6 ποδοσφαιριστές που δοκίμασαν άλλο άθλημα μετά το τέλος της καριέρας τους

Ο Diego Forlan αγαπούσε το τένις από μικρός και αν δεν υπήρχαν τα οικονομικά προβλήματα της οικογένειάς του, τα οποία προέκυψαν μετά από το τροχαίο και τον ακρωτηριασμό της αδερφής του, πιθανότατα δεν θα τον γνωρίζαμε ποτέ ως ποδοσφαιριστή. Μετά την ξεχωριστή καριέρα του στα ευρωπαϊκά γήπεδα, ο επέστρεψε στην Ουρουγουάη και έγινε για δύο χρόνια προπονητής, αλλά γρήγορα είδε αυτήν την καριέρα να διακόπτεται, αφού άρχισε να πιάνει και πάλι ρακέτα.

Αφού έπαιξε σε κάποια τουρνουά ηλικίας 45 ετών και άνω και πετυχαίνοντας κάποιες νίκες βασιζόμενος στο καλό του σερβίς, το βράδυ της Τετάρτης 13 Νοεμβρίου ο Diego Forlan θα κάνει το επαγγελματικό του ντεμπούτο στο διπλό των αντρών, μαζί με τον Αργεντίνο Federico Coria.

Στον πρώτο του επίσημο αγώνα για την ATP θα αντιμετωπίσει το δίδυμο Federico Zeballos και Boris Arias, οι οποίοι είναι κυρίως αθλητές του διπλού και βρίσκονται στο Νο.4 του ταμπλό του τουρνουά.

Ο Ουρουγουανός πρώην ποδοσφαιριστής ωστόσο, δεν είναι ο μόνος που άφησε την παλιά του καριέρα για κάτι εντελώς διαφορετικό. 6 ακόμα ποδοσφαιριστές πρώτης κλάσης έχουν μεταπηδήσει σε άλλο άθλημα πριν από τον Diego Forlan και εμείς αναζητούμε τα όσα πέτυχαν μετά την ποδοσφαιρική τους καριέρα.

Petr Cech – Χόκεϊ επί πάγου

Αμέσως μετά το πέρας της ποδοσφαιρικής του καριέρας το 2019, ο Petr Cech άφησε τα ποδοσφαιρικά γκολπόστ για να βρεθεί μπροστά από ένα μικρότερο τέρμα. Ο Τσέχος τερματοφύλακας που έγραψε ιστορία με τη φανέλα της Τσέλσι και της Άρσεναλ και βρέθηκε απέναντι στην Εθνική μας Ομάδα στον ημιτελικό του Euro 2004, είναι πια goaltender στην National Ice Hockey League, μια ημιεπαγγελματική κατηγορία στην Αγγλία. Ανήκει στους Όξφορντ Σίτι Σταρς, όμως την τελευταία χρονιά έχει δοθεί δανεικός στους Μπέλφαστ Τζάιαντς.

Gabriel Batistuta – Πόλο με άλογα

Ο Αργεντινός θρύλος του ιταλικού πρωταθλήματος και της Φιορεντίνα κατέκτησε δύο φορές το Copa America με την εθνική του ομάδα και αποτέλεσε έναν από τους κορυφαίους επιθετικούς στον κόσμο στα 90s. Μετά το τέλος της διαδρομής του στα γήπεδα o Batigoal είχε σοβαρά ζητήματα με τα γόνατά του και δεν μπορούσε ούτε να κοιμηθεί. Μέσω του πόλο με άλογα, όμως βρήκε και πάλι την ευχαρίστηση για τη ζωή.

Το πόλο με άλογα υπήρξε ολυμπιακό άθλημα και είναι ένα από τα πρώτα ομαδικά αθλήματα με βασιλικές ρίζες. Για τον Batistuta «είναι ένα χόμπι, αλλά πάντα προσπαθώ να βελτιώνομαι γιατί όσο καλύτερα παίζω, τόσο περισσότερο το απολαμβάνω. Είναι ένα σπορ με πολλή τακτική και αφοσιώνομαι για να γίνομαι καλύτερος. Περνάω καλά αλλά ο χαρακτήρας μου απαιτεί να γίνομαι καλύτερος. Συνήθως νιώθω πίεση παίζοντας πόλο γιατί ο κόσμος ζητά γκολ, ενθυμούμενος την ποδοσφαιρική μου καριέρα».

Rafael Van Der Vaart – Βελάκια

Ο Ολλανδός μέσος υπήρξε ένας από τους ποιοτικότερους ποδοσφαιριστές της γενιάς του, αν και πάντα υπήρχε η αίσθηση ότι μπορούσε να κάνει περισσότερα πράγματα στην καριέρα του. Αγωνίστηκε στη Ρεάλ Μαδρίτης από το 2008 ως το 2010 και ήταν αρκετά θετικός στην παρουσία του στην Τότεναμ αμέσως μετά.

Η τελευταία ομάδα στην οποία αγωνίστηκε ήταν η Έσμπιεργκ στη Δανία το 2018. Έναν χρόνο μετά το άδοξο, λόγω τραυματισμών, τέλος της καριέρας του, ο Van Der Vaart το έριξε στα βελάκια, κατεβαίνοντας μάλιστα στο Δανέζικο Open, όπου πέτυχε την πρώτη του νίκη. Παράλληλα εξασκεί και την προπονητική.

Fabien Barthez – Μηχανοκίνητος αθλητισμός

Ο Fabien Barthez πέρασε μια ζωή κάτω από τις εστίες και κατέκτησε όλους τους μεγάλους τίτλους που ονειρεύεται ένας ποδοσφαιριστής. Το 1993 πήρε το Champions League με τη Μαρσέιγ, το 1998 το Παγκόσμιο Κύπελλο και το 2000 το Euro με την Εθνική Γαλλίας, ενώ κατέκτησε πρωταθλήματα τόσο στη Γαλλία με τη Μονακό, όσο και στην Αγγλία με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Και αυτός βρέθηκε στον διάβα της Εθνικής Ελλάδος στο Euro 2004 και τέσσερα χρόνια αργότερα, ασχολήθηκε επαγγελματικά με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό.

Ο Fabien Barthez πέρα από εξαιρετικός τερματοφύλακας αποδείχθηκε και συναρπαστικός οδηγός και έφτασε να τρέξει μέχρι και τις 24 ώρες του Λε Μαν το 2014 με τη Ferrari. Τερμάτισε στην 29η θέση συνολικά.

Andriy Shevchenko – Γκολφ

Ο Ουκρανός ήταν ένας από τους καλύτερους σέντερ φορ στις αρχές του 21ου αιώνα και κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα το 2004. Την προηγούμενη σεζόν είχε κατακτήσει το Champions League με τη Μίλαν, την ομάδα με την οποία έπαιξε το σπουδαιότερο ποδόσφαιρο στην καριέρα του.

Το 2021 οδήγησε την Εθνική Ουκρανίας στο Euro ως προπονητής, ενώ κατείχε και πολιτική θέση στην ομοσπονδία της χώρας του, όμως παράλληλα κατέβαινε και σε ημιεπαγγελματικά πρωταθλήματα γκολφ. Το 2013 συμμετείχε στο πρώτο του τουρνουά στο Χάρκοβο και συχνά πυκνά κατεβαίνει σε τουρνουά στην Ευρώπη.

Henrik Larsson – Floorball

Πριν ακόμα ξεκινήσει την ποδοσφαιρική του επαγγελματική καριέρα, ο Henrik Larsson υπήρξε άσος και στο floorball, ένα άθλημα που μοιάζει ουσιαστικά με χόκεϊ δαπέδου. Μάλιστα, το 1989 είχε κάνει ταυτόχρονο ντεμπούτο και στα δύο αθλήματα σε ανtρικό επίπεδο. Ευτυχώς για τον υπόλοιπο κόσμο ο Larsson πήρε το ποδόσφαιρο πιο σοβαρά, αλλά το 2008 με την καριέρα του να τελειώνει, έπιασε ξανά μπαστούνι και αγωνίστηκε με την ομάδα της Χέλσινγκμποργκ, όπου ταυτόχρονα αγωνιζόταν και στο ποδόσφαιρο.

Paolo Maldini – Τένις

Παρόμοια περίπτωση με εκείνη του Diego Forlan είναι και αυτή του Paolo Maldini. Ο Ιταλός αμυντικός πάντοτε λάτρευε το τένις, αλλά προφανώς η οικογένειά του τον έσπρωξε στο ποδόσφαιρο. Έτσι, αφού σταμάτησε να κόβει τους αντίπαλους επιθετικούς ο ιστορικός αρχηγός της Μίλαν και κάτοχος 7 πρωταθλημάτων Ιταλίας και 5 Champions League, άρχισε δειλά-δειλά να ξαναπιάνει τη ρακέτα.

Στις 26 Ιουνίου του 2017 προκρίθηκε και αγωνίστηκε και αυτός σε έναν αγώνα Challenger στο Μιλάνο στα διπλά των αντρών αλλά ηττήθηκε με 6-1, 6-1 και δεν έπαιξε ξανά σε τόσο υψηλό επίπεδο. Ελπίζουμε να μην έχει το ίδιο άδοξο φινάλε και ο Diego Forlan.