Οι άνθρωποι που νίκησαν το τζόγο (Μέρος B’)

Τόμι Γκλεν Καρμάικλ

«Δείξτε μου έναν κουλοχέρη και θα εγώ θα σας εμφανίσω χρήματα» έλεγε με ένα αίσθημα υψηλής περιφρόνησης ο Τόμι Γκλεν Καρμάικλ την δεκαετία του 1980. Εισερχόμενος στην μπασταρδεμένη δεκαετία των 30 ετών, όπου είσαι μικρός για να θεωρηθείς μεγάλος και μεγάλος για να θεωρηθείς μικρός, έμοιαζε αποφασισμένος να κερδίσει χιλιάδες δολάρια. Κατασκεύασε, λοιπόν, μια απλή συσκευή, η οποία επηρέαζε τους κουλοχέρηδες και με την εισαγωγή νομισμάτων έβγαζε κέρδη.

Αυτό ανάγκασε τα μεγάλα καζίνο να αντικαταστήσουν τις παλιές τους μηχανές με νέες για να καταφέρουν να κερδίσουν τον Καρμάικλ. Ο πολυμήχανος παίκτης αποφάσισε να μεταφερθεί σε μικρότερους χώρους πονταρίσματος στο Λας Βέγκας, όπου ακόμη δεν είχαν αντικατασταθεί οι κουλοχέρηδες. Η ακόρεστη όρεξη για χρήματα όμως τον πρόδωσε και έτσι συνελήφθηκε και φυλακίστηκε. Πίσω από τα σίδερα του δόθηκε περισσότερος χρόνος προκειμένου να τελειοποιήσει τις συσκευές του.

Όταν οι κουλοχέρηδες έγιναν ηλεκτρονικοί ο Καρμάικλ κατασκεύασε μια μικρή συσκευή την οποία ονόμασε «light wand». Περιέχοντας μια μικρή ίνα φωτός εισερχόταν μέσα στον κουλοχέρη και τύφλωνε ένα ευαίσθητο αισθητήρα με αποτέλεσμα να δίνει περισσότερα από 10000 δολάρια κάθε εβδομάδα στον Καρμάικλ.

Το γεγονός ότι η συσκευή ήταν εξαιρετικά μικρή δεν επέτρεπε στους άνδρες ασφαλείας να την ανακαλύψουν και έτσι ο Καρμάικλ άρχισε να την πουλάει έναντι αδρών αμοιβών και σε άλλους «κλέφτες». Ο Καρμάικλ συνελήφθη και πάλι το 1996 αλλά οι κατηγορίες εξέπεσαν γρήγορα. Το 2001 ενεπλέχθη το FBI και τέθηκε υπό περιορισμό ενώ ταυτόχρονα του απαγορεύθηκε η είσοδος του σε καζίνο. Σήμερα ο Καρμάικλ δουλεύει. Ως σύμβουλος καζίνο με αντικείμενο την αποφυγή κλοπών σε κουλοχέρηδες. Ο ιδανικός άνθρωπος στην ιδανική θέση

Λουίς «Το Νόμισμα» Κολαβέκιο

Το σπίτι του Λουίς Κολαβέκιο έμοιαζε με νομισματοκοπείο όταν εισέβαλλαν οι πράκτορες του FBI στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Έκπληκτοι ανακάλυπταν σε κάθε δωμάτιο πλαστά νομίσματα από σχεδόν τα περισσότερα καζίνο της Βορείου Αμερικής. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο Κολαβέκιο είχε αποδυθεί σε μια οδύσσεια παραχάραξης εκατομμυρίων νομισμάτων που χρησιμοποιούσαν τα καζίνο.

Καμιά έκπληξη μέχρι εδώ, μιας και είναι χιλιάδες οι άνθρωποι που προσπάθησαν να κλέψουν το καζίνο παραχαράζοντας τα νομίσματα που χρησιμοποιούνται στους κουλοχέρηδες. Μόνο που ο Κολαβέκιο ήταν καλλιτέχνης. Χρησιμοποιώντας διαφορετικά υλικά και μια πρέσα κατασκευασμένη στην Ιταλία είχε καταφέρει να φτιάξει τόσο τέλειες ρέπλικες νομισμάτων που ξεγελιούνταν ακόμη και οι άνθρωποι των καζίνο.

Η καλά στημένη κομπίνα του αποκαλύφθηκε μονάχα μόνο όταν μεγάλες ποσότητες αυτών των «κάλπικων» νομισμάτων γέμισαν τα καζίνο του Λας Βέγκας. Κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει μέχρι και σήμερα πόσα χρήματα κέρδισε αυτός ο ευφυής τύπος που αποκλήθηκε «Το νόμισμα», μιας και τα καζίνο αρνήθηκαν ότι έπεσαν θύμα κλοπής από τον Κολαβέκιο.

Λέγεται ότι κέρδισε ένα ποσό ανάμεσα στις 100 με τις 500 000 δολάρια και ότι δεν έδειχνε καμιά διάθεση προκειμένου να σταματήσει την παραγωγή των κάλπικων νομισμάτων. Τελικά του δόθηκε αμνηστία από τις αρχές μονάχα όταν δέχτηκε να δείξει όλα τα μυστικά παραχάραξης για την αποφυγή μελλοντικών κινδύνων.

Ομάδα MIT

Η πιο γνωστή περίπτωση που ξεγελάστηκε το καζίνο, μιας και η ιστορία των φοιτητών του ΜΙΤ και του καθηγητή τους μεταφέρθηκε αρχικά σε βιβλίο και εν συνεχεία στο σελιλόιντ. Μια ομάδα ταλαντούχων φοιτητών καθοδηγήθηκε από έναν καθηγητή μαθηματικών και κατάφερνε να κερδίζει σταθερά μεγάλα χρηματικά ποσά κάθε Σαββατοκύριακο που πήγαιναν στο Λας Βέγκας.

Με πλαστές ταυτότητες, ανέτρεπαν τις πιθανότητες στο μπλακ τζακ χρησιμοποιώντας ένα σύστημα, όπου τα μέλη της ομάδας αρχικά μετρούσαν τα χαρτιά και εν συνεχεία με μια σειρά από πολύπλοκα σινιάλα ενημέρωναν ο ένας τον άλλον. Κάτι που προσπάθησαν πολλοί κατά το παρελθόν αλλά τόσο ιδανικά το κατάφερε μόνο αυτή η ομάδα των φοιτητών, με ηγέτη τον καθηγητή των μαθηματικών.

Ο αντίκτυπος ήταν τόσο μεγάλος που μόλις μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο κέρδισαν περισσότερο από 400 000 δολάρια. Κάποια στιγμή φυσικά άρχισε να γίνεται γνωστή η ομάδα της ΜΙΤ και έτσι άρχισαν τα ταξίδια σε ευρωπαϊκά καζίνο. Με την φήμη τους να προπορεύεται ήταν λογικό επακόλουθο να τερματιστεί η ηγεμονία τους, με κέρδη που υπολογίζονται σε περισσότερα από 5 εκατομμύρια δολάρια.

Ρίτσαρντ Μάρκους

Το καθημερινό ξημέρωμα κάτω από την γέφυρα σκληραγώγησε τον Ρίτσαρντ Μάρκους, ο οποίος έχασε τις οικονομίες ετών προσπαθώντας να κερδίσει τα καζίνο στο μπλακ τζακ και το μπακαρά. Έπειτα από εβδομάδες περισυλλογής ο Μάρκους αποφάσισε να κάνει αίτηση για πρόσληψη ως ντίλερ σε έναν καζίνο του Λας Βέγκας.

Η καθημερινή του ενασχόληση από την άλλη πλευρά του τραπεζιού γέννησε μια σειρά ιδεών, που ωρίμασαν κατά τη διάρκεια της δουλειάς του στο καζίνο. Εφηύρε την κίνηση «Σαβάνα» η οποία αφορούσε ένα μικρό ποντάρισμα με τρεις μάρκες 5 δολαρίων. Αν κέρδιζε τότε ο Μάρκους άρχισε να πανηγυρίζει σαν τρελός, κάνοντας φυσικά το ντίλερ να αναρωτιέται για την αιφνιδιαστική ευφορία για ένα τόσο μικρό ποντάρισμα.

Ο Μάρκους επανακτούσε την ψυχραιμία του τότε και αποκάλυπτε στον ντίλερ ότι κάτω από τις τρεις μάρκες των 5 δολαρίων υπήρχε μια καφέ μάρκα 500 δολαρίων. Αν ο Μάρκους έχανε με κινήσεις ταχυδακτυλουργού, ακαριαία και με λαθραίο τρόπο, μετακινούσε την μάρκα των 500 δολαρίων όταν ο ντίλερ έριχνε το βλέμμα του στον τροχό. Οι ταχυδακτυλουργικές κινήσεις του βασίζονταν στην ψευδαίσθηση και ο Μάρκους κατάφερνε να περάσει «αβρόχοις ποσίν» και με πολλές χιλιάδες δολάρια από τα καζίνο.

Υπολογίζεται ότι κέρδισε περί τα 5 εκατομμύρια δολάρια προτού τελικά συλληφθεί. Σήμερα πουλά βιβλία, στηριγμένα στα κόλπα του ενώ στον δικτυακό του τόπο ισχυρίζεται πως συνεχίζει να κλέβει τα καζίνο με έναν τρόπο που δεν μπορούν να ανακαλύψουν οι αρχές…

Έντουαρντ Θορπ

Η μαθηματική του καριέρα του Έντουαρντ Θορπ ήταν επίζηλη. Καθηγητής μαθηματικών, με μεταπτυχιακό στην φυσική και ντοκτορά στα μαθηματικά αντιμετωπιζόταν ως διάνοια. Το σημαντικότερο «παράσημο» όμως για τον Έντουαρντ Θορπ ήταν η γέννηση της τεχνικής του μετρήματος των χαρτιών στο μπλακτζακ.

Την δεκαετία του 1960 ο φίλος του Κλοντ Σάνον τον κάλεσε σε ένα καζίνο του Λας Βέγκας παρέα με την γυναίκα του και από τότε ο Θορπ απέκτησε ενδιαφέρον για το μπλακτζακ. Παίζοντας το παιχνίδι μερικές φορές πείστηκε ότι μπορείς να κερδίσεις ένα σημαντικό πλεονέκτημα χρησιμοποιώντας μαθηματικό τρόπο.

Χρησιμοποιώντας έναν πανεπιστημιακό υπολογιστή κατόρθωσε να φτάσει στο συμπέρασμα, χάρη στους υπολογισμούς του και τις παρατηρήσεις του, ότι μπορεί να δημιουργήσει ένα σύστημα που θα τον βοηθήσει στο μέτρημα των χαρτιών. Η μέθοδος Θορπ κατέληγε στην διαπίστωση ότι με το μέτρημα των χαρτιών ο παίκτης αποκτά ένα πλεονέκτημα 1% με 5% έναντι του ντίλερ.

Εκείνη την εποχή ουδείς είχε διανοηθεί ότι με το μέτρημα των χαρτιών μπορεί κάποιος να επωφεληθεί και έτσι ο Θορπ χρησιμοποιώντας την μέθοδο του με τον Σάνον άρχισαν να κερδίζουν περί τις 70000 δολάρια σε ένα Σαββατοκύριακο.

Ο Θορπ άρχισε να προσελκύει την προσοχή των ανθρώπων των καζίνο μόνο όταν άρχισε να κερδίζει πολύ μεγάλα ποσά. Η σκιά του «κλέφτη» έπεσε πάνω του και έτσι τον παρακολουθούσαν μανιασμένα για να ανακαλύψουν το μυστικό του. Δεν κατάφεραν να βρουν τίποτα και έτσι αναγκάστηκαν να του απαγορεύσουν την είσοδο επειδή απλά κέρδιζε πολλά χρήματα.

Το 1962 ο Θορπ αποκάλυψε το μυστικό του στο βιβλίο “Beat the Dealer” και κέρδισε ακόμη μια περιουσία από τις πωλήσεις που σημείωσε το διαχρονικό ευπώλητο. Το 1966 έγραψε τη συνέχεια του βιβλίου του. Η μαθηματική του διάνοια αναγνωρίστηκε γρήγορα και ο Θορπ έγινε ένας από τους πρώτους ανθρώπους που εισήλθαν στο «Blackjack Hall of Fame».