4 φορές που οι μαζώξεις με φίλους στο σπίτι αποδείχθηκαν η καλύτερη επιλογή

Της Άντζελας Τσικαλάκη

Για κάποιο περίεργο λόγο, λίγο-πολύ  όλοι μας έχουμε συνδυάσει την διασκέδαση με το κλάμπινγκ μέχρι το πρωί ή έστω με ένα χαλαρό ποτάκι που -μεταξύ μας- κατέληξε σε αφόρρητο πονοκέφαλο την επόμενη μέρα. Ωστόσο, έχουν υπάρξει φορές που κάποια έξοδος ακυρώθηκε είτε επειδή βαριόσουν να μπείς πάλι στη διαδικασία να ξενυχτάς και να χρειάζεσαι τρεις μέρες για να συνέλθεις, είτε γιατί κάποιος από την παρέα δεν είχε όρεξη, είτε γιατί ήταν τέλος του μήνα και απλά είχες μείνει “πανί με πανί”.

Σίγουρα, διαβάζοντας τις παρακάτω τέσσερις περιπτώσεις που οι παρεΐστικες μαζώξεις στο σπίτι του κολλητού ή της κολλητής αποδείχθηκαν η τέλεια επιλογή αντί μιας εξόδου, θα ταυτιστείς κι’ εσύ, διότι έστω μία φορά έχεις βρεθεί σε παρόμοια φάση.

Ήταν τότε που ένα χειμωνιάτικο απόγευμα Τετάρτης, μιλούσες με την παρέα σου στο chat για να κανονίσετε κάτι χαλαρό στο σπίτι για το ίδιο βράδυ. Το τσουχτερό κρύο του Δεκέμβρη σας δημιουργούσε μια επιθυμία για “χουχουλιάσματα” κάτω απ’ τις κουβέρτες, βλέποντας ταινία και τρώγοντας πατατάκια και ποπκόρν – κάτι που τελικά έγινε. Μετά την ταινία, ακολούθησε κουβέντα με ιστορίες για έρωτες και αναμνήσεις του παρελθόντος.

Τότε η συζήτηση -σε συνδυασμό με τον ήχο από την καταιγίδα-  “επέβαλλε” κάτι ζεστό και αρωματικό, γλυκό, όπως οι αναμνήσεις σας τις οποίες διηγούσασταν εκείνο το βράδυ.

Ο φίλος σου με καταγωγή από την Κρήτη, είχε στο σπίτι ένα μπουκάλι λικέρ Ρακόμελο, το οποίο είχε αγοράσει ειδικά για την αποψινή σας movie night στο σπίτι του. Το ζέστανε, έριξε μια φέτα πορτοκάλι στο ποτήρι του καθενός, και σας σέρβιρε. Αυτό, ήταν το τέλειο συνοδευτικό για την περίσταση, ο ιδανικός τρόπος να περάσεις μια χειμωνιάτικη βραδυά με τους φίλους σου.

Μία άλλη φορά -ήταν άνοιξη αν θυμάσαι- και στο γραφείο είχε πέσει πολλή δουλειά. Κάπου αρχές εβδομάδας θα ήταν, όταν ανυπομονούσες να έρθει η Παρασκευή, αυτή η “άγια” μέρα που όλοι περιμένουμε και “δοξάζουμε”. Λίγο ο ήλιος, λίγο τα λουλούδια που ανθίζουν, λίγο αυτό το mood το ανοιξιάτικο που σε ανανεώνει, σε έβαλαν σε σκέψεις για το πλάνο του Σαββατοκύριακου, και συγκεκριμένα για εκδρομή εκτός Αθηνών.

Προς το απόγευμα, τηλεφώνησες στις κολλητές σου για να κανονίσετε κάτι για το σ/κ. Ξέχασες ωστόσο ότι ήταν τέλος του μήνα και το budget σου ελάχιστο. Οι φίλες σου επίσης με low budget μέχρι να έρθει ο επόμενος μήνας. Για λίγο σκεφτήκατε “Άστο καλύτερα, μάλλον δε μας θέλει και πολύ.”  Ως εναλλακτικά κορίτσια όμως, αποφασίσατε ότι θα οργανώσετε ένα μίνι μπάρμπεκιου στο μπαλκόνι με θέα τον βράχο της Ακρόπολης, κάτω απ’ το φως των αστεριών του ανοιξιάτικου Αθηναϊκού ουρανού.

Έφτασε και το βραδάκι του Σαββάτου, και σας βρήκε και τις τρεις να κρατάτε ένα ποτηράκι Tentura με πάγο και χυμό μήλο, και να κοιτάτε μαγεμένες την δύση του ηλίου, πρωτού καθίσετε στο τραπέζακι του μπαλκονιού για να φάτε. Τότε σκέφτηκες: Υπάρχουν άραγε λέξεις να περιγράψεις το συναίσθημα που σου δημιουργούν τα αρώματα και τα χρώματα που συνθέτουν το Αθηναϊκό δειλινό;

Ένα θερινό απόγευμα αρχές Αυγούστου, με την θερμοκρασία να φτάνει τους 38 βαθμούς, είχες πάει για μπανάκι με την παρέα σου, έπειτα από πολλές προσπάθειες να βρεθεί μια κοινή ώρα και μέρα που να σας βολεύει όλους. Κάτω απ’ την ομπρέλα για να προστατευθείς από τον καυτό ήλιο, και με το αντιηλιακό συνέχεια σε “ετοιμότητα”, οι βουτιές διαδέχονταν η μία την άλλη, ως η μόνη λύση για να δροσιστείτε.

Λίγη ώρα αργότερα, περίπου στις 6:30 το απογευματάκι, κάποιος από την παρέα ρίχνει την ιδέα να πιείτε μερικά σφηνάκια από το beach bar της παραλίας. “Γιατί όχι;” είπατε όλοι με μια φωνή. Μετά από ένα δεκάλεπτο, καταφθάνουν τα σφηνάκια. Κράτησες το ποτήρι με προσοχή και το περιεργαζόσουν. Το χρώμα διαυγές, ενώ η μυρωδιά από μαστίχα σε συνδυασμό με tonic και lime, σε έκανε να θες και δεύτερο για να δροσιστείς παραπάνω!

Πόσο χαρακτηριστική είναι αυτή η μαστίχα βρε παιδί μου; Τόσο ελληνική και τόσο εξωτική ταυτόχρονα!

Η τέταρτη περίπτωση ήταν ο χωρισμός της κολλητής. Ναι, ναι, τότε που ανέλαβες εσύ και τα υπόλοιπα μέλη της παρέας για άλλη μία φορά χρέη ψυχολόγου και δικαστή,προσπαθώντας να ηρεμήσετε την φίλη σας, και “καταδικάζοντας” τον πρώην της για την στεναχώρια που της προκάλεσε με τα καμώματά του. Φυσικά, η κατάσταση “επέβάλλε” ποτό και συζήτηση μέχρι να ανατείλει ο ήλιος και να σας βρει το ξημέρωμα στην αγκαλιά του Μορφέα στον καναπέ του σαλονιού της. Όταν σας ανακοίνωσε από το τηλέφωνο ότι χώρισαν, εσείς δίχως δεύτερη σκέψη, γνωρίζατε τί να κάνετε για να την παρηγορήσετε.

Ετοιμαστήκατε άρον άρον, και πήρατε τον δρόμο για το σπίτι της. Καθώς ήσασταν στο μετρό, θυμηθήκατε ότι υπάρχει μία κάβα με ποτά κοντά στο σπίτι της.

Για μια στιγμή άλλαξατε γνώμη, σκεπτόμενοι ότι ίσως θα ήταν προτιμότερο να βγείτε μια βόλτα έξω να τα πείτε/πιείτε. Το ίδιο λεπτό όμως σκεφτήκατε ότι ίσως έχει ανάγκη να μείνει σπίτι και να ηρεμήσει. Αποφασίσατε -καθώς πλησιάζατε προς την είσοδο της κάβας- ότι κάτι ελαφρύ και χαλαρωτικό, θα είχε  “θεραπευτικές” ιδιότητες σε συνδυασμό με την κουβέντα σας. 

Αναζητούσατε ένα “φάρμακο” που θα απαλύνει τον πόνο του χωρισμού, και θα δώσει μία νότα χαλάρωσης σ’ αυτή τη φθινοπωρινή βραδυά του Οκτώβρη. Αφού φτάσατε στο σπίτι της και σας είπε περιληπτικά τα γεγονότα, διακόψατε την συζήτηση για να παραγγείλετε κάτι να φάτε. Τότε, έφερε πέντε ποτήρια με πάγο και αγγούρι κομμένο σε φέτες για να πιείτε το λικέρ με δίκταμο που της είχατε πάρει δώρο.

Εκείνη τη βραδυά, ήπιατε σχεδόν όλο το μπουκάλι δίχως να το καταλάβετε, ενώ συζητούσατε με τις ώρες. Και σίγουρα, το ότι καθίσατε σπίτι τότε, όλοι μαζί παρέα, ήταν η καλύτερη επιλογή.

Υπάρχει κάτι που  μπορεί να συγκριθεί με το μοναδικό συναίσθημα του να έχεις δίπλα σου τους φίλους σου σε κάθε περίσταση της ζωής σου, και ένα λικέρ σαν το ROOTS που οι τέσσερις  γεύσεις του έχουν να διηγηθούν και μια διαφορετική ιστορία και να αφυπνίσουν τις πιο “δυνατές” σου αναμνήσεις, εικόνες και συναισθήματα;

Δείτε όλα τα κείμενα της ενέργειας στην σελίδα http://panteio-day.24media.gr/.