Armand Duplantis, ο χορευτής των αιθέρων
- 7 ΑΥΓ 2022
Και τι να πεις για αυτό το φαινόμενο της φύσης, τον Armando Mondo Duplantis. Αν τον συναντήσεις τυχαία σε κάποιες από τις αλέες του Hawyard Field, το μόνο που σου περνάει απ’ το μυαλό είναι, «δες ένα ακόμη φοιτητάκι που έχει γραφτεί στα θερινά τμήματα και τρέχει, με τον σάκο του στον ώμο και το μπουρίτο με γουακαμόλε στο χέρι, να προλάβει το επόμενο μάθημα, στο πανεπιστήμιο του Όρεγκον…».
Από τη στιγμή που θα τον δεις όμως με το κοντάρι του στο χέρι, μεταμορφώνεται σε ένα «ιερό τέρας», ετών 22 παρακαλώ, ο οποίος ενσαρκώνει το Ολυμπιακό πνεύμα όπως δυο, το πολύ τρεις αθλητές σε κάθε γενιά και δεν αρκέστηκε απλά στο χρυσό μετάλλιο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος στίβου, αλλά συνέτριψε ξανά το παγκόσμιο ρεκόρ, στον πιο μεγάλο του αγώνα – μέχρι τον επόμενο.
Το πιο αφοπλιστικό είναι πως όταν βλέπεις ένα άλμα του Duplantis, υποσυνείδητα σκέφτεσαι ΟΚ, δεν μοιάζει κάτι τρομερό ή εξωγήινο, με λίγη προπόνηση μπορεί να το κάνει και κάποιος άλλος άλτης.
Όπως ακριβώς και όταν παρακολουθείς τον Roger Federer να παίζει τένις, έχεις την αίσθηση, ότι τα χτυπήματα της ρακέτας του είναι άκοπα, σχεδόν ρέουν σαν γάργαρο νερό από ορεινή πηγή.
Για όσους έχουν ανδρωθεί με την αρχετυπική εικόνα του Sergey Bubka να σπάει πόντο, πόντο, τα δικά του παγκόσμια ρεκόρ, ο αιφνιδιασμός είναι απόλυτος, ακριβώς λόγω αυτής της αέρινης απλότητας του Σουηδού και της αίσθησης ότι τα άλματα του ρέουν άκοπα, θαρρείς και ξεπηδούν από κρυστάλλινη πηγή.
Και για να το κάνω λίγο περισσότερο χειροπιαστό, ο τρόπος που αναρριχιόταν με το κοντάρι του ο Σοβιετικός (παρεμπιπτόντως Ουκρανός) Bubka, προσομοιάζει περισσότερο με το γεμάτα δύναμη και άγος χτυπήματα της ρακέτας του Rafa Nadal, το ίδιο ίσως αποτελεσματικά, αλλά χωρίς την αβίαστη αρμονία που απορρέει από το χορευτικό περίγραμμα της κίνησης του Federer στο κορτ ή την πλαστικότητα της κίνησης του «χορευτή των αιθέρων» Armando Mondo Duplantis.
