Τα καλύτερα κείμενα της 4ης σεζόν

Το εξαιρετικό preview του Χρήστου για τα όσα όμορφα μας περιμένουν στην 5η σεζόν του Oneman σε έβαλε με τον καλύτερο τρόπο στο κλίμα της επόμενης ημέρας, για την οποία όλοι μας εδώ ανυπομονούμε.

Κάθε σειρά που σέβεται τον εαυτό της όμως, πριν την πρεμιέρα της νέας της σεζόν, προσφέρει ένα χορταστικό “previously on” με τις καλύτερες και τις σημαντικότερες στιγμές της περασμένης σεζόν, για να θυμούνται οι πιστοί φαν και να μαθαίνουν οι πιο φρέσκοι, οι οποίοι μπήκαν πρόσφατα στην παρέα και μπορεί να έχασαν κάποια επεισόδια.

Έτσι λοιπόν κι εμείς εδώ στο Oneman, αποφασίσαμε να σου προσφέρουμε το δικό μας recap της 4ης σεζόν, με τα κείμενα τα οποία μας ενέπνευσαν, μας συγκίνησαν, μας ταλαιπώρησαν μέχρι να τα γράψουμε, όμως όταν τα είδαμε επιτέλους δημοσιευμένα, αισθανθήκαμε περήφανοι.

Ήταν μια όμορφη σεζόν, με ανανεωμένο καστ, ανατροπές, δράση, γέλιο, δάκρυα, ό,τι χρειάζεται δηλαδή μια σεζόν για να χαρακτηριστεί “γεμάτη”.

Όπως και στο Breaking Bad, έτσι και στο Oneman, η 4η σεζόν ήταν η μέχρι στιγμής κορυφαία. Το δικό μας στοίχημα είναι η 5η να είναι ακόμα καλύτερη. Σίγουρα πάντως δεν είναι η τελευταία. Στο θέμα μας όμως.

Previously on Oneman:

Ο Ηλίας μπήκε στη φυλακή και μίλησε με τον Αντώνη Αραβαντινό στην συνέντευξη όχι μόνο της χρονιάς αλλά της τετραετίας.

Μια μέρα στη φυλακή, με τον Αντώνη Αραβαντινό

Ο Κορυδαλλός, το ΠΑΣΟΚ, η 17Ν, ο Σεχίδης, ο Πάσσαρης, τα Ανήλικα, οι μπάσταρδοι κι άλλες 12.000 λέξεις από τον άνθρωπο που ταύτισε όσο κανείς άλλος το όνομά του με τις φυλακές.

Director’s Cut: “Αφενός χρωστάω την ιστορία του Σεχίδη και αφετέρου, θα μπορούσα να γράψω άλλες 12.000 λέξεις γι’ αυτό το θέμα, εξαιτίας του οποίου σπάω σταθερά το κεφάλι μου από τον Ιούλιο, προσπαθώντας να βρω το επόμενο τόσο μεγάλο. (Το βρήκα, όλα καλά, θα το δείτε με το που μπει το 2016). Δεν υπάρχει ένα παρασκήνιο στη συνέντευξη, αλλά ένα κάρο παρασκήνια. Μπορεί να το ‘χω ξαναπεί. Αυτό που κάνει τη ζωή πιο γεμάτη ή λιγότερο γεμάτη, πιο ωραία ή λιγότερο ωραία είναι οι στιγμές και οι συγκυρίες. Το πρωί λοιπόν, του πρώτου ραντεβού με τον Αραβαντινό, πέρασαν τουλάχιστον σαράντα λεπτά πριν εμφανιστεί. Αν ο φωτογράφος είχε άλλη δουλειά ή αν εγώ είχα πολύ περιορισμένο χρόνο ή αν έσκαγε το λάστιχο του Αραβαντινού και ματαιωνόταν η συνέντευξη, τίποτα δεν απ’ όσα διάβασες δεν θα είχε συμβεί, αφού και το πρώτο μας ραντεβού είχε κλειστεί μετά από μαραθώνιο δύο μηνών και άπειρων τηλεφωνημάτων, αναβολών και κανονισμάτων. Στα της συνέντευξης, δεν έχω πολλά να προσθέσω. Δεν πήγα να δικάσω ή να κάνω έρευνα για το πόσο άγιος ή λαμόγιο είναι ο αρχιφύλακας. Πήγα για να μου εξιστορήσει τη ζωή του, όντας σχεδόν βέβαιος ότι δεν θα ‘χει καμία όρεξη για συνεντεύξεις προφίλ ή αποκαλύψεις. Έκανα λάθος. Και τα λάθη -επειδή ξέχασα να το σημειώσω- είναι αυτά που επίσης κάνουν τη ζωή πιο γεμάτη ή λιγότερο”.

Ο Θοδωρής έκατσε και είδε μεξικάνικες σαπουνόπερες στο γραφείο και πέρασε τέλεια.

Σοράγια! Εσμεράλδα! Ουσουρπαδόρα! Και τώρα, Μεξικάνικες σαπουνόπερες

Υποχρεώσαμε έναν συντάκτη να δει τυχαία επεισόδια από 3 διάσημες μεξικάνικες σαπουνόπερες, τις οποίες δεν είχε δει ποτέ στη ζωή του.

Ο Θανάσης μας μίλησε για το χωριό του. 

Ο Μάραθος, το δικό μου χωριό

Ένας συντάκτης του ΟΝΕΜΑΝ σας ξεναγεί στη Μαραθόπολη, που δεν είναι πόλη αλλά χωριό. Το δικό του χωριό!

Ο Κωνσταντίνος και ο Νίκος Βαμβακούλας έφτιαξαν μια τριμελή επιτροπή.

Όσα τρελά έχεις ακούσει για τον Νίκο Βαμβακούλα είναι αλήθεια

Ο θρυλικός ‘Τραμπάκουλας΄ μίλησε στο Oneman για τα πάντα. Και όταν λέμε τα πάντα, το εννοούμε.

Director’s Cut: “Τρώγαμε σε γνωστό εστιατόριο με όλο το team του Oneman, όταν είδα τον Νίκο Βαμβακούλα να μπαίνει μέσα μαζί με την οικογένειά του. Έπειτα από σύντομες διαβουλεύσεις, πήγα προς το μέρος του και τον ρώτησα να θα τον ενδιέφερε να δώσει μια συνέντευξη. Μπορεί να τον ενοχλούσα σε μια οικογενειακή στιγμή, όμως όχι μόνο δεν στράβωσε, αλλά μου έκανε και πλάκα. Όταν του ζήτησα να μου δώσει το κινητό του, μου έδωσε τη συσκευή και με κοίταξε με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι θα τα περάσουμε γαμώ στη συνέντευξη και λίγο καιρό μετά επιβεβαιώθηκα. Ο Νίκος Βαμβακούλας είναι τρελός με όλη την καλή έννοια της λέξης“.

Η Έρρικα έγινε Μεξικάνα, με το σομπρέρο της (ακόμα ψάχνει τον καβαλιέρο της).

Τα λαχταριστά μεξικάνικα της Αθήνας

Το Oneman έκανε μια επίσκεψη στα καλύτερα μεξικάνικα εστιατόρια της πόλης που θα σε κάνουν να ξεχάσεις μια και καλή τη σφετερίστρια.

Βρήκαμε την μυστική κρυψώνα των παιδικών σου παιχνιδιών.

Στο Zartan’s Toy Store θα νιώσεις ότι βρίσκεσαι στο παιδικό σου δωμάτιο

Στο παιχνιδάδικο της Νέας Ιωνίας θα ζωντανέψουν ξανά όλες οι παιδικές σου αναμνήσεις.

Ο Ηλίας είπε μερικές άβολες αλήθειες για το θέμα του bullying και την υπόθεση του Βαγγέλη Γιακουμάκη που συγκλόνισε το Πανελλήνιο μέχρι να ξεχαστεί για κάτι πιο επίκαιρο.

Ούτε εσύ θα έκανες παρέα τον Βαγγέλη Γιακουμάκη

Ένας δημοσιογράφος προσπαθεί να βάλει σε τάξη τις φιγούρες των bullies, της Αγγελικής Νικολούλη και των ‘σοφών’ της σοσιαλμηντιακής πλατφόρμας μπας και καταλάβει γιατί στο τέλος, πάντα θα σταυρώνουμε τα χέρια.

Σφίχτηκε το στομάχι μας συνειδητοποιώντας ότι δεν έχουμε ιδέα τι σημαίνει πραγματική φτώχεια και δύναμη ψυχής.

Είσαι σίγουρος ότι ξέρεις τι σημαίνει φτώχεια;

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φτώχειας, συναντήσαμε έναν πωλητή του περιοδικού Σχεδία, μιλήσαμε μαζί του και καταλήξαμε ότι τελικά, δεν έχουμε ιδέα από ορισμούς.

Director’s Cut: “Μία μέρα αφότου δημοσιεύθηκε το κείμενο στο ONEMAN, γύρω στις 10.30 το πρωί το κινητό μου χτύπησε από έναν άγνωστο αριθμό. Παρότι ήταν Κυριακή, ήμουν μισοκοιμισμένη και είχα υπερβολικά πολλές και καλές δικαιολογίες να κατεβάσω το κουμπάκι της έντασης και να αλλάξω πλευρό. Κάλεσα πίσω. Ήταν ο Αλέξανδρος. Χάρηκα τόσο που άκουσα την καλημέρα του που δεν πέρασε από το μυαλό μου ότι μπορεί κάτι από το χθεσινό άρθρο να μην του άρεσε ή να τον στεναχώρησε. Καλώς δεν πέρασε όμως. Δεν με ήθελε γι αυτό. Πάνω στη συζήτησή μας τις προάλλες, η Φραντζέσκα του είχε πει ότι την Κυριακή θα πήγαινε να φωτογραφίσει έναν αγώνα τους με την Εθνική Αστέγων. Έναν αγώνα που ανεβλήθη όπως μου εξήγησε ο Αλέξανδρος στο τηλέφωνο. “Σε πήρα για να μην ταλαιπωρηθεί η κοπέλα και τρέχει μέχρι εκεί χωρίς λόγο. Δεν θα παίξουμε τελικά σήμερα”.

Πριν κλείσουμε το τηλέφωνο του είπα πόσο χάρηκα που τον γνώρισα. Και εις το επανιδείν. Ναι, τα κατάφερα να το πω”.

Ο Θανάσης Κρεκούκιας μπήκε στα 50 και μοιράστηκε μαζί μας τις σκέψεις του.

 

Αποχαιρετώντας τα -άντα

Ένας συντάκτης του Oneman κλείνει τα 49, μπαίνει στα 50 και αποχαιρετάει με τον δικό του τρόπο τα -άντα, κάνοντας έναν σύντομο απολογισμό στα τελευταία 19 χρόνια της ζωής του.

Ο Χρήστος διηγήθηκε την άγνωστη ιστορία του Peter Norman, του Αυστραλού που δεν ύψωσε τη γροθιά του στο βάθρο του τελικού των 200 μέτρων στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικό.

 

Ο λευκός που δεν ύψωσε τη γροθιά του

Το Oneman μιλά για τον αφανή ήρωα μιας ιστορικής φωτογραφίας, από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968.

Τον έναν τον λένε Σταμάτη, τον άλλον τον λένε Ηλία και μαζί μας χάρισαν μια συνέντευξη βγαλμένη κατευθείαν από τα 80’s. Ναι, σε θυμόμαστε.

 

‘Με θυμάσαι ρε πούστη;’

Μια φωτογράφιση που αναπαρήγαγε τις ατάκες που τον καθιέρωσαν και μια συνέντευξη που έκανε σαν να μην είδε τη φωτογράφιση. Ο Σταμάτης Γαρδέλης μιλάει στο ΟΝΕΜΑΝ για τα πιο σημαντικά ταξίδια της ζωής. Πραγματικά ή και του μυαλού.

Ο Στέφανος ανακάλυψε το μεγαλύτερο μπέργκερ της Αθήνας και φυσικά δεν έχασε την ευκαιρία να το δοκιμάσει.

Βρήκαμε (και φάγαμε) το μεγαλύτερο μπέργκερ στην Αθήνα

Μας είπαν ότι είναι το μεγαλύτερο μπέργκερ. Κι εμείς τους είπαμε ότι δεν είναι το μεγαλύτερο μπέργκερ, αν δεν το φάμε εμείς και μετά μας είπαν εντάξει και τους είπαμε ωραία. Και πήγαμε στο Butcher’s να φάμε όντως το μεγαλύτερο μπέργκερ εκεί έξω. Αυτό μόνο, τίποτα άλλο. Έκτοτε, στην πόλη έχει ξεσπάσει ολόκληρος πόλεμος για τα πρωτεία, με τα μπέργκερ και την όρεξή μας να μεγαλώνουν συνεχώς.

Ο Θοδωρής μας πρότεινε 31 σειρές για να λιώσουμε και να μην ξανασηκωθούμε ποτέ από τον καναπέ.

Να 31 μεγάλες σειρές για να λιώσεις σε μαραθώνιο

Γιατί 31; Γιατί όχι; 31 ολοκληρωμένα τηλεοπτικά classics σε μια βολική λίστα για να γεμίζεις τυχόν κενά.

Ο Κωνσταντίνος βαρέθηκε πια να βλέπει τους νέους να σπαταλάνε το χρόνο τους ντυμένοι στα χακί και είπε να γράψει κάτι γι’ αυτό.

Μήπως έχει παρατραβήξει το αστείο της υποχρεωτικής θητείας;

Ένας δημοσιογράφος του Oneman αναρωτιέται μέχρι πότε θα φοράμε με το ζόρι τα χακί και τι προσφέρει όλη αυτή η ταλαιπωρία, εκτός από μερικές ιστορίες για να διηγούμαστε στα παιδιά μας.

Ο Ηλίας τόλμησε να τα βάλει με ολόκληρο σεξ, σε ένα κείμενο που βρήκε αναπάντεχα πολλούς υποστηρικτές.

Ποιο σεξ, ρε παιδιά;

Ένας δημοσιογράφος του ΟΝΕΜΑΝ, χωρίς να μειώνει τη σπουδαιότητα του σεξ, σημειώνει ότι υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά πράγματα απ’ αυτό. Και μετά, χάρηκε που σας γνώρισε.

Ο Μάνος Μίχαλος περίμενε από καιρό τον αναπόφευκτο θάνατο του γυμνού στα ανδρικά μέσα και έγραψε για τα νέα ήθη και έθιμα που έφερε το ίντερνετ.

Hey, nude: Το ίντερνετ ξεγύμνωσε τα ανδρικά Μέσα

Ο Μάνος Μίχαλος γράφει για τη νέα εποχή που φέρνει ο αναπόφευκτος “θάνατος” του γυμνού.

Η Δώρα μας μίλησε για τις αμέτρητες φορές που το ξημέρωμα στη Θεσσαλονίκη τη βρήκε να καταλήγει στην “άχαστη” μπουγάτσα του Γιάννη.

Μετά το ξενύχτι “σβήνεις” με την μπουγάτσα του Γιάννη

Η Δώρα Τσαμπάζη παραδίδει μαθήματα μπουγάτσας από τη Θεσσαλονίκη, και συστήνει την “Μπουγάτσα Γιάννης”, το πιο διάσημο μπουγατσατζίδικο στη συμπρωτεύουσα.

Ο Χρήστος, με αφορμή τις δηλώσεις Άνθιμου περί ομοφυλοφιλίας, προχώρησε στη θλιβερή διαπίστωση πως τα μυαλά αρκετών συμπατριωτών μας είναι κολλημένα αρκετούς αιώνες πίσω και ολόκληρο το Έθνος κρέμεται από τα ράσα της Εκκλησίας.

Πόσους ομοφοβικούς χωράει η Ελλάδα;

Ένας δημοσιογράφος γράφει για τον μεσαίωνα στον οποίο είναι βουτηγμένα κάποια μυαλά στη χώρα αυτή

Director’s cut: “Η σκέψη είναι σχεδόν πάντα η ίδια. Είτε ένας Άνθιμος αποφασίζει να υψώσει το λάβαρο μιας απάνθρωπης θρησκοληψείας, είτε κάποιος με ένα μικρόφωνο στο χέρι του εξαπολύει το βαθύτατα προσβλητικό και ρατσιστικό του μένος κατά ομοφυλόφιλων, αλλοδαπών, βασικά ανθρώπων. Με ενοχλεί βαθιά μέσα μου κάθε τέτοια έκφραση, με ενοχλεί τρομερά να βλέπω ανθρώπους σαν τον Φώτη Σεργουλόπουλο να πρέπει να θυμίζουν στον κόσμο τα αυτονόητα, με ενοχλεί πάρα πολύ που έχουμε γίνει τέτοιοι σκατάνθρωποι, με ενοχλεί που στο βωμό της όποιας ιδεολογίας χάνουμε αυτό το μικρό ίχνος που μας συνδέει όλους σε αυτόν τον πλανήτη. Ότι γεννηθήκαμε άνθρωποι. Φοβάμαι για την έξαρση του ρατσισμού, φοβάμαι για κάθε ανίδεο ομοφοβικό που παρασύρει τη μάζα με το δικανικό του λόγο. Φοβάμαι πάνω απ’ όλα τους ανθρώπους που έμαθαν να πιστεύουν σε δόγματα, να μην τα αμφισβητούν και να πορεύονται με ένα σταυρό, με ένα όπλο και μια διακήρυξη στο χέρι”.

Ο Θοδωρής έκανε μια τιτάνια προσπάθεια να ανακαλύψει που βρίσκεται σήμερα ολόκληρο(!) το καστ του θρυλικού Μπέβερλι Χιλς. Δεν τους ανακάλυψε όλους, όμως η προσπάθεια μετράει.

Πού είναι ο Στιβ, πού είναι ο Ντύλαν, που είναι ο Μπράντον και η Μπρέντα

Πετύχαμε τον άντρα της Άντρεα Ζάκερμαν για μισό λεπτό στο τελευταίο “Scandal” και ψάξαμε να βρούμε ΟΛΟΥΣ τους ήρωες του Μπέβερλι Χιλς σήμερα. Δεν τους βρήκαμε όλους.

Η Έρρικα αναρωτήθηκε για πόσο καιρό ακόμα θα την κοιτάζουν περίεργα όποτε παραδέχεται ότι κάθεται στο ντιβάνι της ψυχολόγου.

Γιατί να ντρέπομαι να πω ότι πάω στον ψυχολόγο;

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, μία δημοσιογράφος ζητά την τόσο καθυστερημένη απενοχοποίηση του ‘ντιβανιού’.

Ο Ηλίας έζησε από κοντά την επανένωση των Διάφανων Κρίνων κι έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα: έγραψε για όσα βίωσε και κυρίως για όσα αισθάνθηκε.

Τα Διάφανα Κρίνα επέστρεψαν, ο κόσμος είναι λίγο καλύτερος τώρα

Η πρώτη από τις δύο συναυλίες για τον Θάνο Ανεστόπουλο συνέβη, τα Διάφανα Κρίνα ξαναμαζεύτηκαν στην ίδια σκηνή, και στην Τεχνόπολη σταμάτησε ο χρόνος. Και ο πόνος.

Ο Κωνσταντίνος μέτρησε τους χαμένους από τη φρικτή τρομοκρατική επίθεση που συγκλόνισε τον πλανήτη και ανάμεσα σε αυτούς ήταν και η χώρα μας.

Κι όμως, χαμένη από τη φρίκη του Παρισιού βγήκε η Ελλάδα

Ο Κωνσταντίνος Αμπατζής παρακολούθησε με απογοήτευση τις αντιδράσεις που προκάλεσε στη χώρα μας η τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι.

Ο Δημήτρης άνοιξε το φάκελο μιας θρυλικής δίκης που έγραψε ιστορία και προκαλεί ακόμα συζητήσεις, παρουσιάζοντας ένα πλήρες και χορταστικό αφιέρωμα.

Ο OJ Simpson θα στοιχειώνει πάντα τη συνείδησή μας

20 χρόνια μετά την πολύκροτη δίκη, το Oneman σκαλίζει το φάκελο.

Ο Χρήστος έκανε ερωτική εξομολόγηση σε όλες τις σερβιτόρες του κόσμου αυτού.

 

Για τις σερβιτόρες που αγαπήσαμε σε αυτή τη ζωή

Ποιος δεν έχει νιώσει έστω κάτι λίγο για ένα κορίτσι με δίσκο;

Και φυσικά, γυρίσαμε όλο τον πλανήτη, μαζί με τον πράκτορα 007. Δυστυχώς, όχι μέσα σε μια Aston Martin.

Εκεί που έχει ταξιδέψει ο Bond

Συγκεντρώσαμε τα σημαντικότερα ταξίδια του 007 μέσα από τις 24 ταινίες που μας έχει χαρίσει.