ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ

Τέχνη, κρασί, Le sel d’Issey – Το τέλειο slow living του Château La Coste

Τρεις ημέρες απόλυτης ξενοιασιάς σε ένα από τα πιο ιδιαίτερα θέρετρα της Προβηγκίας για τις ανάγκες της παρουσίασης του νέου αρώματος του brand Issey Miyake.

Το πρώτο που σου κάνει εντύπωση είναι η διαδρομή. Δεκαπέντε χιλιόμετρα βόρεια της ιστορικής πόλης Aix-en-Provence, μπαίνεις σε δάσος, οδηγείς μέσα στη φύση, περνάς ελικοειδείς δρόμους και φτάνεις σε ένα μέρος που δε μοιάζει με κανένα άλλο.

Το Château La Coste, ναι όντως, δεν έμοιαζε με τίποτα που είχαν δει τα μάτια μου ως τότε. Ήταν σαν να βρέθηκα στο τέλειο σετ μιας γαλλικής ταινίας, σε ένα τοπίο που συνυπάρχουν η σύγχρονη τέχνη, η αρχιτεκτονική και η οινική κουλτούρα, ένα τρομερό δημιουργικό κοκτέιλ για τα μάτια, τις γεύσεις και τις αισθήσεις, μια αποθέωση του slow living.

Μπορεί να είχε αυτό στο μυαλό του, ο Ιρλανδός ιδιοκτήτης του, Paddy McKillen όταν το αγόρασε και αποφάσισε να το εκσυγχρονίσει δημιουργώντας έναν βιοδυναμικό αμπελώνα περιτριγυρισμένο από σπουδαία έργα τέχνης και αρχιτεκτονικά δημιουργήματα. Και με αυτόν τον τρόπο, όχι ότι το χρειαζόταν και ιδιαίτερα η περιοχή, αφού αν κάποιος έχει περάσει έστω και λίγο από την Προβηγκία μπορεί αμέσως να καταλάβει, να δει και να εξακριβώσει το φυσικό της κάλλος, έκανε το θέρετρο κορυφαίο προορισμό. Το Château La Coste είναι πολλά περισσότερα από ένα τεράστιο κτήμα κρασιού· είναι βιώσιμη αμπελουργία, είναι τέχνη και εξαιρετική εστίαση, είναι η εξαιρετική αφορμή για να ανακαλύψει κανείς το αληθινό και ηλιοκαμένο joie de vivre της Προβηγκίας.

Château d’Issey

Αυτό το μέρος, λοιπόν, διάλεξαν οι άνθρωποι του brand Issey Miyake για την παρουσίαση του νέου αρώματος της εταιρείας, του Le sel d’Issey – 30 χρόνια μετά την κυκλοφορία του θρυλικού κι εμβληματικού L’ eau d’ Issey. Ας ανοίξουμε εδώ μια παρένθεση και ας πούμε ότι το ταξίδι μας στην Προβηγκία πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο, ήταν λίγο φορτισμένο καθώς ήταν η πρώτη παρουσίαση σε ευρωπαϊκό έδαφος μετά τον θάνατο του καινοτόμου Ιάπωνα σχεδιαστή Issey Miyake το 2022.

Στο εμβληματικό château που μας φιλοξένησε για τρεις μέρες φάγαμε, δοκιμάσαμε κρασιά, κάναμε περιπάτους μέσα στη φύση και είχαμε τη χαρά να ανακαλύψουμε και να δούμε την παρουσίαση του αρώματος που το κοινό στην Ελλάδα θα έχει τη δυνατότητα να το αγοράσει τις επόμενες μέρες.

Château de l’ art

Το Château La Coste εκτός από τον τεράστιο αμπελώνα και το εντυπωσιακό ξενοδοχείο που μας φιλοξένησε (και για το οποίο θα μιλήσουμε αργότερα) είναι διάσημο για τη μεγάλη συλλογή τέχνης και αρχιτεκτονικής που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις καλύτερες του κόσμου. Ο επισκέπτης μπορεί να έρθει για να απολαύσει το γεύμα του, για να αγοράσει και να δοκιμάσει υψηλής ποιότητας κρασί από τον αμπελώνα ή ακόμα και για να λάβει μέρος σε έναν αρχιτεκτονικό περίπατο και να θαυμάσει τα έργα τέχνης και τα γλυπτά που βρίσκονται στον χώρο.

Πώς όμως συνέβη αυτό;

Είκοσι χρόνια πριν, ο ιδιοκτήτης του Château La Coste Paddy McKillen προσκάλεσε καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες από όλο τον κόσμο για να επισκεφτούν τον χώρο, να βρουν ένα μέρος που «κάτι θα τους πει» και έπειτα να δημιουργήσουν. Το αποτέλεσμα αυτής της πρόκλησης φάνηκε λίγο αργότερα στα έργα των καλλιτεχνών. Κάποια από αυτά είναι διαδραστικά, άλλα διασκεδαστικά, ορισμένα προκαλούν σκέψη. Ο αρχιτεκτονικός περίπατος διαρκεί μέχρι και δύο ώρες, ανάλογα με το πόσες στάσεις κάνει ο καθένας για να χαζέψει την ομορφιά των έργων, των λόφων και του δάσους.

Αρχιτέκτονες σαν τους Oscar Niemeyer, Richard Rogers, Kengo Kuma, Frank Gehry και Tadao Ando και καλλιτέχνες σαν τους Louise Bourgeois, Bob Dylan, Tracey Emin, Andre Fu, Ai WeiWei και Michael Stipe μεταξύ άλλων, μεταμόρφωσαν τον χώρο σε ένα μικρό μέρος ενός ολιστικού έργου αφιερωμένου σε μερικά από τα πιο όμορφα πράγματα της ζωής: Στο κρασί, στη φύση, στην τέχνη.

Η αράχνη της Louise Bourgeois.

Ανάμεσα σε αμπέλια, δάση καστανιάς και ελαιόδεντρα που απλώνονται μέχρι εκεί που μπορεί να φτάσει το μάτι στον ορίζοντα της Προβηγκίας, υπάρχει ένα μονοπάτι που σε οδηγεί στην κορυφή του λόφου, στο παρεκκλήσι που δημιούργησε ο αρχιτέκτονας Tadao Ando. Το βλέπεις και μένεις έκθαμβος από τη λιτότητα, τις γραμμές και το πώς ταιριάζει οργανικά στο φυσικό περιβάλλον. Λίγο πιο δίπλα υπάρχει ο υπέροχος μεγάλος κόκκινος σταυρός από γυαλί murano, όπως τον φαντάστηκε ο καλλιτέχνης Jean Michel Othoniel.

Στο κέντρο του δάσους πέφτεις «μούρη με μούρη» με τις αλεπούδες – τα χυτά σε μπρούτζο πλάσματα που δημιούργησε ο Αμερικανός καλλιτέχνης και τραγουδιστής των REM Μichael Stipe, το τελευταίο που μπορεί να φανταστείς δηλαδή είναι το πώς ένας τραγουδιστής που σε συντρόφευε έντονα κατά τη διάρκεια των νεανικών σου χρόνων, βρίσκεται πάλι μπροστά σου, στο τελευταίο μέρος που θα φανταζόσουν ότι θα τον συναντήσεις, στα δάση της Προβηγκίας.

Και δεν είναι μόνο αυτά: Εκεί είδα ξανά τη διάσημη Αράχνη της Γαλλοαμερικανίδας καλλιτέχνιδας Louise Bourgeois, την εκθεσιακή γκαλερί Pavillion d’ exposition σχεδιασμένη από το Renzo Piano που βρίσκεται στην καρδιά του αμπελώνα, ένα κτίριο μοναδικό. Το πιο εντυπωσιακό όμως έκθεμα που είδα ήταν το γλυπτό Matter Earth της Γαλλίδας Prune Nourry – ένας φόρος τιμής στη μάνα γη. Κατά την επίσκεψή μας στο Château La Coste, ο Βρετανός καλλιτέχνης και συλλέκτης Damien Hirst διοργάνωσε μια μεγάλη έκθεση με γλυπτά, εγκαταστάσεις και πίνακες, με εκθέματα από τις εμβληματικές του εκθέσεις καθώς και άλλα που δεν είχαν ξανά εκτεθεί.

Château de vin

Το domaine είναι κάτι που προκαλεί τεράστια εντύπωση και προσελκύει τόσους λάτρεις της τέχνης όσο και παθιασμένους οινοπότες. Τα κρασιά, είναι τόσο διάσημα όσο το οινοποιείο (σχεδιασμένο από τον Γάλλο σούπερ σταρ αρχιτέκτονα Jean Nouvel) που παράγει κρασιά όπως Syrah, Cabernet Sauvignon και Vermentino. Δοκιμάσαμε ένα φοβερό βιοδυναμικό ροζέ και φυσικά είχα τη χαρά να πάρω μπουκάλια και για την Αθήνα.

Όσον αφορά τα εστιατόρια, όπως είναι φυσικό ούτε αυτά θα απογοητεύσουν ακόμα και τους πιο απαιτητικούς. Οι  επιλογές περιλαμβάνουν το τοπικά εμπνευσμένο La Terrasse Provençale στο οποίο δοκιμάσαμε διάφορα πλατώ αλλαντικών και τυριών μαζί με κρασί, το Francis Mallmann που αποτελεί το πρώτο ευρωπαϊκό εστιατόριο του Αργεντινού δεξιοτέχνη της μαγειρικής- εκεί πρωταγωνίστησαν οι ρουστίκ επιλογές και το κρέας, το πανέμορφο Tadao Restaurant, το εντυπωσιακό καφέ από γυαλί και μπετόν του Tadao Ando που σερβίρει απλά γεύματα βασισμένα στην εποχικότητα των υλικών σε ένα πολύ μοντέρνο περιβάλλον.

Στο ξενοδοχείο, Villa La Coste, βρίσκεται το εστιατόριο της Γαλλίδας σεφ Hélène Darroze (η ίδια έχει 6 αστέρια Michelin) που γνωρίζει τι θα πει fine dining, μεταμορφώνοντας τα επιλεγμένα υλικά των πιάτων σε πρωτότυπα έργα μαγειρικής τέχνης.

Villa La Coste

H διαμονή μας έγινε στη Villa La Coste, το ξενοδοχείο που βρίσκεται μέσα στο chateau και αποτελεί την επιτομή του fine living. Οι 28 σουίτες του είναι φωτεινές, σύγχρονες, κομψές, εμπνευσμένες από τον μοντερνισμό και υπερπολυτελείς, χωρίς να είναι επιδεικτικές. Αν και αυτές δεν είναι τεχνικά ανεξάρτητες βίλες, σίγουρα μοιάζουν με μια, με την πλούσια και προσεγμένη επίπλωση τους να συμπληρώνεται από μια βιβλιοθήκη γεμάτη με βιβλία τέχνης και πρωτότυπα έργα των Tracey Emin, Hiroshi Sugimoto και Louise Bourgeois.

Στο ξενοδοχείο επίσης λειτουργεί ένα σπα υψηλής ποιότητας, μια κάβα σχεδιασμένη από τον Jean Nouvel και εγκαταστάσεις από τον Richard Serra και τον Ai Weiwei – ενώ από τα μπαλκόνια βλέπει κανείς την υπέροχη θέα στο Mont Ventoux και στο Luberon. Ένα μέρος μοναδικό συμπληρωμένο από το σύγχρονο ντιζάιν των Frank Gehry, Oscar Niemeyer και Tadao Ando

Το Château La Coste έχει μελετηθεί προσεκτικά και δεν ξεφεύγει από τη λεπτομερή φιλοσοφία του που αφορά τον σχεδιασμό, τη βιωσιμότητα και τη φιλοξενία υψηλής ποιότητας. Με αδιάκοπη προσοχή στη λεπτομέρεια, από τη διαχείριση του αμπελώνα μέχρι τη χαρακτηριστική σήμανση και με ολιστική κατανόηση της Προβηγκίας, η μοναδική συλλογή έργων τέχνης, η αρχιτεκτονική του αριστεία και ο οινικός του πλούτος δημιουργούν ένα σύμπαν που δε μοιάζει με κανένα άλλο.