‘Η δύναμη της Διεθνούς Αμνηστίας είναι ο κόσμος της’

Η αξία των μη κυβερνητικών οργανώσεων φαίνεται όταν δεν βρισκόμαστε σε μία έκτακτη συνθήκη, όταν δεν είναι στραμμένα τα φώτα πάνω τους. Η αξία φαίνεται στο καθημερινό ακούραστο έργο υπευθύνων και εθελοντών ώστε τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι αξίες με τις οποίες γεννηθήκαμε, να μην χαθούν στην πολιτική και κοινωνική λήθη. Η Διεθνής Αμνηστία είναι μόνο μία από τις χιλιάδες οργανώσεων. Αλλά είναι εκείνη η οποία κατάφερε με το έργο των εθελοντών της να αναδειχθεί σε κινητήριο μοχλό της προσπάθειας για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε κάθε γωνιά της υφηλίου.

Ο Γιώργος Κοσμόπουλος είναι διευθυντής του Ελληνικού Γραφείου της Διεθνούς Αμνηστίας και ακούσαμε την πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία του στο TEDx AUEB. Με την αρωγή της ομάδας του TEDx AUEB επικοινωνήσαμε με τον κύριο Κοσμόπουλο για μερικές επίκαιρες ερωτήσεις σχετικά με το προσφυγικό και τη δράση της Διεθνούς Αμνηστίας.

Πόση δύναμη έχουν οργανισμοί όπως η Διεθνής Αμνηστία σε καταστάσεις όπως η τωρινή; Μπορούν να δράσουν χωρίς την συμπαράσταση ή την χορηγία των κατά τόπους κυβερνήσεων;

Η ανεξαρτησία και μεθοδικότητα της έρευνάς μας παρέχει την αξιοπιστία μας και τα εκατομμύρια των υποστηρικτών μας παγκοσμίως είναι η μεγάλη μας δύναμη. Έχουμε καταφέρει πολύ σημαντικά πράγματα, όπως την απελευθέρωση κρατουμένων που κανείς δεν θεωρούσε δυνατόν να συμβεί ή την δημιουργία Συνθηκών για τα δικαιώματα που φάνταζαν απίθανο να υπογραφούν. Στη συγκεκριμένη συγκυρία εστιάζουμε στην πολιτική πίεση προς την Ευρωπαϊκή ηγεσία ώστε το προσφυγικό ζήτημα να αντιμετωπιστεί με ανθρωπιά, συντονισμένα και συλλογικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση και πιστεύουμε ότι με τη βοήθεια των υποστηρικτών μας και συνολικά των πολιτών της Ευρώπης θα συμβάλλουμε αποφασιστικά προς αυτή την κατεύθυνση. Στην ιστοσελίδα της Διεθνούς Αμνηστίας μπορούν όλοι να συνυπογράψουν το κάλεσμα –έκκληση, που έχει τη μορφή επείγουσας δράσης, προς την ΕΕ. Να σημειώσουμε επίσης ότι δεν λαμβάνουμε χρήματα από κυβερνήσεις, την ΕΕ ή τον ΟΗΕ για τις εκστρατείες μας και την έρευνά μας, ενώ βασιζόμαστε κυρίως στην οικονομική στήριξη των μελών και των υποστηρικτών μας. Τα 50 και πλέον χρόνια ιστορίας μας δείχνει ότι αυτό είναι δυνατό.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο το οποίο αντιμετωπίζετε στην καθημερινότητά σας, ως προς την επίτευξη των στόχων και των σκοπών της Διεθνούς Αμνηστίας στη χώρα μας;

Πολλές φορές μέσα στις πολύ δύσκολες οικονομικές συνθήκες στη χώρα ο κόσμος είναι απορροφημένος από τα δικά του προβλήματα, ενώ και κάποιες άλλες «κραυγές» που ακούγονται δεν βοηθούν για έναν ισορροπημένο διάλογο. Παρόλα αυτά, σιγά σιγά νομίζω ότι ο κόσμος αντιλαμβάνεται την αξία των δικαιωμάτων για ακόμα μια φορά.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μία σχετική αύξηση τω εθελοντών αν δεν κάνω λάθος. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι στρέφονται σε όλες τις οργανώσεις. Ο δικός σας σκοπός βρίσκει απήχηση στον κόσμο της χώρας;

Η οργάνωση μας μετρά πάνω από 40 χρόνια ζωής στην Ελλάδα και μάλιστα δημιουργήθηκε από πολιτικούς κρατούμενους και βασανισθέντες κατά την διάρκεια της δικτατορίας στην Ελλάδα. Αναγνωρίζοντας την βοήθεια που δέχτηκαν από την οργάνωση αλλά και την συνολική της συνδρομή στο να μάθει η διεθνής κοινή γνώμη τι ακριβώς συνέβαινε στην Ελλάδα,  κάποιοι εξ αυτών δημιούργησαν τη Διεθνή Αμνηστία στην Ελλάδα. Έχουμε βαθιές ρίζες λοιπόν και τις επεκτείνουμε από τότε με ομάδες και εθελοντές σε όλη την Ελλάδα , σε πανεπιστήμια κτλ. Φυσικά αυτή η ανάπτυξη έχει τα πάνω και τα κάτω της αλλά συνολικά πιστεύουμε ότι έχουμε καταφέρει να αποτελέσουμε σημαντικό σημείο αναφοράς όλων εκείνων που εθελοντικά προσφέρουν στη προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η άνοδος της Άκροδεξιάς αποτελεί αναμφίβολα ένα πλήγμα στην προσπάθεια για μία χώρα που θα σέβεται τα δικαιώματα μεταναστών, προσφύγων και εν τέλει κάθε ενός που κατοικεί προσωρινά ή μόνιμα τη χώρα. Σας τρομάζει μία εποχή που δεν θα έχετε συμμάχους στην κοινωνία;

Αν μιλάμε για μια εποχή όπου το μήνυμά μας, το μήνυμα του σεβασμού της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων όλων θα είναι απομονωμένο στην κοινωνία, ναι αυτό πρέπει να μας τρομάζει όλους. Όντως υπάρχουν σήμερα αρνητικά φαινόμενα στην Ελλάδα αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όμως υπάρχουν και τα άλλα φαινόμενα, αυτά της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς ακόμα και στις πιο δύσκολες εποχές για μια χώρα που βρίσκεται σε βαθιά οικονομική κρίση. Αυτά τα φαινόμενα είναι οδηγός και έμπνευσή μας και για αυτό παραμένουμε αισιόδοξοι αλλά και πάντα σε επιφυλακή.

Ο πρωθυπουργός της χώρας παραδέχτηκε ότι δεν ήμασταν έτοιμοι για τέτοια εισροή προσφύγων. Έχουμε κάνει βήματα από το καλοκαίρι; Κι αν ναι, ποιοι τα έκαναν αυτά τα βήματα για εμάς;

Έχουν γίνει κάποια βήματα σε οργανωτικό επίπεδο αλλά θα φανεί στη πράξη αν είναι αρκετά, δεν σας κρύβω ότι ανησυχούμε. Προς το παρόν είναι η μεγάλη γενναιοδωρία των Ελλήνων πολτών, των ΜΚΟ αλλά και αυτών που συνδράμουν από το εξωτερικό που προσπαθούν να κρατήσουν τους προσφυγές σε αξιοπρεπείς συνθήκες. Η πραγματική λύση είναι όμως Ευρωπαϊκή και από αυτή τη μεριά δεν έχουν γίνει αρκετά ακόμα

Τι σας δίνει δύναμη για την δική σας προσπάθεια; Τι σας ωθεί καθημερινά;

Το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να κάνει κάτι και να βοηθήσει έναν συνάνθρωπο σε μια ώρα ανάγκης είναι κινητήρια δύναμή μου. Για παράδειγμα συναντώ πολύ συχνά ανθρώπους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα πάντα σε μια στιγμή και να γίνουν πρόσφυγες. Εγκατέλειψαν τα πάντα και πολύ συχνά σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να ήμουν εγώ στη θέση τους, για αυτό λοιπόν δεν μπορώ να τους εγκαταλείψω. Και ξέρετε μερικές φορές ένα χαμόγελο από τη μεριάς τους είναι αρκετό, δεν χρειάζονται και πολλά.