10 απολαυστικά gif για το ελληνικό μπάσκετ

Ο τίτλος φυσικά είναι παραπλανητικός. Δεν πρόκειται για αληθινά gif, αλλά για ιστορίες. Στο Instagram μου, η αναζήτηση 3pfamilia είναι δεύτερη, πίσω μόνο από ένα κορίτσι που είναι μάλλον προφανές ότι έπρεπε να προηγείται. Τις προάλλες, ο Νίκος Παππάς ανέβασε μία φωτογραφία που δείχνει τον Κόνορ ΜακΓκρέγκορ να κοιτάζει από πολύ κοντά τον Φλόιντ Μέιγουεδερ και τανάπαλιν, λίγες μόνο ώρες πριν την περιβόητη αναμέτρησή τους η οποία, παρά τις υποψίες, ήταν θαυμάσιας ποιότητας.

Ούτως ειπείν, η φωτογραφία αναρτήθηκε στο προφίλ του στις 26 Αυγούστου, ενώ δύο μέρες πριν είχε προκύψει εκείνη η γρονθοπατινάδα με τον Γιάννη Μπουρούση στο ξενοδοχείο της Εθνικής, με ‘θύμα’ τον Αίαντα Λαρεντζάκη. Ο Παππάς τάγκαρε τον Μπουρούση στο πρόσωπο του Μέιγουεδερ, τον εαυτό του στο πρόσωπο του ΜακΓκρέγκορ (αν με ρωτάτε, πολύ επιτυχημένο) και τον Λαρεντζάκη κάπου στη φωτογραφία. Ήταν μία από τις ωραιότερες περιπτώσεις του ίντερνετ.

Με την Εθνική να προκρίνεται τουλάχιστον στους ‘8’ του Ευρωμπάσκετ, νικώντας το πρώτο νοκ άουτ παιχνίδι τους μετά το μικρό τελικό του Ευρωμπάσκετ του 2009 με την Τουρκία, οι παίκτες της μπορεί να… περπατούν σαν τον Κόνορ ΜακΓκρέγκορ κατά την επιστροφή τους στην Αθήνα. Δεν μπορεί να είναι κάποιος σίγουρος για αυτό, αλλά έχω την πεποίθηση ότι δεν ήταν απλώς το κίνητρο που τους οδήγησε στη σημαίνουσα νίκη επί της Λιθουανίας, τουλάχιστον όχι περισσότερο από την τακτική που ακολουθήθηκε από την ίδια την (ανέτοιμη εξαρχής) ομάδα στη διοργάνωση. Η οποία έριξε το δόλωμα και ολόκληρη Λιθουανία πιάστηκε στο καλάμι του ψαρά σαν ετοιμοθάνατο λιθρίνι.

Ακόμα και αν αποκλειόταν η Εθνική από τη διοργάνωση, το ελληνικό μπάσκετ συνεχίζει την παράδοση που υπάρχει στα τρολ. Ανέκαθεν έβγαζε αθλητές οι οποίοι ήταν χαβαλέδες, με την πιο καλή έννοια, και αν ένα άθλημα ακολουθεί την ίδια παράδοση είναι η υδατοσφαίριση. Οπότε μπορεί κάποιος να στοιχειοθετήσει τις πιπεράτες και μη εικόνες. Ασφαλώς, κάποιες λείπουν, είτε πρόκειται για ηθελημένες παραλείψεις είτε για κόλλημα της στιγμής.

Οι κλασικές τιμητικές αναφορές: “Ο κόσμος έτρωγε πατατάκια στην παράταση”, που είπε ο Παναγιώτης Φασούλας μετά την ήττα από τη Γιουγκοσλαβία στην πρεμιέρα του Ευρωμπάσκετ του 1995. “Πού είναι ο Σμόντις τώρα;”, που αναρωτήθηκε ο Θοδωρής Παπαλουκάς μετά την επική πρόκριση της Εθνικής επί της Σλοβενίας στον προημιτελικό του Ευρωμπάσκετ του 2007, επειδή ο συμπαίκτης του στην ΤΣΣΚΑ πανηγύριζε τη… νίκη της ομάδας του με το σκορ στο 61-49, 2 λεπτά πριν το τέλος. Τα δώρα της Εθνικής προς τον Στάνκοβιτς, που o Βασίλης Γκούμας πέταξε στον Δούναβη από το ξενοδοχείο που είχε καταλύσει η Ελλάδα στο Ευρωμπάσκετ του 1975 στο Βελιγράδι.

10. Στη λίστα υπάρχουν… τρεις Φιλίππου, διότι θα ήταν υπερβολή οι τέσσερις, αλλά στην περίπτωση αυτή μοιάζει αναγκαίο να τιμηθεί ένας τύπος που οι εμπνεύσεις του έγιναν ιστορίες οι οποίες προκαλούν την ευθυμία και είναι ισοϋψείς με όλες τις θυσίες που έκαναν οι παίκτες της Εθνικής στο πέρασμα των χρόνων, ώστε να αποκαλείται, δικαίως ή αδίκως δεν έχει σημασία, ‘επίσημη αγαπημένη’. Αυτή η περίπτωση είναι μία από τις πιο γνωστές ιστορίες του στον Άρη, παραμονές ενός παιχνιδιού. Ο Γιάννης Ιωαννίδης είπε στους παίκτες του, “μπείτε στο γήπεδο για 5 λεπτά και κάντε ό,τι θα κάνετε στο παιχνίδι”, εννοώντας τον ημιτελικό με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ και ο Νίκος Φιλίππου πήγε και κάθισε στον πάγκο. Όταν ο Ιωαννίδης αντέδρασε, ο Φιλίππου τού απάντησε, “αφού αυτό θα κάνω στο παιχνίδι”. Ο Τζον Κλιζ κοκκίνισε από τη ζήλια του.

9. Στιβ Γιατζόγλου. Όχι μία συγκεκριμένη στιγμή, από μόνος του. Μπορεί τον τελευταίο καιρό να μην τα… λέει καλά, αλλά έχει μια δυο ατάκες οι οποίες είναι αρκετές για να μπουν στο ανθολόγιο των απίθανων τσιτάτων του ελληνικού μπάσκετ. Χαρακτηριστικά (έρχεται το πάστε): “Τι θέση παίζει ο Τάρπλεϊ; Αυτή είναι η πιο αστεία ερώτηση μου έχω ακούσει στη ζωή μου. Άκου ρε, τι θέση παίζει ο Τάρπλεϊ! Είναι σαν να ρωτάς πού χέζει η αρκούδα στο δάσος! Όπου θέλει χέζει η αρκούδα κι όπου θέλει παίζει ο Τάρπλεϊ” (Οκτώβριος του 1993, όταν ο Τάρπλεϊ ήταν παίκτης του Ολυμπιακού).

“Όταν πήγα στο Ηράκλειο για να μιλήσω με τον Παπακαλιάτη και να αναλάβω την ομάδα, μου είπε, μόλις συμφωνήσαμε, να πάρουμε έναν άσο και ένα πεντάρι. Εγώ του είπα ότι χρειαζόμασταν ένα δυάρι και ένα τεσσάρι. Αυτός επέμενε και τότε σηκώθηκα, τον χαιρέτησα και του είπα: ‘Μανώλη, εσύ δεν χρειάζεσαι προπονητή, πρόεδρο θέλεις” (Ιούνιος 1998).

“Στενοχωριέμαι, αλλά τι να κάνω; Θα πιούμε δυο ουίσκια το βράδυ, θα δούμε και καμιά ωραία γκόμενα και αύριο ξανά στον αγώνα” (Άρης-Ολυμπιακός 54-55, Ιανουάριος 2001)

8. Ο Γιώργος Κολοκυθάς ήταν ο πρώτος Έλληνας που κατέκτησε την πρωτιά των σκόρερ στο Ευρωμπάσκετ, τόσο το 1967 στη Φινλανδία όσο και το 1969 στη Νάπολη. Ένας άνθρωπος από άλλο ανέκδοτο, ασπρόμαυρης εποχής, που οι ταινίες ήταν ακόμα τεχνικολόρ. Μάλιστα, το ’67 έγινε η πρώτη φυσική έγχρωμη, το ‘Καλώς ήρθε το δολάριο’. Ένας αληθινός μπον βιβέρ, ο Κολοκυθάς ήταν καλαθομηχανή, αλλά δε λογάριαζε κάτι μπροστά στην καλοπέρασή του.

Αληθής πρέπει να είναι εκείνη η ιστορία που αναφέρει ότι γυρίζοντας από ένα ξενύχτι με τον Βασίλη Γκούμα στο Τάμπερε πέτυχε τους Σοβιετικούς, που μόλις είχαν ξυπνήσει, να κάνουν ασκήσεις. Ο γκαρντ Μοντέστας Παουλάουσκας έπαιρνε βαθιές εισπνοές και μόλις τον είδαν ο Κολοκυθάς είπε: “Σιγά ρε μαλάκα Παουλάουσκας. Θα μας πάρεις όλο τον αέρα και θα πεθάνουμε από ασφυξία”.

Ο Κολοκυθάς ήταν τόσο καλοζωιστής που κάποτε έχασε ένα ματς της… Μικτής Ευρώπης, στην οποία είχε κληθεί το 1968. Το παιχνίδι γινόταν στο Βελιγράδι, ο Κολοκυθάς επέστρεψε στο σπίτι του… ανήμερα ξημερώματα και όταν η μητέρα του και ο δημοσιογράφος Θόδωρος Μπαλφούσιας προσπάθησαν να τον ξυπνήσουν με… κουβάδες με νερό για να πάει, εκείνος απλώς… άλλαξε πλευρό. Τρεις μέρες μετά, έλαβε επιστολή από την Παγκόσμια Ομοσπονδία, με την οποία ζητούσε να μάθει τους λόγους της απουσίας του. Ο Κολοκυθάς, που προφανώς ντρεπόταν να απαντήσει ότι τον πήρε ο ύπνος, βρήκε το λακωνικό επιχείρημα στο δικό του γράμμα προς τη FIBA: “Συγγνώμη, κύριε Στάνκοβιτς, αλλά δεν με άφησε η Χούντα”.

7. Φιλίππου ΙΙ. Δεν είναι η ιστορία με το μηχανάκι του Ζητά, στο οποίο ανέβηκε μετά την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ του 1987, αλλά τότε που είχε μπει πρώτος στο τραγούδι “και το βράδυ, το βραδάκι”, όταν ξενυχτούσε στο ‘Ακρόαμα’ στη Θεσσαλονίκη, πριν τους Γκάλη και Γιαννάκη. Ωστόσο, την ίδια ιστορία είπε καλύτερα ο ίδιος στη συνέντευξη που έδωσε στον Γιάννη Φιλέρη για το Sport24. Μία συνέντευξη που πρέπει να τη διαβάζει κάποιος τουλάχιστον μία φορά το μήνα, αφού είναι μία κλασική feelgood κατάσταση, που σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα ακόμα και με σένα.

(φωτογραφία: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson)

6. Πηγαίνοντας προς το Τορόντο, το καλοκαίρι του 1994, και με τον Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου καρατομημένο διά χειρός… Φασούλα, όχι μόνο δεν είχε ιδρώσει το αυτί των παικτών της εθνικής ομάδας, αλλά με πρωτοστάτες την ‘αράχνη’, τον Φάνη Χριστοδούλου και το συγχωρεμένο τον προπονητή της, Μάκη Δενδρινό, είχαν απαιτήσει και είχαν κάνει… καπνιστήριο ένα χώρο του αεροπλάνου, στον οποίο πέρασαν εκεί όλη την ώρα του ταξιδιού και τον οποίο κατέστησαν… τεκέ. Σε εκείνο το Μουντομπάσκετ, βεβαίως, η Εθνική μπήκε για πρώτη φορά στην ιστορία της στην τετράδα και αντιμετώπισε τις ΗΠΑ, με τους παίκτες του ΝΒΑ για δεύτερη διαδοχική χρονιά σε μεγάλη διοργάνωση.

5. Όταν ο Λάζαρος Παπαδόπουλος τραγούδησε ‘π… Βασιλακόπουλε’, το σύνθημα που του στοίχισε τη θέση του στην εθνική ομάδα. Ούτως ή άλλως, ο κάποτε πλαστικός σέντερ της γαλανόλευκης είχε μεγάλη δυσκολία, ανέκαθεν, να κρατάει το στόμα του κλειστό. Ο Παπαδόπουλος το έκανε στις 22 Μαρτίου του 2008, σε ένα παιχνίδι Ολυμπιακός-Ρεάλ Μαδρίτης, ακολουθώντας το σύνθημα του κόσμου κατά του προέδρου της ΕΟΚ.

4. Μία από τις πιο συλλεκτικές στιγμές στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ είναι και αυτή της συνέντευξης Τύπου πριν τον ημιτελικό Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός το 1994, στο Τελ Αβίβ. Τότε ο Κώστας Πολίτης, προπονητής του Παναθηναϊκού, προσπάθησε να βάλει… φιτιλιά στο παιχνίδι, σίγουρος πως η ομάδα του θα νικούσε. Οπότε είπε, “είθισται στο τέλος κάθε παιχνιδιού ο προπονητής της ηττημένης ομάδας να πηγαίνει και να δίνει το χέρι του στον προπονητή της νικήτριας, οπότε περιμένω αύριο τον Ιωαννίδη να έρθει και να μου δώσει το χέρι του”. Ο Θεσσαλονικιός προπονητής του Ολυμπιακού δεν σάλεψε και έδωσε πληρωμένη απάντηση: “Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι”. Το 77-72 του Ολυμπιακού την Τρίτη 19 Απριλίου 1994 ήταν και η ζάχαρη και το μέλι που εννοούσε ο ‘ξανθός’.

3. Ο Νίκος Φιλίππου έκανε γιορτή στο σπίτι του και προσκάλεσε και τον, διεθνή τότε, Δημήτρη Παπανικολάου. Ο Φιλίππου αστειεύτηκε, λέγοντάς του “έλα νωρίς, γιατί μετά μπορεί να μην έχει χώρο να κάτσεις”. Ο Παπανικολάου, ωστόσο, έδωσε την απάντηση επί του πρακτέου. Όταν ο Φιλίππου άνοιξε την πόρτα, τον είδε να κρατάει ένα σκαμπό, με τον Παπανικολάου να σχολιάζει, “το έφερα στην περίπτωση που δεν έχει να κάτσω”.

2. Η φωτογραφία που ανέβασε ο Νίκος Παππάς δεν ήταν η κορυφαία έμπνευση που είχε στην καριέρα του. Υποθέτω ότι ανέκαθεν ήταν εμπνευσμένος, ωστόσο το πικ ήρθε στις 8 Ιουνίου του 2016, όταν η ΕΟΚ στην επίσημη ιστοσελίδα της ανέβασε ένα διαγωνισμό με τίτλο ‘Γίνε ο 13ος παίκτης της Εθνικής’, για το προολυμπιακό τουρνουά του Τορίνου. Ο Παππάς σχολίασε από κάτω, “ισχύει και για μένα ο διαγωνισμός;”, ένα σχόλιο που θέλει άντερα και άγνοια κινδύνου για να το γράψεις. Δεν είναι βέβαιο ποιος τον συγχώρεσε, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι το να τον βλέπουμε με τη φανέλα της Εθνικής σε μεγάλη διοργάνωση είναι μεγάλο προνόμιο. Ο άνθρωπος, εκτός από οξύνους, είναι και παικταράς και θα ήταν αδικία να ακολουθήσει το δρόμο του Γιώργου Διαμαντόπουλου, που σπανίως έβρισκε κοινές συνισταμένες σε ό,τι αφορά τη φανέλα με το εθνόσημο σε ανδρικό επίπεδο.

1. Το μεγαλύτερο τρολ του ελληνικού μπάσκετ δεν είναι άλλο από τον Παναγιώτη Φασούλα, μία φυσιογνωμία με διαμέτρημα υπερβολικό, τόσο που είναι να απορεί κάποιος για ποιο λόγο δεν πέτυχε στην πολιτική. Ακόμα και στους πιο έξυπνους ανθρώπους συμβαίνει η γλώσσα να τρέχει πιο γρήγορα από το μυαλό- και στην περίπτωση του Φασούλα αυτό συνέβη στο Ορτέζ, στις 11 Μαρτίου του 1993. Ο ΠΑΟΚ έκανε περίπατο στο Ορτέζ, νικώντας 86-103, με το σέντερ του να βάζει ακόμα και τρίποντο στα τελευταία δευτερόλεπτα της αναμέτρησης. Ωστόσο, ο μικρός χρόνος συμμετοχής του δεν τον άφηνε αδιάφορο.

Ως εκ τούτου, όταν ρεπόρτερ τον ρώτησε, στα αποδυτήρια, για αυτό το ζήτημα, απάντησε, “δεν ξέρω, ρωτήστε το σοφό”, αναφερόμενος στον προπονητή του ΠΑΟΚ, Ντούσαν Ίβκοβιτς. Η δήλωση μεταφέρθηκε σε εφημερίδες και, όταν ο Φασούλας το μετάνιωσε και πήγε να το σώσει, ήταν αργά. Βεβαίως, αυτό το παρατσούκλι έμεινε στον Ίβκοβιτς παραλλαγμένο, αφού εξατμίστηκε ο σαρκασμός με τον οποίο χρησιμοποιήθηκε. Ο Ντούντα έχει μείνει στο λαϊκό μύθο ως ο σοφός του μπάσκετ.