Ο Elon Musk χαιρέτησε ναζιστικά γιατί μπορεί
Ο Elon Musk παίζει με τις ιστορικές μνήμες επιφανειακά, προκαλεί και ζητάει προσοχή με βουλιμικό τρόπο. Ακόμα και στην ορκωμοσία του Trump.
- 21 ΙΑΝ 2025
Δεν ξέρω τι είναι πιο τρομακτικό, η εικόνα με τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο να χασκογελούν σε μια σειρά κατά την ορκωμοσία του Donald Trump ή ο ναζιστικός(;) χαιρετισμός του Elon Musk στο τέλος της ομιλίας του. Γιατί ναζιστικός ήταν και αν δεν ήταν, έτσι φάνηκε, όσο και να προσπαθεί να μετριάσει τις εντυπώσεις και να υποβαθμίσει τη σημασία του. Η κίνηση συμπλήρωσε τα λόγια του, ναι, μιλούσε και ευχαριστούσε τον κόσμο μέσα από την καρδιά του, αλλά προφανώς και παίζει ρόλο το timing.
Βέβαια, δεν χρειάζεται να συγκρίνουμε τις δύο εικόνες από τη στιγμή που είναι ξεκάθαρα αλλητροφοδοτούμενες, σύμφυτες και ανήκουν στην ίδια κατηγορία, αλλά στο τέλος, μένει πάντα αυτή με το ισχυρότερο αποτύπωμα και αυτή που ανακυκλώνεται περισσότερο στα social media. Και από χθες, ένα πράγμα εμφανίζεται στο feed μας: το υψωμένο χέρι του Elon Musk.
Το αστείο, αν υπάρχει κάτι αστείο σε όλο αυτό, είναι ότι οι απόψεις και τα δημοσιογραφικά κείμενα εναντίον του προωθούνται και διαβάζονται μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα που ανήκουν σε εκείνον και τον Mark Zuckerberg. Μην ξεχνάμε ότι η ελευθερία της έκφρασης, στις μέρες μας, ακόμα κι αν ο πλουσιότερος άνθρωπος χαιρετάει ναζιστικά, είναι κερδοφόρα.
Έχεις κάθε δικαίωμα λοιπόν να τον κρίνεις (ακόμα και από το Χ), όμως όχι να τον κουράσεις. Γιατί ο Elon Musk κουράστηκε από το γνωστό «είναι όλοι ναζί» σύμφωνα με ένα tweet, άσχετα αν το Sieg Heil του έφτασε στον ουρανό της Ουάσιγκτον και μάλιστα δύο φορές. Όλες οι ακροδεξιές οργανώσεις, ωστόσο, το χάρηκαν.
Και η αλήθεια είναι ότι έχω τις αμφιβολίες μου για το κατά πόσο είναι ναζί ή το κατά πόσο έχει ασχοληθεί με το παρελθόν από τη στιγμή που, στη συζήτηση με την Alice Weidel του γερμανικού AfD, συμφώνησε μαζί της στο «ο Hitler δεν ήταν συντηρητικός. Δεν ήταν φιλελεύθερος. Ήταν κομμουνιστής, σοσιαλιστής». Υπάρχει ξεκάθαρο ιστορικό κενό στο κατά τα άλλα εξαιρετικό του μυαλό, αν κρίνουμε από την επιχειρηματική του επιτυχία.
Αυτό δεν το χρησιμοποιώ για να δικαιολογήσω τον Musk και τον χαιρετισμό του, αλλά για να διαχωρίσω τις επιχειρηματικές του κινήσεις – οι οποίες βασίζονται σε ένα βαθμό στην εξυπνάδα του -, από το πώς λειτουργεί εκτός γραφείου. Είναι καλός σε αυτό που κάνει και καλός στο να εξυπηρετεί το σύστημα που λειτουργεί υπέρ του. Μέχρι εκεί. Δεν περιμένω από τον Elon Musk να έχει καθαρή σκέψη επειδή είναι επιχειρηματικά σωστός.
Σε γενικότερο πλαίσιο, είναι ένα παιδί 53 ετών το οποίο, μιας και κατέκτησε την κορυφή των πλουσίων, ψάχνει τρόπους να διασκεδάσει. Και τα παιδιά, δυστυχώς για όλους εμάς, κάποιες φορές διασκεδάζουν εις βάρος άλλων και πολύ πιο επικίνδυνα από τους μεγαλύτερους καθώς απορρίπτουν το αίσθημα του φόβου.
Ο Elon Musk παίζει με τις ιστορικές μνήμες επιφανειακά, προκαλεί και ζητάει προσοχή με βουλιμικό τρόπο, απλώς τώρα το κάνει από την κεντρική σκηνή. Ήξερε τι έκανε, γνώριζε ότι όλοι θα ασχοληθούν μαζί του την ημέρα που, παραδοσιακά, ασχολούνται όλοι με τον νέο πρόεδρο. Και ο πρόεδρος δεν είναι κάποιος μετριοπαθής τύπος, είναι ο Donald Trump. Κι όμως, όλοι μιλούν για τον προστατευόμενο του, τον άνθρωπο που χαιρετάει ναζιστικά γιατί πολύ απλά, μπορεί.
Επίδειξη δύναμης κάνει και μέσω αυτής εκκρίνεται η αδρεναλίνη στο σώμα του, όπως στου παιδιού όταν ενώ έχει κάνει ζημιά, καταφέρνει και τη γλιτώνει, άσχετα αν όλοι γνωρίζουν ότι είναι υπεύθυνος για το σπασμένο βάζο. Αντί για βάζο, όμως, σε αυτή την περίπτωση έχουμε να κάνουμε με την ανθρωπότητα και το μέλλον της. Και για να γυρίσουμε στην πρώτη εικόνα και στον αρχικό προβληματισμό, ποιος παίρνει όρκο βλέποντας όλους αυτούς παραταγμένους σε μια σειρά, ότι δεν μας βλέπουν ως ένα βάζο που απλά παίζουν μαζί του μέχρι να το σπάσουν;
Η ορκωμοσία αποδείχθηκε μια τερατώδης παρωδία με πρωταγωνιστές την ελίτ και τον τύπο που την οδηγεί. Δεν αλλάζει κάτι από την προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ, απλώς τώρα κανείς δεν δείχνει διάθεση να κρυφτεί, μόνο να παίξει και να προκαλέσει, είτε με χαιρετισμούς είτε απομένοντας χάρη σε 1.500 ανθρώπους που εισέβαλαν στο Καπιτώλιο.