15 ταινίες που δεν χάνονται στις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας

Παρακάτω θα βρεις 15 δικές μας επιλογές, αλλά τσέκαρε και το ωρολόγιο πρόγραμμα που ανέβασαν οι Νύχτες Πρεμιέρας εδώ:

Anora

Ο Sean Baker είναι ο σταθερά αλάνθαστος σκηνοθέτης που έχει εξάγει το ανεξάρτητο αμερικανικό σινεμά την τελευταία δεκαετία. Η βράβευσή του με Χρυσό Φοίνικα στις φετινές Κάννες για το Anora δεν ήταν αναμενόμενη, ήταν όμως σίγουρα καλοδεχούμενη και άξια. Στις Νύχτες Πρεμιέρας πάλι, το πρώτο φεστιβάλ παγκοσμίως που είχε κάνει αφιέρωμα στις ταινίες του, επιστρέφει θριαμβευτής.

Η ταινία ακολουθεί την Anora, μία νεαρή σεξεργάτρια από το Μπρούκλιν, έχει την ευκαιρία να ζήσει μία ιστορία Σταχτοπούτας όταν γνωρίζει και παντρεύεται αυθόρμητα τον γιο ενός ολιγάρχη. Μόλις τα νέα φτάνουν στη Ρωσία, το παραμύθι της απειλείται μιας και οι γονείς της ξεκινούν για τη Νέα Υόρκη για να ακυρώσουν τον γάμο.

Το Anora περιγράφεται ως βαθιά αστείο όσο και αγχωτικό, δυνατό όσο και ειλικρινές, τόσο χαοτικό όσο και σχολαστικό.

The Seed of the Sacred Fig

Έχοντας υποστεί μακροχρόνιες διώξεις για το αντικαθεστωτικό περιεχόμενο των ταινιών του και πριν αποδράσει από το Ιράν τον περασμένο Μάιο, ο Mohammad Rasoulof είχε καταδικαστεί σε οκτώ χρόνια φυλάκισης και μαστιγώματα ως εχθρός του θεοκρατικού καθεστώτος. Οι Κάννες σείστηκαν με τον Σπόρο της Ιερής Συκιάς, εύκολα το πιο πολιτικό φιλμ της χρονιάς, και του έδωσαν ένα ειδικό βραβείο όπως ήταν αναμενόμενο.

The Room Next Door

Άρτι αφιχθέν από το Φεστιβάλ Βενετίας παρέα με τον Χρυσό Λέοντα. Η πρώτη μεγάλου μήκους αγγλόφωνη ταινία του Pedro Almodóvar ακολουθεί την Ingrid (Julianne Moore) και τη Martha (Tilda Swinton), άλλοτε στενές φίλες στα νιάτα τους, όταν εργάζονταν στο ίδιο περιοδικό.

«Η Ingrid συνέχισε ως συγγραφέας αυτοτελών μυθιστορημάτων, ενώ η Martha έγινε πολεμική ρεπόρτερ και τις χώρισαν οι συνθήκες της ζωής», συνεχίζει η περιγραφή. «Μετά από χρόνια που δεν είχαν επαφή, συναντιούνται ξανά σε μια ακραία αλλά παράξενα γλυκιά κατάσταση».

Bird

Από το Fish Tank ως το περιπετειώδες οδοιπορικό του American Honey σε βρώμικα μοτέλ, οι ταινίες της Andrea Arnold είναι συχνά kitchen sink dramas που ανασύρουν ανέλπιστες, μεγαλειώδεις ομορφιές. Το Bird ακολουθεί μία ακόμη περιθωριοποιημένη νεαρή γυναίκα (την υποδύεται η μη επαγγελματίας ηθοποιός Nykiya Adams), η οποία ζει σε μία ετοιμόρροπη κατοικία με τον πατέρα της, Bug (Barry Keoghan) και τον ετεροθαλή αδελφό της Hunter (Jason Buda).

Megalopolis

Πολύ διχαστική η επιστροφή του Francis Ford Coppola, αλλά αυτό δεν είναι τίποτα καινούριο για τον συγκεκριμένο δημιουργό. Η ταινία έχει ήδη να αντιμετωπίσει σκάνδαλα, από το ανακριβές της τρέιλερ έως τις κατηγορίες εναντίον του Coppola περί άσεμνης συμπεριφοράς στα γυρίσματα, θα είναι όμως αναμφισβήτητα μία εκ των πιο πολυσυζητημένων ταινιών του φθινοπώρου.

Το αυτοχρηματοδοτούμενο πόνημα του Coppola διαδραματίζεται σε μία σύγχρονη Αμερική που έχει βιώσει μία τρομακτική καταστροφή, και ακολουθεί έναν αρχιτέκτονα που θέλει να ξαναχτίσει τη Νέα Υόρκη ως ουτοπία.

Small Things Like These

Η πρώτη μετα-Οπενχάιμερ ερμηνεία του Cillian Murphy έρχεται στο Small Things Like These, ένα φιλμ που είχε ξεκινήσει την πορεία του στο Rotten Tomatoes από το σκορ του 100%.

Η ταινία διαδραματίζεται τα Χριστούγεννα του 1985, όταν ο αφοσιωμένος πατέρας και έμπορος άνθρακα Bill Furlong (Murphy) ανακαλύπτει μυστικά που φυλάσσονται από το μοναστήρι της πόλης του, μαζί με κάποιες δικές του συγκλονιστικές αλήθειες. Η ιστορία αποκαλύπτει την πραγματικότητα των Πλυντηρίων της Μαγδαληνής στην Ιρλανδία, τα φρικτά άσυλα που λειτουργούσαν από ρωμαιοκαθολικά ιδρύματα από τη δεκαετία του 1820 έως το 1996, δήθεν για να αναμορφώσουν «έκπτωτες νεαρές γυναίκες», κυρίως λόγω ανεπιθύμητων εγκυμοσύνων ή συμπεριφορών που οι οικογένειές τους θεωρούσαν ανάρμοστες. Πρόκειται για μεταφορά του υποψηφίου για βραβείο Booker μυθιστορήματος της Claire Keegan.

I’m Still Here

Η πρώτη δραματική ταινία του Walter Salles από το On the Road του 2012 αφηγείται την ιστορία της οικογένειας Paivas, των οποίων η ηλιόλουστη ζωή κατά τη δεκαετία του ’70, όταν η Βραζιλία ήταν υπό δικτατορία, καταστρέφεται μετά τη σύλληψη και εξαφάνιση του πατέρα τους. Ο Βραζιλιάνος σκηνοθέτης γνώριζε τους Paivas ως παιδί και δημιούργησε ένα ζοφερό, ειλικρινές δράμα, κλασσικό στη φόρμα του αλλά ριζοσπαστικό στην ενσυναίσθησή του, γύρω από τους εξαφανισμένους του έθνους.

The Substance

Μία τολμηρή, ανατομική ανάλυση για τη γήρανση και το αυτομίσος, η τελευταία δουλειά της Coralie Fargeat που μπήκε με ορμή στο ραντάρ μας με το Revenge έφυγε από τις Κάννες χαρακτηρισμένο ως ένα απόλυτο οπτικό θαύμα, με εξαιρετικές ερμηνείες από τις πρωταγωνίστριες Demi Moore και Margaret Qualley. To body horror που αξίζουμε.

Oddity

Επιτέλους το After Hours πρόγραμμα είναι πίσω στις Νύχτες Πρεμιέρας! Το Oddity είναι murder mystery, υπερφυσικός τρόμος και θρίλερ εισβολής, όλα σε ένα. Αυτή ήταν μία καλή χρονιά για τον ανεξάρτητο τρόμο και το Oddity φαίνεται να ξεχωρίζει στο είδος.

The Brutalist

Έχουμε ήδη πει πολλά – χωρίς σπόιλερ – για το βραβευμένο στο Φεστιβάλ της Βενετίας The Brutalist από το POP για τις Δύσκολες Ώρες, η βασική σημείωση ωστόσο είναι πως πρόκειται για μία από τις καλύτερες ταινίες που θα δεις μέσα από τη φετινή συγκομιδή. Το φιλμ του Brady Corbet που είχε διχάσει με το Vox Lux ακολουθεί έναν αρχιτέκτονα που μεταναστεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1947 και περνάει τις επόμενες τρεις δεκαετίες αναπτύσσοντας το αριστούργημά του.

Flow

Το Flow ακολουθεί μία θαρραλέα γάτα μετά την καταστροφή του σπιτιού της από μεγάλη πλημμύρα. Μαζί με ένα καπιμπάρα, έναν λεμούριο, ένα πουλί και έναν σκύλο, θα προσπαθήσει να επιβιώσει σε μία βάρκα προς αναζήτηση στεριάς, και θα πρέπει να βασιστεί στην εμπιστοσύνη, το θάρρος και την εξυπνάδα της για να αντιμετωπίσει τους κινδύνους ενός νέου υδάτινου πλανήτη. Η ταινία είναι μία δημιουργία της αστείρευτης φαντασίας του Gints Zilbalodis (Away).

My Sunshine

Δύο νεαροί πατινέρ, παντελώς αντίθετοι στην προσωπικότητα, συνεργάζονται για ένα ντουέτο καλλιτεχνικού πατινάζ, με τον δεσμό τους στην πορεία να θολώνει τα όρια μεταξύ συνεργατών και συντρόφων καθώς εκτυλίσσεται ο χειμώνας.

Περιγράφεται ως μία ευγενής, ανεπιτήδευτη ταινία για την παραπλάνηση της νεανικής αγάπης, φτιαγμένη από κοινά υλικά με το σινεμά του Hirokazu Kore’eda, οπότε δε χρειάστηκαν περισσότερα για να πειστούμε.

Αφιέρωμα Akira Kurosawa

Από το Ρασομόν και τον Ηλίθιο, μέχρι τη Γειτονιά των Καταφρονεμένων και τα Όνειρα, το φανταστικό φετινό αφιέρωμα που ετοίμασαν οι Νύχτες Πρεμιέρας για τον Akira Kurosawa τα έχει όλα. Εάν θα έπρεπε ωστόσο να επιλέξουμε αυτή τη μία και μοναδική ταινία που πρέπει να δεις από τον σπουδαίο δημιουργό, θα πηγαίναμε με το Ikiru – ίσως την πιο προσωπική ταινία του Kurosawa, σίγουρα την πιο ουμανιστική του. Καλοπαιγμένη, βαθιά συγκινητική ιστορία για έναν άνθρωπο απέναντι στη θνησιμότητά του, που θα σε φέρει αντιμέτωπο και με τη δική σου.

Made in England: The Films of Powell and Pressburger

Ο Martin Scorsese γιορτάζει τη διαχρονική κληρονομιά των οραματιστών σεναριογράφων-σκηνοθετών Michael Powell και Emeric Pressburger, δύο εκ των σπουδαιότερων δημιουργών του βρετανικού κινηματογράφου. Με έναν θησαυρό από αποσπάσματα και σπάνιο αρχειακό υλικό, ο Scorsese διερευνά την τολμηρή ιδιοφυΐα του διδύμου και την κολοσσιαία επίδρασή του στην ιστορία του κινηματογράφου. Το ντοκιμαντέρ έχει ταξιδέψει στα φεστιβάλ Βερολίνου, Telluride και Tribeca μεταξύ άλλων.

No Other Land

Το ντοκιμαντέρ No Other Land σκηνοθετήθηκε από τους Basel Adra, Hamdan Ballal, Yuval Abraham και Rachel Szor στο σκηνοθετικό τους ντεμπούτο, δηλαδή μία παλαιστινιακή-ισραηλινή κολεκτίβα τεσσάρων ακτιβιστών ως πράξη αντίστασης στον δρόμο προς τη δικαιοσύνη κατά τη διάρκεια της συνεχιζόμενης σύγκρουσης στην περιοχή.

Η ταινία παρουσιάζει την καταστροφή του Masafer Yatta στη Δυτική Όχθη από τις ισραηλινές αρχές και τη φιλία που αναπτύσσεται μεταξύ του Παλαιστίνιου ακτιβιστή Basel και του Ισραηλινού δημοσιογράφου Yuval.

Miyazaki – Spirit of Nature

Μέσα από εμβληματικούς χαρακτήρες όπως ο Totoro και η Πριγκίπισσα Mononoke, οι ταινίες του Miyazaki αντανακλούν τις βαθιές ανησυχίες του για τον κόσμο, συχνά αυτοβιογραφικές και απηχώντας τις ανακατατάξεις του 20ού αιώνα. Αυτό το ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία του Leo Favier, περιγράφεται ως «το πρώτο ντοκιμαντέρ που εστιάζει στη βαθιά σχέση του Hayao Miyazaki με τη φύση και τα περιβαλλοντικά θέματα που εκφράζονται μέσα από τις ταινίες του».

Mona Lisa

Η πρωτοποριακή ταινία του σεναριογράφου και σκηνοθέτη Neil Jordan που τον είχε εντάξει για τα καλά στο παγκόσμιο ραντάρ, ταξιδεύει στη σκοτεινή καρδιά του υποκόσμου του Λονδίνου για να συνθέσει μία συναρπαστική, νουάρ ιστορία αγάπης. Ο Bob Hoskins είχε λάβει πλήθος διακρίσεων – συμπεριλαμβανομένης μίας υποψηφιότητας για Όσκαρ – για τη συγκινητικά ευάλωτη ερμηνεία του George, ενός προσφάτως αποφυλακισμένου που προσλαμβάνεται από ένα μοχθηρό αφεντικό της μαφίας (Michael Caine) για να μεταφέρει το call girl Simone (Cathy Tyson) μεταξύ των ακριβοπληρωμένων πελατών του.