Βλέποντας τη συνέντευξη του Πρωθυπουργού αναρωτιόμαστε μήπως να βάλουμε όλοι πλάτη
Παρακολουθήσαμε κάτι που έμοιαζε περισσότερο με φιλική κουβέντα. Οι ερωτήσεις για την τραγωδία στα Τέμπη και τους 57 νεκρούς δεν απαντήθηκαν ποτέ επί της ουσίας.
- 22 ΜΑΡ 2023
Η συνέντευξη του Πρωθυπουργού στους «Πρωταγωνιστές» και στον Σταύρο Θεοδωράκη θα μπορούσε να είχε τελειώσει -για πολλούς από εμάς- ήδη από τα πρώτα λεπτά, όταν και ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεώρησε πρέπον να απαντήσει σε ερώτηση τηλεθέατριας, η οποία βρισκόταν στο μοιραίο τρένο και -πόσο λογικό;- νιώθει ανασφαλής στην τοποθεσία Ελλάδα 2.0, ότι καλό θα ήταν να παραμείνει στη χώρα και «να βάλει πλάτη».
Έπρεπε όμως να τη δούμε μέχρι τέλους, τόσο από επαγγελματική διαστροφή όσο και από καθαρό πολιτικό ενδιαφέρον. Βέβαια, δεν ήταν μία συνέντευξη όπου ο πολιτικός στου οποίου τη βάρδια συνέβη ένα από τα πιο τραγικά δυστυχήματα όλων των εποχών στην Ελλάδα, βρέθηκε μπροστά στις κάμερες με σκοπό να δώσει τις απαραίτητες απαντήσεις που περιμένει το κοινό.
Ήταν μία συζήτηση σε φιλικό κλίμα σε ένα πολύ φωτεινό δωμάτιο, με φόντο μία τραγωδία που κόστισε τη ζωή 57 ανθρώπων.
Κανείς δε λέει ότι ο παρουσιαστής της εκπομπής έπρεπε να επιτεθεί σαν μαινόμενος ταύρος στον εν ενεργεία Πρωθυπουργό. Οι ερωτήσεις όμως τέθηκαν, συζητήθηκαν και απαντήθηκαν χωρίς να υπάρξει (σχεδόν) ποτέ αντίλογος. Ίσως, μόνο μία φορά, όταν και ο Σταύρος Θεοδωράκης τόνισε πως «δε σημαίνει ότι όπου γίνεται ένα ανθρώπινο λάθος πρέπει να έχουμε πενήντα, πενήντα επτά νεκρούς».
Σε όλη τη διάρκεια της συνέντευξης ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέμεινε στην επικοινωνιακή πολιτική που έχει χαράξει από το πρώτο δευτερόλεπτο της τραγωδίας μέχρι σήμερα: στοχοποίηση του σταθμάρχη, διαμοιρασμός των ευθυνών σε όσο περισσότερους θύτες γίνεται (όταν το επιχείρημα για τον ένοχο σταθμάρχη δε φαίνεται να περνά), γενικόλογες καταδίκες του διαχρονικού ελληνικού ωχαδερφισμού και το απαραίτητο gaslighting έτσι ώστε το κοινό να μπερδευτεί όσο περισσότερο γίνεται.
Πώς φτάσαμε μέχρι την -για άλλη μία φορά- υπέρλαμπρη εικόνα ενός Πρωθυπουργού που απαντά χαλαρός σαν η τραγωδία στα Τέμπη να μην έγινε ποτέ; Ακούσαμε για άλλη μία φορά τα περιβόητα ποσοστά της σύμβασης 717, λάβαμε υποσχέσεις για καλύτερο deal με την ιταλική Hellenic Train και τα μονοπωλιακή της δικαιώματα, σταθήκαμε για αρκετή ώρα στο θέμα του ανθρώπινου λάθους.
Η λέξη «συγγνώμη» απουσίασε -ξανά- από το πρωθυπουργικό λεξιλόγιο ενώ η γνωστή «καραμέλα» της ατομικής ευθύνης επανήλθε δριμύτερη. Σύμφωνα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, υπάρχει τρομερές ευθύνες από όλους όσους έβαλαν τον σταθμάρχη να κάνει τη μοιραία βάρδια. Συγγνώμη, αλλά πολιτική ευθύνη δεν έχει κανείς για τις εγκληματικές επιλογές; Ή μήπως έγιναν σε κάποιο άλλο κράτος και κάποια άλλη εποχή της ιστορίας;
Προσπαθώντας να διαβάζουμε μέσα από τις γραμμές των επικοινωνιολόγων που συμβουλεύουν τον Πρωθυπουργό, και οι οποίοι φαίνεται να πέφτουν από το ένα λάθος στο άλλος τον τελευταίο καιρό, παρατηρούμε το εξής οξύμωρο: από το για «όλα φταίει ο σταθμάρχης» φτάνουμε σε μία πολιτική ευθύνη που διαμοιράζεται σχεδόν παντού.
Φταίει ο σταθμάρχης, οι γύρω του που γνώριζαν αλλά δεν έκαναν κάτι για αυτό, φταίνε όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, φταίει η Hellenic Train, φταίνε οι παθογένειες του ελληνικού δημοσίου, φταίει η κακιά η ώρα (που στο «τσακ» θα την προλαβαίναμε αν η σύμβαση 717 είχε προχωρήσει λίγο ακόμη), φταίει η αντιπολίτευση που εργαλειοποιεί μία τραγωδία, ίσως φταίει (και λίγο) ο μέχρι πρότινος Υπουργός Μεταφορών, Κώστας Καραμανλής. Α, ναι, μάθαμε και ότι μέσα στον Μάιο θα γίνουν, κάποια στιγμή, εκλογές.
Σίγουρα πάντως δεν ευθύνεται η κυβερνητική πολιτική και πολύ περισσότερο ο Πρωθυπουργός που έχει βάλει τα ρούχα του ελέω θεού κυβερνήτη της χώρας. Η στρατηγική επιλογή του «φταίνε όλοι» φέρνει στο μυαλό την αλήστου μνήμης φράση «όλοι μαζί τα φάγαμε». Ένα επικοινωνιακό τρικ περί ατομικής ευθύνης που χρησιμοποιείται εμμονικά και κατ’ επανάληψη μέχρι ο πολίτης να πειστεί: ναι, εκείνος φταίει για όλα τα κακώς κείμενα του ελληνικού κράτους.
Μήπως να βάλουμε όλοι μαζί πλάτη για την τραγωδία στα Τέμπη; Σύμφωνα άλλωστε με τη συνέντευξη του Πρωθυπουργού στους «Πρωταγωνιστές» όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης. Και, πράγματι, ίσως όλοι να έχουμε ένα μικρό ποσοστό (σε δημοκρατία ζούμε, έχουμε το δικαίωμα της ψήφου).
Το ερώτημα όμως παραμένει: τελικά αυτός ο Πρωθυπουργός και αυτή η κυβέρνηση φταίει ποτέ για κάτι από όλα όσα συμβαίνουν; Η υπόθεση Πάτση, οι υποκλοπές και η τραγωδία στα Τέμπη ακόμα ζητούν απαντήσεις. Απλά αυτές δεν έρχονται ποτέ.
