Marie Kondo, μήπως τελικά μάς πουλούσες πάντα φύκια για μεταξωτές κορδέλες;
Μια απαραίτητη αποδόμηση της Γιαπωνέζας που προσπάθησε να βάλει τη ζωή μας σε τάξη χωρίς να το ζητήσουμε ποτέ.
- 31 ΙΑΝ 2023
Ομολογώ ότι χρειάστηκα τρία επεισόδια του Tidying Up with Marie Kondo, για να συνειδητοποιήσω ότι πραγματικά δεν είχα χάσει κάτι από όσα δίδασκε η Marie (πιο φίλες από ποτέ), ως mantra των απανταχού τακτικών.
Δηλαδή, όσων θέλουν να υπάρχει μια κάποια τάξη στο σπίτι τους. Όχι στρατιωτική πειθαρχία. Ούτε χάος. Κάτι που να λειτουργεί, με την έννοια να κάνει πιο εύκολη τη ζωή μας μέσα στο χώρο που μένουμε. Γνωρίζοντας πως είχε γίνει παγκόσμιο hit το συγκεκριμένο προϊόν του Netflix, προσπαθούσα να καταλάβω τι ακριβώς το πρωτότυπο και το ρηξικέλευθο πρότεινε η 38χρονη Γιαπωνέζα, το οποίο δεν είχα δει.
Εννοώ πως όσα παρουσίαζε ήταν κοινή λογική, για όποιον ασχολείται έστω ελάχιστα με το να βρίσκει λύσεις σε απλά προβλήματα -όπως η ακαταστασία ή οι υπερχειλισμένες ντουλάπες ή τα περισσότερα αντικείμενα από όσα χωρούν συγκεκριμένα τετραγωνικά.
Γενιές του ΙΚΕΑ είμαστε, Μarie. Δεν κατεβήκαμε χθες από τον πλανήτη Άρη. Τι ακριβώς προσπαθείς να μας πεις -πέραν του να αποχαιρετούμε (σαν να αποχαιρετούμε άνθρωπο) τα αντικείμενα που δε χρησιμοποιούμε επί σειρά ετών, αλλά δεν τα δίνουμε γιατί έχουμε κι εμείς τα ψυχολογικά μας, Marie. Και δεν εννοώ μόνο ότι η μόδα κάνει κύκλους, αλλά κάποιοι έχουμε και θέματα αποχωρισμού -Marie.
Το σωστό, ορθόδοξο καθάρισμα ήταν αυτό των Kim Woodburn και Aggie MacKenzie
Πέρασα ώρες μπροστά στην τηλεόραση, παρακολουθώντας το How Clean is Your House, με καρφωμένη στο μυαλό την απορία «δε γίνεται να υπάρχουν τόσο βρώμικα και εγκαταλελειμμένα σπίτια, στα οποία μπορούν και ζουν άνθρωποι». Μετά επισκέφτηκα ένα τέτοιο σπίτι. Έμεναν άνθρωποι που είχαν κατάθλιψη. Και έτσι κατάλαβα πως όλα γίνονται.
Αυτό που ακόμα δεν καταλαβαίνω είναι πώς έγινε εκατομμυριούχος η Marie (είπαμε, πιο φίλες από ποτέ), παρουσιάζοντας τρόπους οργάνωσης που αν υπήρχε σχετικό μάθημα στα σχολεία, θα μας τα έλεγε ο δάσκαλος μετά το όνομα του -την ημέρα της γνωριμίας μας. Ναι, μπορείς να πεις ότι η KonMari method δε με έπεισε. Μηδέ μου έδωσε λύσεις.
Γιατί Marie αν έχεις κάνει έστω μια μετακόμιση στη ζωή σου, ξέρεις πως αν δε βάλεις τα πράγματα στη θέση τους την πρώτη ημέρα, δε θα μπουν ποτέ. Όπως και αν δε δώσεις/πετάξεις ό,τι δε χρειάζεσαι, το πιθανότερο είναι να το βλέπεις εκεί -να σε ενοχλεί- για χρόνια. Επίσης, Marie, αν έχει χρειαστεί ποτέ να κάνεις μόνη σου γενική στο σπίτι, ξέρεις πολύ καλά τη χρησιμότητα κάθε αντικειμένου και ποια είναι αυτά που δεν έχουν λόγο ύπαρξης -αφού το μόνο που κάνεις είναι να τα καθαρίζεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Οπότε για να σώσεις τον εαυτό σου, αρχίζεις το ξεσκαρτάρισμα, Marie.
Και όχι (Marie) δε χρειαζόμαστε ένα ακόμα βιβλίο, για να μας πεις τα αυτονόητα, πλασάροντας τις ιδέες σου ως τον τρόπο που θα μας δώσουν την ιδεώδη ζωή (Marie Kondo’s Kurashi at Home: How to Organize Your Space and Achieve Your Ideal Life).
Ναι, κάποιοι αισθανόμαστε πιο ήρεμοι και χαρούμενοι, όταν είναι τακτοποιημένο το σπίτι μας. Ναι, υπάρχουν απλοί τρόποι για να νιώθουμε καλύτερα μέσα σε μια καθημερινότητα που μας βομβαρδίζει με προκλήσεις. Θέλουμε, δε θέλουμε έχουμε υποχρεωθεί να αναζητήσουμε αυτές τις μικρές χαρές, για να επιβιώσουμε -σε συνδυασμό με τη διαστροφούλα μας (γιατί δεν έχουμε όλοι την ίδια -ή τις ίδιες). Οπότε Μarie σε παρακαλώ, μη μου λες άλλα αυτονόητα.
Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που μου έφαγες την ψυχούλα να με πείσεις πως ακολουθώντας τις οδηγίες σου, θα βάλω τελικά τη ζωή μου σε τάξη -αφού θα εκπαιδευτώ στις προτεραιότητες. Δεν μπορεί να μου λες τώρα ότι το σπίτι σου είναι ακατάστατο, μετά τη γέννηση του τρίτου σου παιδιού. Ή είσαι επαγγελματίας tidier, Marie ή δεν είσαι.
Το «ο τρόπος που περνάω τον χρόνο μου τώρα, είναι ο σωστός τρόπος για μένα αυτή τη στιγμή, σε αυτό το στάδιο της ζωής μου» που μας λες τώρα, Marie δεν είναι μόνο δικό σου προνόμιο. Ήταν και δικό μας, όταν μας βομβάρδιζες σε όλα τα media με το πώς διπλώνουμε τα T-shirts και τα παντελόνια.
Δε γίνεται να έρχεσαι τώρα, και να λες πως «μέχρι τώρα, ήμουν επαγγελματίας στην τακτοποίηση, οπότε έκανα ό,τι μπορούσα για να κρατάω το σπίτι μου τακτοποιημένο, ανά πάσα στιγμή. Πλέον, έχω παραιτηθεί από αυτό, με καλό -για εμένα- τρόπο. Συνειδητοποιώ ότι αυτό που είναι σημαντικό για μένα είναι να απολαμβάνω να περνάω χρόνο με τα παιδιά μου στο σπίτι».
Εύγε σου και μπράβο σου, Marie που κατάλαβες ότι δεν υπάρχει λόγος να αυτομαστιγώνεσαι, που όταν αλλάζει η ζωή σου (για τον όποιον λόγο) δε γίνεται να τη ζεις, όπως πριν την αλλαγή. Πως δεν υπάρχει τελειότητα και ότι το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προσαρμόζεσαι σε ό,τι έχεις μπροστά σου. Αυτό κάνουμε κι εμείς, Μarie -ακόμα και αν δεν κάνουμε ρολά τα σεντόνια.
Για κάποιους Marie, η τακτοποίηση του σπιτιού δε συνδέεται με την τακτοποίηση του μυαλού μας. Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα. Αλλά δεν είναι. Να πω επίσης, πως απολαμβάνω να σε βλέπω να χαμογελάς ό,τι και αν κάνεις, να έχεις μια θετική στάση προς τα πράγματα -αν και για τα προσωπικά μου γούστα είσαι over.
Αλλά δυσκολεύομαι να σε ακολουθήσω στο πέρασμα σου από παγκόσμια «τακτοποιήτρια» σε guru του πώς μπορούμε να επικεντρώσουμε σε ό,τι έχει μεγαλύτερη σημασία για τον καθένα μας, ώστε να ζήσουμε την καλύτερη δυνατή ζωή.
Μη με ρωτάς, Marie «τι θα γινόταν αν κάθε απόφαση που έπαιρνες, κάθε στόχος που έθεσες και κάθε πτυχή της ζωής σου καθοδηγούνταν από αυτό που σου δίνει χαρά;», γιατί αν δεν κατανοούσα μία φορά πώς έγινες παγκόσμιο trend, τώρα δεν το καταλαβαίνω 100.
ΥΓ: Είπα το Marie περισσότερες φορές από τα «σεφ» του υποψήφιου παίκτη για το φετινό Master Chef -που έκανε παγκόσμιο ρεκόρ χρήσης της λέξης- ή έχω κι άλλες;
