Τι αλλαγές φέρνει η επέκταση του Μετρό μέχρι τον Πειραιά

Η σχέση ανάμεσα στις ράγες του Μετρό και το real estate έχει εξελιχθεί σε κάτι παρόμοιο με την παροιμία μεταξύ αυγού και κότας: ποιος είναι που γεννάει ποιον, τέλος πάντων; Από τη μία, μια στάση μετρό δίνει αβάντα που κοστολογείται ακριβά στην αγορά των ακινήτων, από την άλλη δε νομίζω ότι υπάρχει κάποια περιοχή κάτω από το ραντάρ των μεσιτικών γραφείων. Άρα, υπό μία έννοια, ο κύκλος του real estate έχει ήδη συμβεί. Το Μετρό έπεται.

Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και ο Πειραιάς. Όταν ξεκίνησαν το 2012 οι εργασίες για την επέκταση του υπόγειου δικτύου του Μετρό μέχρι το λιμάνι, δεν είχε καμία σχέση με αυτό που συναντά ο μετροπόντικας σήμερα – και συγκεκριμένα σε έναν μήνα περίπου, όταν και αναμένεται η επίσημη παράδοση για τη νέα γραμμή 3, από τη στάση Δημοτικό Θέατρο Πειραιά μέχρι το Αεροδρόμιο. Σήμερα, από την άλλη, στην παραλιακή ζώνη του Πειραιά, οι περισσότερες επενδυτικές κινήσεις έχουν τελεστεί από την Dimand Α.Ε.

Ο Πύργος του Πειραιά ολοκληρώνεται τέλη του 2023 (σε συνεργασία με την Prodea Investments), ο Άγιος Διονύσιος δεν είναι πλέον μια άγνωστη περιοχή, καθώς οικοδομούνται κατοικίες δίπλα στα γραφεία των πολυεθνικών εταιριών, το ακίνητο της πρώην ΒΕΛΚΑ στο Νέο Φάληρο βρίσκεται επίσης σε φάση μεταμόρφωσης. Κι έπειτα είναι ξενοδοχεία από ομίλους, περιοχές που αναπλάθονται από τον δήμο, το Μικρολίμανο, η νέα πλατεία στο Δημοτικό Θέατρο (θα παραδοθεί με το μετρό) κι άλλα πολλά.

Το τοπίο μετά την ένωση Πειραιά με Αεροδρόμιο
Φωτο: Αττικό Μετρό ΑΕ

Τι έπεται λοιπόν αυτών των εγκαινίων; Μανιάτικα, Πειραιάς και Δημοτικό Θέατρο ανοίγουν για το κοινό στα τέλη Σεπτέμβρη, οπότε πιάνουμε την ευκαιρία και κοιτάμε την πόλη από ψηλά: η επέκταση στην μπλε γραμμή πρόκειται να αποφέρει 10 νέα δεδομένα – το λιγότερο.

Καταρχάς, το προφανές: οι δύο βασικές πύλες του τουρισμού ενώνονται και, με τα νέα δεδομένα της υπόγειας μετακίνησης, ο χρόνος για τη διαδρομή λιμάνι-αεροδρόμιο μειώνεται στα 65-70 λεπτά με τον ίδιο συρμό, αν και οι εκτιμήσεις της Αττικό Μετρό κάνουν λόγο για 55 λεπτά (αλλά ίσως χωρίς τις προβλεπόμενες καθυστερήσεις στους σταθμούς, εφόσον το Νίκαια-Αεροδρόμιο διαρκεί ήδη 55-60 λεπτά). Σε κάθε περίπτωση, αυτή τη στιγμή, η πιο σύντομη διαδρομή ΜΜΜ από το λιμάνι μέχρι το αεροδρόμιο, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του GPS διαρκεί 80 λεπτά με εναλλαγή γραμμών 1 και 2. Οπότε μιλάμε για μείωση της τάξης του 20-25%.
Με την ολοκλήρωση της επέκτασης στον Πειραιά, έχουν προστεθεί 7,6 χλμ. στο δίκτυο του μετρό, αλλά ο στόλος παραμένει ίδιος. Αναπόφευκτα, για τα πρώτα χρόνια τα δρομολόγια θα είναι πιο αραιά στην μπλε γραμμή. Στις αρχές του 2023 αναμένεται να ξεκινήσει ο διαγωνισμός από την Αττικό Μετρό για επτά καινούριους συρμούς, οι οποίοι προορίζονται για τη γραμμή που θα ενώνει Πειραιά με Αεροδρόμιο. Το χρονοδιάγραμμα για την παραλαβή δείχνει το μακρινό 2026.
Ο Πειραιάς μεταμορφώνεται σε ένα νευραλγικό συγκοινωνιακό κέντρο: εκεί θα συναντιούνται οι γραμμές 1 και 3 του Μετρό, ο προαστιακός, μαζί με τις στάσεις του τραμ, που πρόκειται αισίως να εγκαινιαστούν τους προσεχείς μήνες, μετά τα πολλά παθήματα.
Τα μέσα σταθερής τροχιάς πρόκειται να αντικαταστήσουν λεωφορεία και τρόλεϊ, όσα δηλαδή συνέδεαν τον Πειραιά (πλέον θα υπάρχει στάση στο Δημοτικό Θέατρο και στην περιοχή Μανιάτικα πάνω από το λιμάνι) με τις περιοχές Αγία Βαρβάρα, Κορυδαλλός και τη Νίκαια. Οι γραμμές αυτές θα καταργηθούν ή θα τροποποιηθούν.
Σύμφωνα με τα στοιχεία των συγκοινωνιολόγων που επικαλείται το Αττικό Μετρό και το Υπουργείο Συγκοινωνιών, η επέκταση προς τον Πειραιά θα αυξήσεις τους επιβάτες του Μετρό κατά 132.000 την ημέρα, οπότε ο συνολικός αριθμών όλων των γραμμών του δικτύου θα αγγίζει σε καθημερινή βάση το 1 εκατομμύριο επιβάτες.
Αυτό, βάσει των ίδιων μελετών, αντιστοιχεί σε 23.000 λιγότερα Ι.Χ. στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά (ανά ημέρα) και 120 τόνους διοξειδίου του άνθρακα στην καθημερινή μόλυνση της ατμόσφαιρας.
H έναρξη λειτουργίας σε μετρό και τραμ θα σημάνει νέα εποχή για τη μεταπήδηση στην παράκτια γραμμή: με άλλα λόγια, η πόλη ανοίγεται προς τη θάλασσα. Αυτό συνδέεται με τη γενικότερη ροπή που διαγράφεται στην αναπτυξιακή πορεία της πρωτεύουσας, από το μελλοντικό πάρκο Φαλήρου μέχρι την τρέχουσα ανάπλαση στην έκταση του Ελληνικού. Αυτά, όπως και η Βούλα κι η Γλυφάδα στο ενδιάμεσο, ενώνονται με ράγες.
Όσον αφορά την αγορά ακινήτων, στροφή προς τον Πειραιά και τη Νίκαια ή τον Κορυδαλλό (μαζί με τα δυτικά προάστια γενικότερα) παρατηρείται από το 2019, αν και –σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του Spitogatos– στις πιο οικονομικές ζώνες παραμένει η Αγία Βαρβάρα, το Κερατσίνι και τα Ταμπούρια. Εντούτοις, η άνοδος στην αντικειμενική αξία αυτών των περιοχών ισχύει σε ποσοστό έως και 30% σε σχέση με προηγούμενα έτη.
Η επόμενη hip πιάτσα είναι του Κορυδαλλού. Το σούσουρο έχει αρχίσει με νέες αφίξεις σε μπαρ, αλλά και το νέο πάρκο στη θέση, όπου βρίσκονταν οι γυναικείες φυλακές.