5 από τις καλύτερες και τις χειρότερες μεταγραφές της «τελευταίας στιγμής»

Η σωστή απάντηση είναι «εξαρτάται». Όπως θα δείτε και παρακάτω, μερικές πραγματικά σπουδαίες μεταγραφές έχουν γίνει την τελευταία μέρα της μεταγραφικής περιόδου. Το ίδιο βέβαια έχει συμβεί και με μερικές από τις μεγαλύτερες μεταγραφικές γκάφες που έχουν δει τα μάτια μας. Πιθανόν, πάνω στη βιάση να προλάβουμε τον χρόνο. Παρακάτω μαζέψαμε τις 5 καλύτερες και τις 5 χειρότερες deadline transfers. Όπως θα δείτε αφορούν κυρίως την Premier League για την οποία αυτή η μέρα μοιάζει λίγο και σαν θεσμός.

Οι καλύτερες…

5. Claude Makélélé στην Chelsea (2003)

Όταν έχεις δώσει σε μια θέση το όνομά σου, τότε σίγουρα έχεις κάνει μια σπουδαία καριέρα. Ο Claude Makélélé είναι γνωστός κυρίως για το πέρασμά του από τη Real. Κι όμως, όταν οι Galacticos θεώρησαν ότι εκείνος δεν είναι αρκετά σταρ για την ενδεκάδα τους, τον πούλησαν στην Chelsea το καλοκαίρι του 2003.  Εκεί πέρασε μια συναρπαστική πενταετία και υπήρξε βασικός παράγοντας στην επιτυχία της πρώτης φουρνιάς της Chelsea επί Abramovich.

4. Wayne Rooney στη Manchester United (2004)

Στα 16 του ο Rooney ήταν ήδη ένα από τα σπουδαιότερα ταλέντα στα οποία είχε να ελπίζει το Νησί. Η πορεία του στην Everton ήταν εξωπραγματική σε τέτοιο σημείο, ώστε όταν μεταγράφηκε στη Manchester United, την τελευταία μέρα των μεταγραφών, θεωρήθηκε από πολύ νωρίς μια από τις σημαντικότερες μεταγραφές της χρονιάς. Τελικά, τα προγνωστικά βγήκαν και όσοι μίλαγαν για μεγάλο ρίσκο διαψεύστηκαν. Ο Rooney έγινε ο μεγάλος αρχηγός της United στην τελευταία σπουδαία ομάδα που έχει να επιδείξει.

3. Sergio Ramos στη Real (2005)

Την τελευταία μέρα της μεταγραφικής περιόδου του 2005, η Real τίναζε την μπάνκα στον αέρα δίνοντας το αστρονομικό για εκείνη την εποχή ποσό των 27 εκατομμυρίων ευρώ για έναν 18χρονο αμυντικό. Επρόκειτο για την ηγετική φιγούρα της άμυνας της Σεβίλλης, τον Sergio Ramos. Προφανώς, δε μετανιώνει ούτε ένα από αυτά τα ευρώ, από τη στιγμή που ο Ramos είναι ακόμα και τώρα, 16 χρόνια μετά, ο βράχος στην άμυνα της ομάδας. Βασικός και αναντικατάστατος σε καθεμιά από τις αλλαγές που έζησε η Real όλα αυτά τα χρόνια.

2. Luis Suárez στη Liverpool (2011)

Στο μέσο της σεζόν 2010/2011, o Luis Suárez είχε αποκτήσει φήμη σε όλη την Ευρώπη χάρη στις εντυπωσιακές επιδόσεις του με τον Ajax. Η Liverpool κατάφερε να τον κλέψει στις 31 Ιανουαρίου του 2011 καταβάλλοντας 26,5 εκατομμύρια ευρώ. Λίγα χρόνια και πολλά γκολ μετά, ο Luis Suárez θα πήγαινε στην Barcelona και η Liverpool θα έβαζε στο ταμείο της κοντά στα 82 εκατομμύρια ευρώ. Ο ορισμός του σπουδαίου deal.

1. Ronaldo στη Real (2002)

H σπουδαιότερη deadline μεταγραφή και μια από τις σημαντικότερες μεταγραφές του αιώνα μας. Όταν η Real εξασφάλιζε την τελευταία μέρα του Αυγούστου του 2002 την υπογραφή του Ronaldo, το Φαινόμενο είχε παραχωρήσει τη θέση του σε έναν άλλο, νέου τύπου ποδοσφαιριστή. Το τραυματικό Μουντιάλ του 1998 ήταν παρελθόν ακριβώς γιατί το είχε επισκιάσει το θριαμβευτικό Μουντιάλ του 2002. Ο Ronaldo δεν ερχόταν μόνο ως Παγκόσμιος Πρωταθλητής αλλά ως ο ποδοσφαιριστής που πήρε από το χέρι τη Βραζιλία και την άφησε στην κορυφή του βάθρου. Στη Real των Galacticos ο Ronaldo συνέχισε να τα πηγαίνει εκπληκτικά. Μπορεί να μην έγινε αυτό που όλοι περίμεναν στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Ακόμα και αυτό που έγινε όμως ήταν κάτι πραγματικά σπουδαίο.

Και οι 5 χειρότερες…

5. Fernando Torres στη Chelsea (2011)

Η ισπανική εκδοχή του Rooney. Eξίσου σπουδαίος ηγέτης μιας μεσαίας (τότε) ομάδας του ισπανικού πρωταθλήματος, της Atletico. Το βήμα για τη Liverpool ήταν άκρως επιτυχημένο. Όταν έκανε το επόμενο για την Chelsea σίγουρα τα πήγε πιο άσχημα και από τους χειρότερους εφιάλτες του. Ο σπουδαίος Torres έγινε meme λόγω της απίστευτης δυστοκίας του και των ελάχιστων γκολ που έβαζε: Σε 110 αγώνες έβαλε μόλις 20. Βέβαια, κανείς δε θα ξεχάσει εκείνο κόντρα στην Barcelona στον ημιτελικό του Champions League. Αρκεί όμως αυτό για τα 58,50 εκατομμύρια ευρώ που δαπανήθηκαν; Σίγουρα όχι.

4. Andy Caroll στη Liverpool (2011)

Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της σύγχρονης ποδοσφαιρικής ιστορίας. O Andy Caroll πήγε, είδε, έβαλε 6 γκολ σε 1,5 χρόνο και απήλθε. Έγινε το σύμβολο πάνω στο οποίο συγκεντρώθηκαν όλες οι λάθος επιλογές της Liverpool που την άφηναν μακριά από το πρωτάθλημα μέχρι πέρσι.

3. Michael Owen στη Newcastle (2005)

OK, είσαι η Newcastle και έχεις στην επίθεση σου τον ακόμα ακμαίο Alan Shearer. Γιατί να μην του βάλεις δίπλα και έναν Owen για να δημιουργήσεις ένα φανταστικό αγγλικό δίδυμο; H Newcastle αποφάσισε να δώσει αρκετά εκατομμύρια για να επαναφέρει στην Premier League τον άλλοτε σπουδαίο επιθετικό. Τα πράγματα όμως για τον Owen δεν ήταν όπως όταν έφυγε αφού μετά από διάφορους τραυματισμούς και με μια καταστροφική καριέρα στη Real, μάλλον δε θα πίστευε στα αυτιά του, όταν άκουσε το ποσό που είχε πρόθεση να του δώσει η Newccastle. Προφανώς και δέχτηκε. Τα 30 γκολ που έβαλε σε 79 συμμετοχές δε θα ήταν και τραγική επίδοση, αν δεν αφορούσαν σε 5 ολόκληρα χρόνια.

2. Robinho στη Manchester City (2008)

Το άλλοτε ανερχόμενο αστέρι της Βραζιλίας είχε για τα καλά ξεθωριάσει όταν μεταγραφόταν στη Manchester City στην transfer deadline day του 2008. Όλη του η πορεία ήταν «μια χαρά» αλλά χωρίς να εντυπωσιάζει και κανέναν. Στη City τα πήγε αρκετά καλά στην πρώτη του χρονιά, η συνέχεια όμως πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Τελικά, ο Robinho θα έφευγε για τη Milan μόλις δύο χρόνια μετά. Η Manchester City πήρε μόλις τα μισά από όσα είχε σπαταλήσει, για να τον αποκτήσει. Καθόλου καλό deal.

1. Javier Mascherano στη West Ham United (2006)

Μέχρι σήμερα κανείς δεν μπορεί να είναι απολύτως σίγουρος για το πώς οι Tevez και Mascherano κατέληξαν στη West Ham την τελευταία μέρα της μεταγραφικής περιόδου του καλοκαιριού του 2006. Παρά τη σπουδαία στα χαρτιά μεταγραφή, ο προπονητής Alan Pardew δεν κατάφερε ποτέ να χωρέσει στην ενδεκάδα του τον Mascherano που έπαιξε 7 παιχνίδια και μετά εξαφανίστηκε. Η καριέρα του τελικά εκτοξεύτηκε σε Liverpool και Barcelona σε σημείο που κανείς να μη θυμάται σήμερα ότι αυτός ο παίκτης πέρασε από τη West Ham. Σαν να μπήκε στον σταθμό των Σφυριών για να πάρει απλώς το επόμενο τρένο.