Επόμενη στάση: Σύνταγμα

Μετά την Ακρόπολη και τις τρομερές μας ανακαλύψεις, ήρθε η ώρα για τη δυσκολότερη ίσως αποστολή της επιχείρησης Μετρό. Την πιο κεντρική στάση από όλες, τη βασίλισσα όλων των γραμμών, τη μια και μοναδική στάση Σύνταγμα.

Θα μπορούσα να γράψω αρκετά πράγματα γι’ αυτή τη στάση χωρίς να χρειαστεί καν να την επισκεφτώ. Σαν γνήσιος απόφοιτος του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ με έδρα την τιμημένη Καλαμιώτου, για τέσσερα χρόνια έκανα τη διαδρομή Σύνταγμα – πλατεία Καπνικαρέας καθημερινά. Ακόμα και σήμερα, ο δρόμος με βγάζει πολύ συχνά στην περιοχή.

Είμαι σίγουρος όμως ότι αν γράψω τα προφανή, θα τα ξέρεις κι εσύ. Μιλάμε για την πιο κεντρική στάση της πόλης. Βασικά, ακόμα κι αν δεν έχεις μπει ποτέ στο μετρό, ακόμα κι αν δεν ξέρεις τι σχήμα έχει, ακόμα κι αν δεν ξέρεις καν τι είναι μετρό, μια φορά στη ζωή σου θα έχεις βρεθεί στο Σύνταγμα. Είτε για βόλτα, είτε σαν αγανακτισμένος, είτε για να δεις το χριστουγεννιάτικο δέντρο του Αβραμόπουλου, ο δρόμος θα σε έβγαλε κι εσένα προς τα εκεί.

Έπρεπε λοιπόν με τη Φραντζέσκα να κάνουμε το κάτι παραπάνω. Να αποφύγουμε τα προφανή. Η πρόκληση ήταν μεγάλη γι’ αυτό και το ραντεβού δόθηκε για νωρίς το πρωί. Με όλη την ημέρα μπροστά μας, ξεχυθήκαμε στην πλατεία, βγαίνοντας από την έξοδο που σε βγάζει στην καρδιά της. Εντάξει θα αποφύγουμε τα προφανή αλλά αυτή η έξοδος ήταν μονόδρομος, μην το παίζουμε πια και τόσο εναλλακτικοί.

(Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου- Watkinson)

Με το κτίριο της Βουλής πίσω μας (ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα), ξεκινήσαμε να περπατάμε προς την κατεύθυνση της Ερμού. Στο πρώτο κομμάτι της διαδρομής, όλα μοιάζουν γνώριμα. Τα κλασικά Everest της κάθε στάσης, τα τιμημένα McDonald’s, η μόνιμη λαοθάλασσα τουριστών, φοιτητών και μερακλήδων που ανεβοκατεβαίνουν την Ερμού. Κανένα μυστικό μέχρι τώρα.

Παρ’ όλα αυτά, μια βόλτα στον ιστορικό δρόμο έπρεπε να την κάνουμε. Έτσι για να βγάλουμε τα τυπικά από τα μέση και να περάσω και μια βόλτα από τη σχολή μου για την απαραίτητη νοσταλγία και τα ακόμη πιο απαραίτητα “αχ γέρασα” προς την απορημένη Φραντζέσκα. Στη συνέχεια όμως ακροβολιστήκαμε, πιάνοντας τις κάθετες της Ερμού, όπως είναι η Νίκης κι η Βουλής. Πονηροί.

Προβολή Μετρό Συντάγματος σε χάρτη μεγαλύτερου μεγέθους

Τα κάστανα από τη φωτιά

Κανονικά: Τα κάστανα του Μανώλη

Διασχίζοντας την Ερμού, ανάμεσα από τις ορδές ανθρώπων που βόλταραν, ξεχωρίσαμε τον πάγκο με τα κάστανα και τα καλαμπόκια του Μανώλη. Καλά εντάξει, δεν τον ξεχωρίσαμε ακριβώς, μας τράβηξε με τη μυρωδιά του.

Ο Μανώλης διατηρεί τον πάγκο του πάνω στην Ερμού τον τελευταίο χρόνο, κανονικά και με τον νόμο, με τις άδειές του και τα πάντα. Θα τον βρεις στο αριστερό σου χέρι κατεβαίνοντας προς το Μοναστηράκι, αμέσως μετά το συντριβάνι και είναι ανοιχτός από τις 10 το πρωί μέχρι και τις 10 το βράδυ. Φέρνει κάστανα και καλαμπόκια κατευθείαν από την Κρήτη και εξυπηρετεί κυρίως Έλληνες πελάτες από τα γύρω μαγαζιά και τουρίστες. Ό,τι πρέπει για να συνοδεύσει τη βόλτα σου, ειδικά το χειμώνα.

Ήρωας #1 Ο Μανώλης

Ο Μανώλης είναι Φυσικός. Κι όχι από αυτούς τους Φυσικούς που τοιχοκολλούν το πτυχίο για αναμνηστικό, καθώς τα βράδια παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα. Μόλις άκουσε για Oneman έσκασε πλατύ χαμόγελο και δήλωσε μεγάλος φαν. Ανταποδίδουμε. Όσο για το μυστικό της επιτυχίας: η ποιότητα, που θα κάνει έναν πελάτη να επιστρέψει.

Η μητρόπολη του σάντουϊτς

Κανονικά: Metropolis Sandwich

Ακόμα ένα new entry στην περιοχή και αποτέλεσμα της επιλογής μας να εξερευνήσουμε τους δρόμους που απλώνονται γύρω από την Ερμού και πίσω από την πλατεία Συντάγματος. Δικαίωση. Βρίσκεται στην οδό Βουλής τους τελευταίους 7 μήνες και σε αυτό θα βρεις φρεσκότατα σάντουϊτς, σαλάτες, γλυκά και χυμούς. Όπως μας ενημέρωσαν τα παιδιά που το τρέχουν, όλα τους τα υλικά προέρχονται από μικρούς Έλληνες και Ιταλούς προμηθευτές. Ανοιχτό από τις 7.30 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ, απευθύνεται σε όσους θέλουν να φάνε κάτι πιο “ψαγμένο” από άλλη-μια-τυρόπιτα. Α, κάνει και delivery.

(Βουλής 11, τηλ. 210-3222122)

Έναν καφέ για την κοπάνα

Κανονικά: Bar Ipitu

Μην σε τρομάζει ο χαρακτηρισμός bar, αφού είναι ανοιχτά από τις 11 το πρωί και εξυπηρετεί όσους εργάζονται στην περιοχή αλλά και τους τυχερούς μαθητές του Πειραματικού σχολείου που βρίσκεται ακριβώς απέναντι. Δεν είναι και λίγο να πηγαίνεις σχολείο σε έναν από τους πιο όμορφους δρόμους της πόλης, στον πεζόδρομο της Ηπίτου, εκεί που η Βουλής συναντάει την Απόλλωνος. Η αρχικά ντροπαλή Χριστίνα ήταν εκεί για να μας υποδεχτεί. Έβαλα όμως μπροστά την Φραντζέσκα και λύθηκε για τα καλά. Πρέπει κάποια στιγμή να ξυριστώ, τρομάζω τον κόσμο.

Ο πεζόδρομος της Ηπίτου πάντως τα βράδια μεταμορφώνεται, καθώς γεμίζει κόσμο και τα μπαρ της περιοχής μένουν ανοιχτά μέχρι αργά το βράδυ. Το πρωί όμως, είναι όλα ήρεμα και ιδανικά για έναν ήσυχο καφέ. Τι να κάνουμε, εμείς πρωί πήγαμε. Φλώροι. Όσο για το Ipitu, έκανε την εμφάνισή του στην περιοχή πριν από 14 μήνες και όλα δείχνουν ότι θα μείνει για καιρό.

(Ηπίτου 4, τηλ. 210-3254575)

Το Περίπτερο

Κανονικά: Αυτό που είναι έξω από τα McDonald’s

Μόλις περάσεις απέναντι από την πλατεία (από το φανάρι ε, γίνεται χαμός από αυτοκίνητα), θα έρθεις αντιμέτωπος με 4 περίπτερα. Προφανώς διαλέξαμε αυτό που βρίσκεται ακριβώς έξω από τα McDonald’s, για να το ανταμείψουμε για την έξοχη επιλογή τοποθεσίας. Δεν μας απογοήτευσε. Σε αυτό θα βρεις από εφημερίδες, περιοδικά, ξένο τύπο, κόμιξ και σταυρόλεξα, μέχρι σουβενίρ και αναμνηστικά μπλουζάκια και καπελάκια για την Αθήνα. Α, έχει και παγωτά.

Άλλα φρούτα

Κανονικά: Οπωροπωλείο “Τα καλύτερα”

Αφήσαμε τη Βουλής και πιάσαμε τον παράλληλό της, τη Νίκης για να ψωνίσουμε τα απαραίτητα. Στη γωνία με την οδό Ξενοφώντος, ξεπρόβαλε το κατάστημα “Τα Καλύτερα”, ένα οπωροπωλείο βγαλμένο από παλιά γειτονιά, λίγα μόλις μέτρα από την πλατεία του Συντάγματος. Στα ράφια του θα βρεις φρέσκα ελληνικά προϊόντα και είδη πρώτης ανάγκης, όπως είναι τα κρουασανάκια που αγόρασε η Φραντζέσκα. Γενικά μου θύμισε το κατάστημα που διατηρούσε ο Χάμπος στο “Εμείς κι Εμείς”, ένα παντοπωλείο γειτονιάς στο οποίο θα βρεις τα πάντα και θα απευθύνεσαι στον ιδιοκτήτη στον ενικό. Ανοιχτό 15 ώρες την ημέρα, όνομα και πράγμα.

(Nίκης 17 και Ξενοφώντος, τηλ. 210-3223531)

Ήρωας #2 Ο κύριος Χρήστος

Ο κύριος Χρήστος είναι ο ιδιοκτήτης που λέγαμε ότι θα του μιλάς στον ενικό. Εμείς πάντως του μιλήσαμε στον πληθυντικό, δεν είμαστε άλλωστε της γειτονιάς. Γεννημένος στα Γιάννενα, ήρθε στην Αθήνα πριν από 40 χρόνια και τα τελευταία 20 χρόνια διατηρεί το οπωροπωλείο. Ήξερε όλους τους πελάτες που μπήκαν με το μικρό τους και χαιρετούσε μέχρι και περαστικούς.

Δήλωσε πάντως προβληματισμένος με την κατάσταση, τονίζοντας πως η κρίση έχει ξεφτιλίσει τα πάντα, ενώ η ευρύτερη περιοχή έχει χαλάσει αφού όλοι πάνε και ανοίγουν καφετέριες. “Αυτό θέλει ο Έλληνας, μια καρέκλα να κάθεται, έναν φραπέ να πίνει κι ένα κινητό να χαζεύει”. Σοφός ο κύριος Χρήστος, μας κέρασε και τα κρουασανάκια.

Ώρα για μαγειρευτά

Κανονικά: Παραδοσιακό Οινομαγειρείο “Ευγενία”

Η Βουλής είναι ο δρόμος μας, τέλος. Πάνω στη Βουλής συναντήσαμε και το Παραδοσιακό Οινομαγειρείο “Ευγενία”, με τα εξαιρετικά φρεσκομαγειρεμένα φαγητά από την ίδια την κυρία Ευγενία και τα μικρά τραπεζάκια έξω. Επειδή δεν μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερες από 3-4 παρέες, πλέον υπάρχει και δεύτερο, λίγο πιο κάτω στην οδό Απόλλωνος, στο 4. Αξίζει να περπατήσεις μερικά μέτρα για τις λιχουδιές του.

(Βουλής 44α, τηλ. 210 3214121)

Ήρωες #3 Ευγενία και Δημήτρης

Ατρόμητο δίδυμο, δεν δίστασαν να ποζάρουν στο φακό χωρίς δεύτερη σκέψη. Διατηρούν το μαγαζί τα τελευταία 26 χρόνια και υπερηφανεύονται ότι διατηρούν τους ίδιους πιστούς πελάτες. Μου έδειξαν μάλιστα και μια εύσωμη κυρία η οποία έτρωγε σε ένα από τα εξωτερικά τραπέζια, σχολιάζοντας “20 χρόνια μας έρχεται, από το φαγητό μας έγινε έτσι”. Ανάμεσα στην σταθερή τους πελατεία και τουρίστες οι οποίες όταν επιστρέφουν στην Ελλάδα περνάνε μια βόλτα από το οινομαγειρείο. Αιώνια πιστός, δεν γίνεται αλλιώς, 20 χρόνια τρως και γίνεσαι χοντρός. Κάπως έτσι. Όσο για την ιδιοκτήτρια, Ευγενέστατη (έπρεπε).

Το X – File

Κανονικά: Το εγκαταλελειμμένο κτίριο στην οδό Νίκης

Φήμες λένε ότι μέσα κατοικούν τα φαντάσματα από τα μουστάκια των Αθηναίων χίπστερς, τα οποία απομακρύνθηκαν βιαίως όταν πέρασε πια η μόδα.

Οι τουρίστες

Κανονικά: Ο Ζίγκφριντ κι ο Τζορτζ

Μας ήρθαν από την Βιέννη (φιλιά σε όσους μας διαβάζουν από την όμορφη Βιέννη) για τουρισμό. Με διαβεβαίωσαν ότι έχουν επισκεφτεί πολλές φορές στο παρελθόν τη χώρα μας. Αν κρίνουμε πάντως από το γεγονός ότι καθόντουσαν στα τραπεζάκια των McDonald’s, μάλλον δεν έχουν μάθει ακόμα τα κατατόπια. Δεν πειράζει, δεν είναι τίποτα να μεταφράσουμε τη στήλη στα αυστριακά.

Bonus: Τα φοιτητικά τα χρόνια δεν τ’ αλλάζω με τίποτα

Κανονικά: Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ

Μια βόλτα στην Ερμού δεν θα μπορούσε να μην συνδυαστεί με επίσκεψη στην ιστορική έδρα του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ, τη θρυλική Καλαμιώτου. Ο Χρήστος, ο Ηλίας, η Ελιάνα κι η αφεντιά μου, είμαστε όλοι περήφανοι απόφοιτοι της σχολής και η επιστροφή μου εκεί ξύπνησε ευχάριστες αναμνήσεις. Νομίζω κιόλας ότι είδα έναν συμφοιτητή από το έτος μου να ψάχνει για σημειώσεις.

Τα 10 σημεία βαθμολόγησης της στάσης:

Φαγητό: 9/10

Καφές: 8/10

Ποτό: 8/10

Πρώτη εικόνα έξω απ’ το σταθμό: 7/10

Χ-Files: 6/10

Το Περίπτερο: 9/10

Male Fun: 7/10

Κόσμος που κάθεται: 8/10

Περαστικοί (ποσοτικά-ποιοτικά): 9/10

Ψώνια: 10/10

Σύνολο: 81/100

Ο Eπίλογος: Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία, τα προγνωστικά επιβεβαιώνονται. Η στάση του Συντάγματος είναι εδώ για να καλύψει όλα τα γούστα. Τόσο τους “εύκολους” και βιαστικούς περαστικούς με τις προφανείς λύσεις που προσφέρει, όσο και τους λίγο πιο μερακλήδες με τις πιο ψαγμένες λύσεις που κρύβονται στους γύρω δρόμους. Κύριες και κύριοι, έχουμε νέο φαβορί για την κορυφή. Έδινε πάντως εξαρχής τη χαμηλότερη απόδοση.