‘Rocky V’: Street Fighter

Εκείνο όπου ο Ρόκι Μπαλμπόα χάνει την περιουσία του και αγνοεί τον γιο του επειδή προπονεί τον Τόμι Γκαν.

Ωχ, πρέπει να το κάνουμε αυτό; Είναι στο συμβόλαιό μου; Όταν λέγαμε να γράψουμε κείμενα για κάθε ταινία της σειράς έπρεπε να έχω κανονίσει ρεπό στο “Rocky V”. Σε μια σειρά ταινιών που μπορεί να παραδίδει ταινιάρες τόσο όταν επιχειρεί καλλιτεχνικό σινεμά όσο κι όταν επιχειρεί b-trash, η μόνη αληθινά κακή ταινία είναι νομίζω αυτή. Αποτυγχάνει στα πάντα, σε ό,τι προσπαθεί να κάνει.

Το φιλμ ξεκινά με τον Ρόκι να μαθαίνει πως έχει μόνιμη εγκεφαλική βλάβη από τα χτυπήματα του Ντράγκο, κάτι που δεν οδηγεί σε τίποτα. Δεν εννοώ στις μετέπειτα ταινίες, αλλά ούτε καν σε ετούτη. Απλά το μαθαίνουμε, ξενερώνουμε τη ζωή μας, και μετά πάμε γι’άλλα. ΟΚ. Ο Ρόκι γυρνά έχοντας σώσει την Αμερική και τον κόσμο από τους κακούς κομμουνιστές και στο αεροδρόμιο οι τρεις μαζεμένοι ρεπόρτερ (τι, το λεωφορείο με τους extras έχασε το δρόμο για το στούντιο;) του τα χώνουν επειδή δε τους λέει τι θα κάνει, ενώ ένας ενοχλητικός promoter απλά περνοδιαβαίνει λες είμαστε σε κανά προαύλιο με τα φιλαράκια μας.

Κάθε ταινία της σειράς κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες να βάλει τον Ρόκι στη θέση του αουτσάιντερ επειδή φυσικά αυτό είναι το όλο point, αλλά υπάρχουν τρόποι έντεχνοι να το κάνεις αυτό (η πρώτη ταινία), υπάρχουν ενδιαφέροντες (η τρίτη ταινία), υπάρχουν προφανώς τρομερά διασκεδαστικοί (η τέταρτη), αλλά εδώ είναι απλά κωμικά άτσαλη η κατάσταση. Και εγκεφαλική βλάβη και από το πουθενά τεταμένο κλίμα, και επειδή αυτά δεν αρκούσαν, ο Ρόκι χάνει από το πουθενά όλη του την περιουσία και γυρνάει στα παλιά, στην παλιά του γειτονιά. Πάει μια βόλτα στα παλιά, στη Νίκαια στην Κοκκινιά, θα πιει κρασί και θα μεθύσει, στον Πειραιά θα ξενυχτήσει. Ή στην Φιλαδέλφεια τελοσπάντων, το ίδιο είναι.

Το καταλαβαίνω. Η σειρά είχε πρακτικά φτάσει στο διάστημα, είχε γίνει καρτούν, κι ο Σταλόνε ήθελε να κλείσει το μύθο κάνοντας ξανά τον Ρόκι άνθρωπο. Έχει ενδιαφέρουσες ιδέες: Ο γιος του, που εδώ παίζει ο πραγματικός γιος του, Σέιτζ, που δυστυχώς χρόνια αργότερα πέθανε, νιώθει παραμελημένος από έναν πατέρα που ψάχνει απεγνωσμένα συνεχιστή. Ο πυγμάχος του τον προδίδει για τη λάμψη και τα λεφτά και το σταριλίκι. Η τελική μάχη μεταφέρεται έξω, στο δρόμο, στην ‘αλήθεια’. Ο Μίκι εμμφανίζεται σαν φάντασμα, σαν συνείδηση, για να κλείσει έναν κύκλο κληρονομιάς. (Αυτό λειτουργεί ωραία.) Ο Σλάι έφερε πίσω στο franchise τον Τζον Αβίλντσεν, σκηνοθέτη της πρώτης ταινίας, κάτι που στα χαρτιά είναι μια επίσης καλή ιδέα. Ο σκοπός ήταν γενικώς ένας: Επιστρέφουμε στην καρδιά της ιστορίας, και βάζουμε ένα τέλος. Στο αρχικό σενάριο ο Ρόκι πεθαίνει στη μάχη του δρόμου.

Ευτυχώς ο Σταλόνε άλλαξε τελευταία στιγμή γνώμη και κράτησε τον ήρωά του ζωντανό, επειδή όλα αυτά που ήθελε να κάνει με το “Rocky V” τα πέτυχαν από κοινού το “Rocky Balboa” και το “Creed”. Αυτή η ταινία έχει έντιμες σκέψεις και ιδέες αλλά στην πράξη σκαλώνει παντού.

Ο μεγάλος αγώνας

Είναι αυτός που δίνει ο Τόμι Γκαν, κερδίζει τον τίτλο, και ξεχνά να ευχαριστήσει τον Ρόκι, περίπου όπως ο Σταλόνε φέτος στις Χρυσές Σφαίρες χοχο

Όχι, ΟΚ, είναι φυσικά το ξύλο με τον Τόμι στο τέλος, στους #δρόμους. Ο Ρόκι λέει επανειλημμένως όχι σε κάθε πρόκληση για αγώνα στο ρινγκ, αλλά υπερασπίζεται την τιμή του απέναντι στον νεαρό κακομαθημένο douchebag αφήνοντάς τον ξάπλα εκεί δίπλα σε κάτι σύρματα και αποχωρώντας με τον γιο του όλα οκ. Ενδιαφέρουσα αποχώρηση ο street fight, από τα θετικά της ταινίας πιστεύω.

Το σχόλιο του Στέφανου Τριαντάφυλλου για τους πρωταθλητές του ΝΒΑ

1990, Pistons (4-1 τους Trail Blazers)

“Καλώς τα “κακά παιδιά”. Οι Pistons κάνουν bullying στους Blazers, αφού προηγουμένως είχαν παραδώσει ένα καλό μάθημα στους Bulls του Jordan. Το “back-to-back” του Detroit των Thomas, Dumars, Rodman και Laimbeer, το σκληρό τους παιχνίδια και οι “Jordan Rules” του Chuck Daly μπορεί να μεταφραστεί και ως “ο παλιός είναι αλλιώς” if you know what I mean.”

Ο μη-Ρόκι MVP της ταινίας

Το γυαλί του Ρόκι στη συνέντευξη τύπου μετά την κατάκτηση της Σοβιετικής Ένωσης.

Η μέρα σε αθλητικά νέα της Φιλαδέλφεια

Ασταμάτητη πλέον η Φιλαδελφειάρα. Στο NFL αυτή την αγωνιστική κέρδισαν επιτέλους, τους Falcons βέβαια οπότε δε μετράει και τόσο, αλλά μια νίκη είναι μια νίκη. 24-23 μέσα στην Ατλάντα, με ντεμαράζ 17 πόντων στην 4η περίοδο. Είναι μην τον ξυπνήσεις τον Ράνταλ Κάνινγκχαμ. Στο ΝΒΑ, στις 16 Νοεμβρίου του 1990 οι 76ers κέρδισαν 115-102 τους Bullets στην παράταση, με τον Μπάρκλεϊ να παίζει μόνος του γενικά.

Τι κάνει η Άντριαν

Είναι όλο και πιο τσαντισμένη από αυτή τη φάση που περνάει ο Ρόκι που ασχολείται όλη την ώρα με τον Τόμι Douche αγνοώντας τον γιο του. Σε κάποια φάση του τα λέει κι ένα χεράκι.

Ο άλλος ρόλος του Σταλόνε

Tango & Cash! Ομολογώ ότι το σκέφτηκα εν μέρει λόγω μαλλιού Τόμι Γκαν αλλά κυρίως επειδή είχε περισσέψει και δε μου χώραγε αλλού.

Μια τυχαία λίστα: Οι 7 καλύτερες ταινίες από videogames

7. Need for Speed

6. DOA: Dead Or Alive

5. Silent Hill

4. Ace Attorney

3. Mortal Kombat

2. Wreck-It Ralph (δε με νοιάζει, το μετράω)

1. Resident Evil (1, 4, και κυρίως το 5)

Rocky legacy

Η κληρονομιά της ταινίας επανέρχεται κατά κύριο λόγο κάθε φορά που ο Σταλόνε λέει ότι φοβόταν να κάνει το “Creed” επειδή τουλάχιστον με το “Rocky Balboa” το ‘έκανε σωστά’. Το κλείσιμο του μύθου εννοεί. Γενικότερα: Αν κάποιος ξαναμπεί στο ρινγκ 15 χρόνια μετά απλώς και μόνο επειδή τον τρώει μέσα του ότι δεν τα είχε καταφέρει καλά στην προσγείωση, αυτό κάτι σημαίνει.