Η φάση είναι εκλογές

Για σένα που είσαι αναποφάσιστος, για σένα που φαντασιώνεσαι την αποχή όπως μια ηλιόλουστη μέρα του Μάρτη, για σένα που είσαι μια βουνό, μια θάλασσα, μια δεξιά, μια αριστερά. Για σένα βρε κάθομαι και σκοτώνομαι και γράφω τούτο το πόνημα. Έκανα έρευνα, συναντήσεις με σημαίνοντα πρόσωπα, ρεπορτάζ εις βάθος. Και ιδού τ’ αποτελέσματα. Νομίζω, μετά απ’ αυτό, θα χώσει ο ταξίαρχος τιμητική άδεια με τα όλα της. Καταρχάς, είμαι η μόνη που κατάφερα να συμφιλιώσω τον Αντώνη και τον Αλέξη. Σε debate μπορεί να μην τους είδες, αλλά για χάρη μου τα παιδιά τόλμησαν να ποζάρουν από κοινού στο φακό του Θοδωρή Μάρκου με χαλαρή διάθεση, καταγοητευμένοι από το χαμόγελό μου.

Και το ταξίδι ξεκινά

Να σας πω την αλήθεια, ο Αντώνης είναι πολύ ευγενικό παιδί, ένας σωστός ιππότης. Μόλις, με είδε αμέσως έπεσε στα πόδια μου και ξεκίνησε τα χειροφιλήματα. Εκτός κι αν ήταν η ώρα του για σεξ και είχε άλλα βάλει με νου του. Απαπα.

Μόλις τον είδα, έτρεξα στην αγκαλιά του και του είπα “Τι τη θέλεις τη Ραχήλ; Βάλε εμένα στα ψηφοδέλτια να πάρουμε αυτοδυναμία.” Ανένδοτος.

Αφού δεν βρήκα άκρη με τα παιδιά, αποφάσισα να συναντήσω τον Βαγγέλη. Τον κάλεσα, λοιπόν, σε επίσημο δείπνο. Πρώτη φορά δεν άγγιξε το φαΐ του. Δυστυχώς, στο διπλανό τραπέζι καθόταν ο ΓΑΠ με την παρέα του.

Ο Γιώργακης δεν έδωσε σημασία. Και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τη βραδιά τα δυο μας. Σε αρίστη φυσική κατάσταση, το απόλυτο συνώνυμο της μόδας, δεν παρέλειψε να διεξάγει ένα μίνι δημοψήφισμα για το καλύτερο κοκτέιλ της βραδιάς.

Στα 3 μέτρα πιάνω με την άκρη του ματιού μου τον Σταύρο. Κάνω ότι δεν δίνω σημασία, αλλά με ύφος Orson Welles με πλησιάζει και μου λέει “Να το πάρει το ποτάμι; Εγώ θα είμαι ο τρίτος άνθρωπος στη ζωή σου.”

Που να ‘ξέρε ότι έχω μανία με τους ροκ σταρς. Μόλις είδα τον Δημήτρη, άρχισα να του παίζω μπαλαλάικα. “Να βγούμε έξω” μου λέει. Τρελάθηκα απ’ τη χαρά μου. “Και που θα πάμε σύντροφε” τον ρωτώ. “Έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που αλλού;”

Καταρρακωμένη, πήγα να προσεγγίσω τον Κάμμενο. Ένα σουβλάκι κοτόπουλο με αλάδωτη πίτα χωρίς γλουτένη, του λέω. “Τζένη, τελείωνε. Ξεκόλλα. Η δίαιτα δεν σου ταιριάζει. Κάτσε να πιάσουμε το 3% και θα σε κερνάω 3 σουβλάκια κάθε βράδυ”

Ευχάριστο διάλειμμα για 5×5 με τους κολλητούς.

Είπαμε κυρ Φώτη να πάτε με τους Πράσινους, όχι ν’ ανοίξετε ολόκληρο ανθοπωλείο. Μου μυρίζει, πάντως, ηρωική έξοδος από τη Βουλή. Δεν το ψήνετε για προεδρικό μέγαρο;

Τώρα θα σας αποκαλύψω κάτι συγκλονιστικό. Τον έρωτά μου για τον Γιώργο τον Καρατζαφέρη. Τον ακολουθώ παντού και πάντα. Εδώ μας βλέπετε με την Ελευθερία στην προεκλογική του εκστρατεία στη Βαλύρα Μεσσηνίας.

Αποστόλη, αδερφέ μου

γιατί πίνεις βρε καλέ μου;

Το ρουφάς σαν νεροφίδα,

γύρνα πίσω στη Στυλίδα.

Και για το τέλος ο ένας και μοναδικός, ο πρόεδρος της καρδιάς μας, ο Βασίλης ο Λεβέντης. Καμαρώστε τον. Εγώ,απλώς, κάθομαι στο βάθος και παίρνω μαθήματα ζωής.

Δεν υπάρχει ελπίδα

Γι’ αυτό πήρα την κατάσταση στα χέρια μου. Έφτιαξα το δικό μου κόμμα και ησύχασα. Και το όνομα αυτού “ΚΟ.Μ.Α.Τ.Ο.Σ.”. Σύνθημα μας ένα “Η Ελλάδα ορφανή, δίχως Τζένη στη Βουλή”. Πρόεδρος, ιδρυτικός μέλος και μοναδική υποψήφια: Τζένη Μελιτά. Νομίζω θα πετύχω. Ζω μεγάλες στιγμές. Το ψυχιατρείο είναι μόνο η αρχή. Ιδού και η προεκλογική μου καμπάνια:

Και για το τέλος… Ο Δεκάλογος του καλού ψηφοφόρου.

1. Ενδύσου πρόχειρα και βγάλε το κραγιόν.

Η ενδυματολογική σου επιλογή κατά τη διαδικασία της ψηφοφορίας είναι πάρα πολύ σημαντική και λέει πολλά για το ποιόν σου και τις πολιτικές σου πεποιθήσεις. Γι’ αυτό, συνιστώ ιδιαίτερη προσοχή, επιμέλεια και απλότητα. Δες το παρακάτω βίντεο για να πάρεις ιδέες.

2. Ήγγικεν η ώρα της κρίσεως.

Η καλύτερη ώρα για να πας να ψηφίσεις είναι παραδοσιακά το μεσημέρι. Δεν θες να πας το χάραμα μετά το ξενύχτι μαζί με τους ηλικιωμένους. Δεν θες να πετύχεις τις μαμάδες που χώνουν μες το παραβάν τα ανήλικα για να τους μυήσουν από νωρίς στη “γιορτή της δημοκρατίας”. Δεν θες να στηθείς σε ουρές. Άκου με, λοιπόν.

3. Παρακαλείσθε, όπως έχετε μαζί σας τα απολύτως απαραίτητα.

Ταυτότητα και στυλό για ευνόητους λόγους. Φρούτο ή άλλο σνακ, αν είσαι στους αναποφάσιστους και σκοπεύεις να περάσεις ώρα στο παραβάν. Μια αλλαξιά βρακί και προφυλακτικό για τυχόν έκτακτα περιστατικά. Αλκοόλ για τη φάση. Και ρουζ για πάντα ροδαλό μάγουλο την ώρα που θα βγάζεις την απαραίτητη selfie στο εκλογικό τμήμα.

4. Ου κωλυσιεργήσεις στο παραβάν.

Φιλική συμβουλή. Μην περιμένεις να αποφασίσεις ποιο κόμμα και κυρίως ποιους υποψηφίους θα σταυρώσεις την ώρα που θα κλειστείς στο παραβάν. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πάρεις μια βιαστική απόφαση, για να μην πω λανθασμένη. Οπότε μια μικρή προεργασία από το σπίτι δεν έβλαψε ποτέ κανέναν και, κυρίως, εμένα που σε περιμένω να τελειώσεις για να μπω να ψηφίσω. Έλεος.

5. Τίμα τα αχρησιμοποίητα ψηφοδέλτια.

Αν είσαι και συ από τους κολλημένους, όπως εγώ, που παίρνουν τα αχρησιμοποίητα ψηφοδέλτια σπίτι τους, παρακάτω θα βρεις έξυπνες ιδέες του πως να τα χρησιμοποιήσεις.

6. Αγάπα το μανούλι της εφορευτικής επιτροπής.

Μην μου πεις ότι δεν σου έχει τύχει να πετύχεις μανουλομάνουλο καθήμενο στο θρανιάκι της εφορευτικής επιτροπής. Σε αυτή την περίπτωση, κάνουμε τους ευγενικούς και τους χιουμορίστες και, εφόσον δούμε ψήγμα ανταπόκρισης, αφήνουμε με διακριτικότητα το τηλέφωνο μας. Κι αν σου κάτσει;

7. Σεβάσου την τρίτη ηλικία

Τι κάνεις με τους παππούδες και τις γιαγιάδες που είναι κολλημένοι στο παρελθόν και θέλουν διακαώς να πάνε να ψηφίσουν; Τους κλειδώνεις στο σπίτι, που είπε κι ο Καμμένος, ή κάνεις την καρδιά σου πέτρα και τους βοηθάς να πάνε στο εκλογικό τμήμα;

8.  Η πολυφωνία δεν είναι αμαρτία.

Από τους μαραθωνίους στα τηλεοπτικά πλατό μέχρι τα πικρόχολα σχόλια του twitter και από τις διαρροές των exit polls στα blogs μέχρι τα συνεχή sms με φίλους- κομματόσκυλα, δεν υπάρχει καλύτερη μέρα (άντε και κανένας τελικός ChL) για να καείς με τους κολλητούς στο σπίτι.

9. Μετανοείτε;

Έστω ότι το κόμμα που ψήφισες χάνει ή δεν μπαίνει καν στη βουλή, τι κάνεις; Ιδού η πολιτισμένη αντιμετώπιση της κατάστασης.

10. Ευλόγησον την ώρα και τη στιγμή της νίκης.

Συγχαρητήρια! Καλή πρόοδο! Τα κατάφερες υπέροχα! Εύχομαι να δεις τη χώρα, όπως ποθείς!

ΥΓ του ανένδοτου Θοδωρή Μάρκου: Είχα σκοπό να ψηφίσω συναισθηματικά αλλά δεν ικανοποιήθηκα από την απουσία πολιτικής τοποθέτησης του ΚΟ.Μ.Α.Τ.Ο.Σ. όσον αφορά το μπέηκον. Πως μπορείς να αγκαλιάσεις ένα κόμμα όταν αυτό αρνείται να αγκαλιάσει το βασικότερο συστατικό της ευεξίας;