Η οργή για δικαιοσύνη πνίγει (και) τη Σερβία
Τρεις μήνες μετά την πολύνεκρη κατάρρευση στον σιδηροδρομικό σταθμό του Νόβι Σαντ, οι διαδηλώσεις επιμένουν, μεταφέροντας το μήνυμα της ελπίδας για αλλαγή σε όλο τον κόσμο.
- 2 ΦΕΒ 2025
Για όλους του λάθος λόγους, η επικαιρότητα των τελευταίων μηνών στη Σερβία φαντάζει ιδιαίτερα οικεία στα ελληνικά αυτιά:
Ποτάμια διαδηλωτών έχουν ξεχυθεί απ’ άκρη σε άκρη στη βαλκανική χώρα, με τη φοιτητική νεολαία σε πρώτο πλάνο, στον απόηχο ενός τραγικού δυστυχήματος το οποίο συνέβη σε σιδηροδρομικό σταθμό, επιφέροντας τον θάνατο σε 15 ανθρώπους – οι διαδηλωτές αποδίδουν το ατύχημα στη διεφθαρμένη κυβέρνηση φωνάζοντας συνθήματα όπως «τα χέρια σας είναι βαμμένα με αίμα» και ζητούν να αποδοθεί δικαιοσύνη.
«Ατύχημα όπως αυτό το εφιαλτικό που συνέβη στον σταθμό του Νόβι Σαντ, θα είχαν αποφευχθεί εάν απλά εφαρμοζόταν ο κανονισμός, αλλά η κυβέρνηση φάνηκε ανεπαρκής», δήλωσε χαρακτηριστικά διαδηλωτής στον Guardian, όσο συνεχίζει να κλιμακώνεται η οργή του κόσμου και πλανάται έντονη ανησυχία για τις πιθανότητες συγκάλυψης στις διαδικασίες ερευνών από τις αρχές.
Παρεμπιπτόντως, περίπου το 1/3 των Σέρβων πολιτών κατονομάζει τη διαφθορά ως το τρίτο πιο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με έρευνα των Ηνωμένων Εθνών.
Σας θυμίζει κάτι η όλη ιστορία;
Βέβαια, το τραγικό δυστύχημα στη Σερβία δεν περιλαμβάνει σύγκρουση αλλά μια απρόσμενη κατάρρευση.
Συγκεκριμένα, στις 1 Νοεμβρίου, το μεσημέρι, όταν το μεγάλο τσιμεντένιο στέγαστρο του σταθμού στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας υποχώρησε απρόσμενα, καταπλακώνοντας το άτυχο πλήθος που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή από κάτω.
Δεδομένου ότι λίγους μήνες πριν είχαν ολοκληρωθεί εργασίες ανακατασκευής στον σταθμό, τα ερωτήματα έπεσαν απευθείας επάνω στην εμπλεκόμενη κατασκευαστική εταιρεία και τον ρόλο των κρατικών φορέων, με ένα πολύπλοκο κουβάρι να ξετυλίγεται έκτοτε.
Όπως σε κάθε παιχνίδι «βρες τις διαφορές», υπάρχουν και άλλες εμφανείς αποκλίσεις ανάμεσα στις δύο εξίσου τραγικές ιστορίες: στην περίπτωση της Σερβίας, οι καθ ύλην αρμόδιος υπουργός (Goran Vesić) όχι απλώς αποπέμφθηκε άμεσα από τα καθήκοντά του, αλλά επίσης οδηγήθηκε στο εδώλιο του κατηγορουμένου, μαζί και αρκετά ακόμη άτομα τα οποία κλήθηκαν για να εξεταστούν για την υπόθεση, με την Ανώτατη Εισαγγελία να απαγγέλει τελικά κατηγορίες για 13 πρόσωπα. Στα πρόσωπα που κρίθηκαν ένοχοι, ανώτεροι υπάλληλοι των Σερβικών Σιδηροδρομικών Υποδομών, εργολάβοι κατασκευών αλλά και τεχνικοί επόπτες.
Και δεν σταματάμε εκεί. Οι αμείωτα συνεχόμενες πιέσεις από τους διαδηλωτές που έχουν κατακλύσει τους δρόμους, οδηγώντας τα μεγάλα αστικά κέντρα όπως το Βελιγράδι σε συνθήκη παρατεταμένης παράλυσης, αναγκάσαν τελικά, την περασμένη εβδομάδα, και τον πρωθυπουργό Milos Vucevic να προβεί σε παραίτηση. Ο Vucevic, πέρα από δεξί χέρι της πολιτικής ηγεσίας, είχε διατελέσει δήμαρχος του Νόβι Σαντ το διάστημα 2012-2020, ενώ τα στάδια του έργου ανακατασκευής του επίμαχου σιδηροδρομικού σταθμού είχαν ξεκινήσει επί της δικής του δημαρχίας.
Αλλά, ούτε αυτό φάνηκε αρκετό, οι διαδηλωτές επιμένουν.
Με τη συμπλήρωση τριών μηνών από το περιστατικό και τη συνεχώς αυξανόμενη πίεση των πολιτών, σφίγγει επικίνδυνα ο κλοιός γύρω απ’ τον Aleksandar Vucic, την πολιτική κεφαλή της Σερβίας που παραμένει στη διακυβέρνηση από το 2012 και έχει πολλές φορές κατηγορηθεί για την αυταρχική πολιτική του, τον νεποτισμό και τις πρακτικές ελέγχου που ασκεί.
Οι εικόνες από τις διαδηλώσεις αυξάνονται μέρα με τη μέρα.
Μια μεγαλειώδης πορεία ξεχώρισε τις τελευταίες μέρες, στρέφοντας ακόμη πιο πολλά βλέμματα στην τεταμένη Σερβία που αναζητά ένα καλύτερο μέλλον, με διαφάνεια και αξιοπρέπεια: σε μια κίνηση υψηλού συμβολισμού, εκατοντάδες φοιτητές συμμετείχαν σε μια ανεπανάληπτη πορεία από το Βελιγράδι προς την πόλη Νόβι Σαντ, απόσταση που περνάει μέσα από τεράστιες καλλιεργήσιμες εκτάσεις και αγγίζει τα 80 χλμ.
Στα μέσα περίπου της διαδρομής, στην πόλη Ίντζια, διανυκτέρευσαν σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, και την επομένη συνέχισαν το ταξίδι τους, διαδίδοντας το μήνυμα τους σε όλο τον κόσμο: να υπάρχουν ποινικές και πολιτικές ευθύνες για την τραγωδία.
Φαίνεται ότι η γέφυρα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και έφερε ποτάμια, ποτάμια χωρίς επιστροφή.
