Πώς μπορείς να είσαι βέβαιος ότι βρήκες τελικά τον άνθρωπό σου
Μία κλινική ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια εξηγεί σε ένα βίντεο γιατί τα πράγματα είναι πάντα πιο απλά και δίνει απαντήσεις σε ερωτήσεις του κοινού για τις σχέσεις και τη συντροφικότητα, που μάλλον απασχολούν όλους μας.
- 17 ΦΕΒ 2025
Έχεις κάτι θέματα με τη σχέση σου, αλλά δεν πιστεύεις πως η κατάσταση έχει φτάσει στο σημείο να πρέπει να επισκεφτείς κάποιον που μπορεί να δώσει μια χείρα βοηθήσεις – και δεν εννοώ τη μητέρα σου.
Εκατοντάδες -αν όχι χιλιάδες- άνθρωποι που ζουν στις ΗΠΑ σκέφτονταν σαν κι εσένα, μέχρι που βγήκε στον αέρα του Showtime, η εκπομπή Couples Therapy το 2019. Την παρουσιάζει ακόμα η Dr. Orna Guralnik, κλινική ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια που ήθελε να δημιουργήσει κάτι που να αντικατοπτρίζει πραγματικά πώς είναι οι θεραπείες αυτές «κάτι που δεν είχαν καταφέρει να κάνουν με επιτυχία τα media έως τότε».
Το Wired ζήτησε από τη Dr. Guralnik να απαντήσει σε ερωτήσεις του κοινού, επί θεμάτων που μάλλον απασχολούν όλους μας. Για παράδειγμα, πώς μπορείς να είσαι βέβαιος/βέβαιη πως βρήκες τον άνθρωπο σου -τον έναν, τη μία.
«Δεν ξέρω αν υπάρχει ο εκλεκτός/η εκλεκτή. Εξαρτάται από τη φιλοσοφία που έχει ο καθένας στη ζωή του. Πότε αποφασίζουμε να δεσμευτούμε πραγματικά με έναν άλλον άνθρωπο; Αυτό είναι κάτι που εξαρτάται από πολλά πράγματα.
Δεν ξέρω πραγματικά, τι σημαίνει να είναι κάποιος ο ένας/η μία. Αν όμως, είστε σε μια σχέση στην οποία ωριμάζετε και θριαμβεύετε, όταν νιώθετε πολλή αγάπη και σεβασμό για τον/τη σύντροφό σας, ακούγεται πολύ καλό. Οι άνθρωποι κουβαλάμε πολλές έντονες φαντασιώσεις που κάποιες φορές δεν γίνονται πραγματικότητα – τουναντίον, γίνονται εμπόδια αυτής. Αν είστε σε μια καλή σχέση και ευημερείτε -η ζωή σας γίνεται καλύτερη και έχετε πολλή αγάπη- μου ακούγεται ως κάτι καλό».
Συστήνουμε τον άνθρωπό μας στην οικογένεια μας και δεν τον εγκρίνει. Πώς συνεχίζουμε από εκεί, για το καλό όλων;
«Δεν είναι τόσο ασυνήθιστο σενάριο, όχι μόνο επειδή οι συγγενείς δεν λατρεύουν τους συντρόφους. Όταν δημιουργείται ένα ζευγάρι, δημιουργείτε μια νέα μονάδα και η αυθεντική -πρώτη- οικογένεια, γύρω από τη μονάδα πρέπει να αναδιαταχτεί. Και δεν πρόκειται απαραίτητα για άνετη αναδιάταξη. Υπάρχουν πάντα εκείνοι που αντιστέκονται στη διείσδυση κάποιου νέου προσώπου μέσα στο οικογενειακό σύστημα και αυτό είναι πρόκληση για το ζευγάρι που προσπαθεί να καθιερώσει τα όρια του.
Εάν η σχέση είναι σημαντική για εσάς, προσπαθήστε να περιχαράξετε το χώρο σας, να βάλετε ένα καλό όριο γύρω από αυτήν και τοποθετήστε σε δεύτερο πλάνο τα άλλα μέλη της οικογένειας».
Όλοι είχαμε ή έχουμε σύντροφο που έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να του/της λέμε ότι πρέπει να βοηθάει στις δουλειές του σπιτιού. Δεν υπάρχει όμως, ανταπόκριση. Τι κάνουμε;
«Γενικά πιστεύω πως είναι μια καλή ιδέα για τα ζευγάρια να έχουν μια δίκαιη συνθήκη μεταξύ τους, κάτι που να νιώθουν αμφότεροι ως δίκαιο. Αυτή είναι συχνά μια πολύ δύσκολη ερώτηση, γιατί οι περισσότεροι πιστεύουν πως η δική τους δουλειά ‘μετράει’ περισσότερο από ό,τι εκείνη του/της συντρόφου. Όταν ένας ενήλικας άνδρας δεν απολαμβάνει να καθαρίζει, θα ήταν καλό να τον ρωτήσουν «τι θα ήθελες να κάνεις αντ’ αυτού, στο πλαίσιο της συνεισφοράς σου στη σχέση. Έτσι, θα μπορούσε να αρχίσει μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση».
Εν τω μεταξύ, το εσωτερικό παιδί που επικαλούμαστε όλοι έστω μια φορά στη ζωή μας -και δη οι άντρες- είναι υπαρκτό ή πρόκειται περί ασυναρτησίας;
«Μετά βεβαιότητας είναι θεραπευτική ασυναρτησία, αλλά είναι και μια πραγματική συνθήκη υπό την έννοια ότι όλοι κουβαλάμε μέσα μας τα παιδικά μας χρόνια, τις αναμνήσεις του πώς ήταν όταν ήμασταν παιδιά. Ακόμα έχουμε ανάγκες και συναισθήματα που σχετίζονται με αυτό το ‘κομμάτι’ του εαυτού μας.
Κάποιοι άνθρωποι μεγαλώνουν συνεχώς από το εσωτερικό τους παιδί, εξελίσσονται διαρκώς. Άλλοι ζουν με ένα πιο κατακερματισμένο ή αποσυνδεδεμένο τρόπο. Δεν λέω πως είναι παθολογικός τρόπος ύπαρξης. Είμαστε απλά, διαφορετικοί.
Υπάρχουν κι εκείνοι που κρατούν μέσα τους ένα κομμάτι που είναι πραγματικά σαν το εσωτερικό παιδί, ένα κομμάτι που δεν έχει αναπτυχθεί απαραίτητα, στο οποίο επιστρέφουν ή στρέφονται υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Τότε πραγματικά νιώθουν μέσα τους ως παιδιά.
Είναι σημαντικό όταν αγαπάμε κάποιον να συντονιζόμαστε με τον δικό μας εαυτό και να διαπιστώνουμε πως όλοι μας έχουμε κομμάτια που είναι παιδικά, ευάλωτα -στιγμές που αποζητούμε την προσοχή των άλλων. Είναι σημαντικό να φροντίζουμε αυτά τα κομμάτια».
Είναι καιρός που δεν νιώθετε ερωτευμένοι με το έτερον ήμισυ, αλλά θέλετε να ανακτήσετε το συναίσθημα. Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
«Αυτό είναι ένα πολύ οδυνηρό μέρος που μπορεί να βρεθεί κάποιος. Κάποιες φορές οι άνθρωποι περνούν φάσεις σε μια σχέση, που χάνουν την επαφή με την αγάπη τους ή που αλλάζει κατά έναν τρόπο η σχέση, που η παλιά αγάπη δεν είναι πια σχετική -οι άνθρωποι κινούνται προς ένα νέο κεφάλαιο της σχέσης τους. Ενδεχομένως να χρειάζεται να έχουν υπομονή και να περιμένουν αυτό το νέο είδος συναισθήματος να βγει στην επιφάνεια. Άλλες φορές, πραγματικά η σχέση πεθαίνει, τουλάχιστον για τον έναν. Και μετά ακολουθεί η οδυνηρή διαδικασία που καταλήγει στο να πούμε αντίο».
