Η ιστορία του Talisker έχει μέσα της πολλή θάλασσα

Τα εκλεκτά αποστάγματα λατρεύονται για τον πολυεπίπεδο γευστικό τους χαρακτήρα, την επίγευσή τους, τον αρωματικό τους χαρακτήρα αλλά και για τις αναμνήσεις που δημιουργούμε απολαμβάνοντας τα παρέα με φίλους και αγαπημένους. Όμως το ουίσκι έχει κάτι ακόμα που το κάνει ξεχωριστό. Έχει μοναδικές ιστορίες για τη δημιουργία και την απόσταξή του, και μια από τις πιο ιδιαίτερες είναι αυτή του σκωτσέζικου single malt Talisker.

Το νησί του Skye

Άρρηκτα συνδεδεμένο με τον τόπο του αλλά και με την τοπική κοινωνία το Talisker είναι ένα ουίσκι που μας ταξιδεύει σε ένα μεγάλο νησί στη βορειοδυτική πλευρά των Highlands της Σκωτίας. Το νησί του Skye. Ανήκει στο σύμπλεγμα των Εβρίδων Νήσων όπου κυριαρχούν οι έντονες αλλαγές καιρικών φαινομένων ενώ μια άλλη ιδιαιτερότητα του είναι οι προσκολλημένοι στις παραδόσεις κάτοικοί του. Ο λόγος είναι ότι το νησί του Skye ήταν από παλιά απομονωμένο και δυσπρόσιτο με αποτέλεσμα αυτό από τη μία να δέσει μεταξύ τους, τους κατοίκους και από την άλλη να δημιουργήσει μια μοναδική κουλτούρα.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό της περιοχής είναι οι 23 λόφοι του Κουίλιν οι οποίοι φτάνουν μέχρι και τα 1000 μέτρα υψόμετρο και προσφέρουν εκπληκτικές διαδρομές αλλά και μοναδική θέα από το ψηλά.

Το όνομα Talisker

Το όνομα Talisker προέρχεται από ένα γνωστό αξιοθέατο του νησιού στo Loch Harport, το Thalas Gair. Thalas Gair σημαίνει ο βράχος που γέρνει στη γλώσσα των Βίκινγκς, και συγκεκριμένα τα Norse τα οποία δανείστηκαν οι Κέλτες. Υπάρχει όμως και μια άλλη εκδοχή ότι το Thalas προέρχεται από τα Αρχαία Ελληνικά, μετά την επαφή των Κελτών από τους Έλληνες θαλασσοπόρους.

Το αποστακτήριο του Talisker

Αν δεν υπήρχε το νησί του Skye δε θα δημιουργούνταν το Talisker και αν δεν υπήρχε το Talisker, το νησί του Skye θα παρέμενε σχετικά άγνωστο στον υπόλοιπο κόσμο. Το αποστακτήριό του, ανήκει σε εκείνη την εκλεκτή κατηγορία που φημίζεται για το ιδιαίτερο terroir, την τύρφη του και άλλα χαρακτηριστικά που κάνουν αυτό το γηγενές ουίσκι τόσο ξεχωριστό.

Το αποστακτήριο βρίσκεται στις δυτικές του ακτές του νησιού του Skye, και για να ανακαλύψουμε την ιστορία του πρέπει να πάμε πίσω στο 1825, σχεδόν 200 χρόνια πίσω. Τότε ήταν που οι Hugh και Kenneth MacAskill έφτασαν στο Skye από ένα άλλο νησί, το Eigg με σκοπό να επεκτείνουν τις κτηνοτροφικές τους δραστηριότητες θέλοντας να έχουν μεγαλύτερες εκτάσεις για τα πρόβατά τους.

Το 1827 μάλιστα αγοράζουν την περιοχή Talisker και λόγω της ιδιαίτερης γεωμορφολογίας και του terroir του, ανακαλύπτουν ότι η περιοχή προσφέρεται για να φτιάξουν ένα πρότυπο αποστακτήριο. Παρά τις έντονες αντιδράσεις των ντόπιων το όνειρό τους γίνεται πραγματικότητα το 1830,και το αποστακτήριο του Talisker, ξεκινά και επίσημα τη λειτουργία του.

Οι δυσκολίες που αντιμετώπισε

Το αποστακτήριο δεν είχε τη θερμή υποδοχή από τους ντόπιους, όπως υπολόγιζαν οι αδερφοί MacAskill. Ο υπεύθυνος της ενορίας, ο αιδεσιμότατος Roderick Macleod είχε οργανώσει εβδομαδιαία κηρύγματα για να ενημερώσει τους κατοίκους της περιοχής για όλα τα κακά που θα έφερνε το αποστακτήριο αλλά πάνω από όλα το ουίσκι που θα παραγόταν στην περιοχή, χαρακτηρίζοντας τη δημιουργία του μια από τις μεγαλύτερες κατάρες που θα μπορούσαν να συμβούν για τον τόπο τους, το νησί του Skye. Τελικά, η ιστορία απέδειξε ότι είχε λάθος.

Η συνέχεια όμως δεν ήταν εύκολη για το αποστακτήριο. Το 1840 ένας φοβερός λιμός μαστίζει όλη τη Σκωτία. Η οικογένεια MacAskill βοηθάει τους φτωχούς κατοίκους του νησιού να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους. Από το 1848 μέχρι το 1898 το αποστακτήριο αλλάζει συνεχώς χέρια όμως η δημοτικότητα του αυξάνεται συνεχώς κυρίως λόγω στις αναφορές στα ποιήματά του από τον ποιητή Robert Louis Stevenson και συγκεκριμένα στο ποιήμα The Scotsman’s Return From Abroad.

Μέχρι τις απαρχές του Δεύτερου Παγκοσμίου πολέμου το αποστακτήριο του Talisker αποκτά συνεχώς μέγεθος και αναγνωρισιμότητα ενώ οι εγκαταστάσεις του εκσυγχρονίζονται. Τότε, το 1941 σταματάει η παραγωγή, όπως και σε όλη την Σκωτία μετά τη δέσμευση του κριθαριού για τη σίτιση των στρατευμάτων. Μετά το τέλος του πολέμου, η παραγωγή ξεκίνησε ξανά όμως όχι για πολύ. Το 1960 ξεσπά μια φωτιά η οποία θα καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος του. Τελικά, μετά από δύο χρόνια ανακαινίζεται πλήρως, και επαναλειτουργεί με τους άμβυκες να αποτελούν πιστά αντίγραφα των παλιών που καταστράφηκαν ώστε να μη χαθεί ούτε στο ελάχιστο η ποιότητα του ουίσκι, κατά τη διαδικασία απόσταξης.

Το γευστικό του προφίλ

Από τότε μέχρι σήμερα το Talisker καταφέρνει να ενσωματώσει όλα εκείνα τα μοναδικά χαρακτηριστικά που διαθέτει το νησί του Skye. Ένα χρυσαφένιο και χάλκινο χρώμα, με πιπεράτη μύτη αλλά και επίγευση. Τα δύο απόλυτα χαρακτηριστικά του όμως είναι η καπνιστή και τυρφώδης γεύση του, μα πάνω από όλα ο θαλασσινός του χαρακτήρας. Ένας χαρακτήρας που ενισχύεται ακόμα περισσότερο με το τελετουργικό με τα φρεσκοκομμένα στρείδια όπου το ιώδιο της θάλασσας κυριαρχεί.

Ο τέλειος αυτός συνδυασμός γεννήθηκε στο αποστακτήριο του Talisker, και συγκεκριμένα στην ιχθυαγορά του νησιού (The Oyster Shed), όπου τα φρεσκοκομμένα στρείδια έχουν την τιμητική τους. Η γεύση αυτή «συγχωνεύει» το βραχώδες τοπίο του Isle of Skye, το ουίσκι και τη θάλασσα – μια συμβίωση που ενέπνευσε το Talisker να ζωντανέψει τις νότες πιπεριού, θαλασσινού αλατιού και τον καπνιστό του χαρακτήρα.

Ένα τελετουργικό που το ανακαλύψαμε και εμείς με τη σειρά μας, μαζί με αγαπημένους αναγνώστες του OneMan, στο Blue Oyster, όπου απολαύσαμε το signature ritual Talisker & Oysters και μεταφερθήκαμε έστω και για λίγο, στη Σκωτία και στο μακρινό νησί του Skye.