50+1 πράγματα για τον 51χρονο Charles Barkley

Μπορεί να μιλάμε για τον σπουδαιότερο power forward που έριξε ξύλο, έσπρωξε για το block out, πήρε ριμπάουντ, σκόραρε, πάσαρε και έκανε τόσο γλυκά (καλά όχι πάντα) τον τραμπούκο στην ιστορία του ΝΒΑ. Όχι. Ας μην συμφωνήσουμε από τώρα ότι ο ‘Chuck’ ή αλλιώς ‘Sir Charles’ ή ακόμα καλύτερα ‘The Round Mound of Rebound’ είναι ο σπουδαιότερος power forward που έπαιξε ποτέ μπάσκετ. Δεν έχει καμία σημασία.

Ο όγκος, το εκτόπισμα και η μορφή του είναι το μπάσκετ που μας μεγάλωσε. Από άποψη ιστορικότητας ή μυθικότητας, ο Barkley μπορεί να κοιτάξει από πάνω και να δει μόνο τον Jordan και τον Magic. “Και τον Kareem και τον Kobe, ίσως και τον Bird”, με διορθώνει ο επικεφαλής του ΝΒΑ Greece, Στέφανος Τριαντάφυλλος. “Αλλά σαν περσόνα συγκρίνεται μόνο με τον Shaquille”.

Όταν αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε τον κόσμο, ο Barkley ξεκινούσε βασικός στα μισά παιχνίδια της ‘αυθεντικής’ Dream Team στη Βαρκελώνη (μόνο ο MJ ξεκίνησε και στα 8, o Magic ξεκίνησε στα 5) και άφηνε τους Sixers μετά από 8 σεζόν για να συνεχίσει τις αλητείες στο Phoenix.

Με αφορμή τα 51α γενέθλιά του, το ΟΝΕΜΑΝ σημειώνει 51 ατάκες, στιγμές, φάσεις, παραβάσεις και πραγματικότητες για τον Charles Barkley που έχουμε τη χαρά να βλέπουμε στην εκπομπή για το ΝΒΑ που είναι καλύτερη από το ΝΒΑ.

Χρόνια πολλά Chuck. Χαρούμενα τα 51.

 

O Barkley έπαιξε μπάσκετ (και φοίτησε) στο Auburn University. Στο ίδιο Πανεπιστήμιο πήγε και ο γνωστός μας απ’ τον Ολυμπιακό Eddie Johnson και ο γνωστός μας απ’ τον Παναθηναϊκό, Pat Burke.

Ήταν το νούμερο 5 στα ντραφτ του 1984. Επιλέχθηκε από τους Philadelphia 76ers.

 

“Πάντα γελάω όταν με ρωτούν για τις τεχνικές μου για τα ριμπάουντ. Έχω μία τεχνική. Απλά σήκω και μάζεψε τη γ**ημένη μπάλα”

Όταν η μοναχοκόρη του ήταν 17, ο Barkley κλήθηκε να σχολιάσει το γεγονός ότι η Christiana δεν είχε ακόμα αγόρι. “Ευχαριστώ το Θεό γι’ αυτό. Ελπίζω να μην βρει μέχρι να μπω στο Hall of Fame ώστε να μην προλάβω να σκοτώσω κάποιον πριν με βάλουν”.

Ο Barkley μπήκε στο Hall of Fame το 2006, λίγο πριν η κόρη του κλείσει τα 18.

Το ύψος του είναι μόνο 1.96. Ο Michael Jordan ήταν πιο ψηλός από τον Charles (1.98).

Από την άλλη, το ύψος του δεν στάθηκε εμπόδιο για κάτι από τα παρακάτω:

Ναι, είναι ο πιο κοντός παίκτης που βγήκε πρώτος ριμπάουντερ σε μια σεζόν (1986-87).

Μπορείς να πεις επίσης πως ό,τι του έλειπε σε μπόι το είχε σε γλώσσα. Μέγας trash talker. Παράδειγμα:

 

Έχει γεννηθεί τρεις μέρες μετά τον Micheal Jordan.

Μην κάνεις ότι δεν θυμάσαι τα Barkley. Σε παρακαλώ.

Ήταν ο πρώτος σκόρερ και ο πιο εύστοχος παίκτης στα σουτ εντός παιδιάς της Dream Team στη Βαρκελώνη το ’92. Barkley 18 ppg, Jordan 14.9 ppg.

Το ξανάκανε με την εθνική των Η.Π.Α. στους Ολυμπιακούς της Atlanta, βγαίνοντας πρώτος σκόρερ με 12.4 πόντους. Jordan δεν υπήρχε στην Atlanta.

Για ένα φεγγάρι, εκεί στο Πανεπιστήμιο, ο Barkley είχε μαλλιά.

Κορυφαίες στιγμές της καριέρας του: MVP της σεζόν 1992-93 και μια συμμετοχή σε τελικούς με τους Phoenix Suns, την ίδια σεζόν, απέναντι στους Bulls (Bulls-Suns 4-2).

 

Το πλήρες του όνομα είναι Charles Wade Barkley.

Η φανέλα με το νούμερο 34 έχει αποσυρθεί από τους 76ers, τους Suns και τους Auburn Tigers.

“Είμαι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η Αμερική. Ένας ακόμα άνεργος μαύρος”, είπε μόλις αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.

Το Μάρτιο του 1991, κατά τη διάρκεια ενός ματς των Sixers στο New Jersey, ο Barkley προσπάθησε να φτύσει έναν οπαδό που τον προκαλούσε με ρατσιστικά σχόλια, αλλά αντ’ αυτού έφτυσε ένα νεαρό κορίτσι. Για λίγες μέρες, όλο το σύμπαν τα είχε βάλει μαζί του. Τιμωρήθηκε από τη λίγκα με 10.000 δολάρια πρόστιμο και 1 παιχνίδι, ενώ τελικά έγινε φίλος με το κορίτσι και την οικογένειά του.

Σε πιο χαλαρές περιστάσεις, ο Charles έχει πλάκα. ΠΟΛΛΗ.

“Δεν θα υπάρξει άλλος παίκτης σαν εμένα. Είμαι το ένατο θαύμα του κόσμου”, δήλωνε ως rookie το 1984.

Έγινε ο τέταρτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που ξεπέρασε τους 20.000 πόντους, τα 10.000 ριμπάουντ και τις 4.000 ασίστ.

Είναι υπέρ των ίσων δικαιωμάτων των gay ζευγαριών.

Έχει κερδίσει ένα Sports Emmy βραβείο ως ο Καλύτερος Αναλυτής, για τη δουλειά του στο ΤΝΤ, το 2012.

Προβληματικός τζογαδόρος, ο Barkley υπολογίζεται ότι έχει χάσει πάνω από 10 εκατομμύρια δολάρια παίζοντας. Σε μια συνέντευξή του στο ESPN, παραδέχτηκε ότι έχει χάσει 2.5 εκατομμύρια δολάρια μέσα σε έξι ώρες παίζοντας μπλακτζάκ.

Έχει κάνει την αυτοκριτική του (σ.σ. το ‘I’m a dumbass’ video).

 

Χρειάζεται να δουλέψει πολύ το γκολφ του.

 

Έχει εκδώσει δύο βιβλία, το ‘I May Be Wrong, But I Doubt It’ το 2002 και το ‘Who’s Afraid of a Large Black Man?’ το 2005, μια συλλογή από συνεντεύξεις ηγετικών μαύρων φυσιογνωμιών στον αθλητισμό, την πολιτική και το entertainment.

Έχει παίξει στο ‘Space Jam’. Όποιος έχει παίξει στο Space Jam, κατέχει αυτομάτως μια θεία υπόσταση.

Το ρεκόρ πόντων του σε ένα ματς είναι 56 στην εκτός έδρας αναμέτρηση των Suns με τους Warriors για τα playoffs του 1994.

Το ρεκόρ ριμπάουντ σε ένα ματς είναι 33 ως παίκτης των Houston Rockets πια απέναντι στην προηγούμενη ομάδα, τους Suns, το 1996.

Έχει συνεισφέρει στην κατηγορία ‘monster dunks’ με καρφώματα σαν κι αυτό:

Οι περιπέτειές του στο σινεμά έχουν και ‘Look Who’s Talking Now’ με Travolta και Kirstie Alley.

Έχει παίξει σε 11 all-star games.

Μπήκε περίπατο στους 50 Κορυφαίους Παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ. Αλίμονο.

Μπορεί να γίνει και ποιητής για χάρη των Taco Bell. Ή έστω να προσπαθήσει.

 

Έχει ντυθεί γυναίκα για ένα διαφημιστικό του Weight Watchers (σ.σ. δημοφιλές site fitness & health). Ήταν η πιο άσχημη γυναίκα που έχουμε δει.

Προκάλεσε συζητήσεις επί συζητήσεων όταν δήλωσε ότι οι αθλητές δεν γίνεται να θεωρούνται role models, γιατί πολύ απλά δεν είναι. “Δεν πρέπει να μεγαλώνει ένα παιδάκι με πρότυπο τον Jordan, γιατί δεν θα γίνει ποτέ ο Jordan”.

E, θα μπορούσες να πεις ότι έχει υπάρξει κάπως ‘βρώμικος’ παίκτης. Hakeem, τι λες εσύ γι’ αυτό;

Να τοποθετηθεί και ο Bill Laimbeer σχετικά με το ‘βρώμικος’ αν γίνεται.

 

Κατά τη διάρκεια του ματς της Dream Team με την Ανγκόλα στη Βαρκελώνη (116-48), ο Barkley διαπληκτίστηκε με έναν Ανγκολέζο παίκτη ονόματι Coimbra.  Στις δηλώσεις μετά το ματς, ο Chuck είπε: “Όταν με χτυπήσει κάποιος, θα τον χτυπήσω πίσω. Ακόμη κι αν μοιάζει σαν να μην έχει φάει για δύο εβδομάδες”.

O Charles μάς έχει βοηθήσει προ πολλού να πιστέψουμε στα θαύματα. Εκείνη τη φορά που πιάστηκε στα χέρια με τον Shaquille, μια ανώτερη δύναμη κατάφερε να τους χωρίσει.

Χρόνια μετά, βγάζουν μαζί το ψωμί τους στο Inside the NBA.

 

Εχμ, έχει πάρει συνέντευξη από τον Πρόεδρο Obama.

 

(Φυσικά και) Έχει συλληφθεί για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ πριν 6 χρόνια.

Στην τελευταία του χρονιά στους Sixers (1991-92) φόρεσε το νούμερο 32 προς τιμήν του Magic Johnson που αποσυρόταν από την ενεργό δράση μετά τη διάγνωση του ως οροθετικός.

Στην τελευταία του σεζόν στο ΝΒΑ, ο Barkley (με τη φανέλα των Rockets) τραυματίστηκε σοβαρά στις 8 Δεκεμβρίου 1999 σε ένα ματς στη Philadelphia (πόσο ειρωνικό) και -όπως θα δήλωνε μετά- κατάλαβε ότι η καριέρα του θα τελείωνε κάπου εκεί.

Στις 19 Απριλίου 2000, επέστρεψε σε ένα τελείως αδιάφορο ματς με τους Vancouver Grizzlies, σκόραρε ένα λέι-απ (πόσο πιο Barkley!) μετά από επιθετικό ριμπάουντ και αμέσως ζήτησε αλλαγή. Ήταν όλα εντάξει για να τελειώσει η καριέρα του ακριβώς εκείνη τη στιγμή, ακριβώς με αυτόν τον τρόπο.

 

Ο Michael Jordan (ουπς, τον αναφέραμε πάλι) είναι ο κολλητός του.

 

Δεν υπάρχει πιο χορταστικός τρόπος να κλείσεις μια 50άδα για τον Sir Charles από το δικό του ντοκιμαντέρ που επιμελήθηκε το NBA TV.