Antoine Griezmann-Rodrigo De Paul: Το σπαθί και η ασπίδα των Mbappé και Messi
- 18 ΔΕΚ 2022
Θα επικεντρωθεί, έχει ήδη ξεκινήσει, στο “Lionel Messi Vs Kylian Mbappé”. Το star system το επιτάσσει, η γοητεία που πάντα ασκεί η κόντρα του παλιού με το καινούριο όπως βεβαίως και η ισχύς των αρίστων. Αλλά είναι ελλιπές αυτό το Αργεντινή – Γαλλία, ο μεγάλος τελικός της Κυριακής (18/12), να απομονωθεί σε αυτούς τους δύο κυρίους – όσο τρανοί κι αν είναι. Κανένας στρατηγός δε μεγαλούργησε δίχως σπουδαίους αξιωματικούς να καλύπτουν τα νώτα του, να τον πλαισιώνουν ιδανικά.
Για να έχουν οι δύο σταρ της Παρί Σεν Ζερμέν το χώρο και το χρόνο να (μας) προσφέρουν όσα θαυμαστά δώρα κομίζει το ταλέντο τους, υπάρχουν αυτοί που φτιάχνουν τις κατάλληλες συνθήκες. Και δεν είναι «νεροκουβαλητές» μήτε «εργάτες της σκιάς». Εκπέμπουν τη δική τους λάμψη, κερδίζουν χειροκρότημα και αναγνώριση.
Πόσο ωραίο και ταιριαστό πως είναι κι αυτοί συμπαίκτες σε συλλογικό επίπεδο. Antoine Griezmann και Rodrigo De Paul, μαζί στην Ατλέτικο Μαδρίτης, μαζί στο να διαφεντεύουν το χώρο του κέντρου.
Για μια μέρα και στο άμεσο μέλλον τα συμφέροντά τους θα είναι άκρως αντικρουόμενα. Θα χουν πολλά να πουν ο ένας στον άλλο όταν ξαναβρεθούν εκεί στις παρυφές του Γουάντα Μετροπολιτάνο. Εμείς πάλι, δεν έχουμε σκοπό να περιμένουμε ως τότε. Καμία καθυστέρηση δε χωρά στην αναγνώριση του σημαντικού. Για δύο από τους κορυφαίους σε απόδοση παίκτες στα γήπεδα του Κατάρ. Δύο κεντρικά χαφ απόλαυση.
Ο Griezmann είναι παντού, είναι πολλά, είναι πολλοί
Περί Antoine, εν πρώτοις. Ένας 31χρονος vintage και γεμάτος φρεσκάδα μπαλαδόρος. Αντίφαση; Καμία. Μόνο συμπληρωματικότητα. Με την ίδια άνεση που θα χαϊδέψει το τόπι, θα «λερωθεί» για να ανακτήσει την κατοχή. Αρτίστας και χαμάλης (πολυτελείας) σε ένα σώμα. Υπάρχει και Zinedine Zidane και Emmanuel Petit στο παιχνίδι του για να το πούμε στα… γαλλικά. Κάνει τα πάντα στον αγωνιστικό χώρο.
Σε ένα νέο διαφορετικό ρόλο απ’ αυτόν που τον ξέραμε. 6-8άρι κατά κύριο λόγο, παίζει και στο «10», ως και στο «4» (!) αν χρειαστεί. Μοιάζει να βρίσκεται παντού, ορίζει την πληρότητα. Με τους Adrien Rabiot και Aurelien Tchouameni για κάλυψη πίσω του, είναι απελευθερωμένος να πράξει όπως θέλει και μπορεί. Βρίσκει χώρους και τα κενά ανάμεσα στις γραμμές, απορροφά την πίεση και τους κραδασμούς, γίνεται ταυτόχρονα το σπαθί και η ασπίδα.
Θυμάται τα νιάτα του, την εκπαίδευσή του ως μέσος. Μοιάζει να έχει ένα πνευμόνι παραπάνω από τους κοινούς θνητούς για να αποδώσουμε σε λίγο πιο ελεύθερη μετάφραση τα λόγια του πατέρα του, από τον οποίο τα γαλλικά ΜΜΕ ζήτησαν πληροφορίες. Για να είμαστε δίκαιοι, τίποτα δε θα χε συμβεί δίχως τον Didier Deschamps. Ο Γάλλος εκλέκτορας ακούει πολλά για το συντηρητισμό και το μινιμαλισμό του – όχι πάντα αδίκως – αλλά εν προκειμένω είδε κάτι που άλλοι δεν είχαν καν εντοπίσει. Δεν ήταν απλό ως σκέψη, αλλιώς θα το χε βρει και ο Diego Simeone – παρόμοια προπονητική φιλοσοφία έχουν άλλωστε. Ουσία είναι πως κάπως έτσι η απώλεια των τραυματιών Paul Pogba και N’Golo Kanté δε μνημονεύεται καν. Ο Griezmann παίζει και για τους δύο, σαν δύο.
Προερχόταν από μια επίπονη να ζει ποδοσφαιριστής της κλάσης του, κατάσταση. Λόγω της περίεργης δομής της συμφωνίας δανεισμού ανάμεσα σε Μπαρτσελόνα και Ατλέτικο Μαδρίτης και για να αποφύγουν οι «κολτσονέρος» να πληρώσουν επιπλέον 40 εκατομμύρια ευρώ στην οψιόν αγοράς, ο Γάλλος άσος ήταν υποχρεωμένος να παίζει με χρονόμετρο, κάτι εκνευριστικά μισάωρα κατά κανόνα. Είχε να κάνει με το αν θα ξεπερνούσε ή όχι συμμετοχή στο 50% των αγώνων στα δύο χρόνια του ως δανεικός.
Τελικά, στις αρχές Οκτωβρίου τα δύο κλαμπ τα βρήκαν για κανονική μεταγραφή και έλαβε τέλος αυτή η άβολη και αμήχανη κατάσταση. Ουδέν κακόν αμιγές καλού; Σαφώς, αν σκεφτούμε πως ο Griezmann πήγε στο Παγκόσμιο Κύπελλο αρκετά (πιο) ξεκούραστος. Και «έλυσε» δίχως να χρειάζεται πια να παίζει με το ρολόι στο χέρι. Το απολαμβάνει, ξεκάθαρα.
Ο «σωματοφύλακας» De Paul ή αλλιώς ένα τατουάζ δημιουργικότητας και μαχητικότητας
Το ίδιο καλά περνάει και ο Rodrigo De Paul. Χωρίς να έχει το ταλέντο του συμπαίκτη του στη Μαδρίτη, διαθέτει την ίδια ικανότητα στο να κάνει πάμπολλα πράγματα στο γήπεδο. Μαζί, περίσσευμα από την αρετή του να μη σταματάει ποτέ να (προσπαθεί να) βελτιώνεται. Από τότε που άφησε οριστικά τη Ρασίνγκ για την Ευρώπη (στη Βαλένθια πατούσε με το ένα πόδι στην Ισπανία, με το άλλο στην πατρίδα του), άρχισε το ταξίδι του προς την ωρίμαση.
Σωματικά, πνευματικά. Μια διαδικασία που έχτισε βήμα-βήμα, με μεθοδικότητα, υπομονή και επιμονή. Είναι πλέον ένας χαρισματικός πολυσύνθετος μέσος. Τοπ κλάσης. Ένας λαμπρός ντριμπλέρ, αλλά και κάτι σαν οδοστρωτήρας όταν καλείται να «καταστρέψει».
Η Ουντινέζε, αρχής γενομένης από το 2016, ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να του είχε συμβεί. Εκεί συνάντησε τον εαυτό του, απελευθέρωσε το potential του. Με αποτέλεσμα το καλοκαίρι του 2021 να κάνει το άλμα στην Ατλέτικο. Σε αυτό το Μουντιάλ είναι ο παίκτης που φέρνει ισορροπία στην Αργεντινή και αυτός που διόρθωσε την έλλειψη δομής και συνέχειας στον άξονα για την ομάδα του Lionel Scaloni.
Γίνεται αυτός που κάνει μεγάλο μέρος της δουλειάς ώστε να έχει άπλα και ανάσες ο Messi, ο σωματοφύλακάς του. Και το κάνει με μεγάλη ευχαρίστηση. «Θα πήγαινα για πόλεμο μαζί του αν μου το ζητούσε», το έχει θέσει. «Παίζουμε για τη φανέλα, αλλά παίζουμε και γι’ αυτόν», επίσης. Ο Leo είναι ο αρχηγός τους, είναι ο ηγέτης τους, πόσο πιο σαφές να γίνει;
Το κορμί του De Paul στολίζουν πολλά τατουάζ. Αρκετά εξ αυτών με μεγάλη συναισθηματική αξία γι’ αυτόν. Είναι τα ονόματα των παιδιών του, της μητέρας του… Είχε πει παλαιότερα πως δεν έχει σκοπό να κάνει άλλο. Εκτός αν έρθει η κατάκτηση του Μουντιάλ. Τότε (είχε πει) θα κάνει χώρο για ακόμα ένα, «παγκόσμιο» αυτή τη φορά, στο στέρνο του. Θα του το στερήσει άραγε ο Griezmann; Μια ή άλλη, κανείς δεν μπορεί να στερήσει σε κάποιον από τους δύο την αξία αυτών που κατάφεραν αυτές τις μέρες στο Κατάρ. Κρίμα που στο τέλος θα μείνει μόνο ένας να το χαίρεται ολόψυχα.
Για αλλόκοτες ιστορίες στοιχήματος, ψαγμένα προγνωστικά Μουντιάλ, στατιστικά, αναλύσεις αγώνων μπείτε στο www.matchmoney.com.gr.
