Οι 5 πιο περίεργες μορφές διασκέδασης στην ιστορία
Μία από αυτές ήταν το ξετύλιγμα μούμιας, όπου πραγματικές μούμιες από την Αίγυπτο ξετυλίγονταν στο όνομα της επιστήμης και της διασκέδασης.
- 15 ΜΑΡ 2025
Πολύ πριν έρθουν στη ζωή μας το Netflix, τα βιντεοπαιχνίδια ή τα podcasts, οι άνθρωποι διασκέδαζαν εντελώς διαφορετικά. Οι ασχολίες τους, ωστόσο, ίσως φαίνονται κάπως παράξενες στις μέρες μας, ειδικά αν τις βάλουμε κάτω και τις συγκρίνουμε με τα σύγχρονα δεδομένα.
Για παράδειγμα, στο παρελθόν συγκεντρώνονταν για να παρακολουθήσουν το ξετύλιγμα μιας αρχαίας μούμιας ή γέμιζαν αρένες για να παρακολουθήσουν ανθρώπους να περπατούν σε κύκλους για ώρες.
Αυτές οι παράξενες ασχολίες προσφέρουν μια συναρπαστική ματιά στο πώς οι άνθρωποι πριν πολλά χρόνια απολάμβαναν τον ελεύθερο χρόνο τους. Ακολουθούν πέντε πραγματικά παράξενοι τρόποι με τους οποίους οι άνθρωποι διασκέδαζαν.
Η μανία με τις μούμιες
Η «αιγυπτιομανία», αυτή η γοητεία του αρχαίου αιγυπτιακού πολιτισμού, σάρωσε την Ευρώπη τον 19ο αιώνα και ιδιαίτερα τη βικτωριανή Αγγλία, Τότε, οι άνθρωποι ανέπτυξαν εμμονή με τις μούμιες. Ήταν μάλιστα δημοφιλής η συμμετοχή σε εκδηλώσεις που ήταν γνωστές ως ξετυλίγματα μούμιας, όπου πραγματικά πτώματα που είχαν μεταφερθεί από την Αίγυπτο ξετυλίγονταν στο όνομα τόσο της επιστήμης όσο και της νοσηρής διασκέδασης.
Στα μέσα του 18ου αιώνα, μάλιστα, διοργανώνονταν ιδιωτικά πάρτι με αυτοψίες σε μούμιες. Η τάση απογειώθηκε πραγματικά μετά την ψήφιση από το Ηνωμένο Βασίλειο του νόμου περί ανατομίας το 1832, ο οποίος επέτρεπε νομικά στους γιατρούς να τεμαχίζουν σώματα για μελέτη. Η ενασχόληση παρέμεινε δημοφιλής για αρκετές δεκαετίες, αν και τελικά έχασε τη λάμψη της. Η τελευταία καταγεγραμμένη εκδήλωση έγινε το 1908.
Scrapbooking με φύκια
Ενώ το scrapbooking (διακοσμητικό λεύκωμα αναμνήσεων) λουλουδιών είναι εδώ και πολύ καιρό ένα δημοφιλές χόμπι, για μια σύντομη στιγμή τον 19ο αιώνα έκανε πραγματικό «μπαμ». Η τάση αυτή ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής μεταξύ των γυναικών, οι οποίες συχνά δεν είχαν την ευκαιρία να ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο συλλέγοντας δείγματα χλωρίδας και πανίδας, αλλά μπορούσαν να συλλέξουν φύκια από την παραλία της περιοχής τους.
Ήταν επίσης μια κοινωνική δραστηριότητα: Οι άνθρωποι πήγαιναν στην ακτή, μάζευαν φύκια και επέστρεφαν στο σπίτι τους για να τα βάλουν στο λεύκωμα. Ήταν τόσο δημοφιλής ενασχόληση που πιστεύεται ότι η ίδια η βασίλισσα Βικτωρία ήταν φανατική συλλέκτρια φυκιών όταν ήταν νέα, αν και η φημολογούμενη συλλογή της έχει χαθεί μέσα στα χρόνια.
Κάθε σελίδα αυτών των λευκωμάτων περιείχε πολύχρωμα και ασυνήθιστα διαμορφωμένα φύκια που περιβάλλονταν από περίτεχνα περιγράμματα, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ερασιτεχνικά έργα τέχνης.
Περπάτημα
Ενώ σήμερα οι θεατές γεμίζουν τα γήπεδα για να παρακολουθήσουν την αγαπημένη τους ομάδα να παίζει, κάποτε οι άνθρωποι συνέρρεαν στις αρένες για ένα εντελώς διαφορετικό άθλημα: το περπάτημα. Ναι, το ανταγωνιστικό περπάτημα.
Αυτή η ασυνήθιστη μορφή ψυχαγωγίας ανέπτυξε ένα φανατικό κοινό που ερχόταν για να δει τους αγαπημένους τους επαγγελματίες πεζοπόρους να αγωνίζονται. Ένας από τους πιο διάσημους αθλητές όλων των εποχών ήταν ο Robert Barclay Allardice, ο οποίος είχε το παρατσούκλι «Μεγάλος Πεζοπόρος» επειδή περπάτησε για 1.000 διαδοχικές ώρες.
Οι διαγωνισμοί διεξάγονταν σε μεγάλες αρένες που προσέφεραν φαγητό, ζωντανή μουσική και ακόμη και στοιχήματα. Αναμφισβήτητα το μεγαλύτερο γεγονός στην ιστορία του αθλήματος έλαβε χώρα στις 21 Σεπτεμβρίου 1879, όταν 13 από τους καλύτερους περιπατητές συγκεντρώθηκαν στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης μπροστά σε 10.000 θορυβώδεις θεατές.
Οι περίεργες εκθέσεις
Οι εκθέσεις μωρών ήταν εκθέσεις διπλού σκοπού που όχι μόνο ψυχαγωγούσαν τις μάζες, αλλά έπαιζαν επίσης καθοριστικό ρόλο στην παροχή φροντίδας για τα πρόωρα μωρά. Η ιδέα ξεκίνησε από τη Μεγάλη Βιομηχανική Έκθεση του Βερολίνου το 1896, όπου ο Martin Couney – που τότε εργαζόταν ως μαθητευόμενος υπό τον μαιευτήρα Pierre Budin – παρουσίασε για πρώτη φορά αυτά τα καινοτόμα μηχανήματα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα πρόωρα νεογέννητα να επιβιώσουν.
Εκείνη την εποχή, πολλοί άνθρωποι της ιατρικής κοινότητας θεωρούσαν τα πρόωρα παιδιά αδύναμα και ακατάλληλα να φτάσουν στην ενηλικίωση, αλλά ο Couney έφερε την έκθεση στις ΗΠΑ στις αρχές του 1900. Ωστόσο, χρειαζόταν έναν τρόπο για να τη χρηματοδοτήσει και επέλεξε να χρεώνει είσοδο.
Ο Couney δημιούργησε μια έκθεση με πρόωρα μωρά κατά μήκος του παραλιακού πεζόδρομου του Coney Island στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Εκεί, υπήρχαν γυάλινες και ατσάλινες θερμοκοιτίδες ύψους 2,5 μέτρων, στις οποίες φιλοξενούνταν τα βρέφη, τα οποία φρόντιζε μια ομάδα γιατρών και νοσοκόμων.
Σκηνοθετημένες θαλάσσιες μάχες
Οι αρχαίοι Ρωμαίοι διασκέδαζαν με το να παρακολουθούν ασυνήθιστες και μάλιστα επικίνδυνες δραστηριότητες. Εκτός από τις μάχες μονομάχων, απολάμβαναν ένα θέαμα που ονομαζόταν naumachia, ή εικονικές ναυμαχίες.
Οι εκδηλώσεις αυτές προσέλκυαν χιλιάδες θεατές σε αμφιθέατρα, τεχνητές λίμνες και κολοσσαία σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, τα οποία πλημμύριζαν με νερό προκειμένου να σκηνοθετηθούν συγκρούσεις στη θάλασσα. Χιλιάδες διαγωνιζόμενοι συμμετείχαν σε κάθε πλευρά, με αποτέλεσμα ένα διασκεδαστικό, καταστροφικό και συχνά θανατηφόρο θέαμα.
