Τι είναι πιο δύσκολο τελικά, η πυρηνική επιστήμη ή η εγχείρηση εγκεφάλου
Ένας επιστήμονας δίνει την απάντηση σχετικά με τις δύο δουλειές που ακόμα και ένα απειροελάχιστο λάθος μπορεί να στοιχίσει ζωές.
- 15 ΑΠΡ 2025
Οι έρευνες είναι ίσως ο μόνος εργασιακός τομέας που επιτρέπονται τα λάθη, αφού μέσω του trial and error προκύπτουν οι εξελίξεις. Στην άλλη άκρη της συνθήκης, στις δουλειές που ακόμα και ένα απειροελάχιστο λάθος μπορεί να στοιχίσει ζωές, βρίσκουμε τους νευροχειρουργούς και τους πυρηνικούς επιστήμονες. Τι είναι πιο δύσκολο;
O νευροχειρουργός Brian Kopell υποστήριξε την ιδιότητα του, λέγοντας στο Wired πως «η απάντηση είναι εύκολη. Η εγχείρηση εγκεφάλου» δηλαδή στο πιο περίπλοκο όργανο του ανθρώπινου σώματος. «Υπάρχουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια νευρώνες στον εγκέφαλο. Ο αριθμός των συνδέσεων μεταξύ αυτών, είναι περισσότερες από όλα τα αστέρια που σύμφωνα με εκτιμήσεις, υπάρχουν στο σύμπαν».
Αν ο νευροχειρουργός κάνει μια λάθος κίνηση, έστω και για ένα χιλιοστό, ο ασθενής μπορεί να μείνει παράλυτος ή να εξαφανιστεί η μνήμη του. Να τονιστεί εδώ πως ο κάθε άνθρωπος έχει ξεχωριστό εγκέφαλο, γεγονός που αυξάνει τον συντελεστή δυσκολίας.
Ο νευροχειρουργός χρειάζεται ακρίβεια, σταθερά χέρια και ικανότητα λήψης αποφάσεων σε κλάσματα δευτερολέπτου, υπό καθεστώς τεράστιας πίεσης που αρχίζει από την κρανιοτομή, κατά την οποία ο ειδικός πρέπει να αποφύγει τα κρίσιμα αιμοφόρα αγγεία με τη βοήθεια real time απεικόνισης.
Για αυτό και οι νευροχειρουργοί εκπαιδεύονται για 7 με 8 χρόνια μετά το πτυχίο τους (15+ μετά το λύκειο) και σε υποειδικότητες.
Σε ό,τι αφορά την πυρηνική επιστήμη ή γενικότερα την αεροδιαστημική μηχανική, οι καθ’ ύλην αρμόδιοι σχεδιάζουν συστήματα και μετά τα τσεκάρουν σε ακραίες συνθήκες -κενό, ακτινοβολία και πολύ μεγάλες ταχύτητες.
Παλεύουν με τη φυσική και τα μαθηματικά για χρόνια, λύνουν εξισώσεις για την τροχιακή μηχανική, την πρόωση και τη θερμική θωράκιση και ένας μόνο λάθος υπολογισμός μπορεί να καταστρέψει δισεκατομμύρια δολάρια σε υλικό. Γίνονται ωστόσο, τριπλοί έλεγχοι και το αποτέλεσμα της αποτυχίας είναι οικονομικό. Όχι μοιραίο.
Οι πυρηνικοί επιστήμονες χρειάζονται διδακτορικό στην αεροδιαστημική και αφιερώνουν σε αυτό από 4 έως 6 χρόνια μετά το πτυχίο. Η πρόκληση είναι η συστημική πολυπλοκότητα, καθώς ακόμα και μια ελαττωματική βαλβίδα μπορεί να καταδικάσει μια αποστολή (έχει συμβεί στο παρελθόν, με το Challenger).
Το ποσοστό σφαλμάτων της νευροχειρουργικής (1–2% για μείζονες επιπλοκές) είναι χαμηλό, αλλά καταστροφικό. Οι αποτυχίες πυραύλων (4% των εκτοξεύσεων ιστορικά) είναι δαπανηρές, αλλά επισκευάσιμες. Αμφότερες οι ειδικότητες έχουν ποσοστό εγκατάλειψης 20 με 30%.
Μία τρίτη πρόταση για την πιο δύσκολη δουλειά
Ένα επάγγελμα που μπορεί να συγκριθεί με τη νευροχειρουργική και την πυρηνική επιστήμη, σε ό,τι αφορά τον βαθμό δυσκολίας είναι οι δύτες κορεσμού βαθέων υδάτων. Εκτελούν υποβρύχιες εργασίες, με καταδύσεις σε παγωμένα και σκοτεινά νερά των ωκεανών και σε βάθος άνω των 100 μέτρων, με σχεδόν μηδενική ορατότητα, ενώ αναπνέουν μίγματα ηλίου και οξυγόνου για εβδομάδες, σε κλειστοφοβικούς υπερβαρικούς θαλάμους.
Επιθεωρούν και επισκευάζουν τα ύφαλα πλοίων, σωλήνες ή αγωγούς σε διάφορες υποβρύχιες εγκαταστάσεις και εκτελούν υποθαλάσσιες εργασίες, σε έργα υποδομείς.
Ενίοτε τοποθετούν εκρηκτικά για τον καθαρισμό του βυθού από βραχώδη πετρώματα, ενώ επιστρατεύονται και στο ερευνητικό πεδίο. Η εκπαίδευση τους διαρκεί χρόνια και το σώμα τους καταπονείται στο έπακρο. Η νόσος των δυτών και η εμβολή αρτηριακού αερίου (μαζί αναφέρονται ως η ασθένεια αποσυμπίεσης) μπορούν να σκοτώσουν. Το ποσοστό θνησιμότητας κυμαίνεται γύρω στο 1 στα 1.000 ετησίως και είναι 10 φορές υψηλότερο από τα λάθη της νευροχειρουργικής. Οι μισθοί είναι στα 500 δολάρια την ημέρα.
Πολύ κοντά βρίσκονται οι γιατροί μάχης σε εμπόλεμες ζώνες, για όλους τους λόγους που καταλαβαίνεις.
Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.
