Το Last of Us είναι ένας ακόμη λόγος να λατρέψεις τη Melanie Lynskey

Πιο συχνά ακόμα όμως, οι σκηνοθέτες βλέπουν σε εκείνη τη συνηθισμένη γυναίκα σε ασυνήθιστες καταστάσεις, έκρυθμες, ικανές να βγάλουν από μέσα της έναν εαυτό που δεν είχε αναλογιστεί πως μπορεί να έχει. Ένα καλό κορίτσι με ένα (δύο, τρία, δέκα) twist. Η απηυδισμένη Ruth στο I Don’t Feel at Home in This World Anymore που παίρνει τον νόμο στα χέρια της όταν τη ληστεύουν. Η Shauna που της χάρισε μία υποψηφιότητα για Emmy, η πιο απρόβλεπτη μεταξύ των Yellowjackets, με το φονικό ένστικτο. Τώρα η Kathleen στο The Last of Us.

«Ο [Craig Mazin] μου είπε: “Ελπίζω να μην προσβληθείς, αλλά θα ήθελα πολύ να παίξεις μία εγκληματία πολέμου», δήλωσε η Lynskey στο Entertainment Weekly. «Είπα, “ουφ, δεν ξέρω”. Απάντησε, “το ένιωθα ότι αυτή θα ήταν η αντίδρασή σου, επιτρέψέ μου να σου πω λίγα περισσότερα πράγματα.”

Στο τέταρτο επεισόδιο του Last of Us, Please Hold My Hand, η Kathleen παρουσιάζεται ως η ηγέτης μίας επαναστατικής ομάδας στην ζώνη καραντίνας του πρώην Κάνσας Σίτι, που είναι σε μεγάλο βαθμό εμπνευσμένη από τους Hunters του βιντεοπαιχνιδιού.

Οι Hunters μετατρέπονται εδώ σε μία ομάδα επιζώντων που ξεσηκώθηκαν ενάντια στο στρατιωτικό καθεστώς της FEDRA και πήραν πίσω τη ζώνη καραντίνας.

Κατά τη διάρκεια μίας ανάκρισης εν μέσω του τελευταίου Last of Us, οι θεατές συμπεραίνουν πως ο γιατρός της Kathleen πρόδωσε κάποτε τους γείτονες τους στη FEDRA με αντάλλαγμα κάποια προνόμια όπως προστασία.

Η Kathleen αναφέρει πως ο Henry ήταν ένας τέτοιος πληροφοριοδότης που έδωσε στη FEDRA τον αδερφό της, ο οποίος ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου σε ένα κελί. Πλέον η αδερφή του έχει βεντέτα εναντίον οποιοδήποτε συνεργάστηκε μαζί τους ή οποιουδήποτε σταθεί εμπόδιο στον δρόμο της.

Η Lynskey πλάθει εδώ έναν χαρακτήρα ασυγκίνητο ελαφρώς, στοχοπροσηλωμένο, και σίγουρα σε κατάσταση πόνου.

Ο αδερφός της Kathleen είναι «ο Χριστός πάνω-κάτω», έχει πει η Lynskey. «Φανταστείτε να μεγαλώνετε ως αδερφή του Ιησού και να λέτε: “Ο αδερφός μου είναι ο σπουδαιότερος άνθρωπος. Καθοδηγεί τον κόσμο. Είναι ο πιο ευγενικός, ο πιο αξιοπρεπής άνθρωπος. Εγώ δε νομίζω ότι είμαι τόσο σπουδαίος άνθρωπος. Δε χρειάζεται πραγματικά να είμαι κάτι συγκεκριμένο γιατί έχω αυτό το άτομο δίπλα μου. Και τότε κάποιος τον σκοτώνει βάναυσα και είναι τόσο άδικο. Ποια είσαι μετά από αυτό;».

Αυτό που ενθουσίασε την Lynskey στην Kathleen είναι ότι, μόλις αναλαμβάνει τον ηγετικό ρόλο που δεν ήθελε για τον εαυτό της, μαθαίνει ότι δεν αισθάνεται ενοχές για τα εγκλήματα που κάνει.

«Ανακάλυψε ότι ήταν αρκετά άκαρδη και έτσι μπόρεσε να είναι αρκετά αποτελεσματική με έναν τρόπο που ίσως δεν οφείλεται στο ότι δε νοιαζόταν για τους ανθρώπους», λέει η ηθοποιός. «Αυτή είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα δυναμική».

Η Lynskey που έχει αποδείξει ένα πελώριο εύρος στην κατηγορία το-καλό-κορίτσι-with-a-twist που λέγαμε, έχει ελάχιστες σκηνές στο επεισόδιο αλλά διαμορφώνει ήδη έναν σαφή χαρακτήρα. Δεν υπάρχει κανένας δισταγμός στις ενέργειές της, αλλά αν κοιτάξεις αρκετά προσεκτικά, μπορείς σχεδόν να δεις στο πρόσωπο της την Kathleen που ήταν κάποτε. Και τη στιγμή που συμβαίνει αυτό, διακρίνεις εύκολα πως ο παλιός της εαυτός έχει προ πολλού εξαφανιστεί.

Μπορεί η Kathleen να αποτελεί επικείμενη απειλή για τον Joel και την Ellie, όμως αντιλαμβάνεσαι τα κίνητρά της μέσα από την αγάπη και τη θλίψη που προκύπτουν από την αφοσιωμένη ερμηνεία της Lynskey. Στα χέρια άλλης, μπορεί ο ρόλος να μην ήταν τόσο συναρπαστικός. Η ηθοποιός φέρνει μία ανθρωπιά και μία εγγενή συμπάθεια σε κάθε ρόλο, και το The Last of Us έχει ήδη βρει τρόπους να το απλοποιήσει. Ακολουθούν όλοι τις διαταγές της χωρίς αμφισβήτηση, όπως θα έκανες πιθανότατα και εσύ. Αυτό την κάνει ακόμα πιο τρομακτική.

Εκεί που το προηγούμενο επεισόδιο του The Last of Us αφορούσε την ανοικοδόμηση μίας ζωής, η Kathleen και το Please Hold My Hand υπαινίσσονται τι συμβαίνει όταν χάνουμε την ανθρωπιά μας για χάρη κάποιου πράγματος που εν τέλει απειλεί να καταστρέψει όλα όσα αρχικά αγαπούσαμε. Και η Lynskey που είχε παραμείνει στα μετόπισθεν για το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας της λόγω των παράλογων στάνταρ της βιομηχανίας για το γυναικείο βάρος, είναι αυτή που χρειαζόταν για την ενσάρκωση.