iStock
FITNESS

Γιατί κάποιοι άνθρωποι χτίζουν μυς πιο δύσκολα από άλλους

Υπάρχουν πολλές αιτίες που οδηγούν στο να μην έχουν όλοι οι άνθρωποι τα ίδια αποτελέσματα στο κορμί τους.

Όλοι έχουμε μύες, αλλά δεν τους δουλεύουμε με τον ίδιο τρόπο. Ακόμα βέβαια, και αν ακολουθήσουμε το ίδιο πρόγραμμα εκγύμνασης πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι, το πιθανότερο είναι να μην έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα. Ακόμα και αν τρώμε τα ίδια πράγματα.

Αν ήταν τόσο εύκολα τα πράγματα, αν υπήρχε ένας τρόπος που να κάνει σε όλους, θα ήταν βαρετό. Γιατί θα ήμασταν όλοι ίδιοι. Δεν θα πούμε σήμερα για τη χαρά της διαφορετικότητας που λειτουργεί ως αλατοπίπερο στις ζωές μας. Ούτε για το άσκοπο της εγγραφής μας σε γυμναστήριο, δυο μήνες πριν αποκαλύψουμε τι υπάρχει κάτω από τα ρούχα μας στις παραλίες.

Θα πούμε το λόγο που κάποιοι χτίζουν πιο εύκολα μυς από άλλους, με τη βοήθεια ερευνητή της μυϊκής ανάπτυξης. Πριν δούμε όσα είχε να πει ο Kevin Murach στο Live Science, θα σε ενημερώσω για πρόσφατη ανασκόπηση μελετών που αποκάλυψε ότι οποιαδήποτε ποσότητα άρσης βαρών χτίζει μυς.

Δεν έχει σημασία αν χρησιμοποιείς λίγα ή πολλά κιλά. Η ουσία είναι στο να τα σηκώνεις όσες περισσότερες φορές μπορείς, ώστε να χτίσεις δύναμη και μύες. Πάμε τώρα, και στις επισημάνσεις του Murach.

«Η ανάπτυξη του μυός συμβαίνει όταν τα κύτταρά του παράγουν ή συνθέτουν νέες πρωτεΐνες ταχύτερα από τις υπάρχουσες που διασπώνται. Η ένταση από την άρση βαρών και άλλες ασκήσεις αντίστασης (όταν σηκώνουμε ή τραβάμε κάτι) πυροδοτεί τη σύνθεση. Η μυϊκή βλάβη που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της άσκησης και οδηγεί σε πόνο, μπορεί επίσης να πυροδοτήσει την ανάπτυξη».

Ναι, έχει βάση το no pain no gain. Με ένα «αλλά». «Αν δεν είμαστε συνηθισμένοι να γυμναζόμαστε ή να κάνουμε προπόνηση υψηλής έντασης, οι μύες μπορεί να υποστούν υπερβολική ζημιά και μια σημαντική ποσότητα σύνθεσης θα χρησιμοποιηθεί για την αποκατάσταση των μυϊκών ινών που διαλύουμε, όπως και για την απομάκρυνση της φλεγμονής. Η εστίαση στις ομόκεντρες συσπάσεις, στις οποίες ο μυς βραχύνεται όπως εφαρμόζεται αντίσταση, από ό,τι στις εκκεντρικές -όταν επιμηκύνεται ο μυς-, μπορεί να μεγιστοποιήσει την ένταση και να ελαχιστοποιήσει τη ζημιά».

Όσο μεγαλώνουμε, χάνουμε τη μυϊκή μας μάζα. Εύλογα όσο πιο εύθραυστοι γινόμαστε, τόσο πιο δύσκολο είναι να αντιστρέψουμε αυτήν την πραγματικότητα.

σώμα iStock

 

«Σε αντίθεση με άλλους τύπους κυττάρων του σώματος, οι μυικές ίνες περιέχουν πολλαπλούς πυρήνες. Κανένας δεν μπορεί να διαιρεθεί. Αν και η πρωτεϊνοσύνθεση μπορεί να ενισχύσει τη μυϊκή μάζα, αυτοί οι μη διαιρούμενοι πυρήνες περιορίζουν τη δυνατότητα μυϊκής ανάπτυξης.

Τα μυϊκά βλαστοκύτταρα το αντισταθμίζουν αυτό, δίνοντας τους πυρήνες τους σε αναπτυσσόμενες μυϊκές ίνες. Χάνουμε δορυφορικά κύτταρα καθώς μεγαλώνουμε, κάτι που θα μπορούσε να είναι από τους λόγους που είναι δύσκολο να ανακτήσουμε τη μυική μας μάζα, όσο μεγαλύτεροι σε ηλικία είμαστε. Αυτή η απώλεια μπορεί να αντισταθμιστεί εν μέρει από την άσκηση, που προκαλεί τον πολλαπλασιασμό των δορυφορικών κυττάρων».

Πάμε τώρα και στο θέμα μας: έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί μερικοί άνθρωποι δυσκολεύονται να δουν αποτελέσματα, ακόμα κι αν λαμβάνουν πρωτεΐνη με όλους τους πιθανούς τρόπους;

«Η μυϊκή ανάπτυξη ελέγχεται και από γενετικούς παράγοντες. Ο καθένας έχει ένα μεταβλητό μείγμα δύο τύπων μυϊκών ινών που είναι εξειδικευμένοι για διαφορετικές ασκήσεις. Οι ίνες ταχείας συστολής είναι προσανατολισμένες σε ισχυρές, εκρηκτικές κινήσεις. Οι ίνες βραδείας συστολής υποστηρίζουν συνεχείς ασκήσεις αντοχής και σταθεροποίηση των αρθρώσεων.

Οι ίνες ταχείας συστολής αναπτύσσονται πιο εύκολα από τις βραδείας σύσπασης, επομένως οι άνθρωποι που δυσκολεύονται να αποκτήσουν μυϊκή μάζα μπορεί να έχουν μικρότερο ποσοστό από αυτές. Η αναλογία είναι σε μεγάλο βαθμό, γενετικά προκαθορισμένη. Μπορεί ωστόσο, να αλλάξει».

Πώς; Μάντεψε. «Η εστίαση στην άρση βαρών έναντι της προπόνησης αντοχής θα μπορούσε να κάνει τις ίνες ταχείας συστολής κυρίαρχες. Αυτές όμως, οι αλλαγές εντοπίζονται στους μυς που δουλεύουμε». Ρόλο παίζει και το βιολογικό μας φύλο. Τουλάχιστον στην αρχή της ιστορίας. «Η “ανδρική” ορμόνη που λέγεται τεστοστερόνη ενισχύει την πρωτεϊνοσύνθεση και ενεργοποιεί τα δορυφορικά κύτταρα. Τα υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης που έχουν τα μέλη του ανδρικού φύλου κατά την εφηβεία, θα μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί τα αρσενικά έχουν συνήθως περισσότερη μυϊκή μάζα από τα θηλυκά, όταν αμφότεροι είναι στο σημείο εκκίνησης.

Όταν όμως, οι ενήλικες εφαρμόζουν τα ίδια προγράμματα άρσης βαρών, τα κέρδη τους σε σχέση με το μέγεθός τους τείνουν να είναι ισοδύναμα μεταξύ των φύλων, επειδή οι παροδικές εκρήξεις τεστοστερόνης που συμβαίνουν με την άσκηση δε συμβάλλουν σημαντικά στην ανάπτυξη».

Πριν σε αφήσω, να σου πω ότι όποια και αν είναι τα χαρτιά που σου μοίραζε η ζωή (ό,τι σου πέρασαν οι γονείς σου) «υπάρχουν πολλές αποδείξεις που ενημερώνουν πως οι μυς του καθενός μπορούν να προσαρμοστούν, ώστε να αναπτυχθούν». Αυτό προϋποθέτει κόπο και συνέπεια.