Αργεντινή, μια χώρα σε έκσταση

Έπειτα από έναν μαραθώνιο αγωνίας, έπειτα από έναν τελικό Μουντιάλ που απέδειξε πως ακόμη και προβάδισμα δύο γκολ δεν αρκεί για να χαλαρώσεις αναπαυτικά στη θέση σου, η αναμέτρηση έληξε υπέρ της Αργεντινής και το μεγάλο όνειρο έγινε πραγματικότητα: o Lionel Messi σήκωσε την πολύτιμη κούπα και ηθικά κατέκτησε τη θέση για την οποία ίδρωσε τη φανέλα, δίπλα στον Μαραντόνα και τον Πελέ.

Η στιγμή που οι παίκτες της Αλμπισελέστε σήκωσαν στα χέρια τους τον ήρωα της βραδιάς, ξύπνησε μνήμες από τον ιστορικό τελικό του 1986.

Ήταν η στιγμή της προσωπικής του δικαίωσης, όπως και των αμέτρητων φαν της Αργεντινής σε όλο τον κόσμο, που έχουν δει την ομάδα τους να βιώνει την αδικία και την απογοήτευση, φτάνοντας στην πηγή χωρίς να πίνει τελικά νερό. Μετά την ισοφάριση της Γαλλίας, όλοι φοβήθηκαν μην επαναληφθεί αυτή η ιστορία, αντί εκείνης που θα δικαίωνε τον «Ντιέγκο, από τον ουρανό», όπως τραγουδούσε συγκινημένος ο Messi στη διαδικασία των πέναλτι, στο τέλος του αγώνα.

Από το Εθνικό Στάδιο Λουσαΐλ στο Κατάρ, τα συνθήματα απλώθηκαν στις μεγάλες πλατείες όλου του κόσμου, στις φωνές των αμέτρητων εκατομμυρίων που παρακολουθούσαν με κομμένη την ανάσα την κορύφωση του τελικού, περιμένοντας την εκτέλεση που θα κρίνει τον μεγάλο νικητή.

Τα επόμενα λεπτά έμειναν στην ιστορία και μια για πάντα στη μνήμη τους: η νίκη της Αργεντινής πυροδότησε το αίσθημα της λύτρωσης, της απελευθερωτικής δικαίωσης, της μεγάλης γιορτής. Στο Μπουένος Άιρες, στη Χιλή, σε πόλεις της Ευρώπης αλλά και στο Κατάρ, η χαρά των Αργεντινών χάρισε μερικά τρομερά καρέ.