Οι καλύτερες ταινίες που ανεβαίνουν τον Μάρτιο στο Netflix

Αυτές είναι οι ταινίες που θα δούμε (και θα ξαναδούμε) στο Netflix:

Erin Brockovich

Περισσότερα από είκοσι χρόνια πριν, ο Steven Soderbergh είχε βιώσει αυτό που οι περισσότεροι κινηματογραφιστές ονειρεύονται, αλλά σπάνια το βιώνουν. Το sex, lies and videotape είχε πετύχει αλλά μετά είχε ακολουθήσει μία σειρά από εμπορικές αποτυχίες. Το Erin Brockovich με την Julia Roberts όμως ήταν η πιο σπάνια ταινία: μία καλλιτεχνική επιτυχία που είχε συντρίψει το box office και είχε αγκαλιαστεί επίσης και από την κριτική.

Ο Soderbergh θέλει να εξοντώνει τις προηγούμενες εμπειρίες του για κάθε νέα του ταινία, αλλά οι καλλιτεχνικοί τεχνίτες έχουν υπογραφή και έτσι το Erin Brockovich που είναι ένα επιθετικά γραμμικό δράμα ακριβώς μετά τη δομική ευλυγισία του Limey, ήταν εξίσου έξυπνο, ενήλικο και ξεχωριστό με καθένα από τα πιο πρόσφατα έργα του δημιουργού.

Το φιλμ, συνδυάζοντας τη δημοσιογραφική λεπτομέρεια ενός All the President’s Men με την ψυχαγωγική αξία μίας κωμωδίας του Howard Hawkes από τη δεκαετία του 1940, είχε αποδείξει πως το Out of Sight του 1998 δεν ήταν τυχαίο. Ο Soderbergh ήξερε πώς να καλιμπράρει το υλικό του με τρόπο που το κάνει τόσο προσιτό όσο και περίπλοκο, και αυτός είναι ένας από τους λόγους που η ταινία έχει καλομεγαλώσει.

Ανεβαίνει: 1/3

Snatch

Ο Guy Ritchie έχει περισσότερες ταινίες που δε μου αρέσουν από ταινίες του που έχω πραγματικά απολαύσει – η πιο πρόσφατή του, το Wrath of Man είναι εύκολα στις δεύτερες, σπεύσατε στους κινηματογράφους για το πιο τίμιο εκδικητικό πιστολίδι – αλλά το Snatch είχε σίγουρα αποφύγει την αμήχανη κοιλιά που πολλοί σκηνοθέτες βιώνουν μετά από κάποιο διάσημο ντεμπούτο τους.

Είναι Ritchie στα καλύτερα κωλοπαιδαρικά, μη εξυπνακίστικά του, γεμάτο αξιομνημόνευτες ανατροπές και περιφερειακούς χαρακτήρες, στακάτο μοντάζ και βιντεοκλιπάδικη σκηνοθεσία που αρκετοί κριτικοί τότε σνόμπαραν επειδή χαρακτήριζε τη νεότερη, θρεμμένη απ’ το MTV γενιά σκηνοθετών.

Ανεβαίνει: 1/3

Men in Black 3

Δεν επινοεί τον τροχό, αλλά είναι σίγουρα πιο fun και εφευρετικό από το Men in Black 2, και επικεντρώνεται στην ανάκτηση όχι μόνο του στιλ αλλά και της ψυχής της ορίτζιναλ ταινίας. Επίσης, θα μείνει στην ιστορία ως μία από τις τελευταίες ταινίες όπου το Χόλιγουντ επέλεξε να κάνει cast έναν διαφορετικό ηθοποιό σε ρόλο νεότερης εκδοχής χαρακτήρα αντί να χρησιμοποιήσει τεχνολογία απογήρανσης.

Ανεβαίνει: 1/3

Something’s Gotta Give

Jack Nicholson, Diane Keaton, Keanu Reeves, και Frances McDormand στην ίδια ταινία. Τι έχουμε ζήσει.

Ανεβαίνει: 1/3

A Beautiful Day in the Neighborhood

Η ταινία της Marielle Heller που βρίσκεις στο Netflix καταπιάνεται με την πραγματική περίπτωση του δημοσιογράφου Lloyd Vogel (Matthew Rhys) που κλήθηκε κάποτε να γράψει ένα προφίλ για λογαριασμό του περιοδικού Esquire γύρω από τον Fred Rogers (Tom Hanks), μίας εμβληματικής φιγούρας στην παρουσίαση για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όχι, μόνο για την ευαίσθητη, διόλου διδακτική αντιμετώπιση των παιδιών στην εκπομπή του, αλλά και για την ανοιχτόκαρδη στάση ζωής του.

Η Heller καταπιάνεται με ιστορίες που προσφέρονται για τις πιο τυποποιημένες χολιγουντιανές αφηγήσεις, με τις ιστορίες ενηλικίωσης στο Diary of a Teenage Girl ή με τα βιογραφικά δράματα στο Could You Ever Forgive Me?, αλλά δεν κάνει ποτέ το αναμενόμενο.

Στο A Beautiful Day in the Neighborhood δεν επιλέγει καθόλου τυχαία τον Hanks για να υποδυθεί μία τόσο καλόγνωμη προσωπικότητα –ο ηθοποιός που ήταν υποψήφιος για Όσκαρ για την ερμηνεία του εκπροσωπεί την αγιότητα που έχουμε συνδέσει σε προσωπικό επίπεδο μαζί του– το κέντρο της ταινίας όμως είναι στην πραγματικότητα ο χαρακτήρας του Rhys, μέσω του οποίου η Heller εξετάζει τελικά τη ματαιότητα του κυνισμού.

Ανεβαίνει: 3/3

The Adam Project

Όταν το ταξίδι του στον χρόνο τον φέρνει τυχαία στο 2022, ο πιλότος μαχητικού Adam Reed συνεργάζεται με τον 12χρονο εαυτό του σε μια αποστολή διάσωσης του μέλλοντος.

Ο Shawn Levy έχει κάνει καλύτερες επιλογές ως παραγωγός παρά ως σκηνοθέτης, τελευταία κυρίως στο Netflix, αλλά είναι φρέσκος από την επιτυχία του μια χαρά fun Free Guy, και εδώ εκτός από τον Ryan Reynolds έχει επίσης Mark Ruffalo, Jennifer Garner, Catherine Keener και Zoe Saldana.

Ανεβαίνει: 11/3

Cry the Beloved Country

Ο Stephen Kumalo (Canada Lee) είναι ένας μαύρος ιεροκήρυκας που ζει στη Νότια Αφρική, περίπου στο 1946. Όταν ο γιος του κατηγορείται για τη δολοφονία ενός επιφανούς λευκού άνδρα, ο Kumalo πηγαίνει στο Γιοχάνεσμπουργκ για να προσφέρει την υποστήριξή του.

Με τη βοήθεια ενός ντόπιου κληρικού (Sidney Poitier), συναντά τελικά τον James Jarvis (Charles Carson), τον πατέρα του δολοφονημένου νεαρού. Εχθροί στην αρχή, ο Kumalo και ο Jarvis μαθαίνουν σταδιακά να σέβονται ο ένας τον άλλον, σύμβολο της θεραπείας που τελικά θα κατέστρεφε το απαρτχάιντ.

Η ταινία του Zoltán Korda από το 1951 ήταν η σπάνια περίπτωση φιλμ της εποχής όπου οι μαύροι χαρακτήρες ήταν οι πρωταγωνιστικοί και οι λευκοί εκείνοι που τους πλαισίωναν. Το Cry, the Beloved Country έγινε επιτυχημένο remake το 1995 (εκείνο δυστυχώς δε βρίσκεται στο Netflix) και παραμένει μία από τις ισχυρότερες κινηματογραφικές δηλώσεις πάνω στον ρατσισμό. Η ταινία είχε προβληθεί στις Κάννες και είχε κερδίσει την Αργυρή Άρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου.

Ανεβαίνει: 12/3

Windfall

Ο Jason Segel απαγάγει τον υποψήφιο για Όσκαρ Jesse Plemons και τη Lily Collins για το Netflix. Να μία πρόταση που δεν περίμενα να γράψω ποτέ στη ζωή μου. Ο Segel υποδύεται έναν άντρα που κάνει διάρρηξη στο εξοχικό ενός δισεκατομμυριούχου, αλλά η κατάσταση θα βγει εκτός ελέγχου όταν ο αλαζόνας πλούσιος ιδιοκτήτης του σπιτιού και η γυναίκα του θα καταφθάσουν απρόσμενα.

Ο Charlie McDowell του The One I Love σκηνοθετεί, αλλά η συμβολή που μας τράβηξε περισσότερο την προσοχή είναι αυτή του Andrew Kevin Walker, σεναριογράφου του Seven που γράφει εδώ μαζί με τον Justin Lader. Η ιδέα της ταινίας προέκυψε από τους δυο τους, τον McDowell και τον Segel.

Ανεβαίνει: 18/3

The Hunt

Το The Hunt θα ήταν υποτίθεται το κινηματογραφικό πρότζεκτ του Damon Lindelof για το 2019. Ο δημιουργός, μετά την τηλεοπτική του παρακαταθήκη των Lost και The Leftovers και πριν εκπλήξει τους πάντες με το φανταστικό Watchmen του HBO, θα είχε κυκλοφορήσει το σατιρικό θρίλερ The Hunt με πρωταγωνίστρια την Betty Gilpin (GLOW).

Το σενάριο ήταν δικό του και του Nick Cuse (γιου του co-showrunner του στο Lost, Carlton), η σκηνοθεσία του Craig Zobel του Mare of Easttown, η παραγωγή του Jason Blum (Get Out) και η διανομή της Universal Pictures. Μέχρι που η τελευταία ακύρωσε την κυκλοφορία της.

Το The Hunt είχε περιγραφεί ως ένα θρίλερ περιπέτειας όπου «μία ομάδα της ελίτ μαζεύονται για πρώτη φορά σε ένα απομακρυσμένο αρχοντικό με σκοπό να κυνηγήσουν ανθρώπους για σπορ». Παραπλήσιο κόνσεπτ είδαμε στο απολαυστικό Ready Or Not όπου μια πλούσια οικογένεια καταδίωκε να σκοτώσει τη νέα νύφη της στο πλαίσιο ενός γκροτέσκ, αιματηρού παιχνιδιού, όμως εκείνη η ταινία είχε καλύτερο timing και, κυρίως, δεν είχε ξεσηκώσει την οργή του Donald Trump.

Τον Αύγουστο μετά την κυκλοφορία του τρέιλερ της ταινίας και πριν τις 27 Σεπτεμβρίου οπότε και ήταν προγραμματισμένη να κάνει πρεμιέρα, οι μαζικές δολοφονίες στο El Paso, στο Dayton και στο Gilroy της Καλιφόρνια, οδήγησαν τη Universal να τραβήξει την ταινία δηλώνοντας στην ανακοίνωσή της ότι: «Με ευαισθησία απέναντι στις πρόσφατες τραγωδίες της χώρας, η Universal Pictures και οι συντελεστές του The Hunt έχουμε προσωρινά παγώσει την καμπάνια μάρκετινγκ και επανεξετάζουμε το υλικό μας».

Τελικά, η ταινία κυκλοφόρησε και τώρα ανεβαίνει και στο Netflix.

Ανεβαίνει: 25/3