Η πρωτεύουσα σε απεργιακό κλοιό για την ακρίβεια

Δικαιοσύνη για τα Τέμπη, απαντήσεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών που απέδειξε μια δημοκρατία σε σήψη, φρένο στην ακραία καταστολή και τα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας όταν μάλιστα τα σώματα ασφαλείας αδυνατούν να προστατεύσουν μια γυναίκα που ζητά βοήθεια και καταλήγει άγρια δολοφονημένη μπροστά στο αστυνομικό τμήμα, τέλος στις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς, τέλος στη διάλυση του ΕΣΥ, τη συρρίκνωση των δημόσιων πανεπιστημίων, το ξεπούλημα της χώρας σε ξένους επενδυτές. Θα μπορούσε η λίστα να συνεχίζεται σχεδόν επ’ άπειρον, ή τουλάχιστον έως ότου σταματάει η μνήμη μας να ανακαλεί γεγονότα και σκάνδαλα από τη ροή της ειδησεογραφίας.

Το πιο τρανταχτό δεδομένο, βέβαια, εκείνο το οποίο είναι αδύνατο να μετριάσει (πόσο μάλλον να εξαλείψει) οποιαδήποτε πανηγυρική ανακοίνωση για ανάπτυξη όπως αυτή της περιβόητης επενδυτικής βαθμίδας, είναι η καθημερινή ακρίβεια που βαραίνει τους πολίτες. Πριν μερικές ημέρες, ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Κώστας Σκρέκας δήλωνε πως τα μέτρα για την αποκλιμάκωση του πληθωρισμού «σταδιακά αποδίδουν», παρατηρώντας ο ίδιος μείωση τιμών σε είδη άμεσης κατανάλωσης του νοικοκυριού και είδη ατομικής φροντίδας, σε σχέση με τα περσινά στοιχεία. Ωστόσο, αυτή είναι η μισή αλήθεια, όπως έδειξαν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ αμέσως μετά.

Στη γενική εικόνα, ο πληθωρισμός καταγράφηκε στο 3,2% τον μήνα Μάρτιο (έναντι 2,9% τον Φλεβάρη), όταν ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση μειώθηκε κατά 0,2 μονάδες, από το 2,6% στο 2,4%. Πρωταγωνιστικό ρόλο στην ακρίβεια διατηρεί το ελαιόλαδο (+67,2%) ενώ τη δεύτερη μεγαλύτερη αύξηση κατέγραψαν οι τιμές στα φρούτα (+12,7%), με την πρόσφατη κινητοποίηση των αγροτών στο Σύνταγμα να υπενθυμίζει τον άμεσο κίνδυνο για μια επόμενη επισιτιστική κρίση, συνδυαστικά με την κλιματική αλλαγή. Εντωμεταξύ, από διπλανά μέτωπα πιέζουν τα ανεξέλεγκτα ενοίκια, το νέο κοστολόγιο στο σύστημα υγείας, τα καύσιμα και ουσιαστικά κάθε πάγιο ή έκτακτο έξοδο στη ζωή των εργαζομένων.

Η μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση και η πορεία το πρωί της 17ης Απριλίου ήταν μια απάντηση σε όλα τα παραπάνω, με το βλέμμα στις Ευρωεκλογές που φαίνεται να εγκυμονούν εκπλήξεις.

Δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, συνδικάτα, σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι και συλλογικότητες έδωσαν το παρών από το πρωί στο κέντρο της πόλης, στο Σύνταγμα, στα Προπύλαια και την Κλαυθμώνος, με την ανακοίνωση της Αστυνομίας να κάνει λόγο για 3.000, 750 και 400 άτομα αντίστοιχα. Με ακινητοποιημένα τα Μέσα σταθερής τροχιάς, όπως και στάση απεργίας στα ταξί, μοναδικός τρόπος πρόσβασης στο συλλαλητήριο ήταν τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ.

Το βασικό σύνθημα της πορείας που συμπυκνώνει όλη την περιρρέουσα απογοήτευση και οργή, «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», ένα σύνθημα το οποίο γεννήθηκε από τα Τέμπη. Διαφορετικοί κλάδοι, διαφορετικές γενιές ενώθηκαν για τον κοινό σκοπό.

Με δυνατή φωνή, καπνογόνα και παρεμβάσεις από τα μεγάφωνα, ο κόσμος έδειξε την επιτακτική ανάγκη για άμεσες αυξήσεις στους μισθούς επαναφορά συλλογικών συμβάσεων και ουσιαστικά μετρά για τον περιορισμό της ακρίβειας, με πραγματικό έλεγχο της αγοράς και επιβολή κυρώσεων σε επιχειρήσεις που κερδοσκοπούν.

Να σημειώσουμε ότι τα πρόσφατα αποτελέσματα από το τελευταίο Ευρωβαρόμετρο πριν τις κάλπες υπήρξαν αποκαλυπτικά για την γενική κατάσταση των Ελλήνων: το 28% των πολιτών δήλωσε ότι δυσκολεύεται να πληρώσει τους λογαριασμούς του στο τέλος του μήνα, με προτεραιότητα να αποτελεί σήμερα η καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού (55%), ενώ το 74% εκτιμά πως έπεσε το βιοτικό του επίπεδο.