10 πράγματα που έμαθα για τη ζωή παίζοντας 5×5

“Πάλι για μπάλα θα πάτε; Δεν πάμε κανένα σινεμά;” Σίγουρα έχεις ακούσει την παραπάνω έκφραση από το έτερον ήμισυ ή έστω κάπως παραλλαγμένη, από κάποιο φιλικό ή συγγενικό σου πρόσωπο. Όμως εσύ εκεί. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όση μουρμούρα κι αν ακούσεις, όταν ‘σκάσει’ τηλέφωνο από την παλιοπαρέα θα πας για ένα ακόμη ματς στο αγαπημένο σας γηπεδάκι 5×5.

Όσοι δεν έχουν παίξει ποδόσφαιρο, είτε σε κανονικό γήπεδο, είτε σε 5×5, είτε στο Ultrex Cup 5×5, είναι λογικό να μην καταλαβαίνουν ότι σημαίνει πολύ περισσότερα από το να κυνηγάς απλώς μια μπάλα και να προσπαθείς να σκοράρεις.

Εμείς το γνωρίζουμε και σε καταλαβαίνουμε απόλυτα. Γιατί αν το καλοσκεφτείς, αυτή η μορφή διασκέδασης μπορεί να σου χαρίσει μερικά σπουδαία μαθήματα ζωής. Τι μπορείς να μάθεις παίζοντας 5×5;

> Πώς είναι να ανήκεις σε μια ομάδα. Μπορεί να είστε πέντε διαφορετικά άτομα που μπαίνουν μέσα στο γήπεδο, αλλά πάνω από όλα είστε μία ομάδα που παίζει για τη νίκη. Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που σου χαρίζουν τα ομαδικά σπορ είναι ακριβώς αυτό το πνεύμα ομαδικότητας που πρέπει να σε διακατέχει. Τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου.

Παλεύεις όχι μόνο για τον εαυτό σου, αλλά και για τους συμπαίκτες σου. Δεν έχει σημασία ποιος θα πετύχει το γκολ, αρκεί να το πανηγυρίσετε όλοι μαζί. Όσο μικρότερος μάθεις να είσαι ομαδικός, τόσο περισσότερο θα σε βοηθήσει και στο υπόλοιπο της ζωής σου.

> Οι φιλίες του 5×5 είναι από τις πιο δυνατές. Όποιος έχει παίξει ποδόσφαιρο γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει η παραπάνω πρόταση. Συνήθως η ‘παλιοπαρέα’ που μαζεύεστε για 5×5 αποτελείται από συγκεκριμένα άτομα, τα οποία τα εμπιστεύεσαι και τα θεωρείς κολλητούς σου. Ξέρεις την κίνηση του άλλου, συνεργάζεστε με κλειστά μάτια και έχετε ακόμη και συγκεκριμένους πανηγυρισμούς όταν σκοράρει κάποιος από την ομάδα.

Μπορεί όσο μεγαλώνουμε, να μεγαλώνουν οι κοιλιές και να μειώνεται η ταχύτητα, όμως στα μάτια σου ο συμπαίκτης σου θα μοιάζει με τον Βραζιλιάνο Ρονάλντο τον καιρό που έπαιζε στη Ρεάλ. Ασχέτως από το γεγονός πως θα φέρνει περισσότερο στην τωρινή του κατάσταση.

> Δεν έχει σημασία ποιος θα κερδίσει, φτάνει να το απολαύσεις. Παίζουμε ποδόσφαιρο για να το διασκεδάσουμε. Δεν προσπαθούμε να κατακτήσουμε το Champions League. Συμφωνώ ότι μερικά παιχνίδια σε πρωταθληματάκια 5×5 είναι κρίσιμα και έχουν βαθμολογικό ενδιαφέρον, αλλά στην τελική ο αγώνας αποτελεί ένα παιχνίδι με την παρέα σου. Θα παλέψετε, θα τα δώσετε όλα στον αγώνα, αλλά μετά θα πάτε και για μια μπύρα. Είτε νικήσετε, είτε χάσετε. Έτσι πάει.

> Θα κάνεις λάθη και θα δεχθείς το τρολάρισμα. Ουδείς αλάνθαστος λένε, επομένως κάτι θα ξέρουν. Ακόμη κι αν θεωρείς ότι αδικήθηκες που δεν φόρεσες τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, τα λάθη στο 5×5 δεν θα τα αποφύγεις. Μια κακή πάσα, ένα πάτημα της μπάλας, μια ‘ποδιά’ από αντίπαλο. Όλα είναι μέσα στο παιχνίδι.

Φυσικά θα ακολουθήσει ένα ‘ωωωω’ από τους συμπαίκτες σου, αλλά εκεί είναι όλη η γλύκα. Θα πρέπει να μάθεις από αυτά και να προσπαθήσεις να τα περιορίσεις. Τόσο στο χορτάρι, όσο και στη ζωή σου γενικότερα. Κάθε λάθος κι ένα μάθημα.

> Δεν πρέπει να τα παρατάς ποτέ. Μπορεί να ακούγεται κλισέ, αλλά τίποτα δεν τελειώνει αν δεν χτυπήσει το χρονόμετρο ή αν υπάρχει διαιτητής, αν δεν σφυρίξει εκείνος. Όποιο και να είναι το σκορ, ό,τι κι αν έχει συμβεί στο χορτάρι δεν πρέπει να τα παρατήσεις ποτέ.

Το μαθαίνεις από παιδάκι και σε ακολουθεί σε όλη σου τη ζωή. Τα πάντα μπορεί να αλλάξουν σε ένα δευτερόλεπτο. Μια κίνηση, ένα άγγιγμα, μια κεφαλιά, ένα σουτ και η μπάλα μπορεί από το πουθενά να καταλήξει στα δίχτυα και το παιχνίδι να αλλάξει. Όλα γίνονται. Αρκεί να το πιστέψεις.

> Μην να τα δίνεις όλα από την αρχή, κράτα και κάτι για μετά. Η αλήθεια είναι πως αυτό αργείς να το καταλάβεις. Όσο πιο μικρός και παθιασμένος είσαι, τόσο περισσότερα θες να κάνεις στο χορτάρι. Τα δίνεις όλα στην αρχή και μετά μένεις να ξεφυσάς.

Αν είσαι και κάποιας ηλικίας και ακολουθήσεις αυτή την τακτική, τότε θα έχεις βγει νοκ άουτ στο πεντάλεπτο. Χρειάζεται λοιπόν διαχείριση δυνάμεων και να κρατήσεις το καλύτερο για το τέλος. Έτσι δεν κάνουμε και σε άλλες πτυχές της ζωής όπως στις σχέσεις ή στη δουλειά;

> Να έχεις πειθαρχία. Μπορεί το 5×5 να είναι ως επί το πλείστον διασκέδαση, δεν παύει όμως να είναι ομαδικό σπορ και να απαιτεί πειθαρχία. Ο κάθε παίκτης έχει το ρόλο του στο γήπεδο και κάνει συγκεκριμένα πράγματα. Προφανώς και δεν κάνει ο καθένας ότι θέλει, γιατί μετά θα τα ‘ακούσει’. Εντάξει, μοναδική εξαίρεση αν το σκορ έχει φτάσει για παράδειγμα στο 13-2, που εκεί δεν θα σου πει και κανένας τίποτα αν κάνεις δύο τσαλιμάκια και ένα σουτ από το κέντρο.

> Μαθαίνεις καλύτερα τον εαυτό σου. Κι όμως παίζοντας ποδόσφαιρο μπορείς να μάθεις πολύ περισσότερα για τον εαυτό σου απ’ όσα περίμενες Κυρίως αυτό που μαθαίνεις είναι τα όριά σου. Στην αρχή μπορεί να τα ξεπερνάς, αλλά με τον καιρό εκπαιδεύεσαι και ελέγχεις τον εαυτό σου, τα νεύρα σου, τις αντιδράσεις σου γενικότερα.

Δεν γεννιόμαστε όλοι με ένα manual εγκατεστημένο στο μυαλό. Χρειάζεται να προσπαθήσουμε για να φτάσουμε σε ένα επίπεδο που να γνωρίζουμε αρκετά καλά τον εαυτό μας. Το 5×5 είναι μια καλή εξάσκηση.

> Να βάζεις στόχους. Τι θα ήταν η ζωή μας χωρίς στόχους; Τι θα ήταν το ποδόσφαιρο χωρίς στόχους; Μπορεί να μαζεύεστε στο γηπεδάκι 5×5 για να ξεσκάσετε, αλλά ο τελικός στόχος είναι η νίκη. Κυρίως για την απαραίτητη καζούρα μετά το ματς.

Άσε που αν ‘παίξει’ και κάποιο στοίχημα, τότε η πρόκληση γίνεται ακόμη μεγαλύτερη και ενδιαφέρουσα. Συγκέντρωση λοιπόν στον στόχο, όποιος κι αν είναι αυτός. Αφού τον πετύχεις, πας για τον επόμενο!

> Πώς είναι να απολαμβάνεις την επιτυχία. Από τα καλύτερα συναισθήματα που μπορεί να σου χαρίσει το ποδόσφαιρο είναι αυτό της νίκης. Να βλέπεις τον κόπο που έχει κάνει μέχρι το τέλος του αγώνα να αποζημιώνεται. Όταν βλέπεις ότι η ομάδα σου αναδεικνύεται νικήτρια, νιώθεις ότι ο ιδρώτας που έριξες και τα χιλιόμετρα (ή μέτρα) που έτρεξες δεν έχουν πάει χαμένα.

Δεν συμφωνείς ότι η μπύρα του θριάμβου (τα πόδια δεν θα βαστάνε για γύρο του θριάμβου) μετά από μια μεγάλη νίκη είναι ό,τι καλύτερο;