Την Taylor δεν την αφορά αν πιστεύεις ότι κάνει πολιτική κομμωτηρίου

Η πρώτη φορά που η Taylor εμφανίστηκε στη “for you page” μου στο TikTok ήταν λίγο πριν το τέλος του 2023, τότε η πολεμική μηχανή του Ισραήλ είχε ήδη αρχίσει να ισοπεδώνει τη Γάζα, αλλά ελάχιστοι ήταν εκείνοι που μιλούσαν χωρίς να παίρνουν ίσες αποστάσεις, ειδικά στα ελληνικά social media.

Η taylorforelizabeth όμως, όπως είναι και το handle της στη γνωστή πλατφόρμα, έκανε ακριβώς αυτό που δεν είχα δει κανέναν Έλληνα content creator να κάνει μέχρι τότε. Δεν κρατούσε ίσες αποστάσεις, μιλούσε για τον πόνο των Παλαιστίνιων που κρατούσε τότε ήδη 75 χρόνια και δε μιλούσε μόνο με συναίσθημα, αλλά με facts. Σε κάθε βίντεό της έβλεπες πως πριν πατήσει record και publish, είχε κάνει έρευνα.

Στον έναν χρόνο που έχει μεσολαβήσει από εκείνη την πρώτη φορά που πέρασε από την οθόνη του κινητού μου, η νεαρή content creator συνεχίζει να μιλάει όχι μόνο για τη γενοκτονία που βλέπουμε να εξελίσσεται σε ζωντανή μετάδοση μπροστά στα μάτια μας, αλλά και για κάθε ζήτημα που απασχολεί την κοινωνία και την ίδια ως μέλος της.

Με σπουδές στην επικοινωνία και μεταπτυχιακό στις διαπραγματεύσεις και τη διαχείριση κρίσεων, η μεγαλωμένη στην Κυψέλη Taylor, φαίνεται πως δε θέλει να χρησιμοποιεί την επιρροή της για να προωθήσει προϊόντα, αλλά κυρίως για να μιλήσει για όσα απασχολούν την ίδια και τους συνομήλικούς της.

@taylorforelizabeth Also, Free Palestine 🇵🇸 ♬ πρωτότυπος ήχος – taylorforelizabeth

Μαζί δώσαμε ραντεβού ένα μεσημέρι που στην Αθήνα έβρεχε αναπάντεχα και πολύ. Μιλήσαμε -μεταξύ άλλων- για τη σχέση της με τα social media, το πώς η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου σημάδεψε τη γενιά της, αν μπαίνει ποτέ σε διαδικασία να λογοκρίνει τον εαυτό της και πώς αντιμετωπίζει τα hate comments.

Τα social media πώς μπήκαν στη ζωή σου;

Από πάρα πολύ νωρίς, από το σχολείο θυμάμαι να έχω following. Για διαφορετικούς λόγους βέβαια, τότε. Ο τρόπος που χρησιμοποιούσα τότε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ήταν διαφορετικός. Είχα αρχικά πολλούς followers στο Facebook και μετά στο Instagram, θεωρώ όμως ότι το μπαμ έγινε πέρυσι, ίσως πρόπερσι με το TikTok.

Αυτή την επιτυχία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την κυνήγησες ή ήρθε από μόνη της;

Εγώ πάντα εξέφραζα την άποψή μου και ήθελα είτε οι φίλοι μου, οι συμμαθητές μου ή ακόμα και άνθρωποι που γνωριζόμασταν μόνο διαδικτυακά, να ξέρουν με ποιον μιλάνε, ποιον έχουν απέναντί τους. Να μη φτιάχνουν από μόνοι τους μια εικόνα για εμένα που μπορεί στην πορεία να τους απογοήτευε, ήθελα να είμαι ξεκάθαρη από την αρχή. Για τα πιστεύω μου, για τις θέσεις μου, για το πώς βλέπω τον κόσμο, τη ζωή. Οπότε, όλο αυτό καλλιεργήθηκε στα social media. Όταν δίνεις στον απέναντί σου κάτι το αυθεντικό και βλέπεις ότι δεν πας σώνει και ντε να του πουλήσεις κάτι, μπορείς να χτίσεις μια κοινότητα.

Κρίνοντας από τα νούμερα και μόνο, φαίνεται πως το TikTok είναι η πλατφόρμα σου. Είναι κάτι που επιδίωξες συνειδητά ή έτυχε εκεί να βρεις το μέρος όπου μπορείς να εκφράζεσαι καλύτερα και πιο εύκολα ενδεχομένως;

Το TikTok προέκυψε επειδή καθαρά λόγω τεχνολογικής αγραμματοσύνης δικής μου, δεν μπορούσα να μπω στη διαδικασία να φτιάχνω βίντεο για το YouTube. Στα δικά μου μάτια το TikTok φαντάζει λιγότερο επίσημο, ενώ το YouTube θέλει μια παραπάνω προσπάθεια για να συντονίσεις το content σου.

Επειδή δεν είναι η δουλειά μου και δε θα ήθελα να είναι αμιγώς η δουλειά μου, το κάνω στον χρόνο μου και με τον τρόπο μου. Και πιστεύω πως και αυτό βοηθάει στο χτίσιμο της κοινότητας. Το να μην είναι όλα στημένα και καλοβαλμένα και με σενάριο ενδεχομένως. Εγώ δεν έχω κανένα σενάριο, ό,τι θέλω το κρατάω και ό,τι θέλω το πετάω. Πολλές φορές στο μοντάζ πετάω και πράγματα που δεν πρέπει να πετάξω, αλλά αυτό έχει καθαρά να κάνει με το γεγονός ότι δεν το έχω με το μοντάζ και με την τεχνολογία. Αν μπορούσα να επικοινωνώ με γράμματα, θα το έκανα.

Σε τρομάζει ποτέ όλο αυτό το αχανές των μέσων κοινωνικής δικτύωσης; Όλη αυτή η προσβασιμότητα αν θες, ανθρώπων που δε γνωρίζεις, στη ζωή σου.

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει πραγματικά πρόσβαση. Το ότι μπορείς αν με δεις σε μια οθόνη και να μου στείλεις ένα μήνυμα, το οποίο μπορεί και να μη δω ποτέ γιατί προστατεύω τον εαυτό μου από μηνύματα, τα οποία δε με αφορούν. Απόψεις, κατάρες, απειλές. Υπάρχουν κι αυτά.

Η μαγεία του ίντερνετ είναι ότι ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Αυτό είναι το concept. Προφανώς, υπάρχει και το hate speach, αλλά ας μην το εξετάσουμε τώρα. Επειδή λοιπόν, εγώ δε δίνω κάποια πρόσβαση στην πραγματική μου ζωή, κρατάω πολλά για εμένα, κάτι που ίσως δεν έκανα στο παρελθόν, αλλά πιστεύω πως και τον κόσμο που με ακολουθεί δεν τον ενδιαφέρει τόσο το κους-κους, όσο η άποψη μου και ο τρόπος που βλέπω τα πράγματα.

Έχω περιοριστεί λοιπόν σε αυτό και τη μόδα, που είναι ένα τεράστιο κομμάτι για εμένα και δεν αισθάνομαι ότι εκτίθεμαι.

Εκφράζεις έναν λόγο που δεν έχουμε συνηθίσει από Έλληνες creators που έχουν μεγάλο κοινό και following.

Υπάρχουν και άλλοι που εκφράζονται πολύ παρόμοια με εμένα, αλλά δεν έχουν την προβολή που θα τους άξιζε.

Έχεις πιάσει ποτέ τον εαυτό σου να αυτολογοκρίνεται;

Ναι, δυστυχώς. Αλλά το κάνω μόνο γιατί μπορεί να μου κάνουν reports, για κανέναν άλλο λόγο. Δε φοβάμαι κανέναν σε αυτή τη ζωή. Το να αυτολογοκρίνεσαι στις μέρες μας το βρίσκω εξαιρετικά προβληματικό, έχουμε δώσει τόσους πολλούς αγώνες για τις ελευθερίες και τα κεκτημένα μας. Οπότε εγώ αυτολογοκρίνομαι αποκλειστικά εξαιτίας του report, γιατί δεν ξέρεις ποτέ πώς η πλατφόρμα θα αντιδράσει και μπορεί να κλείσει τον λογαριασμό.

Είπες ότι στα hate μηνύματα δεν απαντάς. Μπαίνεις στη διαδικασία να απαντήσεις σε hate comments όμως;

Ό,τι είναι ad hominem θεωρώ ότι δεν πρέπει να ασχοληθώ μαζί του. Οι προσωπικές επιθέσεις δεν αντικρούουν την ουσία των λεγόμενων μου, οπότε δε με αφορά αν θεωρείς ότι κάνω πολιτική κομμωτηρίου, δε με αφορά τι πιστεύεις για εμένα.

Με αφορά η άποψή σου πάνω στα λεγόμενά μου, αν έχεις να μου παρουσιάσεις κάποια δεδομένα τα οποία μπορεί να μην έχω συμπεριλάβει ή πιστεύεις ότι δεν είμαι αντικειμενική. Μεταξύ μας βέβαια, κανείς δεν είναι αντικειμενικός και στην τελική δεν είμαι και δημοσιογράφος. Έχω ένα συγκεκριμένο προφίλ που πλέον ξέρεις που μπαίνεις, οπότε γιατί με ζαλίζεις; Και γιατί θέλεις να χαλάσεις και τον δικό σου χρόνο;

Τώρα αυτή η ερώτηση μπορεί να ακουστεί λίγο κλισέ, αλλά υπάρχουν στιγμές που έχεις πιστέψει πως είσαι ένα βιβλίο που το κρίνουν από το εξώφυλλο του;

Πιστεύω γενικά ότι πρέπει να κρίνεις ένα βιβλίο και από το εξώφυλλό του. Στο κάτω-κάτω εσύ ο ίδιος το επιλέγεις. Αν όμως κάποιος κρίνει χωρίς να σε ανοίξει και να σε διαβάσει, η κριτική που προέρχεται από εμπάθεια δε με αφορά, δεν έχει καμία αξία. Το γεγονός ότι μπορεί και να μην εμβαθύνει κάποιος λοιπόν, το θεωρώ και τέλειο καμουφλάζ.

Ο λόγος σου είναι αμιγώς πολιτικός και μάλιστα μιας συγκεκριμένης πολιτικής κατεύθυνσης. Πιστεύεις αυτό έχει λειτουργήσει ως τροχοπέδη για περισσότερες επαγγελματικές ευκαιρίες;

Θα μπορούσε, αλλά επειδή δεν είναι κάτι που το έχω κυνηγήσει, δεν έχω αναρωτηθεί και ιδιαίτερα. Σίγουρα, πολλές εταιρείες δεν προτιμούν ανθρώπους που έχουν συγκεκριμένες πολιτικές καταβολές.

Είχα ένα mail από την YSL για κάποια συνεργασία και τους απάντησα πως, «Στο μέλλον αν ευθυγραμμίζονται οι αξίες μας, θα μπορούσαμε να το ξανασκεφτούμε. Τώρα σας ευχαριστώ, με γενοκτόνους δε συνεργάζομαι». Πιστεύω όμως πως επειδή πλέον μιλάει πολύς κόσμος, όχι μόνο creators, αλλά και άνθρωποι που έχουν απλά τους προσωπικούς τους λογαριασμούς -που προσωπικά το θεωρώ πολύ υγιές, δε γίνεται να πιστεύεις πως επειδή έχεις 600 followers, δεν έχεις φωνή, όλοι έχουμε- οπότε οι εταιρείες το προσπερνούν αυτό το κομμάτι.

Οι Έλληνες content creators είναι λίγο απογοητευτικοί όσον αφορά στο κομμάτι αυτό;

Και ναι και όχι. Υπάρχουν TikTokers που παράγουν εξαιρετικό content. Η Alicia Tampakou και η Sissy Fragho, είναι δύο τέτοια παραδείγματα. Υπάρχουν όμως και πολλοί άλλοι creators που κάνουν και τρομερή έρευνα πριν από κάποιο βίντεο, που παίρνουν νούμερα πού και πού. Ως επί το πλείστον όμως, ναι είναι απογοητευτικό. Από την άλλη όμως, βλέπεις ότι υπάρχει ελπίδα και πιστεύω ότι η πτώση των ανθρώπων που μένουν ουδέτεροι, είναι αναπόφευκτη.

Κάνεις curation σε όσους σε ακολουθούν;

Όχι, δε σβήνω κόσμο, δε σβήνω σχόλια, δε σβήνω τίποτα ποτέ. Το τι λες για εμένα ή το τι λες γενικά, λέει περισσότερα για εσένα παρά για εμένα.

Την ψυχική σου υγεία πώς την προστατεύεις μέσα σε όλο αυτό το πλαίσιο;

Κάποια στιγμή το 2018 μου χτύπησε την πόρτα και η κατάθλιψη, οπότε επειδή έχω περάσει τρομερά δύσκολα με τον ίδιο μου τον εαυτό, οτιδήποτε πια μου έρχεται από εξωτερικούς παράγοντες, μου φαίνεται πολύ εύκολο. Όταν έχω βγει νικήτρια από συγκεκριμένα τραύματα, ε δε θα ασχοληθώ με το hate comment του άσχετου κυρίου που προσβλήθηκε γιατί μίλησα για τον Μεταξά.

Πολύς κόσμος ψάχνεται κάπου να ξεσπάσει, γιατί στην καθημερινότητά τους είναι όλοι τόσο πνιγμένοι από το άδικο. Ο μέσος Έλληνας αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει βιοποριστικό πρόβλημα και επειδή δεν μπορεί να ξεσπάσει στη δουλειά του ή στην κυβέρνηση -που μπορεί να ξεσπάσει στην κυβέρνηση, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση- εκρήγνυται είτε στο δρόμο είτε σε άγνωστους στο ίντερνετ.

Γίνεσαι κατά κάποιο τρόπο ένας σάκος του μποξ και δεν πρέπει να το παίρνεις προσωπικά. Εγώ τα μηνύματα που λαμβάνω δεν τα παίρνω προσωπικά, γιατί δεν είναι προσωπικό. Δε με ξέρουν. Δεν είμαι γενικά εύθικτη σαν άνθρωπος και σίγουρα δε θα θιχτώ από κάποιον που ούτε γνωρίζω, ούτε με ενδιαφέρει να μάθω, ούτε σέβομαι, ούτε εκτιμώ.

Έχεις την άποψή σου και καλώς κάνεις που την έχεις. Έχω ανοιχτό προφίλ και θα δεχτώ την άποψή σου και θα την αφήσω εκεί να φαίνεται. Το πώς θα τη διατυπώσεις όμως, λέει περισσότερα για εσένα, παρά για εμένα.

Οι απόψεις σου πώς διαμορφωθήκαν; Έπαιξε ρόλο το οικογενειακό περιβάλλον ή υπήρχε κάποιο συμβάν που σε επηρέασε;

Η πρώτη μου επαφή, αν μπορώ να το πω έτσι, με την πολιτική, ήταν στο δημοτικό μια μέρα που έπαιρνα πρωινό με τον παππού μου – έχω μεγαλώσει με τον παππού μου. Δε θυμάμαι τι ακριβώς συζήτηση είχαμε, αλλά κάπως ήρθε στην κουβέντα μας η πολιτική. Ο παππούς μου είναι ένας άνθρωπος που ανέκαθεν διάβαζε πολύ, νομικός στο επάγγελμα και μου λέει εκείνο το πρωινό, «οι πολιτικοί είναι κρεοπώληδες».

Η άποψή του ήταν ότι εφόσον στην πολιτική μπορεί να μπει ο καθένας αρκετοί ακατάλληλοι αναγκαστικά θα συμμετέχουν. Υπάρχει μια βάση ως προς το κομμάτι της εξειδίκευσης, αλλά αυτό είναι και όλο το νόημα της πολιτικής, που στην τελική είναι τα κοινά και τα κοινά είναι για όλους. Θα πρέπει λοιπόν, να υπάρχει μια θέση και για τον κρεοπώλη και για την κομμώτρια και για όλους όσους θέλουν να προσφέρουν κάτι σε αυτή την κοινωνία.

Ήταν και η πρώτη φορά που αμφισβήτησα τον παππού μου και από εκεί ξεκίνησαν όλα νομίζω. Κάποια χρόνια μετά ο Κορκονέας δολοφόνησε τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, ο οποίος πήγαινε σε διπλανό σχολείο κοντά στο δικό μου, οπότε ξεκινήσαμε όλα τα σχολεία μαζί και κατεβήκαμε στο Σύνταγμα να διαδηλώσουμε. Πιστεύω πως όλοι μας τότε ξεκινήσαμε να αντιλαμβανόμαστε πάνω-κάτω τι συμβαίνει γύρω μας, ήταν πολύ έντονο και απότομο.

Φυσικά, και εξωτερικοί παράγοντες έπαιξαν ρόλο, αλλά και το περιβάλλον μου. Πάντα με ωθούσαν να σκέφτομαι κριτικά αλλά όχι να αμφισβητώ την εξουσία, την αυθεντία και γενικά το concept της ιεραρχίας, κάτι που με ενοχλούσε και μεγαλώνοντας έπρεπε να ανακαλύψω το γιατί.

Μιλάς τον τελευταίο χρόνο πολύ και για τη γενοκτονία των Παλαιστινίων και φαίνεται πως αυτό είναι κάτι που σε απασχολεί. Έχεις πιάσει ποτέ τον εαυτό σου να κουράζεται από αυτή τη συνεχή έκθεση σε εικόνες θανάτου και πόνου;

Μεμονωμένα σε μέρες ναι. Κάποια στιγμή πέρυσι λίγο μετά τον Οκτώβριο, κατέρρευσα, αισθάνθηκα ότι με καταβάλει σε τέτοιο βαθμό που είμαι δυσλειτουργική. Επειδή όμως εκεί με έπιασε εμμονή να μην αφήσω τον εαυτό του να είναι αδύναμος όταν άνθρωποι ζουν την τραγωδία, ενώ εμείς απλά τη βλέπουμε, μπήκα ακόμα πιο μέσα στη δίνη. Κάποιες μέρες που είναι πιο δύσκολες, προστατεύομαι από την εικόνα όχι από την πληροφορία.

Από πού ενημερώνεσαι;

Από το Χ πάρα πολύ, ανεβαίνουν αρκετά άρθρα ανεξάρτητων πηγών. Κάνω cross check πάντα φυσικά. Εκτιμώ όμως και το TikTok πολύ ως πλατφόρμα, έχω φτιάξει πολύ προσεκτικά τον αλγόριθμό μου και τον φυλάω σαν κόρη οφθαλμού.

Μεγαλώνοντας, είχες γυναίκες πρότυπα; Είτε από το περιβάλλον σου είτε από διασημότητες.

Όλοι οι άνθρωποι που συναναστρεφόμουν ήταν 50+, σε γιορτές, συνέδρια που με έπαιρνε ο παππούς μου μαζί του. Όλος μου ο κόσμος αποτελούνταν από ανθρώπους που ήταν άνω των 50. Οι προσλαμβάνουσες που είχα αρχικά ήταν κυρίως από βιβλία. Σκέψου ότι παιδικά δε με άφηνε να βλέπω, οπότε επειδή δεν υπήρχε η τηλεόραση στην πραγματικότητά μου, είχα άλλα πρότυπα γυναικών.

Η νονά μου ήταν μια γυναίκα στην οποία ήθελα να μοιάσω. Νομικός κι εκείνη με εξαιρετική σταδιοδρομία, πάντα τη θαύμαζα. Όταν βγήκα από το προστατευμένο πλαίσιο που βρισκόμουν αν θες, βρήκα και άλλες γυναίκες να με εμπνεύσουν. Μια από αυτές ήταν η Elizabeth Taylor, η Νταϊάνα, φυσικά εννοείται all time αγαπημένη μου η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Άργησα να συντονιστώ με την ποπ κουλτούρα, γνωριστήκαμε αρκετά αργότερα.

Οι δικοί σου πώς αντιμετωπίζουν την ενασχόλησή σου με τα social media;

Δεν έχουν ιδέα. Σου ξαναλέω μιλάμε για ανθρώπους, οι οποίοι είναι χωμένοι μέσα στα βιβλία. Η μαμά μου δεν έχει καν Facebook. Δεν ξέρει κανείς τους ότι εγώ υπάρχω στο ίντερνετ.

Έχεις και μια δική σου εταιρεία ρούχων. Πες μου λίγα πράγματα γι’ αυτήν.

Δεν είναι η πρώτη εταιρεία που ανοίγω. Με τα ρούχα και με το merch ασχολούμαι από το 2018. Από τότε μέχρι σήμερα έχω ανοίξει και έχω κλείσει τρεις εταιρείες (γελάει). Για διαφορετικούς λόγους την καθεμία και ποτέ δεν ήθελα να μπω στη διαδικασία να έχω κάτι καθαρά δικό μου, για να μη δεθώ συναισθηματικά, για να μη με κρατήσει πίσω από άλλα όνειρα που έχω και ίσως δεν έχουν σχέση με τη μόδα.

Εν τέλει προέκυψε η εταιρεία τώρα όταν επέστρεψε η γυναίκα του θείου μου, η οποία έχει ένα τεράστιο βιογραφικό όσον αφορά στη μόδα και θελήσαμε να κάνουμε κάτι που δε θα ήταν απαραίτητα ρηξικέλευθο. Ήθελα όμως να προσφέρω κάτι στο slow fashion εφόσον έχω αυτή τη δυνατότητα. Έτσι γεννήθηκε το Houz of Bees.

Συλλογές βγάζουμε δύο με τρεις φορές τον χρόνο, γιατί καθαρός μας στόχος δεν είναι το κέρδος. Αν κάποια στιγμή αποφασίσουμε να μεγαλώσουμε το brand θα μεγαλώσει και η ομάδα και ενδεχομένως θα έχουμε και πιο συχνή ροή. Δεν είναι όμως ο στόχος μου αυτός. Δεν είναι καν στα άμεσα πλάνα μου.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ