Η Μαρινέλλα παραμένει αξιοπρεπής, όσοι μένουν στην ηλικία της όχι και τόσο

Σε μία από τις πολλές αχρείαστες αναλύσεις που ακολούθησαν μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο της Μαρινέλλας στο Ηρώδειο, διαβάζουμε για τους στίχους που τραγούδησε πριν χάσει τις αισθήσεις της και πέσει στη σκηνή.

Εγώ κι εσύ/Πόσο η ζωή να μας μισεί;/ Φεύγεις και φεύγω και πού πάμε; /Εγώ κι εσύ/ Θεέ μου μας έμαθες εσύ/ Τόσο πολύ να αγαπάμε.

Αυτοί ήταν οι στίχοι και είναι από το τραγούδι “Εγώ κι εσύ” ή “Τα λόγια είναι περιττά”. Ο λόγος που οι στίχοι έγιναν ένα ξεχωριστό κείμενο είναι προφανής: Τα νούμερα. Από χθες το βράδυ, διαδικτυακά τουλάχιστον, ζούμε στο σύμπαν Μαρινέλλα. Και είναι απόλυτα λογικό, μιλάμε για μία από τις καλύτερες φωνές που έβγαλε αυτή χώρα.

Ένας ακόμα λόγος – πέρα από τα νούμερα – που διαβάσαμε για τους συγκεκριμένους στίχους είναι για το κρυφό τους μήνυμα, για το κλασικό «τίποτα δεν είναι τυχαίο», ότι ήταν γραφτό να γίνει έτσι, αν και δεν γράφτηκε ποτέ ξεκάθαρα γιατί πρέπει να κρατήσουμε τους τύπους, άσχετα αν το βίντεο με την κατάρρευσή της παίζει παντού.

Μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα, λόγω της θρησκείας μας, είναι αρκετοί αυτοί που πιστεύουν ότι όταν κάποιος πεθαίνει, ακολουθεί είτε ένα ανηφορικό είτε ένα κατηφορικό δρομολόγιο. Η Μαρινέλλα βέβαια βρίσκεται ακόμα στη ζωή (η κατάστασή της είναι κρίσιμη), αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχουν όσα προηγήθηκαν της πτώσης αν κρίνουμε από τη διάθεση που έδειξαν τα άτομα πίσω από αυτά τα κείμενα.

Κάτω ακριβώς από τις ειδήσεις που δεν είναι ακριβώς ειδήσεις και ασχολούνται με το Θεέ μου μας έμαθες εσύ τόσο πολύ να αγαπάμε, για λόγους αντίθεσης μάλλον, τα σχόλια είναι ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που περιμένει κάποιος να διαβάσει. Όχι ότι πέσαμε από τα σύννεφα, αλλά σε τέτοιες στιγμές περιμένεις μία διακριτικότητα αν όχι μια ευαισθησία από όσους πήραν την απόφαση να σχολιάσουν. Οι περισσότεροι, αντί να ευχηθούν γρήγορη ανάρρωση, εστιάζουν στην ηλικία της τραγουδίστριας.

Ο Θεός, λοιπόν, μέσα σε λίγα λεπτά ξεχάστηκε και τη θέση του πήρε ο ηλικιακός ρατσισμός. Δεν θέλει και πολύ, για ελληνικό ίντερνετ μιλάμε. Με ερωτήσεις «γιατί τραγουδάει ακόμα σε αυτή την ηλικία;» και με χιούμορ από τα έγκατα της μετριότητας, που συνδέουν το περιστατικό με τον Χρήστο Μάστορα, η αρχική είδηση ότι η κατέρρευσε στη σκηνή μετατράπηκε σε κάτι άλλο. Η Μαρινέλλα τραγουδάει στα 86 της γιατί πολύ απλά, αυτό θέλει. Κανείς δεν μπορεί να της το απαγορεύσει, ειδικά τα άτομα του «περαστικά στη γυναίκα, αλλά…»

Και ας περάσουμε τώρα στο βίντεο, μιας και μας απασχολεί – δικαίως – τις τελευταίες ώρες. Η Μαρινέλλα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα ονόματα της ελληνικής μουσικής οπότε, είτε το θέλουμε είτε όχι, ό,τι έχει να κάνει με εκείνη, δημοσιογραφικά πάντα, είναι είδηση.

Το να συνοδεύεται η γραπτή είδηση από οπτικοακουστικό υλικό δεν είναι κάτι νέο και έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η δημοσιογραφία λόγω του διαδικτύου, ήταν επόμενο να εμφανιστεί στις οθόνες μας και το βίντεο με την κατάρρευσή της.

Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του κάθε σάιτ τι θα κάνει με αυτό. Τα περισσότερα το χρησιμοποίησαν, όμως υπάρχει πάντα η επιλογή εσύ, ως αναγνώστης, να μην πατήσεις το play. Είναι κάπως υποκριτικό όλο αυτό, το X άλλωστε έχει γεμίσει με «αποκλειστικά». Δεν είναι δικαιολογία, είναι η πραγματικότητα και όχι, δεν είναι όμορφη.

Αν κάτι κρατάμε από την ανάγκη μας να μοιραζόμαστε τα πάντα, ακόμα και την αδυναμία ενός ανθρώπου, είναι ένα: Η Μαρινέλλα, στα 86 της, κάνει αυτό που της αρέσει και αυτό που τη γεμίζει. Ακόμα κι αν βρέθηκε στο έδαφος. Παραμένει αξιοπρεπής και μεγαλειώδης, κάτι που δεν μπορούμε να πούμε για τους «μα καλά, γιατί τραγουδάει ακόμα».

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ