Οι 50 καλύτερες ταινίες που μπορείς να δεις τώρα δωρεάν
Από οσκαρικά αριστουργήματα μέχρι φρέσκο horror, αυτές είναι οι καλύτερες ταινίες που μπορείς να στριμάρεις τζάμπα αυτή τη στιγμή.
- 16 ΙΑΝ 2025
Ακόμα και στην εποχή του streaming καταιγισμού, είναι δύσκολο να βρεθεί μία πλατφόρμα που να μπορεί να καλύψει mainstream ταινίες, arthouse, και κλασικές εξίσου. Αν όμως συνδυάζαμε δύο πλατφόρμες; Και αν αυτός ο συνδυασμός αυτός δεν είχε έξτρα κόστος γιατί οι ταινίες παρέχονται δωρεάν από τις υπηρεσίες;
Παρακάτω θα βρεις τις καλύτερες ταινίες που στριμάρουν αυτή τη στιγμή σε ERTFLIX και YouTube, εντελώς δωρεάν!
ΤΑ ΒΟΥΒΑ
Το Χαμίνι (1921)
Το The Kid του Charlie Chaplin είναι ίσως η πιο χαμογελαστή δουλειά του δημιουργού, φέρνοντας τον Μικρό Αλήτη κοντά με έναν ακόμη μικρότερο τσιράκι – ένα ορφανό παιδί (Jackie Coogan) που παίρνει υπό την προστασία του και το εκπαιδεύει στην τέχνη του να κάνεις πολλά με τα πολύ λίγα.
Nosferatu (1922)
Οι σκηνοθέτες τρόμου στοχεύουν το κτηνώδες όραμα του FW Murnau για τον Δράκουλα πάνω από έναν αιώνα τώρα. Ο Robert Eggers είναι ο πιο πρόσφατος.
Μωρέ, Κουράγιο! (1923)
Η κληρονομιά του Harold Lloyd στη βουβή κωμωδία δεν θα έφτανε ποτέ στα ύψη αυτής του Keaton και του Chaplin. Έχει και αυτός όμως μία εμβληματική ταινία στη φιλμογραφία του, το slapstick ξεφάντωμα του Safety Last! όπου υποδύεται έναν χωριάτη στο Μανχάταν. Το έργο κορυφώνεται με μία από τις πιο διάσημες εικόνες του πρώιμου κινηματογράφου: Ο Lloyd, σε ένα stunt που πήγε στραβά, κρέμεται από τον λεπτοδείκτη ενός γιγαντιαίου ρολογιού πάνω από τους δρόμους της πόλης.
Το Θωρηκτό Ποτέμκιν (1925)
Οι μελετητές του κινηματογράφου εξετάζουν ακόμα το σοβιετικό ορόσημο του Sergei Eisenstein που απεικονίζει μία ιστορική ανταρσία σε ένα ρωσικό πολεμικό πλοίο το 1905. Η επιρροή του είναι αδύνατον να υπερεκτιμηθεί, ακόμη και σήμερα, και αυτό προσδίδει στην ταινία μια ζωτικότητα πρακτικά αθάνατη.
Metropolis (1927)
Λίγοι, μόνο, σκηνοθέτες ταινιών επιστημονικής φαντασίας μπορούν να ισχυριστούν ότι έχουν κάνει κάτι τόσο εντυπωσιακό και διαχρονικό όσο το Metropolis του Fritz Lang. Ο Γερμανός δημιουργός εφηύρε λίγο-πολύ την κινηματογραφική γλώσσα του είδους με το ω, που απεικονίζει το έτος 2000 ως μια δυστοπική ταξική πάλη. Από πλευράς εφέ, παραμένει ένα εκπληκτικό επίτευγμα στην οικοδόμηση κόσμου, χάρη στις εκπληκτικά ρεαλιστικές μινιατούρες του Eugen Schüfftan.
Το Ατμόπλοιο Μπιλ Τζούνιορ (1928)
Ο Buster Keaton δεν γνώρισε ποτέ stunt που θα τον φόβιζε. Ο ηθοποιός θα έκανε τα πάντα για να μας κάνει να γελάσουμε, θέτοντας την υγεία του πολύ συχνά σε κίνδυνο για χάρη της κωμωδίας. Δεν έχεις παρά να δεις το Steamboat Bill, Jr. όπου υποδύεται τον αδέξιο γιο ενός καπετάνιου ποταμόπλοιου εν μέσω ενός τετ-α-τετ με τοπικό αντίπαλο, για να δεις ένα χαρακτηριστικό του stunt όπου οριακά αποφεύγει την ισοπέδωση από την πρόσοψη ενός σπιτιού που καταρρέει.
ΤΑ CLASSICS
Ένα Αστέρι Γεννιέται (1937)
Έχουν υπάρξει πέντε εκδοχές του A Star is Born, συμπεριλαμβανομένου ενός ανεπίσημου ριμέικ του Bollywood. Πιο πρόσφατη ήταν η εκδοχή του 2018 από τον Bradley Cooper και τη Lady Gaga, αλλά είχε προηγηθεί η εκδοχή του 1976 με την Barbra Streisand και τον Kris Kristofferson, το μιούζικαλ της Judy Garland του 1954 και, τέλος, αυτό το πρωτότυπο του 1937 με την Janet Gaynor και τον Fredric March.
Η Gaynor πρωταγωνιστεί ως Esther Blodgett, μία νεαρή κοπέλα από τη φάρμα που θέλει απεγνωσμένα να γίνει ηθοποιός. Αφού μετακομίζει στο Χόλιγουντ γνωρίζει τον Norman Maine (March), έναν διάσημο ηθοποιό του οποίου η καριέρα πάει κατά διαόλου λόγω αλκοολισμού. Με τη βοήθειά του, η Esther θα υιοθετήσει το καλλιτεχνικό όνομα Vicki Lester και θα γίνει μία βραβευμένη σταρ. Μετά τον γάμο του ζευγαριού ωστόσο, ο αλκοολισμός του Norman απειλεί να εκτροχιάσει την καριέρα της, με την ιστορία τους να καταλήγει τελικά σε τραγωδία.
Ξαναπαντρεύομαι τη Γυναίκα μου (1940)
Μία από τις πιο αγνές χαρές του Χόλιγουντ της δεκαετίας του ’40 είναι να βλέπεις τον Cary Grant και τη Rosalind Russell να εκσφενδονίζουν ατάκες ο ένας στον άλλον. Κατά τη διασκευή του θεατρικού έργου The Front Page των Ben Hecht και Charles MacArthur που είχε σημειώσει μεγάλη επιτυχία, ο σκηνοθέτης Howard Hawks είχε την εμπνευσμένη ιδέα να μετατρέψει τον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα του ρεπόρτερ σε γυναίκα, συγκρινόμενη σε δύναμη μονάχα με τον επιτήδειο αλλά χαρισματικό συντάκτη και πρώην σύζυγό της – τον υποδύεται ένας απαράμιλλος Cary Grant – που της δίνει την ευκαιρία να ξεσκεπάσει τους συναδέλφους της με την ιστορία μίας επικείμενης εκτέλεσης, με σκοπό να την εμποδίσει να επιβιβαστεί στο τρένο που υποτίθεται θα την οδηγούσε στη νέα της ζωή ως νοικοκυρά.
Το His Girl Friday είναι σβέλτο, αστείο, εύστοχο, και μία από τις πιο quotable ταινίες που έχουν γυριστεί ποτέ.
Ο δολοφόνος της Λεωφόρου (1953)
Αν δεν έχεις δει καμία ταινία της Ida Lupino, ξεκίνα με το νουάρ road movie που έγραψε και σκηνοθέτησε, βασισμένη στις πραγματικές δολοφονίες του μακελάρη Billy Cook το 1950, με τον William Talman να προσφέρει σπουδή πάνω στη διαταραγμένη κακία ως Emmett Myers, έναν πιστολέρο που κρατάει δύο ομήρους (Edmond O’Brien και Frank Lovejoy). Δεν χρειάστηκαν πολλά – τρεις ικανοί ηθοποιοί, ένα αυτοκίνητο, και το ταλέντο της δημιουργικής ομάδας.
Επιστάτης Σάνσο (1954)
Το Sansho the Bailiff ακολουθεί ένα αγόρι που βλέπει τον ευγενή πατέρα του να τραβιέται στην εξορία και τη μητέρα του να υποδουλώνεται και να υποχρεώνεται σε σεξεργασία, πριν καταλήξει στην υπηρεσία ενός σκληρού δικαστικού επιμελητή. Είναι μία ιστορία λύτρωσης που βυθίζεται στο σκοτάδι πριν τελικά αναδυθεί στο φως, με εξαιρετικά επιδέξια και συμπονετική για τους ήρωές της αφήγηση.
Στα χέρια του Kenji Mizoguchi, αυτή η κλασική ιαπωνική ιστορία έγινε ένα από τα σπουδαιότερα αριστουργήματα του κινηματογράφου. Μία ενσυναισθητική έκφραση της ανθρώπινης ανθεκτικότητας απέναντι στο κακό.
Ραντεβού στο Παρίσι (1963)
Αφότου η Regina Lambert (Audrey Hepburn) ερωτεύεται τον Peter Joshua (Cary Grant) κατά τη διάρκεια διακοπών στις Άλπεις, ανακαλύπτει πως ο άντρας της έχει δολοφονηθεί.
Το Charade αποκαλείται «η καλύτερη ταινία που δεν έκανε ο Alfred Hitchcock» και είναι ένα κράμα μυστηρίου, ρομάντσου και κωμωδίας που υπερηφανεύεται περισσότερο για τα επιμέρους κομμάτια της απ’ ότι για το τελικό παζλ, με μία ηλεκτρική χημεία μεταξύ Grant και Hepburn που ενισχύει κάθε στιγμή χορογραφημένου χάους.
Η Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών (1968)
Πριν το 1968 και το Night of the Living Dead του George Romero, τα ζόμπι ήταν νεκροί άνθρωποι που ζωντάνευαν κακιασμένοι επιστήμονες για να τα έχουν για σκλάβους ή ζωντανοί άνθρωποι που οι κακοί της υπόθεσης είχαν υπό τον έλεγχό τους με μαύρη μαγεία. Τα ζόμπι του Romero ήταν μια αλληγορία για τη σύγχρονή του πραγματικότητα που ρωτούσε πώς μπορεί ένας θεατής να αποκτήσει ουσιαστική σύνδεση με ένα άψυχο κουφάρι και, κυρίως, πώς μπορούν οι άνθρωποι να συνδεθούν ξανά λίγο πριν το τέλος του κόσμου. Τόσο φρέσκια και με τέτοια απήχηση ήταν η δική του εκδοχή, που αποδείχθηκε ένα από τα πιο διαχρονικά μεγέθη στην ποπ κουλτούρα.
Μίνι και Μόσκοβιτς (1971)
Η επιμελήτρια μουσείου Minnie Moore (Gena Rowlands) και ο παρκαδόρος Seymour Moskowitz (Seymour Cassel) συγκρούονται με την ορμή δύο ανεξέλεγκτων αμαξιών. Έτσι έφτιαχνε τις ιστορίες αγάπης ο John Cassavetes, που δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για την επιφάνεια των πραγμάτων ή για το “φυσιολογικό”. Η συνειδητοποίηση αυτής της ατελούς, αυθεντικής κοσμοθεωρίας είναι αυτό που προσδίδει στο Minnie and Moskowitz την αναζωογονητική απρόβλεπτη φύση του.
The Heartbreak Kid (1972)
Η Elaine May γυρίζει μία ξεκαρδιστική αντι-romcom σε κοφτερό σενάριο Neil Simon που δεν επιτρέπει σε κανέναν άβουλο άνδρα να ξεφύγει από την κατεδάφιση. Ο αείμνηστος, σπουδαίος Charles Grodin υποδύεται έναν νιόπαντρο που βρίσκεται σε ταξίδι του μέλιτος με τη σύζυγό του (την υποψήφια για Όσκαρ Jeannie Berlin), του οποίου τα μυαλά φουσκώνουν όταν γνωρίζει μία έξυπνη φοιτήτρια που τον φλερτάρει.
Το Απόβρασμα (1979)
Λίγοι σκηνοθέτες έχουν ασχοληθεί καλύτερα με τις ζωές των ασταθών ανδρών της εργατικής τάξης από τον Alan Clarke. Ο Clarke έγινε συνώνυμος με αμφιλεγόμενα έργα που συνήθως είχαν να κάνουν με τη βία, τοποθετώντας την κάμερά του στις ζωές ατόμων που ήταν παγιδευμένα στα σκληρά συστήματα μιας αδιάφορης θατσερικής κοινωνίας. Η εστίαση αυτή δεν έγινε ποτέ εμφανέστερη από όταν διασκεύασε το δράμα του Roy Minton για τα αναμορφωτήρια, το Scum, αρχικά για το BBC το 1977 και αργότερα ως αυτόνομη ταινία το 1979.
Και οι δύο εκδοχές του Scum παρακολουθούν τη ζωή νεαρών ανδρών σε ένα αυστηρό αναμορφωτήριο. Με την επίμονη βιαιότητα και τους δεσμοφύλακες να αποδεικνύονται εξίσου βίαιοι με τους τροφίμους, οι πιέσεις αυξάνονται και μία σειρά από επιθέσεις και θανάτους οδηγούν σε μια μαζική εξέγερση.
Η Μέρα της Μαρμότας (1993)
Ο Bill Murray υποδύεται έναν μετεωρολόγο που κάνει εξωτερικό ρεπορτάζ για να καλύψει την ετήσια εμφάνιση της μαρμότας μέσα από την τρύπα της. Πέφτει ωστόσο σε μία χιονοθύελλα που δεν είχε προβλέψει και έτσι παγιδεύεται σε έναν χρονικό βρόγχο. Είναι καταδικασμένος να ξαναζήσει την ίδια μέρα ξανά και ξανά μέχρι να την πετύχει σωστά.
Στριμάρει στο Ertflix.
Snatch (2000)
Ο παράνομος διοργανωτής πυγμαχίας Turkish (Jason Statham) πείθει τον γκάνγκστερ Brick Top (Alan Ford) να προσφέρει στοιχήματα στον πυγμάχο Mickey (Brad Pitt) στην επιχείρηση στοιχημάτων του. Όταν ο Mickey δεν δίνει τον πρώτο του αγώνα όπως είχε συμφωνηθεί, ο εξοργισμένος Brick Top απαιτεί έναν ακόμη αγώνα. Εν τω μεταξύ, ο γκάνγκστερ Frankie Four Fingers (Benicio del Toro) έρχεται να βάλει ένα στοίχημα για έναν φίλο του στα γραφεία στοιχημάτων του Brick Top, καθώς πολλοί εγκληματίες κυνηγούν ένα κλεμμένο διαμάντι που ο Frankie έχει έρθει στο Λονδίνο για να πουλήσει.
Το Snatch κατηγορείται για style over substance, αλλά να μια αμαρτία που συγχωρείται όταν μία ταινία γεμίζει με εύστοχους διαλόγους, μαύρη κωμωδία και ενδιαφέροντες χαρακτήρες, όπως συμβαίνει με τη δεύτερη περιπέτεια δράσης του Guy Ritchie. Δεν άνοιξε νέους δρόμους με το Snatch, τελειοποίησε όμως εδώ το ταλέντο στην καρτουνίστικη, κινητική σκηνοθεσία που είχε επιδείξει στο Lock, Stock and Two Smoking Barrels.
Εάν έχεις συνδρομή Netflix, υπάρχει και εκεί.
Στριμάρει στο Ertflix.
Big Fish (2003)
Δεν θα έλεγα ότι είναι η τελευταία καλή ταινία του Tim Burton (από την ύστερη περίοδό του θα ξεχώριζα το Big Eyes, το Corpse Bride, το Frankenweenie, ακόμα και τις προθέσεις του στο Dumbo), αλλά είναι ίσως η τελευταία του Πραγματικά Καλή Ταινία, με τον τρόπο που τις έκανε κάποτε.
Εδώ απεικονίζει την τεταμένη σχέση πατέρα-γιου, καθώς ο πρώτος αφηγείται ιστορίες από τη ζωή του που ο δεύτερος δεν έχει πιστέψει ποτέ λόγω της αλλοπρόσαλλης, φαντασιακής φύσης του, μέχρι που αρχίζει να τις ερευνά και να εμβαθύνει στην ανθρώπινη τάση για παραμύθια. Όταν παίρνει φωτιά προσφέρει ξεκαρδιστικές εκτροπές, αλλά ο παλμός του Big Fish βρίσκεται στις οικογενειακές σχέσεις.
Στριμάρει στο Ertflix.
Hereditary (2018)
Όταν η μητριάρχισσα της οικογένειας Graham πεθαίνει, η κόρη (Toni Collette) και τα εγγόνια της αρχίζουν να ξετυλίγουν αινιγματικά, και όλο και πιο τρομακτικά μυστικά, σχετικά με την καταγωγή τους, προσπαθώντας να ξεφύγουν από τη σκοτεινή μοίρα που κληρονόμησαν. Το φιλμ αντιμετωπίζει την ιδέα των οικογενειακών δεσμών ως κάτι θεμελιακό και ενστικτώδες, με κέντρο το τραύμα, την ενδόρρηξη, την αποτυχία να φέρεις σε πέρας τις βασικές, έστω, υποχρεώσεις που έχεις απέναντι στο αίμα σου.
Η Collette δίνει ρέστα σε μία ερμηνεία που σκανδαλωδώς έμεινε εκτός των Όσκαρ.
Στριμάρει στο Ertflix.
Paddington 2 (2021)
Η πρώτη καλή ταινία που είδαμε για το Brexit ήταν το Paddington 2, το οποίο είχε μάλιστα ρίξει το Citizen Kane από την κορυφή του Rotten Tomatoes όπου βρισκόταν με ένα ολοστρόγγυλο σκορ 100%.
Στριμάρει στο Ertflix.
ΤΑ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΑ
Heaven Can Wait (1943)
Ο αποθανών πλέιμποϊ Henry Van Cleve (Don Ameche) παρουσιάζεται στα εξωτερικά γραφεία του Άδη, όπου ζητάει την άδεια από έναν σαστισμένο Σατανά να εισέλθει από τις πύλες της κόλασης. Αν και ο Διάβολος αμφιβάλλει ότι οι αμαρτίες του τον καθιστούν ικανό για αιώνια καταδίκη, ο Henry συνεχίζει να αφηγείται μία ολόκληρη ζωή στο κυνήγι των γυναικών, παρά τον μακροχρόνιο, ευτυχισμένο γάμο του με τη Martha (Gene Tierney). Το Heaven Can Wait του Ernst Lubitsch, υποψήφιο για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας, είναι ένα classic χαραγμένο στην ιστορία.
Punch-Drunk Love (2002)
Αν και επιρρεπής σε βίαια ξεσπάσματα, ο ιδιοκτήτης επιχείρησης ειδών υγιεινής Barry Egan (Adam Sandler) είναι ένας εκ φύσεως ντροπαλός άνθρωπος, που ζει μία μοναχική, αδιάφορη ζωή, εν μέρει λόγω των συνεχών επιπλήξεων που δέχεται από τις επτά αδελφές του. Συμβαίνουν ωστόσο διάφορα γεγονότα που αναστατώνουν την πεζή του ύπαρξη, ένα εκ των οποίων είναι ο έρωτας με τη συνεργάτρια της μίας αδελφής του, τη Lena Leonard (Emily Watson).
Top tier Paul Thomas Anderson με Adam Sandler σε περίοδο όπου το να τον βλέπεις σε μη κωμωδία, και μάλιστα σε ταινία τόσο αντισυμβατικού τόνου και ρυθμού, έμοιαζε σχεδόν παράφωνο. Για αυτή τη βαθιά παράξενη και παράξενα βαθιά ρομαντική κωμωδία στα πρόθυρα νευρικής κρίσης όμως, ήταν ιδανικός.
Στριμάρει στο Ertflix.
The Artist (2011)
Μερικές φορές ο κινηματογράφος χρειάζεται να είναι απλά καθαρή, ανόθευτη χαρά. Το The Artist είναι ακριβώς αυτό, σε κάθε βουβό καρέ του.
Στη δεκαετία του 1920, ο ηθοποιός George Valentin (Jean Dujardin) είναι ένα καλόπιστο είδωλο του σινεμά, με θαυμαστές που τον λατρεύουν. Ενώ δουλεύει στην τελευταία του ταινία, ανακαλύπτει ότι ερωτεύεται μία νεαρή κοπέλα ονόματι Peppy Miller (Bérénice Bejo). Φαίνεται να έχει και ανταπόκριση, όμως παραμένει παντρεμένος, περιπλέκοντας έτσι τα πράγματα. Στο μεταξύ η αυξανόμενη δημοτικότητα του ήχου στον κινηματογράφο χωρίζει ακόμη περισσότερο τους εν δυνάμει εραστές, καθώς η καριέρα του George αρχίζει να εξασθενεί, ενώ το αστέρι της Peppy ανεβαίνει.
Στριμάρει στο Ertflix.
Xenia (2014)
Ο Πάνος Κούτρας ακολουθεί δύο αδέρφια στο οδοιπορικό που κάνουν σε αναζήτηση του πατέρα τους, μετά τον θάνατο της Αλβανίδας μητέρας τους.
Κωμωδία αδελφικής αγάπης και αποδοχής του outsider, με τον ζωηρό, crowdpleasing πυρήνα που έχουν οι περισσότερες ταινίες του αγαπημένου Έλληνα δημιουργού. Ευχάριστα, επίσης, ελλειπτική στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τις κρίσεις της Ελλάδας στα χρόνια της κυκλοφορίας της.
Στριμάρει στο Ertflix.
I, Daniel Blake (2016)
Το I, Daniel Blake δεν είναι μονάχα η ταινία που έδωσε στον δημιουργό της τον Χρυσό Φοίνικα για δεύτερη φορά, αλλά και μία δουλειά του Ken Loach που άφησε κοινωνικό αποτύπωμα μέσα από την κινητοποίηση που είχε εμπνεύσει και τις συζητήσεις στο αγγλικό κοινοβούλιο που είχε ανακινήσει για την αστεγία και το σκληρό σύστημα προνομίων του Ηνωμένου Βασιλείου. Από τις περιπτώσεις που βραβεύτηκαν περισσότερο για το μήνυμα και το πηγαίο συναίσθημά τους παρά για κάποια κινηματογραφική τομή, το ‘I, Daniel Blake’ μπορεί κάποιες φορές να μπαίνει στον πειρασμό να εξηγήσει με λόγια αυτά που λένε από μόνες τους οι εικόνες, αλλά η αθόρυβη οργή του καθηλώνει και κορυφώνεται σε μία από τις πιο σοκαριστικές σκηνές που είδαμε φέτος.
Στριμάρει στο Ertflix.
Ο Εμποράκος (2016)
Αφού το διαμέρισμά τους καταστρέφεται, ο Emad (Shahab Hosseini) και η Rana (Taraneh Alidoosti), ένα νεαρό ζευγάρι που ζει στην Τεχεράνη του Ιράν, πρέπει να μετακομίσουν σε άλλο σπίτι. Μόλις μετακομίζουν, μία ξαφνική έκρηξη βίας που συνδέεται με τον προηγούμενο ένοικο του νέου τους σπιτιού αλλάζει δραματικά τη ζωή τους, δημιουργώντας μία υποβόσκουσα ένταση μεταξύ των συζύγων.
Δεύτερο Όσκαρ Καλύτερου Διεθνούς Φιλμ για τον Asghar Farhadi μετά το A Separation του 2011.
Στριμάρει στο Ertflix.
Η Κόκκινη Χελώνα (2016)
Ένας άνδρας ναυαγεί στις ακτές ενός ερημικού νησιού, όπου ζουν αμέτρητες χελώνες, καβούρια και πουλιά. Αργότερα, συναντά μια κόκκινη χελώνα, η οποία αφήνει αντίκτυπο στη ζωή του.
Δύο πράγματα έρχονται στο νου όταν σκέφτομαι τη συγκεκριμένη ταινία: Ότι αν ήταν βότανο θα ήταν χαμομήλι για κουρασμένα μάτια, και ότι αν δεν είχα ψάξει την προέλευση της ιστορίας της, θα ήμουν σίγουρη ότι πρόκειται για μεταφορά κάποιου κλασικού παραμυθιού που απλά δεν είχε φτάσει μέχρι τώρα στις δικές μας ακτές. Δεν είναι όμως. Απλά μοιάζει αιωνόβια και αναλλοίωτη, σαν την κόκκινη πρωταγωνίστριά της.
Υποψήφια για Όσκαρ, και νικήτρια του Ειδικού Βραβείου της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών αλλά και του Βραβείου Κοινού στις δικές μας Νύχτες Πρεμιέρας.
Στριμάρει στο Ertflix.
Μικρές Κυρίες (2019)
Η υποψήφια για Όσκαρ με το Lady Bird, Greta Gerwig, καταπιάνεται με έναν ογκόλιθο της αμερικανικής λογοτεχνικής και όχι μόνο κουλτούρας, και το αποτέλεσμα είναι αριστουργηματικό. Οι Μικρές Κυρίες της Louisa May Alcott ακολουθούν τέσσερις αδερφές και τη μητέρα τους στην Αμερική του Εμφυλίου Πολέμου όσο μεγαλώνουν, όσο ωριμάζουν, όσο μαθαίνουν, όσο μένουν στάσιμες, όσο πληγώνουν και πληγώνονται, όσο γελάνε και πηγαίνουν παρακάτω. Οι Μικρές Κυρίες της Gerwig έχουν το ίδιο πνεύμα όσον αφορά την αναπαράσταση της καθημερινότητάς τους, με μία ζωτικής σημασίας διαφοροποίηση που ενισχύει την καρδιά στη δημιουργία της Alcott.
Διάβασε εδώ γιατί πρόκειται για μία ριζοσπαστική μεταφορά λογοτεχνίας στο σινεμά και μία από πιο άδικες χασούρες του Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου.
Στριμάρει στο Ertflix.
Martin Eden (2019)
Ο Martin (Luca Marinelli) είναι ένας αυτοδίδακτος προλετάριος με καλλιτεχνικές φιλοδοξίες που ελπίζει ότι τα όνειρά του να γίνει συγγραφέας θα τον βοηθήσουν να ανελιχθεί στις τάξεις και να παντρευτεί μία πλούσια νεαρή φοιτητή πανεπιστημίου (Jessica Cressy). Οι ανισότητες μεταξύ του μόχθου της εργατικής τάξης και της επιτυχίας της αστικής οδηγούν τον Martin στην κοινωνική του αφύπνιση και σε ένα καταστρεπτικό άγχος.
Ο Pietro Marcello φτιάχνει μία γλαφυρή, σαρωτική διασκευή του ημι-βιογραφικού κλασικού βιβλίου του Jack London, επαναπροσδιορίζοντας το alter ego του συγγραφέα ως έναν Ναπολιτάνο ναυτικό, σε ένα σκόπιμα ανακριβές χρονικό πλαίσιο. Η ταινία είναι ένα αντι-ρομαντικό ρομάντσο που υπαινίσσεται ότι η ρωγμή μεταξύ πλουσίων και φτωχών είναι, ανεξάρτητα από το τι θέλουμε να πιστεύουμε, αγεφύρωτη.
Στριμάρει στο Ertflix.
Minari (2020)
Το Minari ακολουθεί μία οικογένεια από την Κορέα που ακόμα προσαρμόζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες διεκδικώντας το δικό τους Αμερικανικό Όνειρο. Ο ερχομός όμως της γιαγιάς της οικογένειας, ο ρόλος που έδωσε στη θρυλική Youn Yuh-jung το Όσκαρ Β΄Γυναικείου, θα ταράξει τα νερά.
Μέσα στην αστάθεια και τις προκλήσεις αυτής της νέας τους ζωής στα τραχιά Ozarks, το Minari παρουσιάζει όλα όσα συναρμολογούν πραγματικά ένα σπίτι και την αναμφισβήτητη ανθεκτικότητα μιας οικογένειας. Όσο ανθεκτικό είναι και το χόρτο minari που μεγαλώνει κοντά στο χωράφι τους. Αν μοιάζει εξαιρετικά βιωμένο και αυθεντικό είναι επειδή το Minari βασίζεται στις εμπειρίες του δημιουργού του, Lee Isaac Chung, που μαζί με τον διευθυντή φωτογραφίας Lachlan Milne συνθέτουν ένα κλίμα παρατηρημένης πραγματικότητας για τους ήρωες της ταινίας, σχεδόν σα να κρυφακούς τη ζωή τους.
Στριμάρει στο Ertflix.
Another Round (2020)
Υπάρχει μία θεωρία που λέει ότι πρέπει να γεννιόμαστε με μία μικρή ποσότητα αλκοόλ στο αίμα μας, και ότι η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ ανοίγει το μυαλό μας στον κόσμο γύρω μας, μειώνοντας τα προβλήματα και ενισχύοντας τη δημιουργικότητά μας. Ενθουσιασμένος με αυτή τη θεωρία, ο Martin (Mads Mikkelsen) και τρεις από τους φίλους του, όλοι τους κουρασμένοι με τη δουλειά και τη ζωή τους καθηγητές γυμνασίου, ξεκινούν ένα πείραμα: να διατηρήσουν ένα σταθερό επίπεδο μέθης καθ ‘όλη τη διάρκεια της ημέρας τους. Εάν ο Τσώρτσιλ κέρδισε το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο ζαλισμένος, ποιος ξέρει πόσο καλό μπορούν να κάνουν μερικές γουλιές αλκοόλ για τους ίδιους και τους μαθητές τους;
Εδώ η ευθυμία συμβαδίζει με τη μελαγχολία, είναι σύντροφοι σε έναν χορό της ζωής όπως γίνεται και με το αγαπημένο μας ποτό στις χαρές μας. Μέχρι το τέλος του, το Another Round γίνεται μία εκπληκτική ταινία για την αντιμετώπιση της ζωής, αγκυροβολημένη σε υπέροχες ερμηνείες που καθορίζονται από το tour de force του Mikkelsen, μεθυστικές νότες, και τη βαθιά κατανόηση της δυσαρέσκειας με την οποία όλοι οι ενήλικοι καλούμαστε να βγάλουμε άκρη με τον τρόπο μας. Είναι μία κωμωδία που συγχωνεύεται αψεγάδιαστα με την τραγωδία, για να αντιπροσωπεύσει αυτό που ίσως είναι εν τέλει η ζωή: ένας ανομοιόμορφος, ένδοξος χορός. Όταν τον χορεύει ο Mikkelsen στο φινάλε, το οσκαρικό φιλμ του Thomas Vinterberg εκπληρώνει μία υπόσχεση που δε γνώριζες καν ότι σου είχε δώσει.
Διάβασε εδώ περισσότερα για την ταινία αλλά και για το αρχαιότερο εν ενεργεία κινηματογραφικό στούντιο στον κόσμο που τη δημιούργησε.
Στριμάρει στο Ertflix.
Annette (2021)
Ο Leos Carax είναι ο ορισμός του all-in. Έχει κάνει επτά, μόλις, ταινίες μέσα στα τριάντα χρόνια που είναι ενεργός, και έχουν όλες τους υπάρξει οχήματα για πομπώδεις ερμηνείες, σουρεάλ θεάματα και, συχνά, απτόητες δρασκελιές φαντασίας που οι θεατές καλούνται να ακολουθήσουν ή να κοιτούν αποσβολωμένοι (συνήθως συμβαίνουν και τα δύο ταυτόχρονα).
Το σενάριο του Annette είναι πνευματικό παιδί του avant-pop duo Sparks, και όσοι γνωρίζουν την καριέρα των Ron και Russell Mael θα διαπιστώσουν πως το Annette είναι μία επέκταση των αισθητικών τους εμμονών, από τους απαισιόδοξα αστείους στίχους μέχρι την καρναβαλίστικη ενορχήστρωση. Γιατί το Annette είναι μιούζικαλ, αυτό το είπαμε; Παίρνει το όνομά του από την κόρη ενός επιτυχημένου stand-up κωμικού (Adam Driver) και μίας φτασμένης ερμηνεύτριας της Λυρικής (Marion Cotillard), που μετά τη γέννησή της άρχισαν να απομακρύνονται με ολέθριες συνέπειες. Η απειλητική επιβολή του Driver στην κάμερα έχει γίνει βασικό στοιχείο της επιλογής του από δημιουργούς και ο Carax τον μετατρέπει σε ημι-ανήμερο τέρας.
Ακόμα και οι λάτρεις του Carax ίσως βρουν πως η ταινία υπερβάλλει για τις δυνατότητές της θεματικά και δομικά – και σίγουρα αυτοακυρώνεται σε σχέση με τον χειρισμό της πρωταγωνίστριάς της – αλλά στο παρόν κινηματογραφικό οικοσύστημα ο ανίερος πειραματισμός του Annette είναι ανάσα.
Στριμάρει στο Ertflix.
Aftersun (2022)
Πρόπερσι ανακοινώσαμε την άφιξη της Charlotte Wells με το Aftersun, ένα φιλμ που επιτυγχάνει κάτι διόλου εύκολο στο σινεμά – να σβήσει τόσο θεαματικά τα όρια μεταξύ των visuals της ταινίας και των συναισθημάτων που προκαλούν μέχρι που γίνονται απολύτως ένα.
Στο Aftersun μία νεαρή γυναίκα, η Sophie, θυμάται τη χαρά αλλά και τη μελαγχολία των διακοπών που είχε κάνει με τον πατέρα της (Paul Mescal) είκοσι χρόνια νωρίτερα στην Τουρκία. Αληθινές και φανταστικές αναμνήσεις γεμίζουν τα κενά που μένουν από το υλικό της miniDV κάμερας που της έχει απομείνει, καθώς προσπαθεί να συμφιλιώσει τον γλυκό πατέρα που γνώριζε με έναν πατέρα με προσωπικούς δαίμονες που της ήταν αφανής.
Το φιλμ είναι ένα όμορφα συγκρατημένο αλλά συναισθηματικά καθηλωτικό δράμα ενηλικίωσης που εξετάζει τις θεματικές της αγάπης και της απώλειας τόσο επιδέξια που φαίνεται σχεδόν τυχαίο. Η Wells όμως ξέρει ακριβώς τι κάνει, με την κατάλληλη φόρμα: η αιχμηρή αλλά τρυφερή ταινία της μοιάζει με μία στοργική ανάμνηση που επαναλαμβάνεται ατελείωτα, σα να προσπαθεί να βρει εκείνη τη πολύ σημαντική λεπτομέρεια που θα μπορούσε να εξηγήσει τι συνέβη, που παλεύει να πει αυτό που δεν ειπώθηκε.
Ανυπομονώ για κάθε επόμενη δουλειά της.
Στριμάρει στο Ertflix.
ΤΑ ΚΡΥΦΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ
Ο Άντρας μου, ο Αλήτης (1936)
Ο William Powell είναι ένας Νεοϋορκέζος περιπλανώμενος που παίρνει μία δουλειά από την κακομαθημένη κληρονόμο που υποδύεται η Carole Lombard, στην οποία θα δώσει τελικά κάποια μαθήματα ζωής.
Μία λιγότερο γνωστή screwball από την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης, με θεματικές ταξικού πολέμου, αστεία που εξακολουθούν να προκαλούν γέλιο, ακαταμάχητο καστ.
Παράκαμψη (1945)
Καθώς κάνει ωτοστόπ για να φτάσει από τη Νέα Υόρκη στο Λος Άντζελες, ένας άτυχος πιανίστας νυχτερινών κέντρων (Tom Neal) βρίσκεται με ένα πτώμα στα χέρια του και πουθενά να τρέξει. Ο εφιάλτης που πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο όταν συναντάει την πιο μοχθηρή γυναίκα στην ιστορία του κινηματογράφου, την τερατώδη, δολοπλόκα Vera της Ann Savage.
Δουλεύοντας με άγνωστους σταρ και με χαμηλό προϋπολογισμό, ο Edgar G. Ulmer μετέτρεψε τα ισχνά production values σε ποίηση, ενσαρκώνοντας, ίσως περισσότερο από κάθε άλλη ταινία, τη σκοτεινή μοιρολατρία στην καρδιά του φιλμ νουάρ.
Ο Λόφος των Κρεμασμένων (1968)
Το Witchfinder General ακολουθεί τον Matthew Hopkins (Vincent Price), τον αυτο-ανακηρυγμένο γενικό ανακριτή, καθώς ταξιδεύει στην Ανατολική Αγγλία κατά τη διάρκεια του αγγλικού εμφυλίου πολέμου για το κυνήγι υποτιθέμενων μαγισσών. Σε κάθε πόλη και χωριό που επισκέπτεται ενορχηστρώνεται μαζικός πανικός προκειμένου να δικαιολογηθεί η ανάκριση, τα βασανιστήρια και τελικά η εκτέλεση αθώων ανθρώπων, κυρίως γυναικών.
Η ταινία είναι ένα ανατρεπτικό αριστούργημα που μετατρέπει ένα ταξιδιωτικό θρίλερ εκδίκησης σε μία ιστορία για τη δύναμη της πίστης και τον αληθινό τρόμο που παραμονεύει στα δάση της Αγγλίας.
Χάπια, Σφαίρες & 2.000.000 λίρες (2004)
Ένας ανώνυμος έμπορος κοκαΐνης μεσαίου επιπέδου (Daniel Craig) κάνει σχέδια για να εγκαταλείψει την εγκληματική ζωή του Λονδίνου. Πριν προλάβει να διακόψει τους δεσμούς του, ο προμηθευτής του, Jimmy Price (Kenneth Cranham), τον παρασύρει σε δύο περίπλοκες τελευταίες δουλειές που περιλαμβάνουν την απαγωγή της έφηβης κόρης ενός αντίπαλου γκάνγκστερ (Michael Gambon) και τη διαμεσολάβηση για την αγορά ενός μεγάλου φορτίου χαπιών από έναν έμπορο γνωστό ως Duke (Jamie Foreman), οδηγώντας έτσι σε μία σειρά περίτεχνων διπλών προδοσιών από παντού.
Πρόκειται για ένα κλασικού τύπου, κομψό γκανγκστερικό έπος για τη σύγκρουση αντίπαλων αυτοκρατοριών, όπου το μόνο πράγμα που είναι χειρότερο από τον δολοφόνο μπροστά σου είναι ο δολοφόνος που περιμένει πίσω του. Έχει επίσης μία βιωμένη αληθοφάνεια στην απεικόνιση του σχετικά με το πώς διασταυρώνονται οι κόσμοι των πλουσίων, των εγκληματιών, και των εγκληματικά πλουσίων.
Στριμάρει στο Ertflix.
Chevalier (2015)
Η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη λέει μία ιστορία για έξι ανταγωνιστικούς άνδρες που παίζουν μία σειρά από παράξενα παιχνίδια, καθώς πλέουν σε ένα πολυτελές γιοτ στο Αιγαίο Πέλαγος.
Η δημιουργός ξεσκεπάζει την έπαρση και την τοξική αρρενωπότητα των ανδρών πρωταγωνιστών της, καθώς το Chevalier αναδύεται ως ένα συναρπαστικό και φαινομενικά παράδοξο δημιούργημα – μία φεμινιστική ταινία στην οποία οι γυναίκες απουσιάζουν από την οθόνη.
Στριμάρει στο Ertflix.
Η Διαπαιδαγώγηση της Κάμερον Ποστ (2018)
Δραματική ιστορία ενηλικίωσης, βραβευμένη με τη μεγαλύτερη τιμή του Sundance. Νιώθαμε ότι η Chloë Moretz έψαχνε για έναν δυνατό ρόλο για καιρό όταν είχε κυκλοφορήσει, και τον είχε βρει στο φιλμ της Desiree Akhavan, με συμπρωταγωνίστρια τη Sasha Lane του American Honey.
Το 1993 η έφηβη Cameron πιάνεται στα πράσα ερωτικών περιπτύξεων με την prom queen του σχολείου και φεύγει πακέτο για μια κατασκήνωση μεταστροφής της σεξουαλικότητάς της μέσω «ευεργετικών θεραπειών». Η ταινία έχει το ανάλαφρο άγγιγμα κάποιας ιστορίας του John Hughes, χωρίς ως το τέλος της να χάνει το βάρος της εφιαλτικής συνθήκης που ζουν οι πρωταγωνιστές του. Αν το Cameron Post είχε βρει τη στήριξη που θα περίμενε κανείς για ταινία με τέτοια διάκριση, θα είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για το επόμενο young adult χιτ.
Στριμάρει στο Ertflix.
Dark Waters (2019)
Αληθινή ιστορία από τον Todd Haynes του May December και του Carol, με πρωταγωνιστή τον Mark Ruffalo στον ρόλο του πραγματικού δικηγόρου που είχε αποκαλύψει ένα σκοτεινό, συνδεδεμένο με πολλαπλούς ανεξήγητους θανάτους, μυστικό μίας εκ των μεγαλύτερων εταιρειών του κόσμου.
Η ταινία ξεχειλίζει από δίκαιη οργή μέχρι το πικρό, πένθιμο τέλος της. Υποτιμήθηκε δραματικά στη χρονιά της.
Στριμάρει στο Ertflix.
Μικρή Μαμά (2021)
Πώς ήταν άραγε οι γονείς μας πριν τους γνωρίσουμε;
Εδώ η νεαρή της πρωταγωνίστρια της Céline Sciamma έχει την ευκαιρία να το διαπιστώσει όσο επεξεργάζεται το πένθος της για τον χαμό της γιαγιάς της και, κυρίως, τον φόβο που της προκαλεί η μυστήρια απουσία της μητέρας της. Σκοτώνοντας χρόνο στο απομονωμένο πατρικό της μαμάς της στο δάσος, θα γνωρίσει ένα κορίτσι στην ηλικία της που γρήγορα θα αντιληφθεί ότι πρόκειται για την ίδια τη μητέρα της. Η περιγραφή παραπέμπει σε ταινία τρόμου και το φιλμ θα μπορούσε να είναι ακριβώς αυτό, όμως η Sciamma φτιάχνει ένα στοιχειωτικό παραμύθι μαγικού ρεαλισμού, με χροιές Miyazaki και Charlie Kaufman, διακριτικό και ντελικάτο.
Μετά από μία τόσο καθοριστική ταινία καριέρας όπως ήταν το Πορτραίτο, η δημιουργός δε φοβάται να κατεβάσει την οπτική ένταση για να επιτρέψει σε άλλα δύσκολα ερωτήματα να βρουν χώρο να αιωρηθούν όπως κάνει ένα απαλό ιντερλούδιο, εξαφανίζοντας παντελώς τον τοίχο μεταξύ θεατή και ηρωίδας. Η ταινία διαρκεί μόλις 72’ αλλά θα είναι ατέλειωτη μέσα σου.
Στριμάρει στο Ertflix.
Memoria (2021)
Ο Apichatpong Weerasethakul, θρύλος πια του ταϋλανδέζικου ανεξάρτητου κινηματογράφου και αγαπημένος σκηνοθέτης των Καννών, συνεργάζεται με την Tilda Swinton σε ένα φιλμ που θα καταλάβεις ίσως από περιγραφής ότι δεν θα ταιριάξει σε όλους.
Ένας δυνατός κρότος ξυπνά από τον ύπνο μια Βρετανίδα που βρίσκεται στην Κολομβία. Καθώς οι μικρές αυτές ηχητικές βόμβες που μόνο εκείνη ακούει αρχίζουν να πληθαίνουν, η ηρωίδα αποφασίζει να εντοπίσει την προέλευσή τους. Ναι, είναι πράγματι μία ταινία όπου η πρωταγωνίστρια ψάχνει έναν ήχο.
Υποβλητική και υπόγεια, η ταινία βασίζεται στην ιδέα ότι οι ήχοι είναι αναμνήσεις και ότι η μνήμη μας κατοικεί πέρα από την ανθρώπινη διάσταση. Το sound design του φιλμ άξιζε Όσκαρ και το φινάλε της, ένας πραγματικός κινηματογραφικός διαλογισμός, την αισθητηριακή σου παράδοση.
Έγραφα κάποτε πως το φιλμ δεν θα λειτουργούσε στη μικρή οθόνη και το ίδιο υποστηρίζω ακόμη, σε μία τέτοια λίστα ευκαιριών όμως δεν μπορώ να το προσπεράσω.
Στριμάρει στο Ertflix.
Belle (2021)
Το Belle διαδραματίζεται σε ένα κοντινό μέλλον όπου μία πλατφόρμα εικονικής πραγματικότητας ονόματι U κυριαρχεί στην παγκόσμια συνείδηση. Η τραγουδίστρια Kaho Nakamura πρωταγωνιστεί ως Suzu, μία ντροπαλή έφηβη που μένει στην επαρχία εξακολουθεί να θρηνεί τον θάνατο της μητέρας της, η οποία πνίγηκε για να σώσει ένα παιδί από ένα πλημμυρισμένο ποτάμι.
Η Suzu και η μαμά της μοιράζονταν την αγάπη της για τη μουσική, και έτσι μετά το τραυματικό περιστατικό η Suzu άρχισε να παθαίνει κρίσεις πανικού κάθε φορά που προσπαθεί να τραγουδήσει. Μόνο όταν μπαίνει στο U ως avatar Belle ανακτά την αυτοπεποίθηση και τη φωνή της. Με τη βοήθεια του φίλου της χάκερ Hiro (Lilas Ikuta), θα καταλήξει να γίνει ένα viral ποπ είδωλο κατ’ αυτή τη διαδικασία.
Για τη Suzu, η απήχηση του U είναι η ικανότητά της για επανεφεύρεση — ο εικονικός κόσμος υπόσχεται διαφυγή με τη μορφή της ανωνυμίας. Όταν ένας χρήστης με ανάρμοστη συμπεριφορά γνωστός ως Dragon (Takeru Satoh), διαλύει μία από τις συναυλίες της Belle ενώ καταδιώκεται από μία ομάδα πολεμιστών αποφασισμένη να αποκαλύψει την πραγματική του ταυτότητα, η Belle θα θελήσει να ανακαλύψει το μυστικό του.
Μπορεί η ιστορία ενός ντροπαλού κοριτσιού που βρίσκει τη φωνή της να ακούγεται προβλέψιμη, όμως το animation προσφέρει υπερθέαμα μέσα από μία αδιάκοπη ανάμιξη των στιλ που βαθαίνει την οικοδόμηση του κόσμου της Belle. Το γυαλιστερό 3D CG ζωντανεύει στο U, ενώ ο πραγματικός κόσμος απεικονίζεται στο γνώριμο πιο παραδοσιακό στυλ του Mamoru Hosoda (των υπέροχων Mirai και The Girl Who Leapt Through Time).
Στριμάρει στο Ertflix.
R.M.N. (2022)
Ο Cristian Mungiu, ο πιο καταξιωμένος δημιουργός του Ρουμανικού Νέου Κύματος (4 Months, 3 Weeks, 2 Days), κάνει στο R.M.N. αυτό που υπόσχεται ο τίτλος. Τα αρχικά σημαίνουν μαγνητική τομογραφία και η ταινία είναι μία αυτοψία της ανθρώπινης κατάστασης. Είναι αμείλικτος σκηνοθέτης αλλά διόλου διδακτικός, σκεπτικιστής αλλά όχι κυνικός, με διαγνωστική προσέγγιση και όχι ηθικολογική, δίνοντας σε κάθε μέρος του κοινού το περιθώριο να συναντήσει το έργο του με τους δικούς του όρους.
Εδώ ακολουθεί τον Matthias (Marin Grigore), εργάτη σε ένα γερμανικό σφαγείο. Ενώ κάνει ένα διάλειμμα για τσιγάρο, ο συνάδελφος τον αποκαλεί «τεμπέλη τσιγγάνο» βρίσκεται γρήγορα με το κεφάλι στο έδαφος. Η ξαφνική βία λέει πολλά για τα ένστικτα του Matthias, τα οποία θα προκύψουν ξανά αργότερα, όταν ο ρατσισμός στον εργασιακό χώρο θα προκύψει εκ νέου. Ο Matthias φεύγει αμέσως για να επιστρέψει στο παλιό του σπίτι, σε ένα μικρό χωριό της Τρανσυλβανίας, όπου ζει η εν διαστάσει σύζυγός του, Ana (Marcina Bârlădeanu) με τον αμίλητο οκτάχρονο γιο τους, Rudi (Mark Blenyesi). Καθώς θα προσπαθήσει να αναθερμάνει τη σχέση του με την πρώην σύντροφό του, Csilla (μία εξαιρετική Judith State), εκείνη θα είναι απασχολημένη με τη διεύθυνση ενός φούρνου στο χωριό που δεν μπορεί να βρει αρκετό προσωπικό στο χωριό. Όταν θα ανταποκριθούν τρεις σκληρά εργαζόμενοι μετανάστες, αλλά η κοινότητα θα βυθιστεί στην παράνοια και, τελικά, στη βία.
Στριμάρει στο Ertflix.
Ο ΔΩΡΕΑΝ NICOLAS CAGE
Mandy (2018)
Οι outsiders Red Miller και Mandy Bloom κάνουν ήρεμη ζωή ως ζευγάρι, μέχρι που το καταφύγιό τους καταστρέφεται από μία αίρεση με επικεφαλής τον σαδιστή Jeremiah Sand. Ο Red του Nicolas Cage βρίσκεται τότε σε ένα φαντασμαγορικό ταξίδι αιματηρής εκδίκησης, υπερστυλιζαρισμένο και εξαιρετικά βίαιο, βυθισμένο στην πιο αγνή πεμπτουσία του pulp. Η heavy metal, καλειδοσκοπική αισθητική του το καθιστούν κυρίως ως mood piece, και ο Nicolas Cage είναι ακριβώς στο στοιχείο του.
Στριμάρει στο Ertflix.
Pig (2021)
Στο Pig, ο Nicolas Cage υποδύεται τον Robin, έναν άνδρα που ζει στην ερημιά του Oregon με μοναδική συντροφιά το γουρούνι του. Όταν το γουρούνι απάγεται στη μέση της νύχτας, ο Robin αναγκάζεται να ξαναμπεί στον πολιτισμό στον οποίο έχει γυρίσει την πλάτη, ώστε να ανακαλύψει γιατί απήχθη και πώς μπορεί να το πάρει πίσω.
Ξεχάστε τον τίτλο – η ταινία δεν αφορά γουρούνι. Αντίθετα, είναι ένα διακριτικό indie δράμα που ενδιαφέρεται περισσότερο για τη νοσταλγία και τα daddy issues. Αν και η ταινία στήνεται ως εκδικητικό ξεφάντωμα τύπου John Wick, η περσόνα του Cage ανατρέπεται έξυπνα σύντομα, εκπέμποντας μία ήσυχη, μελετημένη οξυδέρκεια. Ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Michael Sarnoski έχει μάτι για την απέριττη φυσική ομορφιά, και η αισθησιακή κινηματογράφηση του Patrick Scola εξυμνεί το χρυσό φως που ρέει μέσα από ένα παράθυρο της κουζίνας, ή στις υφές των φθινοπωρινών φυλλωμάτων του βορειοδυτικού Ειρηνικού.
Στριμάρει στο Ertflix.
Ο ΔΩΡΕΑΝ ALFRED HITCHCOCK
Rebecca (1940)
Ονειρική διασκευή του μυθιστορήματος της Daphne du Maurier από το 1938, με πρωταγωνίστρια την Joan Fontaine σε ρόλο της νεαρής Rebecca που πιστεύει ότι βρήκε την αγάπη της ζωής της όταν παντρεύεται τον αριστοκράτη χήρο Maxim de Winter (Laurence Olivier). Όταν όμως μετακομίζει στο Manderley, το μπαρόκ προγονικό αρχοντικό του συζύγου της, διαπιστώνει γρήγορα ότι η νεκρή σύζυγός του στοιχειώνει όχι μόνο το κτήμα αλλά και τον μελαγχολικό Maxim.
Το ρομάντζο που μετατρέπεται γρήγορα σε ψυχόδραμα ήταν η πρώτη απόπειρα του Alfred Hitchcock στο Χόλιγουντ, και απέσπασε τα βραβεία Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερης Φωτογραφίας.
