Οι μποξέρ στο Κονγκό κυνηγούν την επιτυχία
Πενήντα χρόνια μετά το επικό Rumble in the Jungle και τη θεαματική νίκη του Muhammad Ali, το μποξ ανθίζει στο πολύπαθο Κονγκό. Για τη νέα γενιά, είναι ένα παράθυρο ελπίδας.
- 3 ΝΟΕ 2024
Έχει περάσει ακριβώς μισός αιώνας από τη μία και μοναδική φορά που ανέβηκε στο ρινγκ ο Muhammad Ali με τον George Foreman, για έναν αγώνα που υπήρξε από πολλές πλευρές εμβληματικός.
«Για αυτόν τον αγώνα, έχω παλέψει με αλιγάτορες, έχω μονομαχήσει με φάλαινα, έχω περάσει χειροπέδες σε αστραπές και έριξα έναν κεραυνό στη φυλακή, ξέρετε ότι είμαι κακός», δήλωνε στην κάμερα μαινόμενος ο Ali, λίγο πριν τον αγώνα, ανεβάζοντας το σασπένς. «Είμαι τόσο γρήγορος που μπορώ να περάσω μέσα από μία καταιγίδα και να μη βραχώ. Όταν ο George Foreman βρεθεί μπροστά μου, θα πληρώσει το χρέος του».
Ένα κατάμεστο στάδιο ζητωκραύγαζε, όπως θυμούνται ακόμα γλαφυρά οι ηλικιωμένοι της πόλης που τότε ονομαζόταν Ζαΐρ. Ένα κατάμεστο στάδιο με 60.000 κόσμου περίμενε το πρώτο καμπανάκι, μαζί με εκατομμύρια τηλεθεατές απ’ όλο τον πλανήτη. Ήταν η μάχη των γιγάντων, μια μονομαχία για τον τίτλο των βαρέων βαρών, που όλοι περίμεναν να λήξει με νοκ άουτ.
Ο ανίκητος και κορυφαίος στην κατηγορία εκείνη την εποχή George Foreman -μία μηχανή του μποξ που είχε αφήσει αναίσθητους τους αντιπάλους σε όλα τα προηγούμενα ματς της σεζόν- μπήκε στο ρινγκ με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Στον δεύτερο γύρο, στρίμωξε τον Muhammad Ali στα σχοινιά και τον γρονθοκοπούσε ασταμάτητα.
«Άλλος στη θέση του θα είχε πέσει, αυτός όμως όχι», δήλωσε ο ίδιος αργότερα. Ο Ali έδειχνε ότι κουράστηκε. Στον όγδοο γύρο, ο θρύλος λέει πως αποκρίθηκε στον αντίπαλό του «τώρα είναι η σειρά μου». Λίγα λεπτά αργότερα, ενώ κι οι δύο αθλητές έμοιαζαν εξουθενωμένοι, ο Ali βγαίνει από την κλειστή γωνία και με ένα σερί από κροσέ και άπερκατ βγάζει νοκ άουτ τον Foreman.
«Μπουμ, έκανε μια περιστροφή και έπεσε σαν το τελευταίο ουρλιαχτό ενός ελέφαντα που καταρρέει», ανακαλεί στη μνήμη του 71χρονος κάτοικος, μιλώντας στο Al Jazeera. Η νίκη δεν ήταν σημαντική μόνο για τον Muhammad Ali, που έβαλε ξανά στη ζώνη του τον τίτλο του πρωταθλητή και δοξάστηκε.
Για την ακρίβεια, ήταν πολύ σημαντικότερη για το πολύπαθο Κονγκό και συνολικότερα τη μαύρη κοινότητα που πανηγύριζε με θέρμη, νιώθοντας τη νίκη του (ακτιβιστή) Ali σαν μια νίκη κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων του απαρτχάιντ. Άλλωστε, με τον αγώνα το Κονγκό είχε βρεθεί στο επίκεντρο της προσοχής όλου του πλανήτη, πρώτη φορά για καλό σκοπό.
Πενήντα χρόνια μετά το Rumble in the Jungle, όπως έμεινε στην ιστορία ο επικός τελικός του 1974, το αποτύπωμα που άφησε στο Κονγκό είναι κάτι παραπάνω από εμφανές. Μέσα στις σκληρές συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης που περνά εδώ και δεκαετίες το κράτος της κεντρικής Αφρικής (περί τα 25 εκατ. άνθρωποι αντιμετωπίζουν επισιτιστική ανασφάλεια, σύμφωνα με διεθνή έκθεση του IPC), το μποξ είναι ένα παράθυρο ελπίδας.
Όπως φαίνεται από τα πρωταθλήματα επιπέδου ελίτ και τις πολλές σχολές πυγμαχίας στη χώρα σήμερα (μόνο στην Κινσάσα εντοπίζονται πάνω από 100 σχολές), εκείνος ο αγώνας αποτέλεσε την αιτία για να ανθίσει μια νέα κουλτούρα γύρω από την πυγμαχία.
Οι νεαροί είδαν στον Ali ένα ίνδαλμα και ανέβηκαν στο ρινγκ, για να ακολουθήσουν έπειτα οι επόμενες και οι επόμενες γενιές. Κόντρα στις διάφορες δυσκολίες, την εμπόλεμη κατάσταση στα ανατολικά, τον διάχυτο φόβο και τη διαφθορά στην οποία είναι βυθισμένο το Κονγκό, υπάρχει το μποξ και το όνειρο για επιτυχία, ακόμη και αν οι αγώνες πολλές φορές λαμβάνουν χώρα σε αυτοσχέδια τερέν, με πενιχρά μέσα.
Το παραπάνω είναι ακόμη πιο ξεκάθαρο στην πόλη Γκόμα, στα σύνορα με τη Ρουάντα, μία πόλη που βρίσκεται εδώ και δεκαετίες στο επίκεντρο των συγκρούσεων, βιώνοντας μια καθημερινότητα επισφάλειας και πείνας, αλλά το μποξ ακμάζει.
Εκεί βρέθηκε το Associated Press, καταγράφοντας ένα από τα πολλά επαγγελματικά πρωταθλήματα που λαμβάνουν χώρα στο Κονγκό. Χιλιάδες κόσμου, άντρες, γυναίκες, παιδιά, έχουν συγκεντρωθεί για να παρακολουθήσουν τη διοργάνωση σε μια open-air αρένα στη γειτονιά Βόλκανς.
«Ο στόχος μου είναι μια μέρα να γίνω παγκόσμια πρωταθλήτρια», δηλώνει στο φωτογραφικό πρακτορείο η αθλήτρια Daniella Muleketsi. Ξεκίνησε το μποξ σε ηλικία 16 ετών υπό την καθοδήγηση του θείου της και το τωρινό πρωτάθλημα στην Γκόμα ήταν η πρώτη της συμμετοχή σε επαγγελματικό αγώνα. Όπως αναφέρει, δεν είχε γεννηθεί όταν συνέβη το Rumble in the Jungle, αλλά μεγάλωσε ακούγοντας ιστορίες για αυτόν.
