξεκίνησα να δουλεύω service σε formal events όσο ήμουν φοιτήτρια στην Αγγλία. Επιστρέφοντας στην Κύπρο το 2020, λόγω πανδημίας, άρχισα να διδάσκω χορό (μπαλέτο, σύγχρονο) και μουσικό θέατρο σε διάφορες σχολές για παιδιά 8-12 ετών».

«Είμαι δοτική και εμπνέω εμπιστοσύνη»

Μια ευλογημένη γυναίκα την οποία, γνωρίζοντάς τη, βλέποντας πόσο δοτική και αφοσιωμένη είναι, καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι μετατρέπει ένα σπιτικό σε φωλιά ζεστασιάς και αγάπης.

«Το πιο ωραίο πράγμα στο να έχει κάποιος σχέση μαζί μου είναι ότι νοιάζομαι πολύ τον άλλο. Τον ακούω, είμαι δοτική και εμπνέω εμπιστοσύνη. Το χειρότερο ότι είμαι ζηλιάρα. Αλλά δεν πρόκειται να στο αναλύσω παραπάνω».