Ποια ταινία να δεις σήμερα στο Netflix (και κάθε μέρα): Okja

Αυτή την εβδομάδα προτείνουμε το Okja του Netflix, μία συναρπαστική στιγμή για την ιστορία του κινηματογράφου και η είσοδος του Jake Gyllenhaal στη Nicolas Cage φάση της καριέρας του.

Netflix Pick of the Week:

Το Okja έκανε πρεμιέρα μόλις το 2017 στο Φεστιβάλ των Καννών. Σε σχέση με τις αλλαγές που έχουν επέλθει στη βιομηχανία έκτοτε, αυτά τα πέντε έτη είναι σκυλίσια.

Η ταινία του Bong Joon-ho (Parasite, Snowpiercer, Memories of Murder) είχε προκαλέσει σάλο ήδη πριν από την πρεμιέρα της. Μα παραγωγή του Netflix στις Κάννες μας; Μακριά από μας.

Το event της πρεμιέρας ήταν επεισοδιακό (μπορείς να διαβάσεις αναλυτικά εδώ), όχι μόνο επειδή η προβολή είχε τεχνικό πρόβλημα αλλά επειδή η γιούχα για το Netflix είχε ξεκινήσει απ’ όταν έπεσε το logo στην οθόνη.

Τα προβλήματα, φυσικά, είχαν ξεκινήσει από νωρίτερα, μεταξύ άλλων όταν το Netflix είχε αρνηθεί να παρουσιάσει το Okja και το Meyerowitz Stories – την έτερη ταινία που είχε στείλει στις Κάννες εκείνη τη χρονιά, στις αίθουσες – οδηγώντας το φεστιβάλ να ανακοινώσει πως από το 2018 η προβολή των ταινιών σε κινηματογραφική αίθουσα θα ήταν προαπαιτούμενο για τη συμμετοχή τους στον προγραμματισμό του.

Το Netflix από την άλλη φαινόταν ανένδοτο στην τακτική του, τουλάχιστον όπως είχα διαπιστώσει μιλώντας με τους εκπροσώπους του κατά το επίσημο launch στην Ελλάδα. Δεν περίμεναν, μάλιστα, τέτοιες αντιστάσεις.

Από τότε το Netflix άρχισε να προβάλλει τις ταινίες φεστιβαλικών ή/και οσκαρικών βλέψεων στις αίθουσες επιλεκτικά, η Apple TV+ μόλις απέκτησε το πρώτο Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας με το CODA εκ μέρους του streaming, και το Φεστιβάλ Καννών έχει φέτος συνεργασία με το Tik Tok. Επίσης μεσολάβησε το παγκόσμιο box office του 2019:

1. Avengers: Endgame
2. The Lion King
3. Frozen II
4. Spider-Man: Far from Home
5. Captain Marvel
6. Joker
7. Star Wars: Episode IX – The Rise of Skywalker
8. Toy Story 4
9. Aladdin
10. Jumanji: The Next Level

Στις Ηνωμένες Πολιτείες και παγκοσμίως, οι δέκα μεγαλύτερες ταινίες εκείνης της χρονιάς ήταν σίκουελ, ριμέικ, ή βασισμένες σε υπάρχον property. Επίσης για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία, οι πέντε ταινίες με τις υψηλότερες εισπράξεις στη Βόρεια Αμερική είχαν όλες προέλθει από το ίδιο στούντιο: τη Disney.

Ίσως έχει ξεχαστεί μέσα στον καταιγισμό λοιπόν, αλλά το Okja κατέχει συναρπαστική θέση στην κινηματογραφική ιστορία.

Και γιατί είχε βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα κατά την έναρξη των συζητήσεων περί αίθουσας vs. streaming, και γιατί φτιάχτηκε από ένα στούντιο που κατηγορείται δίκαια για το ρούφηγμα και την εξαφάνιση υπέροχων ταινιών στον αλγόριθμό του αλλά ταυτόχρονα δίνει απόλυτη ελευθερία στους δημιουργούς του, και γιατί ανήκει σε έναν τύπο μπλοκμπάστερ εναλλακτικής πραγματικότητας – το είδος ευρείας, πομπώδους περιπέτειας που αγαπούσε το mainstream Χόλιγουντ όταν δεν είχε κυριευτεί σχεδόν τελείως από franchises.

Η συγκεκριμένη κιόλας έχει ένα από τα καλύτερα κινηματογραφικά chases της περασμένης δεκαετίας!

Δεν ξέρω τι νόημα θα αποκτήσουν στο μέλλον οι συζητήσεις για την τιμή του σινεμά, ειδικά όταν οι επιπτώσεις για κάποιους που είχαν αίθουσες και τις έκλεισαν μοιάζουν μη αναστρέψιμες, πάντως πληροφοριακά θα ήθελα να είχα δει το Okja στη μεγάλη οθόνη. Κυρίως για τη φωτογραφία του Darius Khondji που είναι μία ολοζώντανη, ζωηρή απόλαυση.

Στις Κάννες ωστόσο, τον ναό του σινεμά, η ταινία χρειάστηκε να διακοπεί για δέκα λεπτά εξαιτίας misprojection (η μισή εικόνα προβαλλόταν πάνω από την οθόνη). Υπάρχει τελικά το τέλειο venue για τις καλές ιστορίες;

Το Okja επηρεάζεται από Steven Spielberg (η πιο προφανής σύγκριση είναι με το E.T The Extra-Terrestrial) και Hayao Miyazaki, και εξιστορεί ένα οικολογικό παραμύθι για μία υπεργουρουνίτσα που έχει εκτραφεί και μεγαλώσει πλάι στη Mija.

Ένα μικρό κορίτσι που μαθαίνει από το πουθενά ότι πρέπει να αποχωριστεί τη φίλη της ενώ έχει χάσει ήδη τους γονείς της, γιατί η εταιρεία που δημιούργησε την Okja πριν δέκα χρόνια τώρα τη θέλει πίσω. Στο μεταξύ το ζώο θα απαχθεί από την ριζοσπαστική ακτιβιστική οργάνωση του Paul Dano, με σκοπό να ξεσκεπαστούν οι ειδεχθείς προθέσεις της πολυεθνικής.

Ως τότε η οικολογική απειλή είχε γίνει καθοριστικής σημασίας για τη φιλμογραφία του Bong, σε αυτή την περίπτωση σχετικά με το βιομηχανικό σύστημα τροφίμων, ή τουλάχιστον με τη σκληρότητα της εργοστασιακής εκτροφής και τους κινδύνους της γενετικής μηχανικής. Αυτό κάνει την ταινία να ακούγεται πιο βαριά και δογματική από ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Ο Bong όμως δεν κηρύττει εδώ.

Όπως όμως θα διαπίστωσες με τα Παράσιτα, το φιλμ όπου τελειοποίησε την τονική ισορροπία μεταξύ των crime/σάτιρα/δράμα/θρίλερ διαθέσεών του, ο Κορεάτης δημιουργός ξέρει να κινείται με χάρη γύρω από τον διδακτισμό. Αντί να κατασκευάζει ήρωες και κακούς από χαρτόνι, απολαμβάνει την εκκεντρικότητα των χαρακτήρων του μέσα στην απόλυτη παραξενιά του ευρηματικού και ηλίθιου είδους μας.

Έχει πολλούς τέτοιους η ταινία, αν και αξίζει ειδική μνεία στον Jake Gyllenhaal στον ρόλο του ιδρωμένου, λαλημένου ζωολόγου Dr. Johnny Wilcox. Ο ηθοποιός είχε ήδη μεταμορφωθεί στην καριέρα του – η Ακαδημία είχε μάλιστα παραβλέψει άδικα την ερμηνεία του στο πολύ πρόσφατο, τότε, Nightcrawler – αλλά ήταν εδώ που άρχισε να περνάει στη Nicolas Cage φάση του.

Οι επιλογές του στο Okja είχαν επικριθεί από πολλούς κριτικούς και θεατές εκείνες τις μέρες, όμως έχουμε όλοι πλέον λίγο-πολύ εκπαιδευτεί στο να περιμένουμε την κάθε επόμενη καρτουνίστικη, μανιώδη ερμηνεία του (The Velvet Buzzsaw/Far From Home/βασικά δες το The Ambulance).

Παρά το άγριο κατά τόπους σκοτάδι της, από την ταινία θα σου μείνει η γλυκιά σχέση της Mija και της Okja, και η προσπάθειά τους να κατανοήσουν έναν τρομακτικό κόσμο όπου καλοί άνθρωποι και ζώα πεθαίνουν καθημερινά, και το μόνο πράγμα που συνήθως μπορεί να αποτρέψει αυτή την εξέλιξη είναι τα χρήματα.