O Jaylen Brown σφράγισε τα αψεγάδιαστα Playoffs των Μπόστον Σέλτικς

16 χρόνια μετά τον τελευταίο τους τίτλο, οι Μπόστον Σέλτικς επέστρεψαν και το έκαναν με τρόπο εμφατικό, ώστε να μη χωράει καμία αμφιβολία για το ποια είναι η κορυφαία ομάδα στον κόσμο. Οι Κέλτες επικράτησαν με 106-88 των Ντάλας Μάβερικς στο Game 5 των τελικών και έκαναν το 4-1 στη σειρά, κατακτώντας ένα από τα πιο «εύκολα» πρωταθλήματα στην ιστορία τους. Εύκολο όσον αφορά τα σκορ, πολύ ζόρικο όμως, αν αναλογιστεί κανείς την πορεία μιας ομάδας που χτίστηκε για αυτόν ακριβώς τον λόγο και χρόνο με το χρόνο έφτανε όλο και πιο κοντά.

Για τον 18ο τίτλο των Μπόστον Σέλτικς χρειάστηκε να περάσουν 16 ολόκληρα χρόνια, να δημιουργηθεί μια πραγματικά σπουδαία ομάδα και να παρθούν ορισμένες σκληρές αποφάσεις στην πορεία. Οι πρωταθλητές του NBA είναι ένα δημιούργημα του Brad Stevens, του 47χρονου General Manager που μετράει 11 χρόνια στον οργανισμό και έχοντας περάσει από κάθε νευραλγική θέση, κατάφερε να φτιάξει μια ομάδα πρωταγωνίστρια.

Πώς έφτασαν στον τίτλο οι Μπόστον Σέλτικς

Οι Μπόστον Σέλτικς στις αρχές του 2022 είδαν τον τότε προπονητή τους, Ime Udoka να παραβιάζει τους κανονισμούς εργασίας και να υποκύπτει σε ένα ερωτικό σκάνδαλο εντός της ομάδας και τελικά να χάνει ολόκληρη τη σεζόν ως τιμωρία από το NBA. O Udoka αποτέλεσε παρελθόν και ο οργανισμός αποφάσισε να δώσει τη δουλειά στον βοηθό του, Joe Mazzulla, όσο ριψοκίνδυνο κι αν έμοιαζε αυτό.

Ο Mazzulla είχε δουλέψει ως βοηθός του Brad Stevens και ο GM των Σέλτικς είχε προσωπική άποψη επί του θέματος και ως συνήθως δεν έκανε λάθος. Στην πρώτη του κιόλας χρονιά, οι Κέλτες έφτασαν ως τον τελικό του NBA, όπου ηττήθηκαν από τους Ντένβερ Νάγκετς του Nikola Jokic. Για μια ομάδα που ζει και αναπνέει για τους τίτλους, η αναμονή των 15 ετών άρχισε να πληγώνει τους πάντες.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε, Brad Stevens και Joe Mazzulla θα μπορούσαν να μην είχαν αλλάξει τίποτα. Με το πλάνο τους είχαν φτάσει την ομάδα ξανά στους τελικούς, όμως αυτό δεν έφτανε. Επιχείρησαν ένα στρατηγικό all-in με μοναδικό στόχο τον τίτλο. Αν οι Σέλτικς φέτος δεν τα κατάφερναν, τα περιθώρια θα στένευαν επικίνδυνα.

Το μεταγραφικό τους καλοκαίρι συνοψίστηκε από δύο trades. Το πρώτο χρονικά έγινε λίγες ημέρες μετά τους χαμένους τελικούς, με τον αγαπημένο της πόλης, Marcus Smart να αποχωρεί μετά από 9 χρόνια και τον Kristaps Porzingis να φέρνει μέγεθος και επιθετικό ταλέντο σε μια θέση που αυτό είχε στερέψει.

Το δεύτερο έγινε λίγες ημέρες προτού η νέα χρονιά ξεκινήσει και επίσημα. Την ώρα που όλο το NBA περίμενε την απόφαση του Damian Lillard, οι Σέλτικς περίμεναν ένα βήμα ακόμα. Μόλις οι Μιλγουόκι Μπακς αποδέσμευσαν τον Jrue Holiday, κινήθηκαν ταχύτατα και αφήνοντας τους Malcolm Brogdon και Robert Williams τον έφεραν στην ομάδα προκειμένου να αποκαταστήσουν τη χαμένη ενέργεια στην άμυνα από την αποχώρηση του Smart.

Είχαν πια δημιουργήσει μια ομάδα, που αν έμενε υγιής θα ήταν το πρώτο φαβορί για τον τίτλο. Και σε μεγάλο βαθμό, ο Λετονός Kristaps Porzingis, όσο παρέμενε καλά, ήταν εγγύηση. Ο Jrue Holiday έφερε την απαιτούμενη σκληράδα στην άμυνα και την εμπειρία πρωταθλητισμού και το dynamic duo των Jayson Tatum και Jaylen Brown είχε πια την κατάλληλη υποστήριξη για το βήμα παραπάνω.

Η απίθανη φετινή σεζόν

Οι Μπόστον Σέλτικς μπήκαν στη σεζόν με έναν σκοπό και κατόρθωσαν από την αρχή ως το τέλος να μείνουν συγκεντρωμένοι. Αναδείχθηκαν άνετα πρώτοι στην κανονική περίοδο, κατακτώντας το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας και υπέστησαν μόλις 18 ήττες σε 82 παιχνίδια πρωταθλήματος, έχοντας τον Jayson Tatum ως πρωταγωνιστή.

Η αμέσως επόμενη ομάδα στην Ανατολή, οι Νιου Γιορκ Νικς, σημείωσαν 32 ήττες, ενώ η δεύτερη καλύτερη ομάδα στο NBA στην κανονική διάρκεια, οι Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ έχασαν 7 φορές παραπάνω από τους Κέλτες.

Jayson Tatum, Jaylen Brown, Jrue Holiday, Derrick White και Kristaps Porzingis σκόραραν όλοι διψήφια νούμερα με τη συνεργασία τους να είναι εκπληκτική από πολύ νωρίς μέσα στη σεζόν. Βέβαια, το μεγάλο ερωτηματικό ήταν το κατά πόσο θα μπορούσαν να αποδώσουν εκεί που πραγματικά μετράει, στην Post-Season.

Εντέλει όμως, τα Playoffs ήταν παραδόξως μια ακόμη πιο εύκολη διαδικασία για εκείνους. Οι Σέλτικς είχαν ρεκόρ 16 νικών και 3 ηττών στα Playoffs και είχαν την τύχη να διαλύουν τους αντιπάλους τους αντιμετωπίζοντάς τους «μισούς».

Κέρδισαν με 4-1 τους Μαϊάμι Χιτ χωρίς τον Jimmy Butler, επικράτησαν με το ίδιο σκορ κόντρα στους Καβαλίερς, οι οποίοι έχασαν τους Donovan Mitchell και Jarrett Allen μέσα στη σειρά και «σκούπισαν» τους Πέισερς τους τελικούς της Περιφέρειας, τους οποίους πέτυχαν χωρίς τον Tyrese Haliburton. Έπαιζαν ακριβώς όσο χρειαζόταν για να κερδίσουν, διατηρώντας τις αξίες τους, όπως το εξαιρετικό spacing και περιμένοντας καρτερικά τον Kristaps Porzingis για την τελική μάχη.

Οι τελικοί που έφεραν την κούπα στην καλύτερη ομάδα

8 χρόνια μετά την επιλογή του Jaylen Brown στο draft και 7 χρόνια μετά την ενσωμάτωση του «διόσκουρού» του, Jayson Tatum, οι Σέλτικς τα κατάφεραν με την ίδια άνεση κόντρα στους Ντάλας Μάβερικς. Μπορεί να τους πέτυχαν και αυτούς με προβλήματα, με τον Luka Doncic να αγωνίζεται με πολλαπλούς τραυματισμούς, αλλά δεν ήταν διατεθειμένοι να τους χαριστούν.

Στο δεύτερο match ball και στο πρώτο που παίχτηκε στη Βοστόνη, οι Σέλτικς κέρδισαν άνετα τους Μάβερικς για να κάνουν το 4-1 στους τελικούς και να κατακτήσουν το τρόπαιο το οποίο τους έκανε και πάλι πολυνίκες της ιστορίας της λίγκας. MVP των τελικών δεν ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής της σειράς, Jayson Tatum, ο οποίος δεν χρειάστηκε καν να εμφανιστεί στη σειρά εδώ που τα λέμε, αλλά ο Jaylen Brown.

Ο 27χρονος Shooting Guard ήταν ο πιο σταθερός επιθετικά παίκτης των Σέλτικς στη σειρά, ολοκληρώνοντάς την με 20.8 πόντους, 5.4 ριμπάουντ, 5 ασίστ και στο τέλος πανηγύρισε μαζί με τη μητέρα του, τη μεγαλύτερη στιγμή της ζωής του. Μαζί με τον Jayson Tatum και φυσικά τον Brad Stevens και τον Joe Mazzulla χρειάστηκε να κάνουν όλη τη διαδρομή, προκειμένου να γευτούν την απόλυτη επιτυχία. Γνώρισαν σκληρές ήττες, «έχασαν» στο ενδιάμεσο τον τρίτο της παρέας (Marcus Smart), όμως στο τέλος πανηγύρισαν έναν τίτλο που είχαν τόσο πολύ ανάγκη.

Το πόσο δεμένοι είναι οι δυο τους, φάνηκε για ακόμη μια φορά μετά την ανάδειξη του JB ως MVP των τελικών. Όταν ο Brown ρωτήθηκε για τον τίτλο, απέδωσε τα εύσημα στην ομάδα και κυρίως στον «αδερφό του» Jayson Tatum που ήταν πάντα εκεί. Ο ηγέτης των Σέλτικς είχε δεχθεί κριτική για τις επιδόσεις του στους τελικούς και ο Jaylen Brown δεν γινόταν να τον ξεχάσει στην ομιλία του.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ