Η Selen Erdem γεννήθηκε για να γίνει δασκάλα και κατά κάποιο τρόπο τα κατάφερε
Από την Άγκυρα και την οικογένεια εκπαιδευτικών, στα Γιάννενα και στους μπασκετικούς πάγκους: Η Selen Erdem μίλησε για τη ζωή, την καριέρα της, τον ΠΑΣ Γιάννινα και για όσα βιώνει στην Ελλάδα από τον Νοέμβριο μέχρι σήμερα.
- 7 ΜΑΡ 2025
Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μάθεις τα μυστικά μιας πόλης από το να την περπατήσεις, να κινηθείς στα μέσα μεταφοράς της και αν βρίσκεσαι στην Ελλάδα να μπεις σε ένα ταξί. Μόλις προσγειώθηκα στα Γιάννενα χρειάστηκε να κάνω το τελευταίο και να αναφέρω μεταξύ άλλων και τον λόγο του ταξιδιού μου. «Η Τουρκάλα μάς έκανε να πηγαίνουμε όλοι στο γήπεδο για να βλέπουμε μπάσκετ. Τα χρόνια που το ποδόσφαιρο περνάει κρίση, οι Γιαννιώτες βλέπουν μπάσκετ γυναικών» μου είπε ο κύριος Γιάννης, βέρος Γιαννιώτης, πριν μου κάνει και ο ίδιος μερικά εγκωμιαστικά σχόλια για την εμφάνισή της Selen Erdem, της προπονήτριας του ΠΑΣ Γιάννινα.
Αυτό ήταν το κλίμα, όχι μόνο στην πόλη, αλλά σε ολόκληρη τη χώρα. Τη ρώτησα, πώς γίνεται να λέω σε όλους ότι θα κάνω συνέντευξη την «Τουρκάλα» και απευθείας να καταλαβαίνουν ποια εννοώ και να την αποθεώνουν. Ο μεταφραστής της στα Γιάννενα, ο Αχμέντ πήρε τον λόγο και αστειευόμενος μου ανέφερε ότι είναι τα «λακάκια» της, αλλά η ίδια θεωρεί ότι είναι η έλλειψη εγωισμού που τη διακατέχει.
Στη λίμνη Παμβώτιδα που έγινε η φωτογράφηση, παιδιά και φίλοι του ΠΑΣ Γιάννινα τη σταμάτησαν για φωτογραφίες και όλοι είχαν μια καλή κουβέντα να πουν. Εκείνη χαλαρή και ευχάριστη, δεν αρνήθηκε σε κανέναν. Λίγο μετά με πίεσε σαν Ελληνίδα γιαγιά να φάω από τα pancakes που παρήγγειλε και μου έδειξε το σουτζούκι που μόλις είχε παραλάβει από ένα κατάστημα με παραδοσιακά μετσοβίτικα προϊόντα. «Είναι για το παραδοσιακό τούρκικο πρωινό μου, μαζί με αυγά» ανέφερε γελώντας.
Η Selen Erdem εκτός γηπέδου είναι προσιτή, φιλική και μόνιμα χαμογελαστή. Έτσι, υποδέχεται και τις δεκάδες προτάσεις γάμου που της έχουν κάνει στη χώρα μας από τον Νοέμβριο. Στο γήπεδο είναι μια διαφορετική περίπτωση. Στον αγώνα κόντρα στον Αμύντα μία μέρα αργότερα, εμφανίστηκε με τα τακούνια και το σακάκι της, όπως συνηθίζει στα παιχνίδια.
Μετά την ήττα δεν μπορούσε να συνέλθει και, παρά την απόθέωση από σχεδόν 500 φίλους του «Άγιαξ της Ηπείρου», ήταν σκασμένη. Το ίδιο βράδυ στις παραδοσιακές Τζαμάλες της αποκριάς στα Γιάννενα, όταν εντοπίστηκε από φιλάθλους της ομάδας και χειροκροτήθηκε ξανά, εμφανίστηκαν και πάλι τα λακάκια για τα οποία μιλούσε ο Αχμέντ.
Η Τουρκάλα προπονήτρια λίγες εβδομάδες μετά τον Τελικό Κυπέλλου στην Κρήτη, τον πρώτο ελληνικό τελικό που πηγαίνει ο ΠΑΣ Γιάννινα σε οποιοδήποτε άθλημα και λίγες ημέρες μετά τον νικηφόρο αγώνα με τον Ολυμπιακό στο κατάμεστο Νέο Κλειστό Γυμναστήριο Ιωαννίνων μίλησε στο OneΜan για τη ζωή, την καριέρα της, τον ΠΑΣ Γιάννινα και το μέλλον της, που θέλει να είναι στην Ελλάδα.
Από πού ήρθες; Πού μεγάλωσες;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Άγκυρα, την πρωτεύουσα της Τουρκίας και τελείωσα το Πανεπιστήμιο επίσης εκεί. Μόλις τελείωσα τη σχολή, παντρεύτηκα. Ο γάμος μου κράτησε 10 χρόνια και αμέσως μετά επικεντρώθηκα πλήρως στο μπάσκετ.
Πώς ήταν η ζωή στην Άγκυρα εκείνα τα χρόνια;
Ήμουν πραγματικά χαρούμενη. Είχα μερικά από τα καλύτερα νεανικά χρόνια που θα μπορούσα να φανταστώ. Είχαμε την κουλτούρα της γειτονιάς. Παίζαμε κάθε παιχνίδι. Ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ και κάναμε όλοι παρέα. Ταυτόχρονα όμως, επειδή οι γονείς μου ήταν εκπαιδευτικοί, είχαν την απαίτηση από μένα να είμαι πάντα διαβασμένη. Επομένως, αν βγάλεις τις ώρες της προπόνησης και του μπάσκετ που έπαιζα, τις υπόλοιπες είτε θα διάβαζα, είτε θα βρισκόμουν με τα παιδιά από τη γειτονιά όπου και παίζαμε ό,τι μπορείς να φανταστείς.
Ποια σχολή τελείωσες;
Τη Γυμναστική Ακαδημία με ειδικότητα στο μπάσκετ. Το Πανεπιστήμιο της Άγκυρας είναι ένα από τα πιο γνωστά στην Τουρκία και η γυμναστική ακαδημία φημίζεται εκεί, οπότε συνέχισα να μένω στην πόλη μου.
Αδέρφια έχεις;
Ναι, έχω μια αδερφή που είναι τρία χρόνια μεγαλύτερη. Το όνομά της είναι Asli και μπορείς να το δεις και εδώ (σ.σ. λίγο πιο κάτω από τον λαιμό), είναι το πρώτο μου τατού, μαζί με εκείνα των γονιών μου.
Οι γονείς σου ήταν και οι δύο δάσκαλοι; Πώς και δεν πήγες και εσύ σε αυτόν τον τομέα;
Όλη μου η οικογένεια είναι γεμάτη δασκάλους. Οι γονείς μου, οι θείοι μου, όλοι. Νομίζω όμως ότι και εγώ μπορώ να διδάξω και ως προπονήτρια μπάσκετ, διδάσκω κατά έναν τρόπο.
Οπότε εάν δεν γινόσουν προπονήτρια μπάσκετ, φαντάζομαι θα γινόσουν και εσύ δασκάλα;
Όσα χρόνια δίνω συνεντεύξεις, ποτέ δεν μου το έχουν ρωτήσει αυτό και νομίζω δεν το είχα σκεφτεί ποτέ. Είναι καλή ερώτηση. Νομίζω όμως ότι η μοίρα μου θα ήταν να γίνω και εγώ εκπαιδευτικός, έχεις δίκιο.
Ήταν αυστηροί οι γονείς σου ως δάσκαλοι;
Ναι, πολύ. Με πίεζαν όσον αφορά τα θέματα της εκπαίδευσής μου και ήμουν και εγώ καλή. Όταν λοιπόν έδινα εξετάσεις μετά το σχολείο, οι γονείς μου με πίεζαν να δηλώσω τη νομική σχολή και να γίνω δικηγόρος. Ήταν η πρώτη φορά που τους απέρριψα και έκανα το δικό μου. Δεν δήλωσα τη Νομική και πήγα στη Γυμναστική Ακαδημία. Μου έλεγαν ότι θα έχω στρωμένο μέλλον ως δικηγόρος και αναρωτιώντουσαν γιατί να πάω στο μπάσκετ. Όμως εγώ ήθελα να ακολουθήσω τα όνειρά μου και εκείνοι μετά από αρκετή συζήτηση το κατάλαβαν και με στήριξαν 100%.
Τι σου είπαν όταν ξεκίνησες την καριέρα σου;
Όταν ήμουν στο Πανεπιστήμιο είχαν καταλάβει ότι θα γινόμουν είτε παίκτρια, είτε προπονήτρια, οπότε με στήριζαν. Στη συνέχεια όταν ξεκίνησα την καριέρα μου, επίσης με στήριξαν σε κάθε φάση που πέρασα. Δεν ήμουν πάντα πρώτη προπονήτρια. Ήμουν τρίτη προπονήτρια, έφτιαχνα τα βίντεο, πέρασα από πολλά στάδια μέχρι να γίνω πρώτη προπονήτρια. Έχουν περάσει σχεδόν 25 χρόνια και έχω περάσει πολλά για να φτάσω σε αυτό το σημείο και το επίπεδο.
Θυμάσαι την πρώτη φορά που μπήκε το μπάσκετ στη ζωή σου;
Ναι, ήμουν 11-12 χρονών και συμμετείχα στη σχολική ομάδα. Μια κυρία ήρθε στο σχολείο και μας είπε να διαλέξουμε το άθλημα που θα παίζαμε. Εγώ έπαιζα όλα τα αθλήματα, αλλά εκείνη με έπεισε να ακολουθήσω το μπάσκετ. Εκείνη την ημέρα άρχισε και δεν τελείωσε ποτέ.
Ποιο ήταν το ίνδαλμά σου τότε;
Ο Dennis Rodman. Ήταν πολύ επιθετικός, πολύ μαχητικός και πολύ ενδιαφέρων παίκτης. Όλες εκείνες οι φωτογραφίες που σερνόταν στο παρκέ, μου άρεσαν πάντα.
Ήταν ο Ibrahim Kutluay η πρώτη μπασκετική ανάμνηση που είχες από την Ελλάδα;
Ναι, τον θυμάμαι να παίζει στην Ελλάδα. Ήταν τρομερός σουτέρ, πολύ έξυπνος. Ήμουν μικρή όταν ήρθε στην Ελλάδα και το ίντερνετ δεν ήταν τόσο διαδεδομένο τότε για να βλέπουμε όλα τα highlights του. Γενικά έχει γραφτεί ότι είμαι 36, κάτι που μου αρέσει, αλλά είμαι 40 ετών και εκείνα τα χρόνια ήμουν πολύ μικρή ακόμα.
Εσύ τι στυλ παίκτριας ήσουν;
Σουτέρ! Ήμουν απλά μια πολύ καλή σουτέρ στις θέσεις των φόργουορντ. Ήμουν πολύ τεμπέλα, δεν ήθελα να προπονούμαι, δεν ήθελα να κάνω τίποτα. Ο προπονητής μου, μου έλεγε «Selen, πήγαινε στην επίθεση και σούταρε τρίποντο» και φοβόταν πολύ όταν ήμουν μέσα στις άμυνες, με έβγαζε αλλαγή. Ήμουν ωστόσο πολύ καλή σουτέρ τριών πόντων.
Όταν έγινα προπονήτρια ωστόσο, θυμόμουν όσα έκανα ως παίκτρια και έκανα σκληρή αυτοκριτική για εκείνα τα χρόνια. Δεν έπρεπε να ήμουν τόσο τεμπέλα, έπρεπε να δουλεύω περισσότερο. Τώρα, έχοντας περάσει από αυτή τη φάση, δεν αφήνω καμία παίκτρια μου να τεμπελιάζει.
Άρα η προπονήτρια Selen δεν θα λάτρευε την παίκτρια Selen.
Ήμουν αστεία, οπότε ίσως μου άρεσε η παίκτρια Selen, όπως και το ταλέντο που είχε στο σουτ. Βέβαια, στο τέλος της καριέρας μου, τραυματίστηκα κιόλας στο γόνατο. Αν δεν τραυματιζόμουν, δεν θα πήγαινα μακριά λόγω της βαρεμάρας μου.
Οπότε ο τραυματισμός αυτός ήρθε για καλό; Μιας και ξεκίνησες νωρίτερα την προπονητική.
Ήρθε σίγουρα για καλό ο τραυματισμός. Δεν θα έκανα τίποτα με τόση τεμπελιά.
Το μπάσκετ έχει αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια. Έχει γίνει πιο γρήγορο, πιο δυνατό. Εσύ πιο άθλημα απολαμβάνεις περισσότερο; Αυτό που παίζεται σήμερα ή το πιο old school;
Πάντα προσπαθώ να ανανεώνομαι με βάση τις αλλαγές γίνονται στο άθλημα. Προσπαθώ να «συμμορφώνομαι» με τις νέες εκδοχές του παιχνιδιού και δεν θα έλεγα ότι στηρίζω σε κανένα επίπεδο το old school μπάσκετ.
Πώς θα σε περιέγραφες ως προπονήτρια σε κάποιον που δεν σε γνωρίζει;
Θέλω πάντα πειθαρχία και είμαι αυστηρή με αυτό, είμαι δουλευταρού και βασίζω τα πάντα στη σκληρή προπόνηση. Επίσης, μιας και προέρχομαι από μια οικογένεια δασκάλων, έτσι και εγώ πριν από κάθε ματς φροντίζω να διδάξω τις παίκτριες μου όλα τα χαρακτηριστικά της ομάδας που αντιμετωπίζουμε. Τέλος, είναι πολύ σημαντική η σχέση μου με τις παίκτριές μου. Μέσα στο γήπεδο είμαι επιθετική και σοβαρή, αλλά με το που πατήσω το πόδι μου εκτός γηπέδου, γίνομαι φίλη με καθεμία.
Μου είπες προηγουμένως ότι χρειάστηκε να περάσουν χρόνια για να φτάσεις εδώ που είσαι σήμερα. Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις;
Μια χρονιά, μετά την πανδημία, ήμουν έτοιμη να σταματήσω. Για την ακρίβεια είχα μείνει μακριά από το μπάσκετ για ένα χρόνο. Νομίζω είχα πάθει burnout και σχεδόν τα παράτησα, αλλά ήταν παροδικό.
Τι έκανες αυτόν τον χρόνο;
Διακοπές στην Αλικαρνασσό!
Είδα ότι την τελευταία σου χρονιά στην Τουρκία ήσασταν μόλις δύο γυναίκες προπονήτριες στο μπάσκετ γυναικών. Ποιες είναι οι δυσκολίες για μια γυναίκα στο να γίνει πρώτη προπονήτρια;
Ναι ισχύει αυτό και εγώ ήμουν η μόνη Τουρκάλα. Το πιο βασικό είναι ότι οι Πρόεδροι και οι Τεχνικοί Διευθυντές των ομάδων δεν θέλουν να αφήσουν όλον τον σχεδιασμό μιας ομάδας σε μια γυναίκα. Πάντα, αυτό είναι το πρόβλημα. Οι Πρόεδροι δεν έχουν εμπιστοσύνη σε μια γυναίκα και το θέμα της εμπιστοσύνης είναι πολύ σημαντικό σε μια ομάδα. Είμαι αλήθεια πολύ κουρασμένη από αυτό όλα τα χρόνια και για αυτό δουλεύω πολύ σκληρά. Γιατί καθημερινά πρέπει να αποδεικνύω το ποια είμαι σαν γυναίκα.
Υπήρχε καθόλου αμφισβήτηση από άλλους προπονητές για εσένα ως γυναίκα;
Όχι, καμία απολύτως. Το μόνο πρόβλημα που αντιμετώπισα στην Ελλάδα ήταν με τον προπονητή του Ολυμπιακού. Όταν είχα πρωτοέρθει στην Ελλάδα, είχε αργήσει να γίνει η αναγνώριση του πτυχίου μου για λόγους γραφειοκρατίας. Τότε ο προπονητής του Ολυμπιακού είχε στείλει έγγραφη παρατήρηση στους διαιτητές και αυτό είχε αποτέλεσμα να μην μπορώ να κοουτσάρω όρθια στον αγώνα. Βέβαια, και αυτό λειτούργησε ευεργετικά για εμένα γιατί νευρίασα και δούλεψα ακόμη πιο σκληρά. Με «έσπρωξε» ώστε να δουλέψω ακόμα πιο σκληρά για τους αγώνες κόντρα στον Ολυμπιακό και τελικά την προηγούμενη εβδομάδα τους κερδίσαμε.
Ήταν εύκολη απόφαση να έρθεις στην Ελλάδα;
Την πήρα σε μία νύχτα. Ξέρω ότι η κουλτούρα μας είναι παρόμοια με την ελληνική και ήθελα να δουλέψω στο εξωτερικό. Όταν είδα τους φίλους του ΠΑΣ Γιάννινα στο ίντερνετ, το πόσο παθιασμένοι είναι, αποφάσισα αμέσως να έρθω στην Ελλάδα. Ήθελα να κερδίσω παιχνίδια για αυτούς τους φιλάθλους και με αυτήν την ομάδα. Και τώρα που τα καταφέρνω, τα συναισθήματά μου είναι ίδια, οπότε είμαι πολύ χαρούμενη.
Τώρα έχω ήδη κάποιες προτάσεις από την Κίνα και τη Γερμανία αλλά προτιμώ να παραμείνω στην Ελλάδα γιατί η κουλτούρα μας είναι πολύ κοντινή.
Πολλοί μας έχουν μάθει να μισούμε ο ένας τον άλλον, αλλά στην πραγματικότητα οι λαοί μας είναι ίδιοι.
Ναι είχα και εγώ απορία για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό και μάλλον είναι μόνο πολιτική. Οι άνθρωποι εδώ είναι υπέροχοι.
Από κουζίνα ποια προτιμάς όμως; Αυτή είναι η πραγματική μάχη.
Ένα μόνο έχω να σου πω: Έχω πάρει 4 κιλά σε 3 μήνες. Λατρεύω την ελληνική κουζίνα, όπως καταλαβαίνεις αλλά προσπαθώ να κρατήσω κάποιες από τις παραδόσεις μας. Μου λείπουν πολύ τα κεφτεδάκια της μαμάς μου και εδώ βρίσκω παντού χοιρινό που δεν τρώω. Παντού σε κάθε πιάτο έχει και λίγο χοιρινό (γέλια). Τώρα μόλις αγόρασα σουτζούκι το οποίο εμείς το τρώμε στο πρωινό μας μαζί με αυγά και τούρκικο τσάι.
Και το αγαπημένο σου στην Ελλάδα;
Γύρος κοτόπουλο και κρέπα με σοκολάτα και φράουλα. Τώρα πείνασα πάλι (γέλια).
Ποια είναι η σχέση σου με την πόλη των Ιωαννίνων; Τι απολαμβάνεις περισσότερο εδώ;
Είναι φανταστικά. Έχει πολύ κρύο αλλά έχω συνηθίσει στο κρύο από την Άγκυρα. Κάνω βόλτες όσο πιο συχνά μπορώ και η λίμνη είναι υπέροχη. Έχω πάει και απέναντι στο Νησάκι των Ιωαννίνων, που είναι πανέμορφο και σχεδιάζω και ένα τουρ στα Ζαγοροχώρια.
Όταν πρωτοήρθες όλα τα sites έγραφαν για την όμορφη, στιλάτη και παθιασμένη Τουρκάλα προπονήτρια. Σου άρεσαν αυτοί οι τίτλοι;
Ναι φυσικά. Είμαι πάντα παθιασμένη και προσπαθώ πάντα να είμαι και στιλάτη. Είναι πολύ σημαντικό το τι πιστεύει ο κόσμος για εμένα και για αυτό προσπαθώ πολύ. Χαλάω σχεδόν όλο τον μισθό μου σε ρούχα. Λατρεύω τα ψώνια.
Και έγραψαν και ότι είσαι και ο θηλυκός Fatih Terim, ενώ κυκλοφορεί και ένα βίντεο στα social, που φαίνεται ότι έχετε παρόμοιες αντιδράσεις.
Ναι, προφανώς τον θαυμάζω πολύ. Δεν τον έχω συναντήσει, αλλά έχω βρεθεί με την κόρη του την Merve, που είναι καθηγήτρια ψυχολόγος. Το έχω δει αυτό το βίντεο ναι, έχει πολύ πλάκα.
Τα βίντεο τα φτιάχνεις μόνη σου;
Όχι, όχι έχω έναν άνθρωπο για αυτήν τη δουλειά και δεν είναι καθόλου εύκολο και αυτό. Δηλαδή σήμερα για παράδειγμα μπορεί να με πάρει τηλέφωνο και να μου ζητήσει μια χαμογελαστή φωτογραφία. Αλλά εγώ μπορεί να μην είμαι καλά εκείνη την ώρα. Οπότε του λέω «μα θα είναι fake» και έτσι πολλές φορές τσακωνόμαστε. Μαθαίνω πάντως και εγώ όσο μπορώ.
Όπως βλέπω εδώ, όχι μόνο οι φίλοι του ΠΑΣ Γιάννινα, άλλα όλης της χώρας σε λατρεύουν. Πώς το εξηγείς;
Δεν ξέρω αλήθεια. (Ο μεταφραστής παρεμβαίνει και μου λέει ότι είναι σίγουρος ότι πρόκειται για τα λακάκια της και εκείνη γελάει). Μπορεί να είναι και αυτό. Κοίτα, μπορεί να είναι η ειλικρίνεια μου και το γεγονός ότι δεν έχω καθόλου εγωισμό. Δεν έχω αρνηθεί ούτε μια φορά να βγάλω μια φωτογραφία, είμαι πάντα φιλική με όλους, ίσως για αυτό.
Μετά από 4 μήνες μπορείς να πεις ότι ο ΠΑΣ Γιάννινα είναι η δική σου ομάδα;
Οι παίκτριές μου είναι οι καλύτερες. Πιστεύω ότι είναι οι καλύτερες και τις συμβουλεύω να πιστεύουν και εκείνες το ίδιο. Αν νιώσουν ότι είναι κορυφαίες, τότε μπορούν να δώσουν τα πάντα για 40 λεπτά και να κάνουμε σπουδαία πράγματα. Αν δεν τα δίνουμε όλα, δεν θα μπορούμε να κοντράρουμε ομάδες όπως ο Ολυμπιακός και είναι σημαντικό ό,τι κι αν συμβεί. Σε 10 χρόνια από τώρα, θα λέμε ότι κερδίσαμε τον Ολυμπιακό, μια ομάδα με τόσο μεγάλο μπάτζετ.
Ήταν ο τελικός του Κυπέλλου στην Κρήτη μία από τις κορυφαίες αναμνήσεις της καριέρας σου;
Ναι, αυτός ο τελικός μαζί με την πορεία μας με την Εθνική Τουρκίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, το 2016 ήταν οι πιο σπουδαίες στιγμές. Βέβαια τότε δεν ήμουν πρώτη προπονήτρια, οπότε το φετινό είναι διαφορετικό.
Μπορούσες να το φανταστείς αυτό που έζησες όταν υπέγραφες στον ΠΑΣ;
Είδα τον ΠΑΣ Γιάννινα στις χαμηλότερες θέσεις της κατηγορίας και σκέφτηκα ότι πρέπει να φτάσει αυτή η ομάδα στις 5 καλύτερες. Αυτός ήταν ο στόχος μου εξαρχής.
Συναντηθήκατε με τον Ergin Ataman στην Κρήτη; Τι σου είπε;
Ναι, βρεθήκαμε και μιλήσαμε για μπάσκετ ανδρών και γυναικών και για την Ελλάδα γενικότερα. Μου έδωσε κάποιες συμβουλές και μου είπε ότι δεν είναι εύκολο για μια γυναίκα να είναι προπονήτρια σε ξένη χώρα. Μου είπε όμως «σε συμπαθούν πολύ και αν συνεχίσεις έτσι, μπορείς να μείνεις στην Ελλάδα για χρόνια». Μου αρέσει και εμένα η Ελλάδα και το ελληνικό πρωτάθλημα πολύ.
Οπότε φαντάζεσαι τον εαυτό σου στην Ελλάδα για χρόνια;
Ναι, φυσικά.
Μπάσκετ ανδρών παρακολουθείς; Ο τρόπος που προπονείς μοιάζει με του Ergin Ataman;
Παρακολουθώ EuroLeague και νομίζω ότι μοιάζω προπονητικά στο στυλ του Ataman. Βέβαια το μπάσκετ γυναικών είναι εντελώς διαφορετικό με εκείνο των ανδρών, οπότε δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση. Η νοοτροπία μου ωστόσο είναι σίγουρα κοντά στο στυλ του κόουτς Ataman.
Ποιο είναι το καλύτερο σχόλιο που έχεις ακούσει αυτόν τον καιρό στην Ελλάδα;
Έχω πραγματικά πολλές προτάσεις γάμου (γέλια). Το καλύτερο όμως ήταν ένα σχόλιο που διάβασα κάτω από το βίντεο με τον Fatih Terim, που συνέκρινε τις κοιλιές μας. Μετά από αυτό το σχόλιο ξεκίνησα απευθείας δίαιτα.
Πάντως, πέρα από την πλάκα, αυτό που βιώνω στην Ελλάδα, είναι ξεχωριστό. Όλοι οι φίλαθλοι, είτε νικάμε, είτε χάνουμε, μου λένε «μπράβο», μου δίνουν συγχαρητήρια και μου λένε ότι είμαι καλή σαν ηγέτης. Αυτό μου δίνει δύναμη στο να μην τα παρατάω. Μπορεί να χάνω καμιά φορά, αλλά δεν τα παρατάω. Ο κόσμος έχει ανάγκη από δυνατές γυναίκες και το παρατηρώ γιατί δέχομαι και πολλά μηνύματα από γυναίκες που μου στέλνουν μηνύματα για να με ευχαριστήσουν.
Τι κάνει μια γυναίκα, σπουδαία ηγέτη;
Το να μην τα παρατά, να είναι σταθερή και ο τρόπος που στέκεται. Ο τρόπος που παρουσιάζει τον εαυτό της.
Ποιο παιχνίδι θα ήθελες να ξαναπαίξεις;
Δεν θα πάω μακριά. Σίγουρα τον τελικό του φετινού Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό. Τα τελευταία δύο λεπτά του αγώνα.
Έχεις πει ότι δεν θα ήθελες να προπονήσεις ποτέ άντρες. Γιατί αυτό;
Θέλω να στηρίζω πάντα τις γυναίκες. Υπάρχουν ήδη αρκετοί άντρες γύρω από το μπάσκετ, οπότε προτιμώ να είμαι μια γυναίκα ανάμεσα σε γυναίκες και να τις στηρίξω με αυτό τον τρόπο.
Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σου τώρα ως κόουτς;
Να κατακτήσω το EuroCup και την EuroLeague. Βήμα – βήμα όμως.
Τι σημαίνει επιτυχία για εσένα;
Να ξυπνάω καλά την επόμενη ημέρα. Πάντως, όταν δεν νιώθω επιτυχημένη, παθαίνω κατάθλιψη και αυτό είναι κάτι που δεν το θέλω. Θέλω λοιπόν στην παρούσα φάση να σταθεροποιήσω την όποια επιτυχία μου και να συνεχίσω μπροστά.
Αυτό δεν συνεπάγεται τίτλους. Δεν είναι μόνο το παιχνίδι που σε κάνει επιτυχημένο. Είναι οι σχέσεις σου με τους ανθρώπους, η οικογένεια, οι φίλοι και φυσικά η δουλειά. Όλα αυτά συνθέτουν την επιτυχία.
Και ποιες είναι οι κοινές αρχές που ακολουθείς και στο μπάσκετ και στη ζωή;
Όταν θέλω κάτι, γίνομαι τρελή προκειμένου να το κερδίσω και στο τέλος το καταφέρνω. Αν θέλω να κερδίσω έναν αγώνα, θα κάνω τα πάντα για αυτό. Τα πάντα. Και έτσι πράττω και στη ζωή.
