21 κλισέ δηλώσεις παικτών και τι εννοούν στην πραγματικότητα

Όπως ανεβαίνεις την Μεσογείων, από κέντρο προς Μεσόγεια, από λίγο πριν το ύψος του Σταυρού της Αγίας Παρασκευής ξεκινάς να βλέπεις, τόσο στο δεξί όσο και στο αριστερό σου χέρι, κάμποσες εταιρείες που πουλάνε προκατασκευασμένες κατοικίες. Έτοιμα σπίτια, τα οποία τα παίρνεις όπως είναι και τα ‘φυτεύεις’ στο οικόπεδό σου, εξοικονομώντας χρόνο και χρήμα από το να χτίσεις ένα σπίτι από την αρχή.

Δεν ξέρω τι και αν προσπαθούν να εξοικονομήσουν οι αθλητές και κυρίως οι ποδοσφαιριστές κατά τη διάρκεια των δηλώσεών τους, αλλά οι απαντήσεις τους είναι πιο προκάτ και από τις προαναφερθείσες εξοχικές (κυρίως) κατοικίες.

Για να μπορέσουμε να δώσουμε ένα άλλοθι στους ποδοσφαιριστές και για να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει στο μυαλό τους τη στιγμή που έχουν μπροστά τους το μικρόφωνο, θα είχε ενδιαφέρον να μπαίναμε οι ίδιοι στη θέση τους και να μας ζητούσαν δηλώσεις λίγο πριν ή λίγο μετά από έναν αγώνα ή μια κλήρωση κάποιας διοργάνωσης. Μέχρι τότε, βέβαια, έχουμε και οι δημοσιογράφοι λερωμένη τη φωλιά μας, αφού δεν χάνουμε ευκαιρία ειδικά στον αθλητικό τύπο, να χρησιμοποιήσουμε κάμποσα κλισέ.

(Πάτρικ, μόνο εσύ δεν μιλούσες με κλισέ)

Ας γυρίσουμε, όμως, πίσω στις προκάτ κατοικίες και ας μιλήσουμε για τις 21 πιο προκάτ δηλώσεις που κάνουν οι ποδοσφαιριστές (Έλληνες και ξένοι) που αγωνίζονται στην Ελλάδα, πάνω από το 50% των οποίων ξεκινάνε μ’ έναν από τους εξής τρόπους:

-Ντάξει, πιστεύω…

-Ντάξει, σίγουρα…

-Σίγουρα…

και ας δούμε τι πραγματικά θα έλεγαν αν δεν τους ένοιαζαν οι όποιες συνέπειες.

>”Αγωνιστήκαμε απέναντι σε μια πολύ καλή ομάδα”. ”Ολοταχώς για φούντο πάει”.

>”Δεν υπάρχουν εύκολα και δύσκολα ματς”. ”Το σημερινό δεν μετράει. Ήταν για το Κύπελλο”.

>”Ξεχνάμε τι έγινε σήμερα και κοιτάμε το επόμενο ματς”. ”Μετά τα μπουζούκια, εννοώ”.

>”Ο κόσμος είναι ο 12ος μας παίκτης”. ”Βοηθάει που και που πετώντας κανένα μπουκάλι στους αντιπάλους”.

>”Είναι ένα πολύ σημαντικό τρίποντο για μας”. ”Το ματς ήταν τόσο εύκολο που σκεφτήκαμε να βγούμε με 8 παίκτες στο ημίχρονο”.

>”Δεν μιλάω ποτέ για τη διαιτησία”. ”Εκτός και να μου κάνετε άλλη μία ερώτηση, εκραγώ και πω όλα όσα έχω στο μυαλό μου”.

>”Έχουμε ακόμα 5 τελικούς για το πρωτάθλημα”. ”Δεν παίζει να χάσουμε ούτε μισό βαθμό”.

(Καλά Ιμπραχίμα και εσύ ήσουν αρκετά αυθόρμητος)

>”Κοιτάμε κάθε ματς ξεχωριστά”. ”Πότε είπαμε είναι το ντέρμπι”;

>”Είμαστε μια οικογένεια”. ”Έχω να μιλήσω δύο μήνες με το δεξί μπακ”.

>”Βγάλαμε στο γήπεδο όλα όσα μας ζήτησε ο προπονητής”. ”Αλλιώς θα μας έκλεινε για μια εβδομάδα σε ξενοδοχείο”.

>”Θέλω να δώσω πολλά συγχαρητήρια για τη νίκη σε όλα τα παιδιά και όλη την ομάδα”. ”Αλλά αν δεν ήμουν εγώ να τους ξελασπώσω ξανά, θα παίζαμε στην Football League”.

>”Το σημαντικό είναι να κερδίζει η ομάδα και όχι ποιος σκοράρει”. Ομοίως.

>”Χάσαμε πολλές ευκαιρίες, αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο”. ”Γα@μ@ την γκαντεμιά μου, γ@μ@”.

>”Μας κόστισαν οι ολιγωρίες στην άμυνα”. ”Τα στόπερ έρχονται κάθε πρωί στουπί στην προπόνηση. Τι περιμένεις”;

>”Είναι βατή η κλήρωση”. ”Αν δεν περάσουμε, θα μας κλείσουν τα σύνορα”.

>”Νίκησε αυτός που το ήθελε περισσότερο”. ”Και πήρε και δέκα σφυρίγματα”.

>”Σεβόμαστε τον αντίπαλο, αλλά δεν τον φοβόμαστε”. ”Θα βάλουμε πούλμαν μπροστά στο τέρμα”.

>”Δεν υπάρχουν εύκολα και δύσκολα ματς”. ”Θα τους ρίξουμε τουλάχιστον τέσσερα τεμάχια”.

>”Θα προσπαθήσουμε να πάρουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε από αυτό το ματς”. ”Αν φάμε κάτω από τρία, θα κάνουμε φιέστα”.

>”Αδικήσαμε τους εαυτούς μας”. ”Θα μας περιμένουν με κορνέδες στο αεροδρόμιο”.

>”Πρέπει να συζητήσουμε όλοι μαζί τι φταίει στην ομάδα”. ”Πρόεδρε, πότε θα τον διώξεις τον άσχετο από τον πάγκο”;