Όταν ο Αμβρόσιος έσπασε με τη μαγκούρα του την τηλεόραση ενός μοναστηριού

“Η ποιμαντορική ράβδος, από θρησκευτικό σύμβολο μετατράπηκε σε όργανο δίωξης της ‘ακολασίας’ καλογραίων. ‘Δράστης’ ο Αμβρόσιος Λενής, μητροπολίτης Αιγιαλείας και Καλαβρύτων. ‘Θύματα’, καλόγριες στο μοναστήρι της Πεπελενίτσας, καμιά 20αριά χλμ. από το Αίγιο”.

Έτσι ξεκινάει το ρεπορτάζ του ο Γιάννης Διακογιάννης στα ‘ΝΕΑ’, στο φύλλο της 17ης Ιουλίου του 1982, απεσταλμένος στο μοναστήρι όπου ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος, “κατηγορήθηκε” ότι έσπασε με την “ράβδο” του την τηλεόραση που είχαν μόλις αγοράσει τέσσερις καλόγριες.

Ο λόγος; Ότι “μοναχισμός και τηλεόραση δεν συμβιβάζονται”, τουλάχιστον με όσα υποστήριξε και η 92χρονη ηγουμένη Σαλώμη.

Η μοναχή Μακαρία περιέγραψε αναλυτικά το ‘αμάρτημά’ της:

“Κάποιος του τόπε του σεβασμιώτατου ότι υπάρχουν 2 τηλεοράσεις στο μοναστήρι. Έτσι, μια μέρα γύρω στις 8.15 μ.μ. μαζί με τον πρωτοσύγγελο έρχονται εδώ πέρα. Βλέπει ο Αμβρόσιος την τηλεόραση, που τη χρωστάμε ακόμη και μας κόστισε 33.000 δρχ., βάζεις τις φωνές γιατί δεν τον ρωτήσαμε, σηκώνει την πατερίτσα και κάνει θρύψαλα την οθόνη. Πώς δεν μας γκρέμισε το κελί”.

Διάβασε αναλυτικά το ρεπορτάζ της εποχής, για να δεις όλο το στόρι με τη σειρά.

Θυμηθήκαμε αυτήν την είδηση με αφορμή τα δημοσιεύματα που βλέπουν το φως τις τελευταίες ημέρες, από τις συμβουλές του Μητροπολίτη Μόρφου για το πώς να μη βγει το παιδί σας γκέι μέχρι την καθιέρωση της ‘Ημέρας του Αγέννητου Παιδιού’ από την Ιερά Σύνοδο. Ένα ρεπορτάζ από το 1982, μια μικρή υπενθύμιση, ότι ο σκοταδισμός έχει μία πορεία μέσα στον χρόνο, και ότι όπως δεν εμφανίζεται ξαφνικά, έτσι δυστυχώς, δεν εξαφανίζεται και ξαφνικά.

Πηγή: Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Βουλής