Ένα χρόνο μετά το θάνατο του Κώστα Βουτσά, το Oneman τον θυμάται με μερικές σκέψεις γεμάτες από γλυκιά μελαγχολία, αλλά και με την υπόσχεση ότι το όνομά του θα λάμπει για πάντα στη μαρκίζα της καρδιάς μας.
Με τις μνήμες της επταετίας ακόμη νωπές, μια νέα χούντα προσπάθησε να ανατρέψει τη δημοκρατική κυβέρνηση Καραμανλή, τον Φεβρουάριο του 1975. Τελικά, πιάστηκε (κυριολεκτικά) στον ύπνο.
Στη «μη λογοκριμένη εγκυκλοπαίδεια για τη ζωή, το μπάσκετ και ό,τι άλλο υπάρχει μεταξύ αυτών», ο βετεράνος NBAερ εξηγεί γιατί οι προ 20ετιας σταρ δε θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις σημερινές απαιτήσεις.
Η θρυλική ρεμπέτική κομπανία «Τετράς η Ξακουστή του Πειραιώς» είχε τον Μάρκο Βαμβακάρη στο μπουζούκι κι έναν άγριο θάνατο από ηρωίνη.
Μερικά στιγμιότυπα μίας θρυλικής καριέρας ενός ηθοποιού που ήθελε να πεθάνει πάνω στο σανίδι.
Θυμόμαστε μερικές από τις κορυφαίες στιγμές πολιτικής σάτιρας της ιδιότυπης περσόνας που άφησε το δικό της στίγμα στα ελληνικά media.
Αιμίλιος Χειλάκης, Χρήστος Λούλης, Γιώργος Χρυσοστόμου, Κόρα Καρβούνη, Δημήτρης Καραντζάς, Μιχάλης Οικονόμου σχολιάζουν στο Oneman τον αναβρασμό που έχει προκληθεί στον καλλιτεχνικό κόσμο μετά τη δημοσιοποίηση περιστατικών βίας.
Τι είναι αυτό που έκανε τον Kobe Bryant τόσο ξεχωριστό για το NBA; Ζητήσαμε τη γνώμη τριών εκ των σημαντικότερων μπασκετικών podcast της Ελλάδας.
Τα χρόνια της θητείας του έφτασαν στο τέλος τους και τα «τιμούμε» με ένα συνονθύλευμα των πιο εκκεντρικών στιγμών του.
Αυγή της νέας δεκαετίας και χρονιά μιας πανδημίας. Αυτά είναι τα 20 πράγματα που ξεχώρισαν μέσα στο 2020.
Η νέα τουρκική σειρά του Netflix μέσα από σπονδυλωτές ιστορίες αφηγείται την τραγωδία του να ζεις στη διχασμένη, φοβισμένη, κυνική Τουρκία του 2020.
Ποιος και πότε το συνέθεσε και γιατί σήμερα ανήκει στον λαό.
Παγκόσμιο Κύπελλο 1994: ο Ντιέγκο Μαραντόνα χαρίζει μια μαγική ποδοσφαιρική παράσταση στην Εθνική Ελλάδος και σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ο Σάββας Κωφίδης θυμάται.
Οι δημοσιογράφοι του Oneman αποχαιρετάνε τον Ντιέγκο Μαραντόνα καταθέτοντας τη δική τους ξεχωριστή ανάμνηση που κρατάνε από αυτόν.
Ο Μαραντόνα και ο Πελέ δεν έπαιξαν ποτέ την ίδια χρονική περίοδο κι όμως η μεταξύ τους κόντρα κράτησε χρόνια, σαν μια μαύρη κωμωδία, χωρίς τέλος.
