Alexander Hassenstein/Bongarts/Getty Images
ΑΘΛΗΤΙΚΑ

121 χρόνια Bayern Munchen: Η ομάδα που όλοι λατρεύουν να μισούν

Στις 27 Φεβρουαρίου του 1900 ιδρύθηκε στο Μόναχο η Bayern. Με αφορμή την επέτειό της, συγκεντρώσαμε πέντε στιγμές και μερικά trivia από την ιστορία της ομάδας.
Bayern Munchen. Ή αλλιώς FCB (προφέρεται εφ-τσε-μπε), όπως την αποκαλούν οι Γερμανοί. Δε χρειάζονται συστάσεις. 30 πρωταθλήματα, 20 κύπελλα, 6 Champions League και 2 treble. Η ομάδα του Beckebauer, του Heynckes, του Kahn. Αρκετοί λόγοι για να την υποστηρίξει κάποιος ή και να λατρεύει να τη μισεί. Συγκεντρώσαμε πέντε στιγμές από την ιστορία της που μπορεί να σε κάνουν να την υποστηρίξεις, να χαρείς με τις αποτυχίες της ή και να σε αφήσουν αδιάφορο, γιατί μπορεί να είστε φανατικοί της Dortmund και της West Ham.

H «σύγχρονη» Bayern

Για μια ομάδα που κλείνει τα 121 χρόνια της, το να μπει ο όρος «σύγχρονη» στα πρώτα της χρόνια στο γερμανικό πρωτάθλημα φαίνεται κάπως αταίριαστο. Ωστόσο, τη δεκαετία του ’30, η Bayern, μετά τη συμμετοχή της στο νοτιογερμανικό πρωτάθλημα και τις ποδοσφαιρικές κατηγορίες, κατέκτησε το πρώτο της εθνικό πρωτάθλημα (1932), έχοντας προηγηθεί μια σκληρή δουλειά σε όλους τους τομείς του club, χάρη στον Πρόεδρο της ομάδας, Kurt Landauer.

Από το 1919, ο Landauer έθεσε τις βάσεις του επαγγελματισμού στο ερασιτεχνικό club της Βαυαρίας, τακτοποιώντας τα οικονομικά, ιδρύοντας ακαδημίες (πρώτη ομάδα στη Γερμανία που έκανε κάτι τέτοιο), αναπτύσσοντας τις δεξιότητες των παικτών με φιλικά παιχνίδια και σεμινάρια από ομάδες της Αυστρίας, της Ουγγαρίας και της Σοβιετικής Ένωσης και θεσπίζοντας το ημερομίσθιο στους ποδοσφαιριστές, κίνηση που προκάλεσε το μίσος της εργατικής München 1860.

Ένα χρόνο μετά το πρωτάθλημα, όλα θα άλλαζαν εξαιτίας της ανόδου των Ναζί. Η FCB θεωρούνταν ομάδα της αστικής τάξης που ιδρύθηκε και αποτελούνταν από Εβραίους. H München 1860 και οι Ναζί συντάχθηκαν μαζί και τη στοχοποίησαν. Μέχρι το 1945, 36 μέλη της ομάδας δολοφονήθηκαν από τους Εθνικοσοσιαλιστές .

O Landauer, ενώ συνελήφθη τη «Νύχτα των Κρυστάλλων» και στάλθηκε στο Dachau, αφέθηκε ελεύθερος χάρη στην προσφορά του στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και δραπέτευσε στην Ελβετία, για να επιστρέψει μετά τον Πόλεμο, αναλαμβάνοντας ξανά χρέη προέδρου, απολαμβάνοντας τους καρπούς των κόπων του και, δυστυχώς, βλέποντας την αγαπημένη του ομάδα να πέφτει στη Β’ Εθνική Κατηγορία. Οι οπαδοί δεν τον ξέχασαν.

H Αγία Τριάδα 

Οι περιπέτειες της FCB στη Β’ Εθνική Κατηγορία μείωσαν τα έσοδα στα ταμεία της ομάδας. Για να εξοικονομήσουν χρήματα, χρησιμοποίησαν τις ακαδημίες και τις μικρές ομάδες της Βαυαρίας. Σε μία από αυτές, ανακάλυψαν το ταλέντο του επιθετικού Gerd Müller που πλαισίωσε την ομάδα το 1964. Μία ομάδα από νεαρά ταλέντα των ακαδημιών, όπως ο τερματοφύλακας Sepp Mayer και ο αμυντικός μέσος Franz Beckenbauer, που μαζί κατέκτησαν τέσσερα πρωταθλήματα και τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών. Ο “Bomber”, η «γάτα από το Anzing» και ο “Kaizer” αποτέλεσαν τη ραχοκοκαλιά του γερμανικού ποδοσφαίρου σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο τη δεκαετία του ’60 και του ’70. Και όλα αυτά, χάρη στο ταλέντο των ακαδημιών της Bayern.

Τα χαμένα Champions League


Alexander Hassenstein/Bongarts/Getty Images

BARCELONA, SPAIN – MAY 26: CHAMPIONS LEAGUE 98/99 FINALE, Barcelona/ESP; FC BAYERN MUENCHEN-MANCHESTER UNITED 1:2; v.l.n.r.: Carsten JANCKER/BAYERN, Samuel KUFFOUR/BAYERN; Schiedsrichter Pierluigi COLLINA/ITA, Torwart Oliver KAHN/BAYERN enttaeuscht (Photo by Alexander Hassenstein/Bongarts/Getty Images)

Όλες οι γερμανικές ομάδες έχουν υποβιβαστεί έστω και μία φορά στην ιστορία τους. Ακόμα και η Bayern, η οποία ήταν υποβιβασμένη όταν ξεκίνησε η Bundesliga. Ωστόσο, αυτοί οι υποβιβασμοί δεν πόνεσαν τόσο, όσο οι ήττες στους Τελικούς του Champions League του 1999 και του 2012.

Στον Τελικό του 1999, ενώ η FCB του Otmar Hitzfeld προηγούνταν με 1-0 από τα πρώτα λεπτά του αγώνα, είδε στις καθυστερήσεις του αγώνα, μέσα σε 102 δευτερόλεπτα, τους «Κόκκινους Διαβόλους» του Sir Alex Ferguson να ανατρέπουν το σκορ και να σηκώνουν το Champions League στον ουρανό της Βαρκελώνης. Οι Βαυαροί (και ο θυμωμένος Kahn) πήραν την εκδίκησή τους το 2001, στα πέναλτι απέναντι στην Valencia του Hector Raul Cuper.

Παρόμοια ψυχρολουσία θα ένιωθε και η επόμενη φουρνιά παιχτών, αλλά ακόμη χειρότερη, μέσα στην Allianz Arena, το 2012. Bayern εναντίον Chelsea. 1-1 τελικό, χάρη στο γκολ του Drogba στο 88ο λεπτό. Τρία χαμένα πέναλτι, το ένα στην παράταση από τον Robben και τα δύο στη διαδικασία από τους Olic και Schweinsteiger. Δεν χρειαζόταν κάτι άλλο, η νίκη πήγε στους Λονδρέζους που πανηγύρισαν έξαλλα το ένα και μοναδικό μέχρι στιγμής Champions League της ιστορίας τους.

Heynckes ή Pep;

Δίλημμα. Heynckes ή Guardiola; Αν συγκρίνουμε τους τίτλους, χωρίς να υπολογίζουμε και το πρώτο πέρασμά του στη FCB, ο Jupp Heynckes ξεπερνά κατά πολύ τον Pep Guardiola. Να’ ναι καλά και το ιστορικό treble και η μεταμόρφωση της ομάδας από τη νωθρότητα του Louis Van Gaal. Ο Heynckes είναι δάσκαλος, όπως και να το κάνουμε.

Ο Guardiola, όμως; Οι εγχώριοι τίτλοι δεν μπόρεσαν να σβήσουν τις πικρίες από τους ταπεινωτικούς αποκλεισμούς στο Champions League. Ούτε οι επιδείξεις δύναμης σε μικρότερες ομάδες, ούτε η απογείωση του tiki-taka, ούτε η εκμάθηση του υψηλότερου επιπέδου της γερμανικής γλώσσας – καλά, το τελευταίο, μπορεί κιόλας να απαλύνει τον πόνο στους Βαυαρούς. Ωστόσο, όσοι παρακολουθούσαν την Bayern τις σεζόν του Guardiola, απολάμβαναν ένα έργο τέχνης δια ζώσης ή στις οθόνες τους. Πολλοί, βέβαια, είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο νυν τεχνικός των Βαυαρών, Hansi Flick, τους έχει ήδη ξεπεράσει. Ο καιρός θα το δείξει.

Bayerndusel

Όπου dusel, βάλτε την άδικη νίκη. Ο όρος Bayerndusel είναι ένας διαδεδομένος μύθος (;) στη γερμανική επικράτεια, τον οποίο ενστερνίζονται όσοι σιχαίνονται τις νίκες των τελευταίων λεπτών ή τις εξόφθαλμα προκλητικές διαιτητικές αποφάσεις υπέρ της Bayern που της δίνουν τους τρεις βαθμούς στο τέλος του αγώνα.


Julian Finney/Getty Images

Άλλοι λένε πως είναι προϊόν αυτοπεποίθησης και αυτοθυσίας των παικτών, άλλοι, όπως ο Oliver Kahn, πιστεύουν ότι οφείλεις να προκαλείς την τύχη σου. Ο Bastian Schweinsteiger πιστεύει τον μύθο, αλλά ο τέως πρόεδρος και προπονητής της Uli Hoeneß δε θέλει ούτε να τον ακούει. Ένας δημοσιογράφος του καναλιού της ομάδας τον ρώτησε στην κάμερα και εκείνος απείλησε να τον απολύσει, αν ξανακούσει τέτοιες μπούρδες. Το βίντεο δεν κυκλοφόρησε ποτέ, αλλά η Bild αναφέρει πως ο δημοσιογράφος ήταν εξωτερικός συνεργάτης και δεν επηρεαζόταν από απόλυση.

Exit mobile version