The name is Martini. Vesper Martini

Shaken ή stirred; Με βότκα ή με τζιν; Όπως και να απολαμβάνεις το δικό σου Martini, ο 007 έχει το δικό του κόλλημα και μάλιστα από το 1953. Το λένε Vesper Martini και θα μάθεις γιατί πρέπει να το έχεις δοκιμάσει.

“Ένα dry Martini”

“Μάλιστα κύριε”

“Το θέλω με 3 μεζούρες Gordon’s, 1 βότκα, και μισή Kina Lillet. Θα το χτυπήσεις πολύ καλά στο shaker μέχρι να παγώσει αρκετά και θα μου το σερβίρεις με μία μεγάλη φλούδα λεμονιού”…

Η παραπάνω στιχομυθία έμελε να μείνει στην ιστορία. Του κινηματογράφου και μετέπειτα των μπαρ.

Ο ανέκαθεν ακαταμάχητος James Bond βλέπετε, δεν θα μπορούσε να έχει εξεζητημένα γούστα ακόμα και όταν ζητούσε ένα ποτό. Πολύ απλά γιατί ποτέ δεν θα ζητούσε ένα οποιοδήποτε ποτό. Έπρεπε να πιεί το δικό του, το οποίο μάλιστα θα είχε ονοματίσει ο ίδιος. Το Vesper Martini εμφανίστηκε για μία και μοναδική φορά στις νουβέλες του Φλέμινγκ, κι όμως, όπως έδειξε η συνέχεια, ήταν αρκετή για να δημιουργήσει μια νέα τάση η οποία θα περνούσε βαθειά στην συνείδηση και στις προτιμήσεις του κόσμου.

Το Casino Royale, ήταν το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα για τις ιστορίες του θρυλικού πράκτορα και γράφτηκε το 1953. Σύμφωνα λοιπόν με το 7ο κεφάλαιό του, όταν ο 007 έκατσε στο τραπέζι του καζίνο ζήτησε από τον bartender να του σερβιριστεί ένα tailor made ποτό με συγκεκριμένες δοσολογίες και brand.

Το ποτό του ως εκείνη την στιγμή δεν είχε ακόμη όνομα. Τουλάχιστον όχι μέχρι να γνωρίσει την όμορφη Vesper Lynd, το πρώτο κορίτσι του αλλά και η μοναδική γυναίκα που αγάπησε ποτέ. Όπως μάλιστα της αποκάλυψε στην συνέχεια, χάρισε το όνομά της στην δημιουργία τους γιατί “αν το πιείς μία φορά, δεν θα θέλεις ποτέ να πιείς κάτι άλλο”.

Η κρίση ρομαντισμού του κατά τα άλλα στυγερού πράκτορα κρύβει όμως από πίσω της ορισμένες ακόμη αλήθειες, αλλά και αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία του Ίαν Φλέμινγκ.

Ο Φλέμινγκ έγραφε τα βιβλία του 007 στο εξοχικό του στην Τζαμάικα στο οποίο είχε για συντροφιά, εκτός από τον κολλητό του φίλο, και τον πιστό του μπάτλερ. Κάθε απόγευμα λοιπόν, ο μπάτλερ συνήθιζε να τους φτιάχνει ένα cocktail με παγωμένο ρούμι, μπόλικα φρούτα και βότανα. Καθώς συνήθιζε όμως να το σερβίρει όταν σουρούπωνε, λίγο πριν από το δείπνο, αναφωνούσε: “Τα Vesper σας είναι έτοιμα”. Όπου Vesper, σημειώστε την μετάφραση “εσπερινός” και θα καταλήξετε στην πραγματική προέλευση του ονόματος του cocktail.

Πώς όμως από το ρούμι και τα φρούτα περάσαμε στο gin και τη βότκα; Την απάντηση δίνει και πάλι ο Φλέμινγκ. Κι αν όχι ο ίδιος, το κάνει ο Gilberto Preti, ένας bartender που εργάζονταν πίσω από την μπάρα του εμβληματικού Duke’s Hotel στο Λονδίνο και που είχε τον συγγραφέα ως έναν από τους τακτικότερους πελάτες του.

Καθώς λοιπόν ο Φλέμινγκ συνήθιζε να πίνει μόνο ένα ποτό, ζητούσε πάντα από τον Preti να είναι αρκετά δυνατό ώστε να του ανοίγει την όρεξη πριν το φαγητό. Του ζητούσε επιπλέον να είναι πολύ παγωμένο αλλά και πολύ ξεχωριστό. Σαν και την παραλλαγή δηλαδή του dry martini την οποία έκτοτε δεν έβγαλε ποτέ από τις προτιμήσεις του.

Κάτι παρόμοιο όμως ζήτησε και ο ήρωάς του James Bond, από τον bartender του, λέγοντάς του χαρακτηριστικά: “Πίνω μόνο ένα ποτό και αυτό πριν από το δείπνο. Θέλω λοιπόν να έχει βάθος, να είναι πολύ παγωμένο αλλά και πολύ καλά εκτελεσμένο”… Και εγένετο Vesper!

Από τεχνική άποψη, πολλοί bartender θεωρούν πως το request του “shaken, not stirred” ήταν ένα από τα ελάχιστα κουσούρια του πράκτορα. Τα πράγματα όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Ναι, ένα dry martini πρέπει να αποτελείται από gin, με την ίδια λογική που μία λεμονάδα πρέπει να γίνεται από λεμόνια. Ένα Vesper όμως Martini είναι μια εντελώς διαφορετική συνταγή και έτσι όταν την ζητάμε πρέπει να ξέρουμε πως το cocktail μας θα αποτελείται (ιδανικά) από βότκα, τζιν και lillet blanc (του οποίου η παλαιότερη ονομασία ήταν Kina Lillet). Θα πρέπει επίσης να γνωρίζουμε πως τα “πρακτικά” το θέλουν χτυπημένο στο shaker και όχι ανακατεμένο στο mixing glass όπως συνήθως περιμένουμε από ένα διαφορετικό Martini. Γιατί; Οι ρομαντικοί μπορούν απλώς μέσα από την παρασκευή του να αποτίνουν φόρο τιμής στον Φλέμινγκ, τον Bond και τα κολλήματά τους.

Οι πιο πρακτικοί ωστόσο, όπως ο Σπύρος Αναγνώστου από το 7 Jokers, θα εξηγήσουν πως το Vesper Martini πρέπει να είναι φτιαγμένο στο shaker καθώς είναι τρομερά αλκοολικό και έτσι δεν τίθεται θέμα έντονης αραίωσης του ποτού από το νέρωμα του πάγου. Θα συμπληρώσουν επίσης πως αντιθέτως, αυτό που συμβαίνει είναι το ποτό να “αερίζεται” περισσότερο και να αποκτά μια αίσθηση πιο ανάλαφρη και ευκολόπιοτη. Στο τέλος βέβαια θα υπογραμμίσουν πως ένα αυθεντικό dry martini που πληροί την βασική προϋπόθεση “it’s not a Martini if it’s not gin”, θα πρέπει να παρασκευάζεται μόνο με την μέθοδο της ανάδευσης και αυτό κυρίως για να μην χάσει τα αρώματά του το κυρίαρχο απόσταγμα.

Martini λοιπόν υπάρχουν πολλά. Υπάρχουν όμως και ορισμένα που έχουν συγκεκριμένο όνομα, συγκεκριμένη συνταγή αλλά και συγκεκριμένο τρόπο παρασκευής, όπως συμβαίνει με το Vesper.

Ή… και με το Vesperado, μία παραλλαγή του κλασικού ποτού την οποία μπορείτε να δοκιμάσετε από τα χέρια του Σπύρου στο 7 Jokers η οποία αποτελείται από 60ml London Dry Gin, 20ml βότκα αρωματισμένη με lemongrass και βασιλικό και 10ml ξηρό βερμούτ Noilly Prat.

Κι αν το παραπάνω ρομαντικό στιγμιότυπο του Bond σας χάλασε την σκληρή εικόνα που είχατε για εκείνον, ίσως αξίζει να θυμηθείτε πως η Verper Lynd ήταν τελικά διπλή πράκτορας και αυτοκτόνησε. Ο ίδιος μάλιστα ο Bond, στο τέλος του βιβλίου, απλώς μας αποχαιρετά λέγοντας: “The bitch is dead now”…