Σε ποιον πλανήτη θα μετακόμιζες;

Το AXE Apollo μας υποσχέθηκε ότι μας μαζέψει, θα μας σουλουπώσει, θα μας κάνει αστροναύτες στην Axe Apollo Star Academy και θα μας πάει στο διάστημα. Οπότε είπαμε να τους δώσουμε μερικές ιδέες για την επόμενη φορά που θα πάρουν μια ανάλογη πρωτοβουλία. Από την κοντινή Σελήνη στον μαθουσάλα του σύμπαντος, το Μαθουσάλα.

Προσκυνώντας τον θεό Ήλιο στον Ερμή ο Πάνος Κοκκίνης

Ο Άρης είναι de facto ο πρώτος πλανήτης που θα καταφύγουμε ως είδος όταν η ζωή στην Γη γίνει (παραπάνω) αβάσταχτη. Και αύτο είναι ένα ‘μποτιλιάρισμα’ ανθρωπότητας που δεν θέλω να βιώσω. Ο Γανυμήδης, από την άλλη, μοιάζει ιδανικός. Όχι μόνο είναι ο μεγαλύτερος δορυφόρος του ηλιακού μας συστήματος, αλλά είναι και ο μόνος που διαθέτει δικό του μαγνητικό πεδίο και υπόγειο ωκεανό. Με άλλα λόγια, είναι κομπλέ.

Όμως εγώ συνεχίζω να έχω μια παράλογη αδυναμία στον μικρό, ‘ηλιόλουστο’ (σ.σ. είναι ο πιο κοντινός πλανήτης στον ήλιο) και χιλιοταλαιπωρημένο (σ.σ. η επιφάνειά του είναι γεμάτη κρατήρες) Ερμή.

Συγκεκριμένα από τότε που διάβασα το 2312 του Kim Stanley Robinson με φαντάζομαι να φοράω την στολή μου και να κόβω βόλτες στην επιφάνειά του (σ.σ. εκεί όπου θα ζυγίζω περίπου 1/3 των κιλών μου) μέσα σε μια μόνιμη, φαντασμαγορική ανατολή του ήλιου που δεσπόζει πάντα στον ορίζοντα. Φτιάχνοντας γλυπτά από πέτρες προς τιμήν του. Ενώ, όταν κουράζομαι, θα επιστρέφω στον Terminator, την πόλη που κυλάει πάνω σε ράγες προκειμένου να είναι πάντοτε μακριά από την δολοφονική απευθείας ματιά του.

Στην Ιώ θα φύγω να χαθώ λέει ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Όχι ότι ονειρευόμουν από μικρός να πάω εκεί. Βασικά η εξερεύνηση το διαστήματος δεν ήταν ποτέ στα ενδιαφέροντά μου. Αλλά από τα λίγα που διαβάζω, η Ιώ είναι ο ιδανικός πλανήτης για να τα περάσεις καλά. Έστω για λίγο καιρό. Βασικά η Ιώ είναι ένα από τα φεγγάρια του πλανήτη Δία. Και το τέταρτο μεγαλύτερο φεγγάρι στο ηλιακό μας σύστημα #natalemeauta. Είναι όμως ένας πάρα πολύ ενδιαφέρον πλανήτης καθώς έχει πάρα πολλά ηφαίστεια με ενεργή δραστηριότητα. Δεν βαριέσαι ποτέ ρε φίλε. Και μην βιαστείς να πεις ότι θα σε κάψει η λαβα. Υπάρχει μία λεία πλευρά στον πλανήτη που δεν έχει ούτε ένα ηφαίστειο. Εκεί θα στήσουμε τον μικρό μας οικισμό. Και θα πάρουμε κάποια από τα κομμάτια πάγου να τα λιώσουμε να φτιάξουμε μια θάλασσα να βουτάμε. Όλα εγώ;

ps: Λόγω της πολυχρωμίας της επιφάνειάς της, οι επιστήμονες παρομοιάζουν την Ιώ με πίτσα. Αλλά δεν το είπα γιατί θα μου έλεγαν ότι μιλάω πάλι για φαγητό.

Στην Αφροδίτη για έρωτες ο Μάνος Μίχαλος

Δεν ξέρω πού πήγε και βρήκε την Ιώ ο Χατζηιωάννου, ούτε για ποιο λόγο θέλει να ρισκάρει ο Κοκκίνης να εκραγεί πρώτος, όταν ο Ήλιος τα τινάξει (ο Ερμής θα είναι ο πρώτος πλανήτης που θα καταστραφεί σε αυτή την περίπτωση) και γενικά, δεν ξέρω πού να πάω και σε ποιο διαστημόπλοιο να μπω. Θα εμπιστευώ το ζωδιακό κύκλο και την αστρική σχέση του ζωδίου μου (Ζυγός) με την Αφροδίτη, η οποία μάλιστα βρίσκεται πιο κοντά στη Γη από κάθε άλλο πλανήτη, οπότε θα μπορώ να πεταχτώ για ένα καφέ στη Γλυφάδα, αν μου τη βαρέσει.

Από εκεί και πέρα, δεν με πολυνοιάζει τι ατμόσφαιρα επικρατεί, θερμοκρασίες και λοιπά, αφού όπως τα έκανε ο Θεός ή το Big Bang όπου και να πας σαν την Ελλάδα και τη Γη, δεν θα βρεις. Άρα, μόνο και μόνο επειδή το “Πάμε Venus;”, μου θυμίζει το “Πάμε Venue;” και το ότι η Αφροδίτη, λέει η εγκυκλοπαίδεια, δεν έχει δακτυλίους είναι μια εξαιρετική επιλογή. Μην τυχόν και σας δω στο ίδιο διαστημόπλοιο, να πάτε στην Ιώ ή και στην Ίο, δεν με νοιάζει. Άστε, που είναι η θεά και ο πλανήτης του έρωτα και όπως λέει και το τραγούδι “η νύχτα θέλει έρωτα”. Και η νύχτα στο διάστημα είναι ατελείωτη…

Στον Κρόνο ο Μάνος Χωριανόπουλος

Όλα είναι ατμός, που έλεγε και ο αείμνηστος Θανάσης Βέγγος ως Θρασύβουλας(” Όλα ειν’ ατμός, εκτός από τον έρωτα. Διότι ο έρωτας εισερχόμενος από την πόρτα, ο χάρος φεύγει απ’ το παράθυρο. Μόνον ο έρωτας είναι αθάνατος”).

Οπότε στην ακραία περίπτωση της μετακόμισης σε άλλο πλανήτη θα πήγαινα στον Κρόνο, με τη ρευστή δομή και τις τεράστιες μάζες αερίων.

Από μικρός μου έκανε εντύπωση, που δεν ήταν μια απλή μπάλα, αλλά μια μπάλα με δαχτυλίδια γύρω γύρω, ωστόσο ψάχνοντας περισσότερα στοιχεία γι’ αυτόν το ενδιαφέρον μου μεγάλωσε ακόμα περισσότερο.

Ο Κρόνος λοιπόν, εκτός από το ότι έχει ισχυρούς ανέμους 1800χλμ την ώρα, ώστε να απογειώνεται το διαστημόπλοιο σε περίπτωση βλάβης, έχει και ηλεκτρικό ρεύμα, που βρίσκεται στο μεταλλικό υδρογόνο, που περιβάλλει τον πυρήνα. Αυτό σημαίνει ότι έχεις ενέργεια να μαγειρέψεις κάτι ή να δεις Champions League σε περίπτωση που φτάσεις Τρίτη ή Τετάρτη. Τέλος, έχει και πολλά αξιοθέατα, να μη βαριέσαι. Με 62 δορυφόρους γύρω γύρω με πρώτο και καλύτερο τον Τιτάνα, αν γουστάρεις άλλες παραστάσεις, από δορυφόρο σε δορυφόρο θα πετάς.

Πρώτη επιλογή ο Κρόνος, απλά θα πρέπει να έχεις και ομπρέλα μαζί σου. Κάθε 30 χρόνια τον χτυπάει μια τεράστια καταιγίδα, που καλύπτει μεγάλο μέρος της επιφάνειάς του. Ένα ταξίδι είπαμε να κάνουμε, μη γίνουμε και μούσκεμα.

Στον (έβδομο) Ουρανό ο Ηλίας Αναστασιάδης

Συναρπαστικά (περίπου) τα στατιστικά του τρίτου μεγαλύτερου πλανήτη στο ηλιακό σύστημα, φοβερό (όντως) αυτό το τιρκουάζ χρώμα και φαντεζί οι  γκριζοτιρκουάζ δακτύλιοι, αλλά δεν ξέρω αν βλέπετε κι εσείς τη σημαντικότητα αυτού του πλανήτη και την αναγκαιότητα να μετακομίσουμε εκεί. Και επειδή δεν τη βλέπετε, σας τη δείχνω.

Το θέμα είναι καρμικό. Η σύμπτωση δεν είναι σύμπτωση και η κατάσταση φεύγει από τα χέρια του συμβατικού ανθρώπου. Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ Ο ΕΒΔΟΜΟΣ ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ.

Τα είχε τραγουδήσει ο ΛΕΠΑ, αλλά εσείς δεν τον ακούγατε. Ή έστω τον ακούγατε, αλλά δεν διαβάζατε πίσω από τον στίχο “Όταν σε βλέπω ανεβαίνουν οι σφυγμοί / Με πιάνει τρέλα, πανικός και ταραχή / Φύγαμε, έλα, έλα, έλα / Έβδομο Ουρανό”. Τα έλεγε και ο Κώστας ο Βερνίκος μετά τον τελικό του 2004 και το γκολ του Χαριστέα. “Στον έβδομο ουρανό όλοι αδέλφια!”. Ε, στα γράφω κι εγώ (μέγεθος φυσικά που δεν συγκρίνεται με τους δύο κολοσσούς που προανέφερα) μπας και δεις την διαπλανητική διαπλοκή.

Να φωνάξω και το Λιακόπουλο; Έτοιμος είναι να παρέμβει.

Στον πλανήτη KOI μετακομίζει πάραυτα η Ελιάνα Χρυσικοπούλου

Ήταν μια νωχελική Κυριακή με καφέ και εφημερίδες στις αρχές του 2013, όταν  ο διπλανός μου άρχισε να διαβάζει φωναχτά πως ανακαλύφθηκε, λέει, σε έναν άλλο γαλαξία, ένας πλανήτης πανομοιότυπος με τον δικό μας. Και επειδή είμαι πρακτικός τύπος και θέλω να προγραμματίζω τα ταξίδια μου, ζήτησα να ακούσω περισσότερα. Ο πλανήτης KOI  172.02 (τα αρχικά σημαίνουν Kepler Object of Interest) είναι 50% μεγαλύτερος σε μάζα από τη γη και, σε αντίθεση με όλους αυτούς τους άλλους ακατοίκητους που λέτε τόση ώρα, περιστρέφεται γύρω από ένα αστέρι που μοιάζει πολύ με τον Ήλιο, σε ταμάμ απόσταση ώστε να μπορεί να υπάρξει ζωή. Ο χρόνος διαρκεί 242 μέρες, άρα λιγότερες εργάσιμες, συχνότερα γενέθλια, συχνότερα Χριστούγεννα, συχνότερες καλοκαιρινές διακοπές. Άσε που το όνομά του μου θυμίζει σούσι (καλά, αν εχει και σούσι, έ-φυ-γα). Και το καλύτερο, οι ερευνητές λένε πως “είναι ένας σοβαρός υποψήφιος για να υπάρχει ήδη πάνω του κάποια μορφή ζωής”. Γιατί τι να το κάνεις να ζεις σε έναν υπέροχο πλανήτη, αν δεν έχεις με ποιον να τον μοιραστείς;

Σελήνη ο Στέλιος Αρτεμάκης

Σελήνη. Γιατί είναι κοντά. Γιατί θα μπορείς να πετάγεσαι Σαββατοκύριακα. Αυθημερόν για ένα διπλό εσπρεσάκι στην Καλλιδρομίου. Τις Κυριακές τραπέζι με τους γονείς. Να κατέβεις για το live των Depeche Mode. Θα μπορείς να παραγγείλεις το τελευταίο του Kurt Vile από το internet και να στο στείλουν σε είκοσι μέρες. Να σου στείλει η μανούλα ταπεράκι, να της πας τα άπλυτα, να έρθει για μια γενική/κουρτίνες/απόψυξη/μπαλκόνια/μπαλκονόπορτες. Και έχει και την καλύτερη θέα στη Γη. Θες κι άλλα;

Στο Μαθουσάλα ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Το βαφτιστικό του είναι PSR B1620-26 b και είναι ο γηραιότερος καταγεγραμμένος πλανήτης του σύμπαντος. Έχει σχεδόν την ίδια την ηλικία του σύμπαντος καθώς 13 δις χρόνια μετά συνεχίζει αγέρωχος τις βόλτες του στο μαύρο. Ανακαλύφθηκε μέσα σε ένα μπούγιο από άστρα που εικάζεται πως είναι τα πρώτα που δημιουργήθηκαν ύστερα από το Big Bang. Ε, μετά από αυτά τι άλλο να πεις. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς πλανήτες. Ο Μαθουσάλας είναι ό,τι παλιότερο έχει υπάρξει και πρόκειται ποτέ να υπάρξει. Και μόνο η γνώση μας για την ύπαρξή του είναι το κοντινότερο που μπορούμε να φτάσουμε ποτέ στο Τέλος. Φαντάσου να μπορούσες να αγγίξεις αυτή την επιφάνεια και να κοιτάξεις το σύμπαν από την παλιότερη ατμόσφαιρα της ύπαρξης. Έπος.